—-
-Trailor-
That is ouch. When Krisandra chose Stephan over me. Kahit sa mababaw na dahilan ay masakit pa rin iyon. Parang pinamukha na kasi nila sa akin na I don't have a chance to win Krisandra back. Pero hindi ako titigil.
Alam ko na ang oras ng pagpasok at labas ni Krisandra sa hospital. Pano ko nalaman? Simple because I am her stalker. Matagal ko naman na siyang ini-stalk eh. Since Elementary at hindi ako mapapagod na mang stalk sa kanya.
Ngayon nga ay nakaabang ako sa paglabas niya pero uminit ang ulo ko ng makitang kasama nito si Ruiz. Bwiset bantay salakay ang loko.
"Butasin mo kaya ang gulong ng kotse niya?" suggestion ni Tyrone one night ng magkita ulit kami sa bar dati kung saan kami nagkita.
"ANo? Bubutasan ko yung gulong ng sasakyan niya?" pag ulit ko sa sinabi nito dahil baka nag kamali lang ako ng pandinig.
"Ang kulit. Diba sabi mo hindi mo maihatid si Krisandra kasi nga laging si Ruiz ang gumagawa nun? Given na sa kanya sumama si Krisandra. Ede para hindi niya maihatid si krisan butasan mo yung gulong kotse niya. Dalawahin mo na dahil mahirap baka may spare siya" napaisip ako sa sinabi nito at napangisi na lang.
Hanggang ngayon loko loko pa din sa mga advise si Tyrone pero may point naman na siya. Sinunod ko nga ang sinabi nito na butasan ang gulong ng sasakyan ni Stephan.
Nag ikot ikot muna ako ng matapos kong gawin iyon para hindi halata. Ng alam kong tapos na ang duty ni Krisan ay bumalik ako sa hospital. Sakto naman na nagkakagulo silang dalawa dahil butas nga yung gulong ng sasakyan ni Stephan.
"Sh.t sino ang gumawa nito?" rinig niyang nanggagalaiti na sabi ni Stephan. Natatawa na ako pero pilit kong pinapaseryoso ang expression ng mukha ko bago ako bumaba. Napatingin naman silang dalawa sa akin. Mag sasalita na sana ako pero nagulat ako ng bigla akong suntukin ni Stephan,
"Fxck you Ignacio! Ikaw ang may kagagawan nito ano?!" galit na tanong nito sa akin. Sinamaan ko ito ng tingin at sinapak ko din ito pabalik.
"Fxck you din Ruiz! Anong paki alam ko sa kotse mo ha?!" mas malakas ang suntok ko kay Stephan dahil napatumba pa ito sa sahig. Agad itong tumayo at dinuro ako.
"Anong paki alam mo? hindi mo lang naman maihatid si Krisandra dahil sa kotse ko! At siyempre para maihatid mo siya dapat wala akong kotse diba? Pero tang*na mo binutos mo yung gulong ko!" natamaan ako sa sinabi nito. Totoo naman na hanggat nandito ang kotse ni Stephan hindi ko maihahatid si Krisandra.
"Ha hindi ko siya maihatid dahil bantay salakay ka! Wag mo akong pagbintangan 'cause I don't give a damn about your car!"
"G*go!" hindi ulit ako nakailag ng suntukin ako ni Stephan. Gaganti sana ulit ako ng pumagitna na si Krisandra sa aming dalawa.
"TAMA NA!" sigaw nito. Tumigil naman kami ni Stephan pero masama naman ang mga tingin na ipinukol namin sa isat isa.
"Para kayong mga bata! Bakit ilang taon na ba kayo ha?! Ang ta-tanda na ninyo pero nag susuntukan pa din kayo?! Grow up will you?!" sermon nito sa amin.
"At ikaw naman Ignacio!" napatingin ako kay Krisandra ng banggitin nito ang pangalan ko. Gusto ko sanang ngumiti sa kanya pero baka mas lalo lang itong mainis.
"Ikaw ba ang nag butas sa mga gulong ni Stephan?"
"What?! Of course not!" pilit kong pinag mumukhang inosente ang mukha ko na and I hope it will work.
"Yung totoo?!"
"It is fine with me if you don't believe me." Hindi ako tumingin sa mga mata nito dahil hindi ko kayang magsinungaling pag nakatingin na ako sa mga mata ni Krisandra. Nagkaroon ng saglit na katahimikan.
"Kayong dalawa, sumunod kayo sa akin!" maotoridad na sabi nito bago nag simulang mag lakad. Hindi ko na pinansin si Stephan at sinundan ko kaagad si Krisandra. Maya maya ay napunta kami sa Clinic. May isang nurse na nakatalaga doon. PInaupo kaming pareho ni Stephan sa hospital bed na naroroon para magamot yung sugat naming dalawa. Nag dasal ako na sana si Krisandra ang mag asikaso sa akin at dininig naman ng diyos ang munting dasal ko.
Ang laki ng ngisi ko habang nakatingin kay Stephan na masama na ang pagkakatingin sa akin. HAwak hawak ni Krisandra ang baba ko habang ginagamot nito ang sugat ko sa may gilid ng labi ko at sa panga ko.
Madali lang natapos ang kay Stephan dahil naka isang suntok lang naman ako dito kumpara sa akin nan aka dalawa siyang suntok. Naiinis ako sa tuwing iniisip ko na nasuntok ako ng lalaking ito but I must thank him for now dahil ngayon ay nagkalapit kami kahit paano ni Krisandra.
"Aray!" reklamo ko ng makaramdam ako ng hapdi. NAkita ko naman na nataranta si Krisan.
"Ah eh sorry..." pag hingi nito ng sorry pagkatapos ay hinihipan nito ang sugat ko. Hindi ko maiwasang matulala sa kanya. Ang lapit lapit lang ng mukha namin sa isat isa at gusto ko na siyang halikan. Pero sa oras na gawin ko iyon alam kong mas mahihirapan ako na suyuin ito.
Saglit itong natigilan ng mapansing nakatitig na ako sa kanya. Ngumiti ako sa kanya at pansin ko ang pamumula ng pisngi nito at tsaka ito nag iwas ng tingin sa akin.
"Sakin ka na lang sumabay Krisan since sira ang kotse ng DRIVER mo" binigyang diin ko talaga ang word na driver. Aba sa tinagal tagal na paghatid sundo nito kay Krisan ay nag mumukha naman na talaga itong driver.
"Anong sinabi mo?!" maagans naman na tanong ni Stephan. Tinignan ko na lang ito at tsaka ningisihan. Wala naman na siyang magagawa kung sa akin sasabay si Krisan dahil butas ang dalawang gulong nito.
"Mag sisimula na naman ba kayo?" tanong sa amin ni Krisandra.
"Nananahimik ako dito" inosenteng sabi ko.
"Anong nananahimik?! Eh ang daldal mo nga eh!"
"Stephan tama na!" pag saway ni Krisan dito. Mas lalong lumawak ang pagkakangiti ko. Ha buti nga sayo.
"Hindi ako sasabay sayo Ignacio. Mag ta-taxi na lang ako pauwi" nawala ang pagkakangiti ko ng sabihin iyon ni Krisan. Tumingin ako dito para tigna kung seryoso ito pero hindi ito nakatingin sa akin. Bago pa ako makapag salita ay may tumigil na na taxi sa harapan namin at sumakay doon si krisan.
Naiwan kami ni Stephan doon habang pinapanood ang paalis na taxi.
"ha buti nga sayo" napatingin ako kay Stephan at nag dilim ang paningin ko. Walang ka abog abog na lumipad ang kamao ko at sinuntok ko ito. Napaupo ito sa semento. Ningisihan ko lang naman ito habang sapo sapo nito ang panga na sinapak ko.
"NGayon quits na tayo"
-Krisandra-
Nahilot ko ang sintido ko ng may makita akong mga bulaklak nurse station. Hindi ko na kailangang maging magaling na manghuhula para hulaan kung para kanino ang mga bulaklak na iyon. Sa mga mapag asar na tingin at ngiti ng mga nurse na naroroon sa akin ay alam kung para sa akin ang mga iyon. Galing ang mga iyon kay Stephan. Nag taka ako kung bakit walang galing kay Trail. Ilang linggo ng nag bibigay ang dalawang iyon sa akin ng mga bulaklak at nag mi-mistula ng flower shop ang nurse station.
"Oh meron ka na namang mga bulaklak... naku sinasabi ko sayo Krisandra na pwede ka ng mag patayo ng sarili mong flower shop" pang aasar sa akin ni Nurse Claire.
"Good morning din sayo nurse Claire" yun yung sinagot ko sa sinabi nito.
"Oh bakit isa lang ata ngayon?" takang tanong nito.
"Hindi ko alam. Baka nag sawa na yung isa" pag ra-rason ko. Nalungkot ako sa isipang baka nag sawa na si Trail sa kabibigay ng bulaklak kaya wala itong padal ngayon. Pero agad ko iyonh iniwaksi sa isapan ko
Get a grip Krisan!
Nagkibit balikat lang naman si nurse Claire bago kinuha sa akin ang bulaklak at basta basta na lang binigay iyon sa nurse na dumaan.
Kung hindi nilalagay sa Cnurse station ang mga bulaklak ipinamimigaw na lamang iyon. Okay lang naman iyon sa akin dahil wala naman akong gagawin doon.
Pero nasasayangan din naman ako kahit papaano. Yung mga nauna nilang binibigay ay inuuwi ko din naman sa bahay. Ang kaso nalagyan ko na ata lahat ng sulok ng bahay ko ng flower vase ay hindi pa din tumitigil ang dalawang iyon sa kabibigay sa akin ng bulaklak.
Pareho kaming napatingin sa isang lalaki na parang delivery boy.
"Umh nandito po ba si Ms. Krisandra Alejandro?" tanong nong lalaki. Napatayo naman ako at lumapit dito.
"Ako iyon bakit?"
"Special delivery po para sa inyo" napataas ang kilay ko ng makita ko ang paso ng bulaklak ng yellow tulip. Kinuha ko iyon sa delivery boy at may pinirmahan pa ako.
"Wow nakapaso naman ngayon ah? Galing kay manliligaw #1?" tanong ni nurse Claire. Tumango na lang ako. Napansin ko yung note na nakadikit doon kaya kinuha ko iyon.
yellow tulips means hopelessly in love. I am hopelessly in love with you misis ko. I love you and have a good day
kisses~ T. Ignacio
napangiti ako sa laman nong message. It's been a long time since nabasa ko ang endearment nito para sa akin. It bring backs happy and sad memories.
"Ayeii I love you daw oh kinikilig ka naman" nagulat ako ng mag salita si nurse Claire sa likuran ko. Namula ako ng mabasa nito yung message.
"So hindi natin ito ipamimigay?" tanong nito. Umiling ako.
I don't know why but I want to keep this flower.
—-
End of chapter Thirteen
(Sabi ko mag ta-type ako hanggang chapter 14 -__- kaso tinamad nanaman ako. PSTT! Thanks for reading ^^)