روايه حب اعمي

( الحلقه الثامنه )

( الحلقه الثامنه )
.....
مى : منور
احمد : ده نورك
مى : سلامات
احمد : هو فيه ايه ؟
مى : مافيش ياعم انا بصبح عليك . بلاش يعنى
احمد : لا ياستى صبحى براحتك . اومال فين صاحبتك اللى دايما تمشي معاك
مى : طلعت فوق .. انا لسا هشرب الشاى بتاعى .. اطلبلك معايا ؟
احمد : خليكى هقوم اجيب انا
مى : لا لا خليك كمل الكيك بتاعك انا هجيب شاى وجايه ليا وليك
احمد : يابنتى خليك هقوم انا بسرعه
مى : لالا خليك بقا ماتزهقنيش اكتر منا زهقانه
احمد : طيب ..
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
.........
مى : اتفضل يا سيدى
احمد : متشكر
مى : ماتتعودش على كده بقا
احمد : لا مش هتعود ماتقلقيش
مى : قولى بقا حكايتك ايه
احمد : حكايه ايه ف ايه ؟
مى : يعنى انت مين ومنين ؟ كم سنه بتشتغل من امتى متجوز خاطب بتحب . احكيلى عنك مش احنا زمايل ؟ ولا بقا انت مش عاوزنى اكلمك . لو مش عاوز خلاص انا آسفه عن اذنك
احمد : بلاش قمص العيال ده بقا ماحنا بنتكلم اهو
مى : هههههه طب ها هتحكى
احمد : مافيش حاجه مُبهره يعنى . عادى انا 29 سنه من هنا م القاهره ساكن مع والدتى واختى بعد ابويا ما توفى
مى : ابوك كان بيشتغل ايه
احمد : ايه ؟
مى : بابا كان بيشتغل اييييييه
احمد : يعنى ! كان بيحيب حاجات ويبيعها ...
مى : استيراد يعنى
احمد : حاجه زى كده . بس طبعا على صغير يعنى المهم قوليلى انتى حكايتك ايه
مى : انا ياسيدى من منطقه شعبيه كده . والدى متوفى من زمان بردو وليا اختين بنتين اصغر منى
احمد : ماشاء الله ... طموحك ايه يا مى
مى : طموحى ؟ انى اكون حاجه كبيره وابقى صاحبة شركه زى دى
احمد : ليه لا اتجدعنى . ممكن تبقي صاحبتها زى منا كده صا......قصدى يعنى زى منا بردو طموحى كده انى ابقي صاحب الشركه
مى : هههههههههههههههههههههه
احمد : بتضحكى على ايه
مى : هههههههههههههههههه ( ضحكة رقاصات ) مش قادره معلش سامحنى
احمد : ايه اللى بيضحك
مى : لا اصل افتكرت حاجه كده معلش . كمل كمل
احمد : بس ! الواحد اهو بيعافر
مى : احمد عاوزه اسالك سؤال
احمد : اتفضلى
مى : انت ليه ماتجوزتش لغاية دلوقتى
احمد : نصيب
مى : لا اقصد يعنى وسامحنى ف السؤال معلش . انت شخص لطيف شكلك كويس وشكلك ابن ناس واهو بتشتغل ف شركه كبيره واكيد يعنى راتبك الله اكبر حاجه كده حلوه ماتجوزتش ليه
احمد : منا قولتلك نصيب .. كله بأوانه وغيرى السيره دى بقا
مى : هغيرها ياعم ....
احمد : عندك مانع نبقي صحاب ؟
مى : لا طبعا
احمد : ليه
مى : انا بكلمك على اساس اننا زمايل مش اكتر . ماتحلمش بأكتر من كده يا عنيا .. وشويه شويه تقولى هاتى رقم تليفونك . صح ؟ قول صح ؟ كنت ناوى على كده ؟
احمد : على فكره انتى مجنونه . وبتهب منك احيانا
مى : لا يا حبيبى هى مش بتهب منى احيانا هى هابه منى على طول
احمد : طب خلاص انسدى . ايه . ماكنتش كلمه
مى : لا يا بابا تقصد ايه ب ممكن نبقي اصحاب دى هاا ؟ تقصد ايه ؟ نخرج بقا ونسهر سوا ومعرفش ايه ... تعرف لو حد غيرك ؟ انا كنت شطفته
احمد : لا والشهاده لله انتى كده ماشطفتنيش
مى : هههههههههههههههه لا دى حاجه بسيطه .. يخربيتك ويخربيت كلامك ورإكشناتك . احنا زمايل بس يا استاذ احمد . اكتر من كده نووو . ايفر نيفر
احمد : ( بيبتسم ولأول مره ) نيفر ايه ؟
مى : نيفر ايفر .. يعنى ابسلوتلى
احمد : طيب انا قايم رايح شغلى بقا وانتى كمان انتى اتأخرتى
مى : وفيها ايه لما اتأخر
احمد : ياستى منعا للمشاكل .
مى : تقصد يعنى لو صاحب الشركه شافنا ولا حاجه
احمد : مثلا يعنى
مى : مايقدرش يكلمنى نص كلمه ... اليوم اللى هيفكر بس يكلمنى فيه نص كلمه ولا يشخط فيا زى ما بيشخط ف العيال التانييه هشطفه
احمد : يلا اهى بكملت التشطيفات
مى : بتقول حاجه ؟
احمد : لا ابدا
مى : صحيح هو انا ماينفعش اتنقل للفرع التانى بتاع الشركه ؟
احمد : نعم ؟ ليه ؟
مى : اهو اكون قريبه م البيت شويه .
احمد : لا هنا احسن خليكى هنا
مى : ماتعرفش تخلينى اتنقل بعلاقاتك دى
احمد : لا ياستى ولو حتى عندى علاقات بردو لا
مى : ليييييييه ياعم ؟
احمد : معرفش . صاحب الشركه مش هيرضى
مى : ماهو لسا راضي وناقل عمرو زميلنا .. دنا مالحقتش اشتغل معاه ساعتين على بعض والله واد عسول اوى ودمه خفيف
احمد : استغفر الله العظيم يارب .. بقولك ايه . اعملى اللى تعمليه واطلعى من نافوخى . عن اذنك
مى : رايح فين
احمد : سلام
مى : سلام
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
..........
سالى : ايه اتاخرتى ليه تحت
مى : ههههههههههه هقولك بعدين
وليد : ايه يا بنات كله تمام
مى : اه يا مستر وليد كله تمام . متشكرين لحضرتك على تعبك معانا اليومين اللى فاتو
وليد : لا ده انتو اللى ماشاء الله عليكو اذكيا وفهمتو الشغل بسرعه ...
شريف : ( 25 سنه ويبقي ابن مستر وليد ) صباح الخير
وليد : اهلا يا شيريف تعالى يا حبيبى صباح النور
شريف : صباح الخير . انتو جداد هنا ؟
مى : اه
وليد : على فكره ده ابنى شريف
سالى : ماشاء الله يا مستر ربنا يبارك ف حضرتك وفيه
وليد : مهندس كومبيوتر وشغال مدير ال IT هنا ف الشركه . بس بييجى يومين بس كل اسبوع
مى : ماشاء الله ...
شريف : منورين يا بنات الشركه .
مى : ده نور حضرتك
شريف : ( من اول المقابله وهو عينه على مى بيبصلها من فوق لتحت وهى بدات تقلق منه )
.......
شريف : بقولك ايه يا شهد
شهد : خير يا شريف
شريف : هى اللى اسمها مى دى مرتبطه او بتحب او حاجه ؟
شهد : معرفش والله بس تقريبا كده والله اعلم لا ..
شريف : طب تمام اوى
شهد : ايه ! عنيك منها ولا ايه
شريف : جداااا .. كلام بابا عنها خلانى اجى عشان اشوفها .. والبنت طلعت حدوته والله .. لا شكلك هتسمعى اخبار حلوه اليومين الجايين
شهد : يارب ياخويا عشان تتلم بقا وتبطل رمرمه
.............
( بالليل على الكافيه )
مى : الواد اللى اسمه شريف ده شكله عيل سمج . لولا انه ابن مستر وليد كان زمانى سمعته كلمتين ف عضمه
سالى : ليه بس ده كان ذوق جدا
مى : ذوق جدا معاكى لكن معايا كان بيبصلى كده كتير وبيبص لشكلى وجسمى . ايه القرف ده . هى الشركه دى مالهاش صاحب ولا ايه
داليا : هههههههههههه ايه يا بنات ماتهدو .. هو الواد شريف كده . وبعدين شهد بقا قالتلى حاجه كده هههههههههه وشكل واحده منكو داخله على مناسبه سعيده
...
احمد : الو !
شهد : ايه يا احمد .. اول مره تكلمنى يعنى ف وقت زى ده من زمان اوى .. انت كويس ؟
احمد : اه يا شوشو انتى عامله ايه
شهد : هههههههههههه يااااه من زمان ماقولتليش شوشو دى . نافخنا انت ف الشغل يا بايخ
احمد : معلش بقا مانتو قدها وقدود ..
شهد : ماشي ياعم عشان خاطرك بس .. قولى بقا كنت بتتصل ليه ؟
احمد : كنت بتكلم اتطمن عليكى بس والله ... الشغل تمام يعنى والعيال الجديده دى تمام ؟ بتوع شغل يعنى ولا بتوع مرقعه ؟
شهد : لا لا بتوع شغل جدا وبنات شاطره ماشاء الله عليها . ده حتى حصلت حاجه النهارده ضحكتنى هههههههههه
احمد : حاجه ايه ؟
شهد : الواد شريف ابن وليد ... شكل عينه على اللى اسمها مى دى وعاوز يخطبها
احمد : نعم يامه
يتبع .....
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
لا شكلنا كده داخلين على اكشن جامد الفتره الجايه 😅
لو هتقرا وتجرى اعتبرها اخر حلقه
دمتم بخير 😊