'ငါတို႔ ငါးနာရီ စထြက္မွာေနာ္…'
အခန္းထဲက ဆရာထြက္သြားၿပီးတာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို တစ္ေယာက္ေယာက္ရဲ႕ အလ်င္လိုေနသည့္အသံက အက်ယ္ႀကီး ထြက္ေပၚလာသည္။ အခန္းတစ္ခုလံုး အရမ္းျပာယာေတြ ခက္ေနပံုရသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုတာ့ အခုဘဲ ၄နာရီ ၄၀ရွိေနၿပီေလ… တကယ္လို႔ မနက္ကတည္းကသာ ကၽြန္ေတာ္႔အိတ္ကို တစ္ခါတည္း သယ္မလာခဲ႔ရင္ သူတို႔ေတြလိုဘဲ ျပာယာခတ္ေနမွာ…
အေဆာင္ေနေက်ာင္းသားအခ်ိဳ႕က အခုထိ သူတို႔ရဲ႕အိတ္ကို သြားမယူရေသးဘူး။ ဒါက ေက်ာင္းျပင္ပကို ခရီးထြက္ျခင္းရဲ႕ဆိုးက်ိဳးရလဒ္ေတြေပါ့… ကၽြန္ေတာ္တို႔က စာအျမဲလုပ္ေနရတာေၾကာင့္ အခ်ိန္သိပ္မရွိပါ။ အရာအားလံုးကို အနီးကပ္မွ ဒီလိုမ်ိဳး အျမန္လုပ္ရတာ…
'ကားေတြ ေရာက္ၿပီေနာ္ အစ္ကိုတို႔…'
Joက အတန္းတံခါးဝနားကေန ေအာ္ေျပာလိုက္သည္။ အခု သူ႔မွာ ေခၽြးေတြစိုေနတာေၾကာင့္ ဒီကို ေျပးလာခဲ႔ရတယ္ ထင္သည္။ ဒါေပမယ့္လည္း သူ႔ကို သနားရမယ့္အစား ရယ္ခ်င္ေနမိသည္။
'အလ်င္မလိုပါနဲ႔ကြာ… မင္း အျခားသူေတြကို အရင္သြားစုလိုက္ပါဦး'
Nohက ေအာ္ေျပာလိုက္ကာ ဂ်ဴနီယာကို လက္ျပၿပီး အေဝးကို သြားခိုင္းလိုက္သည္။ သူကေတာ့ ဖုန္းထဲက ဂိမ္းကိုသာ ဆက္ၿပီးေဆာ့ေနမိသည္။
Joနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ ေျပာေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကားမိတာကေတာ့ အျခားႏွစ္ေတြအားလံုးက ေက်ာင္းသားေတြက အကုန္ ကားဆီ သြားကုန္ၾကၿပီ။ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ သူ ေလာေနတာျဖစ္ၿပီးေတာ့ တီးဝိုင္းအဖြဲ႕ကိုလည္း ထည့္သြင္း စဥ္းစားေနရတာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ Soloက လူအနည္းငယ္နဲ႔ အဲ႔ေနရာမွာ ရွိေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိသည္။ ၿပီးတာနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ပိုက္ဆံနဲ႔ပတ္သတ္ၿပီး စိုးရိမ္စရာမရွိတာေတာင္ ဘတ္ဂ်က္ကို ေလ်ာ့ခ်ဖို႔အတြက္ ကားကို ဘယ္လိုခြဲၾကမလဲဆိုတာ ေဆြးေႏြးေနမိသည္။
'Hia… ထေတာ့ေလဗ်ာ…'
(Hia=အစ္ကို=P' တ႐ုတ္-ထိုင္းကျပားေတြကို ေခၚတဲ႔အေခၚပါ)
Noh ဂိမ္းေဆာ့ေနတာကို ရပ္ဖို႔ ဒူးေထာက္ၿပီး ေတာင္းဆိုေနတဲ႔Joကို ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္ၿပီး ၾကည့္မိသည္။ အဲ႔ဒီေကာင္ေလးက ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းကို ကန္ေတာ့မတက္ျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္သာရယ္လိုက္မိသည္။ ၿပီးေတာ့လည္း Noh Beer Wineနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကဘဲ ကားဆီ မသြားရေသးတာ…
'ငါ ၿပီးေအာင္ ကစားလိုက္ဦးမယ္'
Nohက ေျပာေနရင္းနဲ႔ဘဲ ဂ်ဴနီယာေကာင္ေလးရဲ႕ေခါင္းကို ပုတ္ထုတ္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူက ဂ်ဴနီယာေလးကို တမင္စေနတယ္ဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ သိၿပီးသား…
ေတြ႕တယ္မွတ္လား။ ဒီအတိုင္းသာ တစ္ခုခုက ေႏွာက္ေႏွးသြားခဲ႔မယ္ဆိုရင္ Joဘဲ ျပသာနာမ်ားစြာနဲ႔ ေခါင္းႀကီးရမွာ…
'Hia… ကၽြန္ေတာ္႔ကို သနားပါဦး… ကၽြန္ေတာ္ ပင္လယ္ထဲေတာ့ ငါးစာအျဖစ္ ပစ္ခ်မခံႏူိင္ဘူးဗ်…'
ကၽြန္ေတာ္ ေျပာတယ္မွတ္လား…
'သြားရေအာင္ Ai'Noh… မေဆာ့နဲ႔ေတာ့…'
ကၽြန္္ေတာ္ Beerရဲ႕စကားကို ေခါင္းညိမ့္ျပၿပီး ေနာက္ဆံုးေတာ့ေ ဖုန္းကို သိမ္းဖို႔ သေဘာတူလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့လည္း အျပင္မထြက္ခင္ Joကို ျပံဳးျပခဲ႔ဖို႔လည္း သူ မေမ႔ခဲ႔ပါ။
တကယ္ေတာ့ ကားေတြက ကၽြန္ေတာ္တို႔ဌာနအေရွ႕မွာဘဲ ရပ္ထားတာေၾကာင့္ အလ်င္လိုစရာမလို… လူေတြကို စုရတယ္ဆိုတာကလည္း သြားတဲ႔အခ်ိန္ထက္ေတာင္ ၾကာေသးသည္။ ၿပီးေတာ့လည္း အခုထိ ငါးနာရီမထိုးေသးဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကားဆီေလ်ာက္သြားတဲ႔အခါမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးထားတာက နည္းနည္းလြဲမွားေနေၾကာင္း သိလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ထင္ထားသလိုမ်ိဳး ေယာက္ယက္ခက္ေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ဘဲ လူတိုင္းက သူတို႔သက္ဆိုင္ရာကားဆီ ေရာက္ေနၾကၿပီ။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔အဖြဲ႕က ေနာက္ဆံုးေရာက္တာ… အဲ႔ဒါေၾကာင့္ဘဲ…
'Jo! မင္းေတာ့ အလုပ္ခံရေတာ့မယ္' သိပ္မေဝးတဲ႔ေနရာမွာ ရပ္ေနတဲ႔ဒုတိယႏွစ္ဂ်ဴနီယာေလး၏ အသံျဖစ္သည္။ အျပစ္ေပးခံရေတာ့မယ္လို႔ ေမွ်ာ္လင့္ထားတဲ႔ေကာင္ေလးက တစ္ခ်က္ေလးဘဲ အဆူခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ေျပးလႊားၿပီး စစ္ေဆးေနသည္။
'ဂီတေမဂ်ာက အုပ္စုနဲ႔ သြားထိုင္ပါလား အစ္ကိုတို႔… ဒီကားမွာ ေနရာျပည့္ေနၿပီမို႔လို႔…'
Joက ကၽြန္ေတာ္တို႔ အုပ္စုကို ေအာ္ေျပာလိုက္ၿပီးေတာ့ အေနာက္က ကားကို ညႊန္ျပလာသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔မွာ ဂီတေမဂ်ာက သူေတြနဲ႔ ဘာကြိဳင္မွမရွိတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမစဥ္းစားေနေတာ့ဘဲ ေခါင္းညိမ္႔ျပလိုက္သည္။ ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္က ဘယ္သူနဲ႔မွ ျပသာနာမရွိခဲ႔ဘူး။ ပထမႏွစ္ကတည္းက စာနဲ႔အလုပ္နဲ႔ဆိုၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘဝက လည္ပတ္ေနခဲ႔႔တာေလ… ကၽြန္ေတာ္႔မွာ ျပသာနာနည္းနည္းရွိလာၿပီဆိုရင္လည္း Nohကို ကၽြန္ေတာ္ အကူအညီေတာင္းလို႔ရတာဘဲ… ဒါေပမယ့္ ဘာျပသာနာမွမရွိဘဲ ကၽြန္ေတာ္တို႔ ကားေပၚသို႔ တက္လိုက္သည္။
'ဝိုး !!!!! ဝိုး !!!!!!' ဂီတေမဂ်ာနဲ႔ ဘာျပသာနာမွမရွိဘူးလို႔ ကၽြန္ေတာ္ ေတြးမိတာ မွားသြားတဲ႔ပံုရသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ကားေပၚစတက္လိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို…
'ဝိုး!!!!!!!' ကၽြန္ေတာ္ သူတို႔ရဲ႕စိတ္ဝင္စားမႈကို ရယူထားမိသလိုျဖစ္ေနတာ…
'P'Guiလည္း ဒီကားဘဲကြ… ငါ့ေကာင္ရ…'
ေနာက္က ခံုမွာ ထိုင္ေနတဲ႔Kaoဆီကေန စေနာက္တဲ႔အသံကို ၾကားလိုက္ရသည္။ ဒါက ဒီအတိုင္း သာမန္စကားေလးတစ္ခြန္းေလးဆိုေသာ္လည္း အားလံုးက ေပါင္းၿပီး ဆူညံေနကာ အျခားတစ္ေယာက္ကို စေနၾကသည္။ ဒါတင္ဘဲလားဆိုေတာ့ မဟုတ္ေသး… ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ Kaoရဲ႕ေဘးနားမွာ ေခြးေပါက္စႀကီးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို တလက္လက္ေတာက္ပေနတဲ႔မ်က္လံုးေတြနဲ႔ ျပံဳးၿပီး ၾကည့္ေနတာ…
'အင္း… အစ္ကို ပထမႏွစ္နဲ႔ ဒုတိယႏွစ္ေတြက နည္းနည္းေတာ့ ဆူတယ္'
အေရွ႕မွာထိုင္ေနတဲ႔ဂ်ဴနီယာက ျပံဳးၿပီး ေျပာလာသည္။ က်န္တဲ႔သူေတြကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ကို က်ယ္ေလာင္စြာနဲ႔ ႏူတ္ဆက္ေနသည္။
'ငါ Ai'Feeနဲ႔ သြားထိုင္လိုက္မယ္'
ကၽြန္ေတာ္တို႔ထက္ အရင္ေရာက္ေနၿပီး အလယ္တန္းမွာထိုင္ေနတဲ႔ အင္ဂ်င္နီယာေမဂ်ာက သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္နားကို Nohက ညႊန္ျပေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ျပသာနာက အဲ႔ဒါဘဲ…
Ai'Feeရဲ႕ေဘးနားမွာ ရွိတဲ႔ခံုသံုးလံုးဘဲ က်န္ေတာ့သည္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႔က ဝင္ထိုင္လိုက္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း မတ္တပ္ရပ္ေနရတာ…
'P'Gui…'
ဂ်ဴနီယာတစ္ေယာက္က အေနာက္ကို ညႊန္ျပလိုက္ၿပီး ထူးဆန္းစြာနဲ႔ ျပံဳးျပလာသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ေက်းဇူးတင္စကားေျပာၿပီးေတာ့ သူျပတဲ႔အေနာက္ဘက္သို႔ သြားလိုက္သည္။
'P'Gui… ဒီမွာ!'
Kaoက ထပ္ေျပာၿပီးေတာ့ ျပံဳးျပလာေပမယ္႔ သူ႔ရဲ႕အျပံဳးက မယံုၾကည္စရာေကာင္းလွသည္။ သူ ျပံဳးေနတာ ပါးစပ္က နားရြက္ေပၚတပ္ခ်ိတ္မတက္ဘဲ… လူေတြရဲ႕အၾကည့္ကလည္း ကၽြန္ေတာ္႔ဆီ အကုန္ေရာက္ေနသည္။ ဘာႀကီးလဲ။
ထူးဆန္းေနသလို ခံစားရသည္။
အမ္… Soloရဲ႕ေဘးက ခံုက တမင္သက္သက္အလြတ္ထားထားသလိုပင္… အစက Soloနဲ႔ Kao အတူတူထိုင္ေနတာကို ကၽြန္ေတာ္ သတိရလိုက္သည္။ ဒါေပမယ္႔ အခုေတာ့ ေခြးေပါက္စေလးက တစ္ေယာက္တည္း ထိုင္ေနၿပီး Kaoကေတာ့ ေနာက္ဆံုးတန္းက ထုိင္ခံုအရွည္ႀကီးမွာ သြားထိုင္ေနတာ…
'Kaoက သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူတူမထိုင္ဘူးလား' ကၽြန္ေတာ္ မထိုင္ေသးဘဲ ေမးလိုက္သည္။
'ကၽြန္ေတာ္ ကၽြန္ေတာ္႔သူငယ္ခ်င္းနဲ႔ သီခ်င္းအေၾကာင္း ေဆြးေႏြးစရာရွိေသးလို႔ အစ္ကို… အစ္ကို အဲ႔ေနရာမွာ ထိုင္လို႔ရတယ္'
သူကေတာ့ ေျပာၿပီးတာနဲ႔ သူ႔သူငယ္ခ်င္းဘက္သို႔ ခ်က္ခ်င္းလွည့္လိုက္ကာ စကားေျပာေနသည္။
'Guitar…' ထိုအသံေလးႏွင့္ ကၽြန္ေတာ္႔ကို အသာေလးဆြဲယူလိုက္ၿပီးေတာ့ ခံုမွာ ထိုင္ဖို႔ ေျပာေနသည္။
'Soနဲ႔အတူတူဘယ္လိုသြားရမလဲဆိုတာကို အစ္ကို တစ္ခါမွ မေတြးဖူးဘူး'
ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕လက္ေမာင္းေတြကို ကိုင္ထားတဲ႔လက္ကို ျငင္းဆန္ခြင့္မေပးဘူးဆိုတာ သိေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ထိုင္လိုက္သည္။ ေခြးေပါက္စေလးကေတာ့ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ သူ႔ရဲ႕ေခါင္းေလးက ကၽြန္ေတာ္႔ပုခံုးေပၚသို႔ မွီလာသည္။
ဒီကို လိုက္လာရတဲ႔ဇာတ္ေၾကာင္းကို ေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူက ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းေျခကို လိုက္မယ္လို႔ ေျပာလာေအာင္ လွည့္စားခဲ႔တယ္။ ၿပီးေတာ့ ထပ္ရွိေသးသည္။ ေစ်းဝယ္ၿပီးကတည္းက သံုးရက္ဆက္တိုက္ ကၽြန္ေတာ္ ကမ္းေျခအေၾကာင္းေျပာတဲ႔အခ်ိန္တိုင္းမွာ ဒီေခြးေပါက္စေလးက မၾကားခ်င္ေယာင္ ေဆာင္သည္။ စကားလမ္းေၾကာင္းလည္း လႊဲေသးသည္။ ၿပီးေတာ့ သူ ကေဖးဆိုင္မွာ ကၽြန္ေတာ္႔ကို လာေတြ႕တိုင္း Kaoကို ေခၚလာသည္။ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ Kaoကို Solo ထမင္းစား မစား၊ ေလ႔က်င့္တဲ႔အခ်ိန္အေၾကာင္းေတြ ေမးဖို႔လုပ္ေတာ့ Soloက ခ်က္ခ်င္း Kaoကို ကေဖးဆိုင္ထဲကေန အျပင္သို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ေခြးေပါက္ေလးကို တကယ္႐ုိက္ခ်င္ေနတာ…
'So…'
'အင္း…'
သူ႔အသံေလးက အိပ္ခ်င္ေနပံုရၿပီး အသနားခံေနတဲ႔ပံုစံေလးႏွင့္အတူ စကားကို ဆက္ေျပာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ မထိန္းႏူိင္ေတာ႔ဘဲ သူ႔ရဲ႕ႏွာေခါင္းေလးကို ဆြဲလိုက္ကာ ျပန္လႊတ္လိုက္ၿပီးေတာ့ အိပ္ခိုင္းလိုက္သည္။
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကိုက ဒီလိုမ်ိဳးေလး ေနခ်င္ေနတာကို…
အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္ရသည္။
…_…
သံုးနာရီေလာက္အၾကာမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္တို႔ သြားေနတဲ႔ေနရာသို႔ ေရာက္ရွိလာခဲ႔သည္။ Soloက တစ္လမ္းလံုးအိပ္လာတာ ေခါင္းေတာင္မေထာင္… ကံေကာင္းစြာနဲ႔ဘဲ ကားခဏနားတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သာသြားခ်င္တဲ႔စိတ္ မျဖစ္လို႔… ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေမွ်ာ့တစ္ေကာင္လို တြယ္ကပ္ထားတာေလ… စိုက္ၾကည့္လာတဲ႔လူေတြ… အထူးသျဖင့္ Nohေပါ့… အဲ႔ဒါေတြကို ကၽြန္ေတာ္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈထားလိုက္မိသည္။
'P'Gui…'
ကၽြန္ေတာ္႔ေဘးနားက ေကာင္ေလးကို ႏူိးဖို႔လုပ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေလးက ရပ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္နဲ႔အတူ ကားမွာ ေနာက္ဆံုးက်န္ခဲ႔တဲ႔Kaoကို ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ က်န္တဲ႔သူေတြကေတာ့ ကားေအာက္ေရာက္ကုန္ၿပီေပါ့…
'အင္း…'
'သူ႔ကို စိတ္မဆိုးပါနဲ႔… သူ နားခ်ိန္မရွိဘဲ အမ်ားႀကီးေလ႔က်င့္ၿပီး သူ႔ကိုယ္ကိုယ္ ဂ႐ုမစိုက္ျဖစ္ေပမယ့္လည္း သူ ထမင္းေတာ့ ပံုမွန္စားပါတယ္'
Kaoရဲ႕တည္ၿငိမ္ေနတဲ႔မ်က္ႏွာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္႔ေဘးနားက ေခါင္းေထာင္လာတဲ႔ ေကာင္ေလးမ်က္ႏွာကို ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။ ၾကည့္ရတာ အျပင္က ဆူညံေနတာေၾကာင့္ သူ ႏူိးသြားတာ ထင္သည္။
'အစ္ကိုက စိတ္မဆိုးပါဘူး' မ်က္လံုးေတြကို ပြတ္သပ္ေနတဲ႔ ေခြးေပါက္စေလးရဲ႕လက္ေတြကို ကုိင္ၿပီးေတာ့ ျပံဳးျပလိုက္ကာ… 'အစ္ကုိက သူ႔ကို စိတ္ပူေနတာ…'
ကၽြန္ေတာ္ ကားေပၚက ဆင္းဆင္းၿပီးခ်င္းမွာဘဲ လူတိုင္းရဲ႕အၾကည့္ကို လက္ခံရရွိလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လူအခ်ိဳ႕ကို ျပံဳးျပလိုက္ေပမယ့္လည္း ေဘးနားက ေကာင္ေလးကေတာ့ ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားသည့္ပံုႏွင့္ သန္းေနသည္။
'Gui… သူငယ္ခ်င္း… ၾကည့္ရတာ မင္း ဂီတေမဂ်ာက ေက်ာင္းသားေတြနဲ႔ အတူတူေနရမယ္ ထင္တယ္။ အခန္းေတြအားလံုးက စီစဥ္ထားၿပီးသား… ေလးေယာက္ တစ္ခန္းအတူေနရမယ္'
Nohက ကၽြန္ေတာ္႔ဆီလာၿပီး ပုခံုးကို ပုတ္သြားကာ ျပံဳးျပလာသည္။
'P'Guiက ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Soနဲ႔အတူ ေနရမွာ… ဂီတေမဂ်ာက လူေတြက အခန္းေတြ ခြဲၿပီးသြားၿပီ' Kao အထဲသို႔သြားရင္း ကၽြန္ေတာ္႔ကို ျပံဳးျပလာသည္။
ဘာစကားမွ မေျပာဘဲ အလုပ္လုပ္ေနၾကတဲ႔အုပ္စုကို ၾကည့္ရင္း ကၽြန္ေတာ္ ေခါင္းဘဲ ခါလိုက္မိသည္။ အခန္းစီစဥ္ထားတဲ႔ပံုအတြက္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွျပသာနာမရွိပါဘူး။ ဒါ့အျပင္…
ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Soနဲ႔ အတူတူအိပ္ခဲ႔ဖူးတာ ေတာ္ေတာ္မ်ားေနၿပီေလ…
'ခဏ… Kလည္း အစ္ကိုတို႔နဲ႔ အခန္းအတူတူဘဲေနာ္… သူလည္း က်န္ခဲ႔လို႔…'
ရင္းႏွီးေနတဲ႔မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္ျဖစ္တဲ႔ သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္သူကို Joက ကၽြန္ေတာ့္ဆီ တြန္းပို႔လိုက္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိၿပီး ေခြးေပါက္စေလးရဲ႕လက္ေမာင္းကို ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္လိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ သိတာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕လက္ေမာင္းကို အျမန္ကိုင္လိုက္မိလို႔ ေတာ္ေသးသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ႔ ေစာနက အိပ္ခ်င္ေနတဲ႔သူက အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔မ်က္ႏွာပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနၿပီး သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ကၽြန္ေတာ္ ကိုင္ထားတာကို လႊတ္လိုက္ရင္ ထသတ္ေတာ့မယ့္ပံုစံမ်ိဳးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ျဖစ္သည္။
အခန္းစီစဥ္ထားတာက တကယ္ကိုဘဲ…
အခန္းစီစဥ္တာကို သေဘာတူၿပီးသြားတဲ႔အခါမွာေတာ့ ကုိယ့္ေမဂ်ာနဲ႔ ကိုယ္ခြဲၿပီး Activityေတြအေၾကာင္းကို ေဆြးေႏြးခဲ႔ၾကသည္။ ၿပီးတဲ႔အခါမွာေတာ့ တန္းျဖဳတ္လိုက္ကာ အနားယူခိုင္းလိုက္သည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ မနက္ျဖန္မနက္ပိုင္းကစၿပီးေတာ့ Activityေတြ စလုပ္ေတာ့မွာ… ကၽြန္ေတာ္႔ကို တစ္ခ်ိန္လံုးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ႔ Kဆိုတဲ႔ေကာင္ေလးကို မသိခ်င္ေယာင္ေဆာင္ထားလိုက္ၿပီးေတာ့ အဲ႔ဒီအစား စီနီယာေတြ ေျပာေနတာကို နားေထာင္ေနတဲ႔ေခြးေပါက္စေလးရဲ႕ေက်ာကုန္းကိုသာ ေငးၾကည့္လိုက္သည္။ Soloကလည္း အရမ္းေဒါသထြက္ေနပံုဘဲ… ကၽြန္ေတာ္႔ကိုဘဲ တစ္ခ်ိန္လံုးၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ စီနီယာေတြက သူ႔ကို ေဆာ္ဦးမယ္။
'ခဏေန လူစုခြဲၿပီးတာနဲ႔ အားလံုးနားလို႔ရပါၿပီ… မနက္ျဖန္မနက္၆နာရီမွာ ျပန္ဆံုၾကပါမယ္'
ဒုတိယႏွစ္ဂ်ဴနီယာေလးက စကားေျပာၿပီးသြားတဲဲ႔အခါမွာ အင္ဂ်င္နီယာေက်ာင္းသားေတြက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို သူတို႔ရဲ႕အိတ္ေတြကို သူတို႔ သြားယူၾကသည္။
ကၽြန္ေတာ္တို႔တည္းမယ္႔ေနရာက ကမ္းေျခဘက္အျခမ္းက Resortတစ္ခုျဖစ္ၿပီးေတာ့ အခန္းေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို ဌားထားတာ… ၿပီးေတာ့ ကမ္းေျခနဲ႔နီးတဲ႔Resortျဖစ္တာေၾကာင့္ Activityေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုု ေကာင္းေကာင္းလုပ္လို႔ရသည္။ သူတို႔ကို ၾကည့္ရတာ ေသခ်ာေကာင္းေကာင္းျပင္ဆင္ထားတဲ႔ပံုဘဲ… သူတို႔ ဂီတေမဂ်ာနဲ႔ အခ်ိန္အေတာ္ၾကာေအာင္ ေဆြးေႏြးခဲ႔တာေၾကာင့္လည္း ျဖစ္မွာေပါ့… ဂီတေမဂ်ာရဲ႕ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ဒီResortနဲ႔ အခ်ိတ္အဆက္ရွိတာေၾကာင့္ သူတို႔ ေစ်းသက္သက္သာသာနဲ႔ဌားလို႔ရတာတဲ႔…
'P'Gui…'
ကၽြန္ေတာ္ တစ္စံုုတစ္ေယာက္ရဲ႕ေနာက္ေက်ာကို ၾကည့္ေနရာကေန Kဘက္ကို လွည့္လိုက္ၿပီးေတာ့ ျပံဳးျပလိုက္သည္။
'အင္း'
'အစ္ကို အခန္းထဲ သြားမလို႔လား… အ့!!!'
ပါးခ်ိဳင့္ေတြ ျမင္ရတဲ႔အထိ အားရပါးရ ျပံဳးျပေနတဲ႔Kက ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို ငိုမဲ႔မဲ႔ျဖစ္သြားတာေၾကာင့္ အားလံုးက လွည့္ၾကည့္လာသည္။ သူက အရမ္းနာက်င္ေနသလိုမ်ိဳး သူ႔ေခါင္းကို လက္ႏွင့္ပြတ္သပ္ေနတာ… အဲ႔ဒါနဲ႔ တရားခံျဖစ္သူကို လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ရက္စက္ၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔အၾကည့္ေတြနဲ႔ ၾကည့္ေနသည္။
'ဘာျဖစ္တာလဲ'
'အရမ္းနာတယ္'
Kက ေခါင္းကိုပြတ္ၿပီး သနားစရာေကာင္းတဲ႔မ်က္ႏွာကို လုပ္ျပေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွေျပာမေနေတာ့ဘဲ ျပံဳးလိုက္မိသည္။
ေခြးေပါက္စေလး ပစ္လိုက္တဲ႔ေရဘူးအဖံုးက အဲ႔ေလာက္ေတာင္ နာလို႔လား။
'အရမ္းနာေနတာဘဲ… အရင္ဆံုး သြားနားလိုက္ေတာ့…' Kရဲ႕အိတ္ကို သူ႔ရဲ႕အနားသို႔ တြန္းပို႔လိုက္သည္။
'ဒါဆို အစ္ကိုကေကာ…'
'အစ္ကိုက Soloကို ေစာင့္လိုက္ဦးမယ္' ဒါက အမွန္အတိုင္းေျပာတာဘဲျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ႏွစ္ခါေတာင္ မစဥ္းစားမိေတာ့…
'အစ္ကို႔ၾကည့္ရတာ သူ႔ကို အရမ္းစိတ္ဝင္စားေနသလိုဘဲ…'
Kက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ျပံဳးျပေနေပမယ့္လည္း သူ႔ရဲ႕ပံုစံက နည္းနည္းစိတ္ပ်က္သြားတဲ႔ပံုပင္…
'K သြားနားေတာ့ေလ…'
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႕ေမးခြန္းကို ျပန္မေျဖေတာ့ဘဲ ထပ္ၿပီးေတာ့သာ ေျပာလိုက္သည္။
'ကၽြန္ေတာ္ သြားမွာပါ… ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ လက္ေလ်ာ့မွာ မဟုတ္ဘူး'
ကၽြန္ေတာ္႔ကို ျပသေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႕သေဘာထားက အတည္ႀကီးျဖစ္ေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သက္ျပင္အသာေလးခ်လိုက္မိသည္။ တကယ္တမ္း အစက ကၽြန္ေတာ္ လ်စ္လ်ဴ႐ႈလိုက္မလို႔ဘဲ… ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြနဲ႔ အျပဳအမႈေတြက သိသာလာတာေၾကာင့္ ၾကာလာရင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပသာနာေတြ ေရာက္လာေတာ့မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာေပါက္ေျပာရဲသည္။
'K…'
နာမည္ပိုင္ရွင္က ေျခလွမ္းေတြရပ္တန္႔လိုက္ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႔ဘက္ကို လွည့္ကာ ျပံဳးျပလာသည္။
ကၽြန္ေတာ္က အျခားသူတစ္ေယာက္ကို ဝမ္းနည္းခံစားရေအာင္ ျဖစ္ေစတဲ႔အထိ ၾကင္နာတက္တဲ႔ႏွလံုးသားရွိတဲ႔သူမ်ိဳးမဟုတ္ပါ။ အခုဘဲျဖစ္ျဖစ္ ေနာင္ဘဲျဖစ္ျဖစ္ နာက်င္ရမွာဘဲေလ… အဲ႔ဒါေၾကာင့္…
'မင္း…'
'Guitar!'
လူအုပ္ရဲ႕အလယ္မွာ ထိုင္ေနတဲ႔သူရဲ႕က်ယ္ေလာင္တဲ႔အသံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ လန္႔သြားသည္။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္မွဘဲ Kရဲ႕လက္က ကၽြန္ေတာ္႔လက္အနား ေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ သတိထားလိုက္မိသည္။ Soloကေတာ့ ဂီတေမဂ်ာ အုပ္စုမီတင္ရဲ႕အလယ္မွာ တည္ၿငိမ္ေနတဲ႔မ်က္ႏွာႏွင့္ မတ္တပ္ရပ္ေနသည္။ သူ႔ရဲ႕စူးရွတဲ႔မ်က္လံုးေတြက က်ဥ္းထားၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕စိတ္ခံစားမႈေတြကို ထိန္းခ်ဳပ္ထားဖို႔ ႀကိဳးစားေနပံုရသည္။
ကၽြန္ေတာ္ စိတ္အေႏွာက္အယွက္ျဖစ္သြားမိသည္။
'ေဟး… စိတ္ၿငိမ္ၿငိမ္ထား… မီတင္က မၿပီးေသးဘူး'
Kaoက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီးေတာ့ စီနီယာကို လက္အုပ္ခ်ီၿပီး ေတာင္းပန္လိုက္ကာ သူ႔ရဲ႕သူငယ္ခ်င္းကို ဆြဲၿပီး ျပန္ထိုင္ခိုင္းလိုုက္သည္။ Soloက ျပန္ထိုင္လိုက္ေပမယ့္လည္း ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔မ်က္လံုးေတြႏွင့္ ဒီဘက္ကိုသာ ၾကည့္ေနသည္။
အဲဲ႔ဒါနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္႔ေဘးနားက ေကာင္ေလးဘက္သို႔ လွည့္လိုက္ကာ ေစာနက စကားကို ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
'K…'
'ဟုတ္…'
'မင္းအခ်ိန္ေတြကို မျဖဳန္းတီးစမ္းပါနဲ႔…'
ေခြးေပါက္စႀကီးတစ္ေကာင္ကို ဂ႐ုစိုက္ေပးရတာဘဲ ကၽြန္ေတာ္႔အတြက္ လံုေလာက္တာထက္ကို ပိုေနၿပီ…
…_…
'စိတ္ဆိုုးတယ္'
'ဟင္'
'အရမ္းစိတ္ဆိုးတယ္'
'ေတာင္းပန္ပါတယ္'
'ေတာင္းပန္႐ုံနဲ႔ ပိုေကာင္းလာတာမွ မဟုတ္တာ…'
'အဲ႔ဒါဆို အစ္ကို ပိုေကာင္းလာေအာင္ ဘယ္လိုလုပ္ေပးရမလဲ။ ေျပာ…'
'…'
ကၽြန္ေတာ္႔ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္လုိက္ကာ စိတ္ဆိုးတယ္လို႔ ေျပာလာတဲ႔ေကာင္ေလးကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သူက စိတ္ဆိုးတယ္လို႔ ေျပာေနေသာ္လည္း သူ႔ရဲ႕လက္ ကၽြန္္ေတာ္႔ရဲ႕အိတ္ကို ကိုင္ထားကာ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ရယ္ခ်င္စရာေကာင္းေနသည္။
'ဘာလဲ… ေျပာေလ…'
'အရင္စဥ္းစားလိုက္ဦးမယ္' အခ်ိန္ခဏယူမယ္လို႔ ေျပာလာတဲ႔ေကာင္ေလးက အိတ္ေတြကို ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ အတည္ႀကီးစဥ္းစားေနပံုရသည္။ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ရယ္ခ်င္ေနတဲ႔စိတ္ကို မနည္းေအာင့္ထားရတာ… 'သူနဲ႔ စကားထပ္မေျပာနဲ႔ေတာ့…'
'မရဘူး' ကၽြန္ေတာ္ ခ်က္ခ်င္းျငင္းလိုက္ၿပီး မ်က္ႏွာမဲ႔ေနကာ အျခားတစ္ေယာက္ကို မႏွစ္ၿမိဳ႕ျဖစ္ေနတဲ႔ေကာင္ေလးရဲ႕ပါးျပင္ႏွစ္ဖက္ကို ကၽြန္ေတာ္႔လက္ႏွစ္ဖက္နဲ႔ ဆြဲညစ္လိုက္သည္။
'သူနဲ႔ စကားေျပာခ်င္ေသးတယ္ေပါ့…' ပါးကို ဆြဲထားလို႔ မပီမသျဖစ္ေနတဲ႔အသံႏွင့္ ေျပာလာတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္လိုက္မိသည္။
အရမ္းခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတာဘဲ…
'အဲ႔လိုမဟုတ္ဘူးေလ… အခ်ိဳ႕ကိစၥေတြက်ေတာ့ အစ္ကိုတို႔မေျပာဘူးဆိုရင္ ၿပီးျပတ္မွာမွမဟုတ္တာ… Soက အစ္ကို႔ကို တိတ္ဆိတ္ၿငိမ္ခိုင္းတယ္ဆိုရင္ သူ႔ကိုု တစ္သက္လံုး ဒီအတိုင္း ထားလိုက္ေတာ့မယ္ေပါ့…' နီရဲေနတဲ႔ပါးျပင္ေလးကို မဆြဲေတာ့ဘဲ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ေလးႏွင့္ ပြတ္သပ္ေပးလိုက္သည္။ 'အခ်ိဳ႕အျပဳအမႈေတြက အျခားသူကို နားမလည္ႏူိင္တာမုိ႔လို႔ အစ္ကိုတို႔ စကားေတြကို အသံုးျပဳကို ျပဳရတယ္။ ဒီလိုကိစၥမ်ိဳးေတြမွာဆို အစ္ကိုတို႔ မွားယြင္းၿပီး ေသခ်ာမရွင္းခဲ႔ဘူးဆိုရင္ သူက အဲ႔ဒါကို ေမွ်ာ္လင့္ခ်က္တစ္ခုလို႔ ထင္သြားလိမ္႔မယ္။ နားလည္ၿပီလား'
Soloက အသာေလး ေခါင္းညိမ္႔ျပလာၿပီးေတာ့ ကၽြန္္ေတာ္႔ရဲ႕လက္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္လာသည္။ တင္းမာၿပီးေတာ့ ေဒါသထြက္ေနတဲ႔ သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာေလးေပၚမွာ အရင္ကအတိုင္းလိုု အျပံဳးပါးပါးေလးတစ္ခု ျဖစ္ထြန္းလာခဲ႔သည္။
သူတို႔အခန္းထဲ ဝင္လာတဲ႕အခါမွာေတာ့ Extra Bedေပၚမွာ လွဲအိပ္ေနတဲ႔Kaoတစ္ေယာက္တည္းကိုဘဲဲ ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူတို႔နဲ႔အတူတူေနရမယ့္ Kက အခုအခ်ိန္မွာ သူ႔ရဲဲ႕အိတ္ေတြေတာင္ မေတြ႕ေတာ့…
'သူ ဘယ္သြားတာလဲ' မေက်နပ္သည့္ပံုစံႏွင့္ ၾကည္လင္ျပတ္သားစြာနဲ႔ Soloက Kaoကို ေမးလိုက္သည္။
'သူ႔သူငယ္ခ်င္းေတြနဲ႔ အတူသြားေနမယ္လို႔ေတာ့ ေျပာတာဘဲ…'
'ေကာင္းတယ္'
Kaoျပန္ေျပာလိုက္တာနဲ႔ သူ႔ရဲ႕အသံက ပံုမွန္အတိုင္း ျပန္ျဖစ္သြားသည္။
ကၽြန္ေတာ္ ဘာလို႔ဒီလိုေျပာရတာလဲဆိုုတာကို Kနားလည္ပါေစလို႔ဘဲ ကၽြန္ေတာ္ ေမွ်ာ္လင့္ေနမိသည္။ ၿပီးေတာ့ အဲ႔လိုေျပာရတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ စိတ္မေကာင္းျဖစ္မိသည္။ ဒါေပမယ့္လည္း မျပတ္မသားနဲ႔ ထားထားတက္တဲ႔ပံုစံက ကၽြန္ေတာ္႔အက်င့္မဟုတ္ဘူး။
'So… ေရ အရင္သြားခ်ိဳးေတာ့ေလ…'
အိပ္ယာေပၚလွဲေတာ့မလို လုပ္ေနတဲ႔ေခြးေပါက္စေလးကို ကၽြန္္ေတာ္ ဆြဲထားလိုက္သည္။
'Guitar…'
'So!'
ထိုင္ေနတဲ႔ေကာင္ေလးက ႐ုတ္တရက္ႀကီး ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ခါးကိုဖက္ကာ သူနဲ႔အတူ အိပ္ယာေပၚသို႔ ဆြဲလွဲပစ္လိုက္သည္။
ေခြး႐ူးေလး!!
'အိပ္ခ်င္တယ္~'
Soloက ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ဗိုက္ေပၚ သူ႔မ်က္ႏွာေလးကို အပ္ထားၿပီး မလႊတ္တမ္းဖက္ထားကာ ပလံုးပေထြးႏွင့္ ေျပာလာသည္။
'ေရအရင္သြားခ်ိဳးေလ…'
'မခ်ိဳးခ်င္ဘူး'
နာရီဝက္ေလာက္ လံုးေထြးၿပီးတဲ႔အခါမွာေတာ့ ေရဘဝဲလက္တံေတြက ကၽြန္ေတာ္႔ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ Soloကေတာ့ ေရခ်ိဳးခန္းဘက္သို႔ သြားကာ ကၽြန္ေတာ္ကေတာ့ အိပ္ယာေပၚမွာ အသက္ျပင္းျပင္း႐ႈရင္း ထိုင္ေနမိသည္။
'ကၽြန္ေတာ္ ရွိေနတာကို ေမ႔ေနတာေတာ့ မဟုတ္ပါဘူးေနာ္' ထို ျပံဳးစိစိအသံအက်ယ္ႀကီးေၾကာင့္ ကၽြန္္ေတာ္ လန္႔သြားၿပီးေတာ့ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
ဒီအခန္းထဲမွာ ေနာက္တစ္ေယာက္ရွိေနေသးတယ္ဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ ေမ႔သြားတာဘဲ…
'ဒီကေန ထိုင္ၿပီးေတာ့ လူႏွစ္ေယာက္ နပမ္းသတ္ေနတာကို ၾကည့္ေနရတယ္'
'မအိပ္ေသးဘူးလား'
သူူူက ကၽြန္ေတာ့္ကို စခ်င္ေနတဲ႔ပံုရသည္။ ကၽြန္ေတာ္က စကားလမ္းေၾကာင္းလြဲလိုက္တာေၾကာင့္ သူက ျပန္ေျဖတဲ႔အခါမွာ ေရာၿပီး ျပန္ေျဖလိုက္သည္။
'ပထမကေတာ့ အိပ္ခါနီးေနၿပီဗ်… ဒါေပမယ့္ ၿပီတီတီနဲ႔ဆူညံသံေတြ ၾကားလို႔ ထၾကည့္လိုက္တာ…'
ဒီကေလးကေတာ့…
'အဲ႔ဒါဆို ဆက္အိပ္ေတာ့ေလ…'
'ေနာက္မွေပါ့ အစ္ကိုရာ… အခုေတာ့ ဇာတ္ကားအသစ္ေလး ၾကည့္လိုက္ဦးမယ္'
ငေမႊထိုးဘဲ…
'Kao မင္းအခန္းအျပင္ကို ေလ်ာက္ၾကည့္ဖို႔ စိတ္မဝင္စားဖူးလား'
အဲ႔ဒီညမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ တစ္ကိုယ္လံုးလႈပ္လို႔ မရေတာ့သလိုမ်ိဳး ခံစားရသည္။ အိပ္ယာေျပာင္းလို႔ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသခ်ာတာေပါ့…
'ထၿပီး ကိုယ္႔ေနရာမွာ ကုိယ္သြားအိပ္ေတာ့ So!'
…_…