'ဘာလုပ္ေနတာလဲ P'Gui'
႐ုတ္တရက္ေခၚသံေၾကာင့္လန္႔သြားၿပီး လက္ထဲကပန္းကို အိပ္ကပ္ထဲသို႔ ထည့္မိသည္။ အိပ္ကပ္ထဲမွာ လက္ကို လႈပ္လႈပ္ရြရြ လုပ္ေနမိသည္။
'အစ္ကိုက ဘာလုပ္ေနလို႔လဲ' ကၽြန္ေတာ့္ကို ေမးလိုက္တဲ႔သူက မယံုၾကည္တဲ႔အၾကည့္နဲ႔ ၾကည့္ေနတာေၾကာင့္ ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ဘဲ ျငင္းလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူက ကၽြန္ေတာ္ မေျပာခင္မွာ တစ္ဖက္ကို လွည့္သြားၿပီး… 'အဆင္သင့္ျဖစ္ၿပီလား S'
Sဆိုတာက အင္ဂ်င္နီယာေမဂ်ာကိုယ္စားျပဳ Moonပါ။ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ အခုမွ စေတြ႕ဖူးတာ… ပထမႏွစ္ေလးေတြ အားလံုးက သူတို႔ရဲ႕နာမည္ကတ္ေတြကို ျဖဳတ္ထားၾကသည္။ Soloတစ္ေယာက္ကလြဲလို႔ ဘယ္သူက ဘယ္ေမဂ်ာကလဲဆိုတာကို မေျပာျပတက္ဘူး။
'ကၽြန္ေတာ္ အဆင္သင့္ျဖစ္ေနပါၿပီ… ဒါေပမယ့္ နည္းနည္းစိတ္လႈပ္ရွားေနလို႔…'
နည္းနည္းေလးတဲ႔လား။ ဒါေပမယ့္ သူ႔ရဲ႕ႏူတ္ခမ္းေတြက မတရားျဖဴေဖ်ာ့ေနသည္။ ၿပီးေတာ့ ႏူတ္ခမ္းသားကို သြားေတြနဲ႔ ကိုက္ေနသည္။
Sက အခုခ်ိန္မွာ သူ႔စိတ္လႈပ္ရွားမႈနဲ႔ သူျဖစ္ေနတဲ႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔အေၾကာင္း စိတ္ဝင္စားေနတာကို ရပ္လိုက္ၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ အခုေရာက္ေနတာက အခန္းအေသးေလးဆိုေသာ္လည္း ဘာမွရွိမေနတာေၾကာင့္ က်ယ္ေနပံုရသည္။
ဒီျပဇာတ္႐ုံမွာ ရွိတဲ႔အခန္းေတြက အခန္းေလးေတြ အမ်ားႀကီးအေနနဲ႔ ထပ္ခြဲထားသည္။ အခုေတာ့ တစ္ေမဂ်ာကို တစ္ခန္းႏႈန္းနဲ႔ ျပင္ဆင္ဖို႔အခန္းေတြ ေပးထားသည္။ အခန္းတံခါးမွာ ေမဂ်ာနာမည္ေတြ ကပ္ထားလို႔ ေတာ္ေသးတာေပါ့… အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ အင္ဂ်င္နီယာဌာနအခန္းကို ေျခေထာက္ေညာင္းေနေအာင္ ရွာစရာမလိုဘဲ လြယ္လြယ္နဲ႔ ရွာလို႔ေတြ႕ခဲ႔တာ… ကၽြန္ေတာ္ အခန္းထဲဝင္လိုက္ေတာ့ Sရဲ႕သူငယ္ခ်င္းျဖစ္တဲ႔ ဒုတိယႏွစ္က Moonနဲ႔ ဝင္တိုက္မိေသးသည္။ Sကေတာ့ သူ႔ရဲ႕အဆင္သင့္ျဖစ္ေနတဲ႔စိတ္ေတြက ေပ်ာက္ဆံုးေနၿပီ။
အလုပ္လုပ္ဖို႔ စတင္ရေတာ့မယ့္အခ်ိန္ေရာက္ၿပီ။ Ai'Rayကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Soloကို ေက်းဇူးတင္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆံုးေတာ့ သူက ပန္းေတြေပၚ စေတကာကပ္ေနတဲ႔ အျခားသူေတြကို အကုန္ကပ္ၿပီးတဲ႔အထိ ကူညီဖို႔အတြက္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲေခၚသြားသည္။ Soloကက်ေတာ့ သူကားေပၚက ဆင္းလိုက္တာနဲ႔ ခ်က္ခ်င္းဆိုသလို လူတစ္ေယာက္က ၿပိဳင္ပြဲအတြက္ျပင္ဆင္ဖို႔ ဆြဲေခၚသြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီမွာေနၿပီး ဘာအလုပ္မွမရွိမယ့္အတူတူေတာ့ ပန္းေတြကို ကူေရာင္းေပးဖို႔ဘဲ လုပ္လိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္က ဆိုင္ၿပိဳက်ေအာင္ လုပ္လိမ့္မယ္ဆိုၿပီး Ai'Rayက ေျပာကာ ျငင္းလိုက္သည္။ အဲ႔အခ်ိန္ ကၽြန္ေတာ္လည္း Moomျဖစ္ခဲ႔ဖူးတယ္ဆိုတာ သတိရလိုက္သည္။ ၿပီးေတာ့ ဒီပြဲကို ႏွစ္တိုင္း လာၾကည့္တဲ႔သူေတြရွိတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို သိၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေနာက္လိုက္တဲ႔သူေတြ ရွိမွာဘဲေလ… ကၽြန္ေတာ္ Moonဆိုတဲ႔ဆုကို ရခဲ႔တာ သံုးႏွစ္ေတာင္ၾကာခဲ႔ၿပီဘဲ……
'P'Gui…'
'ဟမ္…'
'အစ္ကို စင္ေပၚေရာက္တဲ႔အခ်ိန္မွာ စိတ္မလႈပ္ရွားဘူးလား'
ကၽြန္ေတာ္ Sကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ Sက ျဖဴစင္တဲ႔ကေလးပံုစံနဲ႔တူေနတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ရယ္လိုက္မိသည္။ သူ တစ္ခ်ိန္လံုးစကားေတြ ေျပာေနေပမယ့္ အခုေတာ့ ဒူးႏွစ္ဖက္ကို ပိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာ ထိုင္ကာ စိတ္ဓါတ္က်ေနတဲ႔မ်က္ႏွာနဲ႔ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြကို ကိုက္ေနသည္။
'စိတ္လႈပ္ရွားတာေပါ့… ဒါေပမယ့္ အဲ႔ဒါက ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္ လုပ္ကို လုပ္ရေတာ့မွာေလ… အမ်ားႀကီးစဥ္းစားမေနနဲ႔… မင္းအလွည့္ေရာက္လာရင္ ဒီအတုိင္း သူ႔Flowေလးနဲ႔လိုက္သြား…' ကၽြန္ေတာ္ မလိမ္ဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အဲ့လိုလုပ္ခဲ႔႔တာ… ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားမိလို႔ ခလုပ္တိုက္ေတာ့မလိုေတာင္ ျဖစ္ခဲ့ေသးသည္။ အဲ႔ဒါကိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ မေျပာမိ…
'တကယ္ေတာ့ေလ… ကၽြန္ေတာ္ ၿပိဳင္ပြဲရလဒ္ သိရဖို႔အတြက္ စင္ေပၚတက္စရာမလိုဘူး' Sက သူ႔ေဘးနားမွာရွိေနတဲ႔ ဂစ္တာကိုယူကာ ေျပာလိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ သိတာက ဒီၿပိဳင္ပြဲက မွ်တတဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲ… သူ ဘာလို႔ အဲ႔လိုခံစားေနရတာလဲ။
'မင္းက ဘာလို႔ အဲ႔လိုထင္ရတာလဲ'
'ပထမတုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ယံုၾကည္ခ်က္အျပည့္ရွိတယ္။ ကၽြန္ေတာ္ အျခားေမဂ်ာေတြကို လိုက္ေမးၾကည့္တယ္။ ဘယ္ေမဂ်ာမွ ဂစ္တာသမားေတြမပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္တို႔ မေန႔က ရီဟာဇယ္အတူတူလုပ္ၾကေတာ့ ေဆးပညာေမဂ်ာMoon Jediေျပာတာကို ၾကားလိုက္ရတယ္။ ဂီတေမဂ်ာက Moonက ဂစ္တာသမားတဲ႔…'
'ဒါေပမယ့္ သူက ဂစ္တာတီးျပခ်င္မွ တီးျပမွာေလ…' အမွန္တိုင္းေျပာရရင္ေတာ့ Soloကို Talent Showမွာ ဘာလုပ္ျပမလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မေမးဖူးဘူး။ အခု Sေျပာေတာ့မွဘဲ အဲ႔ေခြးေပါက္ေလးက ဂစ္တာပညာကို သင္ေနတယ္ဆိုတာသိရတာ… သူတို႔ဌာနက ေက်ာင္းသားေတြကို အရည္အခ်င္းစစ္ၿပီးမွ ေခၚယူတာမို႔လို႔ ဂီတေမဂ်ာက ေက်ာင္းသားအမ်ားစုက ကိုယ္ပိုင္အရည္အခ်င္းေတြရွိၾကသည္။ ဒါ့ျပင္ အဲ႔ဌာနကလည္း ေက်ာင္းအတြက္ ႏွစ္တိုင္းလိုလို ဂုဏ္ေဆာင္ေပးေနၾက…
'ပထမတုန္းကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္လည္း အစ္ကို႔လို ေတြးဖူးတယ္…' Sကေတာ့ ဂစ္တာကို ခ်လိုက္ၿပီးေတာ့ စကားကို ဆက္ေျပာလိုက္သည္။ 'အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို သြားေမးလိုက္ေတာ့ သူက အေျဖအေနနဲ႔ ေခါင္းညိမ့္ျပတယ္'
'အဲ႔ဒါဆို အစ္ကိုတို႔ ေကာင္းေကာင္းလုပ္ဖို႔ လိုလာၿပီေပါ့ကြ… ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္ခ်က္ရွိစမ္းပါ…' ကၽြန္ေတာ္က အားေပးတဲ႔အေနနဲ႔ သူ႔ရဲ႕ပုခံုးကို အသာေလးပုတ္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။
'ဟုတ္… ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ စိတ္ပူတာ အဲ႔ဒါတင္ မဟုတ္ဘူး။ Soloက ၿပိဳင္ပြဲဝင္ပါမယ္လို႔ ေျပာလိုက္ကတည္းက နာမည္ႀကီးေနတာ… သူနဲ႔ စေတြ႕တဲ႔ေန႔တုန္းကဆို သူ႔ရဲ႕အရွိန္အဝါကို ခံစားေနရတယ္။ သူက နက္႐ႈိင္းၿပီး ေၾကာက္စရာေကာင္းတဲ႔အရွိန္အဝါ… ကၽြန္ေတာ့္လို ေတာက္ပတဲ႔အရွိန္အဝါလိုမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။ ဘာလို႔ သူ႔ကို လူေတြက အားေပးၾကတာလဲ မသိဘူး'
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူက ေခ်ာတာကို…
ဒါေပမယ့္ ေနာက္ဆက္တြဲစကားကို စိတ္ထဲမွာဘဲ ေတြးေနမိလိုက္သည္။ Sက စိတ္ဓာတ္ပိုက်သြားႏူိင္တာေၾကာင့္ ပါးစပ္ကေန ထုတ္မေျပာျဖစ္ဘူး။
'အစ္ကို ေျပာတာ နားေထာင္…' ကၽြန္ေတာ္ ဂ်ဴနီယာေလးရဲ႕ပုခံုးႏွစ္ဖက္လံုးကို ကိုင္လိုက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ဘက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္။ 'မင္း ေလ့က်င့္ထားတာေတြကို အေကာင္းဆံုးလုပ္ျပႏူိင္ရမယ္။ တကယ္လို႔ မင္း႐ႈံးသြားခဲ႔မယ္ဆိုရင္ေတာင္ စီနီယာေတြက မင္းအစား ဂုဏ္ယူၾကမွာ… အစ္ကို ေျပာတာကို နားလည္လား'
Sကေတာ့ စိတ္ၿငိမ္သြားပံုရၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ေခါင္းညိမ့္ျပလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္က သူ႔ကို ျပန္ျပံဳးျပလိုက္သည္။
'P'Gui… ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ ေဝးေဝးမွာေနပါလား အစ္ကုိ'
Sကေတာ့ စားပြဲအစြန္းေရာက္သည္အထိ ေနာက္ဆုတ္လိုက္သည္။
'အစ္ကို႔အျပံဳးရဲ႕အရွိန္အဝါက ကၽြန္ေတာ္႔ကို လႊမ္းမိုးသြားလိမ္႔မယ္'
…_…
ကၽြန္ေတာ္ ႐ုတ္တရက္ စိတ္ဖိစီးမႈကို ခံစားလိုက္ရသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ဘာလို႔ ဒီေနရာမွာ ရပ္ေနမိတယ္ဆိုတာကိုလည္း ကၽြန္ေတာ္ နားမလည္ႏူိင္ေသးဘူး။
ျပဇာတ္႐ုံထဲက ခံုေတြကို တျဖည္းျဖည္းလူေတြနဲ႔ ျပည့္လာသည္။ စင္အေရွ႕မွာ ရွိေနတဲ႔ ၾကမ္းျပင္လြတ္ပါမက်န္ သူတို႔ ေနာက္လာမယ့္လူေတြကို ထည့္ေပးလိမ့္မည္။ တကၠသိုလ္တစ္ခုလံုးက ေက်ာင္းသားေတြ ႐ႈိးပြဲၾကည့္ေနရသလိုေပါ့… ကၽြန္ေတာ္ အခု ရပ္ေနမိတဲ႔ စင္အေရွ႕ကေနရာက Staffေတြအတြက္ေနရာ… ပြဲၾကည့္တဲ႔သူေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ္က စတီးတန္းတစ္ခုဘဲ ျခားတယ္။
လြန္ခဲ႔တဲ႔ မိနစ္ႏွစ္ဆယ္ေလာက္က Ai'Rayက ကၽြန္ေတာ့္ကိုု အခန္းထဲကေန ဆြဲေခၚလာၿပီးေတာ့ နာမည္ကတ္ျပားကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ဆြဲေပးသည္။ ဦးထုတ္နဲ႔ အမဲေရာင္အေပၚထပ္အက်ီကို အတင္းဝတ္ခိုင္းၿပီးေတာ့ စင္အေရွ႕မွာ ကၽြန္ေတာ့္ကို မတ္တပ္ရပ္ခိုင္းထားသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဒီကေန လိုအပ္တာေတြလုပ္ေပးဖို႔ ေျပာၿပီး သူက ထြက္သြားတာ… ဒါေပမယ့္ ဒီထပ္ပိုၿပီး စိတ္႐ႈပ္စရာေကာင္းတာက စတိတ္စင္အေရွ႕မွာ ရပ္ခိုင္းတဲ႔Staffေတြက ဘာလို႔ ကၽြန္ေတာ္တစ္ေယာက္တည္း ျဖစ္ေနရတာလဲ။
'အားလံုးဘဲ မဂၤလာပါ။ စာသင္ႏွစ္ အစကေနၿပီးေတာ့ ႀကိဳဆိုပါတယ္…' ျပဇာတ္႐ုံတစ္ခုလံုး လႊမ္းျခံဳသြားတဲ႔ က်ယ္ေလာင္တဲ႔အသံေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ MCမတ္တပ္ရပ္ၿပီး စကားေျပာေနတဲ႔စင္ေပၚသို႔ လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။
'ဒီႏွစ္ၿပိဳင္ပြဲကေတာ့ အရင္ႏွစ္ေတြအတိုင္းပါဘဲ… ဒီျပဇာတ္႐ုံႀကီးက လူေတြအမ်ားႀကီးအတြက္ အလံုအေလာက္ရွိတယ္ဆိုတာ အားလုံးသိၾကမွာပါ။ ပထမႏွစ္ေလးေတြကို မိတ္ဆက္ေပးမယ္။ ၿပီးရင္ စာသင္ႏွစ္အစပိုင္းကို ႀကိဳဆိုတဲ႔ပြဲလည္း ရွိပါတဲ႔အတြက္ေၾကာင့္ အတန္းတိုင္းက လူတိုင္းပါဝင္လို႔ရပါတယ္။ ထပ္ေလာင္းေျပာရရင္ MoonStarၿပိဳင္ပြဲၿပီးသြားတာနဲ႔ အားလံုးကို ေဖ်ာ္ေျဖေပးမယ့္ ႐ႈိးပြဲတစ္ခုလည္း ရွိပါတယ္'
'ကဲ… အခ်ိန္ေတြ မျဖဳန္းေတာ့ပါဘူး။ ပါဝင္ယွဥ္ၿပိဳင္ၾကမယ့္ MoonStarေလးေတြကို စင္ေပၚေခၚလိုက္ၾကရေအာင္…'
MCစကားဆံုးတာနဲ႔ နာမည္ႀကီးသီခ်င္းတစ္ပုဒ္က စတင္လာသည္။ ထို႔ေနာက္ ဌာနေပါင္းစံုက Moon Starေလးေတြက အတြဲလိုက္ စင္ေပၚမွာ လမ္းေလ်ာက္ေနၾကသည္။ သူတို႔ ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ ေလ့က်င့္ခဲ့တဲ႔ လမ္းေလ်ာက္နည္းအတိုင္းေပါ့… လူေတြအားလံုးက အလွအပေတြေၾကာင့္ မူးေမ႔ေနၾကသည္။ Sကေတာ့ သံုးတြဲေျမာက္… ကၽြန္ေတာ့္ဂ်ဴနီယာေလးေတြက ေကာင္းေကာင္းလုပ္ႏူိင္သားဘဲ… သူတို႔ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာ စိုးရိမ္ပူပန္ေနမႈကို မေတြ႕ရေတာ့…
'ေနာက္ဆံုးအေနနဲ႔ ဂီတဌာနမွ Star Thichadaa Rungrojkit နဲ႔ Moon Solo Siwarokinကို စင္ေပၚသို႔ ဖိတ္ေခၚပါတယ္'
အရင္ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေတြနဲ႔ မတူညီတဲ႔အဆင့္မ်ိဳးနဲ႔ က်ယ္ေလာင္စြာေအာ္ေနၾကေသာ ေအာ္သံေတြကို စိတ္မဝင္စားမိ… စတိတ္ေပၚမွာ ေက်ာင္းဝတ္စံုဝတ္ထားတဲ႔အရပ္ရွည္ရွည္နဲ႔႔ ေကာင္ေလးကိုသာ ၾကည့္ေနမိသည္။
Soloကေတာ့ Soloပါဘဲ… သူက ဆံပင္ပံုစံကို ေက်ာင္းဝတ္စံုနဲ႔လိုက္ေအာင္ ေက်ာင္းသားေကာင္းတစ္ေယာက္လို ဖီးသင္ထားသည္။ မ်က္ႏွာက အရင္တုန္းကပံုစံလို ဘယ္သူ႔ကိုမွ မျပံဳးျပဘဲ တည္ၿငိမ္ျပတ္သားေနသည္။ ပရိသတ္ေတြဆီက အႏူိင္ရဖို႔မဲေတြအတြက္ သူ ဘာမွမလုပ္ျပဘူး။ အ႔ံၾသစရာေကာင္းတာက သူ႔နားကပ္ကို ျဖဳတ္ထားဖို႔အတြက္ ဘယ္သူမွ မေျပာခဲ႔ဘူးလားမသိ… ဒါေပမယ့္ အဲ႔နားကပ္ေတြက သူနဲ႔အရမ္းလိုက္ဖက္ၿပီး ၾကည့္ေကာင္းေနတယ္ဆုိတာေတာ့ ျငင္းလို႔မရ……
သူ စင္ေပၚတက္လာတဲ႔အခါမွာ ပရိသတ္ေတြအားလံုးကို လိုက္ၾကည့္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အၾကည့္က ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္သြားတဲ႔အခါမွာေတာ့ ရပ္တန္႔သြားခဲ႔သည္။ စတိတ္ကအလင္းေရာင္ေတြနဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းမွာ ရွိေနတဲ႔ဦးထုတ္ေၾကာင့္ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္ရရဲ႕လားဆိုတာ မေသခ်ာဘူး။ ဒါေပမယ့္ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္ျမင္၊ မျမင္ျမင္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ျပံဳးျပလိုက္သည္။
ကၽြန္ေတာ္ ျပံဳးျပတာကို သူ ျမင္လိုက္လို႔လားေတာ့မသိ… သူ႔ရဲ႕ႏူတ္ခမ္းေလးက အသာေလး ေကြးတက္လာၿပီး ျပန္ျပံဳးျပလာသည္။ အဲ႔ဒီအခ်ိန္ ႐ုတ္တရက္ဆိုသလိုဘဲ ျပဇာတ္႐ုံႀကီးတစ္ခုလံုး ေအာ္သံေတြနဲ႔ ျပည့္ကုန္သည္။
ၿပိဳင္ပြဲဝင္ေတြအားလံုးက စင္အေနာက္သို႔ ျပန္သြားၿပီး Talent Showအတြက္ ျပင္ဆင္စရာရွိတာ ျပင္ဆင္ေနသည္။ Soloက စင္ေအာက္သို႔ သြားေနတဲ႔အခ်ိန္မွာလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို ေနာက္တစ္ခါ ထပ္ၾကည့္ျပန္သည္။ ဒါ့ျပင္ သူ စင္ေပၚမွာရွိေနတဲ႔ တစ္ခ်ိန္လံုးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ဆီကေန အၾကည့္မလြဲခဲ႔…
ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ကလည္း သူ႔ဆီကေန အၾကည့္မလြဲႏူိင္ခဲ႔ဘူး။
ခဏေနေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ေမဂ်ာက Starက Moon Sနဲ႔အတူ စင္ေပၚတက္လာၿပီးေတာ့ ေဖ်ာ္ေျဖၾကသည္။ တစ္ေယာက္က သီခ်င္းဆိုတယ္။ တစ္ေယာက္က ဂစ္တာတီးတယ္။ အရမ္းကို ၿပီးျပည္စံုတာဘဲ… ဂ်ဴနီယာႏွစ္ေယာက္လံုးက စင္ေပၚကေန ဆင္းသြားၾကၿပီးသည္။ သူတို႔ အေကာင္းဆံုး လုပ္ႏူိင္ခဲ႔သည္။
အခု ၿပိဳင္ပြဲေတြရဲ႕ Performanceေတြက စည္းမ်ည္းစည္းကမ္းမရွိ ႀကိဳက္သလို ျပသခြင့္ရွိသည္။ Starနဲ႔ Moonနဲ႔တြဲၿပီး ၿပိဳင္မလား။ ခြဲၿပီး ၿပိဳင္မလား။ ႀကိဳက္သလို ယွဥ္ၿပိဳင္ခြင့္ရွိသည္။ အခ်ိန္ကေတာ့ အကန္႔အသတ္မရွိ… ဒီလိုပြဲက ႏွစ္တိုင္း မိုးခ်ဳပ္မွ ၿပီးေလ့ရွိတာေလ… အိမ္ျပန္ခ်င္တဲ႔သူေတြကိုေတာ့ မတားထား… ဒီတစ္ခါက ဒီလိုၿပိဳင္ပြဲကို ကၽြန္ေတာ္လာတာ ဒုတိယေျမာက္အႀကိမ္ဘဲ… အရင္ႏွစ္ေတြက အလုပ္႐ႈပ္ေနတာေၾကာင့္ မသြားမိတာ… ကၽြန္ေတာ္ ပထမဆံုးနဲ႔ ေနာက္ဆံုးေရာက္ခဲ႔တဲ႔အႀကိမ္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဝင္ၿပိဳင္သည့္ႏွစ္ျဖစ္သည္။
ေဆးပညာဌာနက ေက်ာင္းသားက ကေနရင္း သူ႔အက်ီကို ဆြဲခၽြတ္ကာ သူ႔ရဲ႕ၾကြက္သားအလွေတြကို ျပသလိုက္ေသာေၾကာင့္ ပရိသတ္ေတြရဲ႕အမွတ္ေတြကို အမ်ားႀကီး ရရွိသြားခဲ႔သည္။
ေဆးပညာေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္က ဒီလိုမ်ိဳး ပံုစံရွိေသးတာပဲဆိုတာကို ကၽြန္ေတာ္ သိလုိက္ရသည္။
'အခုၿပိဳင္ပြဲက ၿပီးဆံုးေတာ့မွာ ျဖစ္ပါတယ္။ အဆံုးသတ္အေနနဲ႔ ေနာက္ဆံုးFinalistသံုးေယာက္ကို ေမးခြန္းမေမးခင္ ဂီတေမဂ်ာက Moonက သီခ်င္းသီဆိုမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဂီတဌာနရဲ႕Moonကို လက္ခုပ္သံေတြနဲ႔ ႀကိဳဆိုလိုက္ရေအာင္…'
MCေၾကညာလိုက္တာနဲ႔ ျပဇာတ္႐ုံတစ္ခုလံုးက အေမွာင္က်သြားၿပီးေတာ့ အလင္းေရာင္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ေလး တစ္ခုတည္းကသာ စင္ေပၚမွာ က်ေရာက္ေနသည္။ ဒါ့အျပင္ ကၽြန္ေတာ္ စင္ေပၚမွာ ရွင္းလင္းဖို႔အတြက္ ေျပးလႊားေနၾကတဲ႔ လူအခ်ိဳ႕ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ အလင္းေရာင္ ျပန္ရလာတဲ႔အခ်ိန္မွာေတာ့ စင္အလယ္တည့္တည့္မွာရွိေနတဲ႔ ခံုေလးနဲ႔ မိုက္ကိုသာ အလင္းထိုးထားသည္။ ၿပီးေတာ့ အဲ႔ထိုင္ခံုေလးမွာ ရွပ္အက်ီအမဲႏွင့္ ေဘာင္းဘီအမဲကို ဝတ္ဆင္ထားတဲ႔သူ တစ္ေယာက္က ဂစ္တာကို က်က်နနကိုင္ထားကာ ထိုင္ေနသည္။
ဂစ္တာအသံေလး စည္းခ်က္က်က်နဲ႔ ထြက္ေပၚလာတဲ႔အခ်ိန္မွာ ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းကို စိတ္လႈပ္ရွားမိၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕လက္ကလည္း သူ႔အလိုလို ရင္ဘတ္ေပၚ တက္သြားခဲ႔သည္။ ဘာလို႔ Soloက ေခါင္းမေမာ့ဘဲ ပရိသတ္ေတြကို မၾကည့္ရတာလဲ။ ဂစ္တာအသံေလးက အရမ္းေကာင္းေပမယ့္ အေတာ္ၾကာတဲ႔အထိ သီခ်င္းဆိုသံက မၾကားရေသးဘူး။
ဒါမွမဟုတ္ သူက Talent Showအတြက္ ဂစ္တာဘဲ တီးျပမွာလား။
"သူ႔ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တစ္ေန႔မွာ ေတြ႕ဆံုခဲ႔ေတာ့…
စိတ္အရမ္းသက္သာရာရသြားတယ္…"
ကၽြန္ေတာ္ အေနာက္ဘက္ကေန သီခ်င္းဆိုသံကို ၾကားလိုက္ရတာေၾကာင့္ စင္ေပၚကို လွည့္ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ဒီသီခ်င္းဆိုသံက စင္ေပၚကရွိေနတဲ႔သူရဲ႕ အသံမဟုတ္ဘူးဆိုတာေတာ့ ေသခ်ာသည္။ အဲ႔ဒီအသံက ကၽြန္ေတာ့္အေနာက္က စတီးတန္းမွာ ရွိေနတဲ႔ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕အသံ... အဲ႔အသံက Soloတီးေနတဲ႔ သံစဥ္နဲ႔ လိုက္ဖက္ေအာင္ သီဆိုေနသည္။ ၿပီးေတာ့ အဲ႔အသံေလးကဘဲ အားလံုးကို သီခ်င္းလိုက္ဆိုေအာင္ လႈ႔ံေဆာ္ေပးေနတာ…
"မင္းက ကိုယ္႔ရဲ႕ႏွလံုးသား… မင္းကသာ အေျဖတစ္ခု…
မင္းကသာ ကိုယ့္ႏွလုံးသားက ေနာက္ဆံုး ေတာင္းဆိုတဲ႔အရာ…
အရာအားလံုးက မင္းဘဲ…
မင္းကသာ အရာအားလံုးဘဲ…
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီေန႔မွာ... ကိုယ္ မင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ႔တယ္…"
Soloက တမင္သက္သက္ ဒီလိုမ်ိဳးလုပ္ဖို႔ အစကတည္းက ရည္ရြယ္ထားတာလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ေသခ်ာမသိေပမယ့္ ျပဇာတ္႐ုံႀကီးမွာ ပ်ံ႕လြင့္ေနတဲ႔သီခ်င္းဆိုသံက မိုက္က အသံထက္ေတာင္ က်ယ္ေလာင္ေနသည္။
"သူ႕ကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ တစ္ေန႔မွာ ေတြ႕ဆံုခဲ႔ေတာ့…
စိတ္သက္သာရာ ရသြားတယ္…
သူက ညအခါမွာ လင္းလက္ေနတဲ႔ ၾကယ္တစ္ပြင့္လိုဘဲ…"
အားလံုး သီခ်င္းဆိုေနၾကတဲ႔အခ်ိန္မွာ Soloက လံုးဝကို ေခါင္းေမာ့မလာ... ဂစ္တာကိုဘဲ စိတ္ဝင္တစားတီးေနတာ... သူ နည္းနည္းေတာင္ လွည့္မၾကည့္...
"မင္းက ကိုယ္႔ရဲ႕ႏွလံုးသား… မင္းကသာ အေျဖတစ္ခု…
မင္းကသာ ကိုယ့္ႏွလုံးသားက ေနာက္ဆံုး ေတာင္းဆိုတဲ႔အရာ…
အရာအားလံုးက မင္းဘဲ…
မင္းကသာ အရာအားလံုးဘဲ…
ေနာက္ဆံုးေတာ့ ဒီေန႔မွာ..."
႐ုတ္တရက္ ဂစ္တာတီးေနတဲ႔အသံ ရပ္တန္႔သြားသည္။ ထို႔အတူ ပရိသတ္ေတြအသံေတြလည္း တိတ္ဆိတ္သြားတာေၾကာင့္ ျပဇာတ္ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုး အပ္က်သံေတာင္ မၾကားရေလာက္ေအာင္ တိတ္ဆိတ္သြားသည္။ Soloကေတာ့ ဂစ္တာကို သူ႔ေဘးနားက ခံုေလးမွာ အသာေလးခ်လိုက္တာကို ကၽြန္ေတာ္ ၾကည့္ေနမိသည္။ အျပင္းအထန္လႈပ္ရွားေနတဲ႔ ႏွလံုးသားတစ္စံုနဲ႔အတူ Soloက မတ္တပ္ရပ္လိုက္ၿပီး မိုက္ကို ကိုင္ကာ စတိတ္စင္အေရွ႕သို႔ လမ္းေလ်ာက္လာေနသည္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြက ဘယ္ေနရာကို မၾကည့္ဘဲ ကၽြန္ေတာ့္ကိုသာ တစိုက္မတ္မတ္ၾကည့္ေနၿပီး...
"ကိုယ္ မင္းနဲ႔ ေတြ႕ဆံုခဲ႔တယ္…"
[เธอคือ - Mr.Lazy Feat. คิว ฟลัว]
'အား!!!!'
ျပဇာတ္႐ုံတစ္ခုလံုး ကၽြန္ေတာ္ နားမခံႏူိင္ေလာက္ေအာင္ ေအာ္သံေတြနဲ႔ ျပည့္ကုန္သည္။ စင္ေရွ႕ထြက္ၿပီး ဆိုလိုက္တဲ႔စာသားေလးတစ္ေၾကာင္းေလးက ကၽြန္ေတာ္႔ရဲ႕ေခါင္းထဲမွာ ပဲ႔႔တင္ထြက္ေနေလာက္ေအာင္ အသံက ၾကည္လင္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ့္ႏွလံုးသားက က်ယ္ေလာင္စြာ ခုန္ေနတာေၾကာင့္ သူ ၾကားသြားမွာကို ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္မိတဲ႔အထိဘဲ…
ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ရဲ႕မ်က္လံုးေတြကို စူးစိုက္ၿပီး ၾကည့္ေနမိသည္။ သူကလည္း မတ္တပ္ရပ္ေနတုန္းျဖစ္ၿပီးေတာ့ ဘယ္ကိုမွ ၾကည့္မေန... ဘယ္လိုေျပာရမလဲဆိုေတာ့ ကၽြန္ေတာ္က မဟူရာေခ်ာက္ႀကီးက ဆြဲငင္သြားသလို ဆြဲေဆာင္ခံထားရသလို ခံစားေနရသည္။ ေနာက္ဆံုးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္မ်က္ႏွာက အရမ္းပူလာတယ္လို႔ ခံစားလိုက္ရတာေၾကာင့္ လက္ေတြက မ်က္ႏွာကို အုပ္လိုက္မိေပမယ႔္ ကၽြန္ေတာ္ ဒီလို မလုပ္သင့္ဘူးလို႔ ထင္မိသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျမင္ေနရတုန္းဘဲေလ...
Soloကေတာ့ စင္ေပၚ ေနာက္တစ္ေယာက္တက္လာတာနဲ႔ ေနာက္ဆုတ္သြားသည္။ ကၽြန္ေတာ္ MCဘာေတြ ေျပာေနလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမသိ... ကၽြန္ေတာ္သိတာကေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ အဲ႔ဒီသူတစ္ေယာက္ကိုဘဲ တစ္ခ်ိန္လံုးၾကည့္ေနခဲ႔တာ... ကၽြန္ေတာ့္ေခါင္းထဲမွာေတာ့ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွေတြးလို႔မရေတာ့တဲ႔အထိ သူဆိုလိုက္တဲ႔စာသားေလးက ပဲ႔တင္ထပ္ေနတာကို ၾကားေနရသည္။
Popularဆုအတြက္ ႏွင္းဆီပန္းေတြေပးရန္ အခ်ိန္ေရာက္လာတာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ စတီးလက္ရမ္းေတြကို တြန္းဖယ္လိုက္သည္။ လူေတြက ႏွင္းဆီပန္းေတြေပးဖို႔အတြက္ ဘယ္ေလာက္ထိၾကာေအာင္ တန္းစီေနၾကလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ အခ်ိန္ခဏေလာက္ ၾကာသြားတဲ႔အခါမွာေတာ့ Staffေတြက ႏွင္းဆီပန္းေတြကို စင္အေနာက္ဘက္သို႔ ပို႔လိုက္ၿပီး ေနာက္ဆံုးဖိုင္နယ္သံုးေယာက္အတြက္ အမွတ္ေတြကို ေရေနသည္။ အဲ႔သံုးေယာက္ကို သူတို႔ ေမးခြန္းေမးမယ္။ ၿပီးရင္ ဆုေၾကညာမယ္။
ေနာက္ဆံုးFinalistသံုးေယာက္က ဘယ္သူလဲဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မသိလိုက္ဘူး။ Soloကို ေမးေနတဲ႔ေမးခြန္းၾကားမွ ကၽြန္ေတာ္ရဲ႕အသိစိတ္က ျပန္ဝင္လာခဲ႔သည္။
'ညီေလးအတြက္ ေပ်ာ္ရြင္မႈရဲ႕အဓိပၸာယ္က ဘာျဖစ္မလဲ'
Soloက မိုက္ကို ကိုင္လိုက္ၿပီးေတာ့ စဥ္းစားဖို႔အခ်ိန္မယူေတာ့ဘဲ ထိုေမးခြန္းရဲ႕အေျဖကို စကားလံုးအနည္းနဲ႔ဘဲေျဖလိုက္သည္။
'Guitarပါ'
Soloေျပာတာက သူတီးေနတဲ႔ ဂစ္တာကိုေျပာေနတာလားဆိုတာ ကၽြန္ေတာ္ မေသခ်ာဘူး။ ဒါမွမဟုတ္ သူ ဘာကို ေျပာခ်င္တာလဲ။ ဒါေပမယ့္ အဲ႔ဒီမ်က္လံုးေတြက ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနၿပီးေတာ့ ဘာမွနားမလည္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကို ျပန္ျပံဳးျပလာေအာင္လုပ္ေနသည္။
'Popularဆု ရရွိသြားတဲ႔သူကေတာ့…'
ကၽြန္ေတာ္ ဒီအတိုင္း မတ္တပ္ရပ္ေနၿပီးေတာ့ စင္ေပၚမွာ ရပ္ကာ သမ္းေနတဲ႔ေကာင္ေလးကို ၾကည့္ေနမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ စင္ေပၚမွာ သမ္းေဝေနတဲ႔ ေခြးေပါက္ေလးကို ၾကည့္ရတာ ႏွစ္သက္မိတာေၾကာင့္ ေဘးပတ္ဝန္းက်င္ကို ဂ႐ုမစိုက္မိခဲ႔...
'ေဆးပညာဌာနက Jediပါ...'
က်ယ္ေလာင္တဲ႔အားေပးသံေတြက ျပဇာတ္႐ုံတစ္ခုလံုး ျပန္႔လြင့္ကုန္သည္။ ေဆးပညာဌာနက ေကာင္ေလးက အက်ီကို ခၽြတ္လိုက္တာနဲ႔ အဲ႔ေကာင္ေလးက အဲ႔ဆုရဖို႔က လံုးဝေသခ်ာသြားၿပီးသား... အဲ႔ဒါေၾကာင့္ သူအခုလို ဖိုင္နယ္သံုးေယာက္စာရင္းထဲမွာ ပါလာတာ မအံ႔ၾသမိ…
'ေနာက္ဆံုးေတာ့ Starနဲ႔ Moonဆုကို ေၾကညာပါမယ္။ အရင္ဆံုးအေနနဲ႔ Starဆုကို ေၾကညာပါမယ္'
ရလဒ္ေတြကေတာ့ အရမ္းအ႔ံၾသဖို႔မေကာင္းပါဘူး။ အႏုပညာဌာနက တတိယဆုကို ရတယ္။ စီးပြားေရးဌာနက ဒုတိယ... ပထမဆုကေတာ့ ပြဲအစကတည္းက အားေပးမႈအျပည့္ရထားတဲ့ ေဆးပညာဌာနက Starက ရရွိသြားသည္။
'အခု Moonဆုကို ေၾကညာပါမယ္။ 2nd Runner Upကိုေတာ့...'
ကၽြန္ေတာ္ စင္ေပၚမွာ က်န္ေနတဲ႔လူသံုးေယာက္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္ မထိန္းႏူိင္ဘဲ အသာေလးရယ္လိုက္မိသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲ႔ဒီသံုးေယာက္လံုးက လံုးဝကို သိသိသာသာ ထင္ထင္ရွားရွားကြဲျပားေနတာကို…ေဆးပညာဌာနက Jediကေတာ့ လႈပ္လႈပ္ရွားရွားနဲ႔ အကုန္လံုးကို ျပံဳးျပေနသည္။ Sကက်ေတာ့ စိတ္လႈပ္ရွားေနၿပီး လက္ေတြကို ဆုတ္ကိုင္ထားသည္။ အမဲေရာင္ဝတ္စံုနဲ႔ ၿပိဳင္ပြဲဝင္ Soloကေတာ့ ဒီအတိုင္းသာ ရပ္ေနၿပီးေတာ့ ဘာကိုမွ စိတ္မဝင္စားတဲ႔ပံုစံျဖစ္ေနသည္။ ဒါေပမယ့္ သူ႔အၾကည့္ကို ကၽြန္ေတာ္ မေရွာင္မခ်င္း သူက ကၽြန္ေတာ့္ကို စိုက္ၾကည့္ေနသည္။
'အင္ဂ်င္နီယာေမဂ်ာက N'Sပါ...' ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ Sနဲ႔အၾကည့္ခ်င္းဆံုလိုက္တဲ႔အခါမွာ ကၽြန္ေတာ္ ျပံဳးျပလိုက္မိသည္။ Sကေတာ့ အခုလို တတိယေနရာကို ရတာကို မေက်နပ္တဲ႔သေဘာ မရွိသလိုဘဲ... အခု Sက စင္ေပၚမွာ ေခ်ာ္လဲမတက္ ေပ်ာ္ရြင္ေနတာကို ေတြ႕လိုက္ရသည္။ သူျဖစ္ေနတဲ႔ပံုစံကို ၾကည့္ကာ Starေတြအားလံုးက ရယ္ကုန္ၾကသလို ပရိသတ္ေတြကလည္း သေဘာက်စြာ ရယ္ေနၾကသည္။
'ၿပီးေတာ့ ဒီႏွစ္ရဲ႕ Moonကေတာ့...'
စင္ေပၚမွာ ေလးပင့္ကာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ႔ ေကာင္ေလးအစား ကၽြန္္ေတာ္ စိတ္လႈပ္ရွားမိၿပီးေတာ့ လက္ေတြကို တင္းၾကပ္စြာ ဆုတ္ကိုင္ထားမိသည္။ ျပဇာတ္ခန္းထဲမွာ ရွိေနတဲ႔လူေတြအားလံုးက မလႈပ္ရဲေလာက္ေအာင္ လံုးဝတိတ္ဆိတ္ေနသည္။ လူတိုင္းကေတာ့ ေၾကညာေတာ့မယ့္ ဆုပိုင္ရွင္ကို သိခ်င္ေနၾကသည္။ ေဆးပညာဌာနက ရသြားႏုိင္လား။ မရႏူိင္ဘူးလား။
'ဂီတဌာနက Soloပါ...'
ကၽြန္ေတာ္ Soloကို ၾကည့္ေနရင္း ဘယ္ေလာက္ေတာက္ ျပံဳးေနမိလဲဆိုတာ မသိေတာ့ဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ ခန္းမႀကီးတစ္ခုလံုး ေပါက္ကြဲထြက္မတက္ေအာ္ေနၾကတဲ႔ ေအာ္သံႀကီးကို စိတ္မဝင္စားသလို MCသံကိုလည္း ဂ႐ုမစိုက္မိ… ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို ၾကည့္ၿပီး ျပံဳးသာ ျပံဳးျပေနသည္။ ငိုလည္း မငိုခဲ႔သလို ဘာမွလည္း လုပ္မေနခဲ႔ဘူး။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ေပ်ာ္ရြင္ေနတာကို သူျမင္မယ္ဆိုတာ ေသခ်ာပါတယ္။
..._...
'ကၽြန္ေတာ္တို႔က အားလံုးရဲ႕ေပ်ာ္ရြင္မႈေတြကို ယူေဆာင္လာေပးမယ့္ ဂီတေမဂ်ာက ေက်ာင္းသားေတြပါ။ အတူတူေပ်ာ္ၾကရေအာင္!!!'
စင္ေပၚက အဆိုေတာ္ရဲ႕အသံက ဒီခန္းမထဲက ထြက္ဖို႔လုပ္ေနတဲ႔ ကၽြန္ေတာ့္ေျခလွမ္းေတြကို ရပ္တန္႔သြားေစၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို လွည့္ၾကည့္ေအာင္ လုပ္ေနသည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ အဲ႔ဒီလူရဲ႕အသံက Soloဂစ္တာတီးၿပီး ေဖ်ာ္ေျဖေနတုန္းက ကၽြန္ေတာ့္အေနာက္ကေန ပထမဆံုး သီခ်င္းစဆိုတဲ႔သူတစ္ေယာက္နဲ႔ တူေနတာကို… ၿပီးေတာ့ တကယ္လည္း အဲ႔ဒီလူဘဲ......
ၿပီးေတာ့ အဲ႔တုန္းက ဘာလို႔ အက်ယ္ႀကီး ေအာ္ဆိုရတာလဲ။ ဒါေပမယ့္ သူက ဂီတဌာနကေလ... အဲ႔ဒါဆို Soloနဲ႔လည္း သိမွာဘဲ...
'Guitar…' အရမ္းရင္းႏွီးေနတဲ႔ အသံေအာေအာေလး… ကၽြန္ေတာ္ လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေစာနေလးတင္မွ Moonဆုရထားတဲ႔ ေကာင္ေလးကို ေတြ႕လိုက္သည္။ သူ႔ရဲ႕မ်က္ႏွာက အျမဲတမ္းလိုလို ပံုစံမ်ိဳးဘဲ... တည္ေနသည္။
'ဒီကို ဘာလာလုပ္တာလဲ' ပံုမွန္ဆို Moonဆုရထားတဲ႔သူတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ အခုခ်ိန္က မအားႏူိင္… ကၽြန္္ေတာ္ ေဘးဘယ္ညာကို ျမန္ျမန္ဆန္ဆန္ၾကည့္လိုက္သည္။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ လူအုပ္ႀကီး လိုက္လာမွာကို ကၽြန္ေတာ္ ေၾကာက္မိတာကို… ကၽြန္ေတာ္တို႔ စတိတ္စင္အေနာက္ဘက္မွာ ရွိတာဘဲ ေကာင္းသည္။ ၿပီးေတာ့လည္း ပရိသတ္ေတြဘက္ကလည္း လံုးဝအေမွာင္က်ေနတဲ႔အျပင္ မီးအလင္းကလည္း စတိတ္စင္တစ္ခုတည္းသာ ထိုးထားသည္။ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ေတာင္ သိပ္မျမင္ရ...
'ကၽြန္ေတာ္ ထြက္ေျပးလာတာ…'
'ထြက္ေျပးလာတယ္'
'သီခ်င္း အရင္နားေထာင္ရေအာင္' Soloက ကၽြန္ေတာ့္အနားကပ္လာကာ တိုးတိုးေလး ကပ္ေျပာလာသည္။ 'ခဏေနရင္ ကၽြန္ေတာ္ ျပန္သြားပါ့မယ္'
စတိတ္စင္ေပၚက ဂ်ဴနီယာက သီခ်င္းစဆိုေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ ကၽြန္ေတာ္ ဘာမွမေျပာေတာ့ဘဲ ေခါင္းညိမ္႔ျပလိုက္သည္။ ထပ္ေျပာရရင္ ကၽြန္ေတာ္လည္း ဒီေန႔ ဘာအလုပ္မွမရွိ။ အဲ႔ဒါေၾကာင့္ နားေထာင္ၿပီး ေအးေဆးေနဖို႔ လုပ္လိုက္သည္။
Soloကေတာ့ သီခ်င္းလည္း လိုက္မဆိုသလို ဘာမွလည္း လုပ္မေန... ကၽြန္ေတာ့္ေဘးနားမွာ ဒီအတိုင္းရပ္ေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ၾကျပန္ေတာ့လည္း သီခ်င္းေတြကို သိပ္နားေထာင္တက္တဲ႔သူမဟုတ္… ဒါေပမယ့္ လိုက္မဆိုႏူိင္ဘူးဆိုေပမယ့္ သီခ်င္းသံစဥ္ေတြကို လိုက္ၿပီး လႈပ္ရွားေနမိသည္။
စတိတ္စင္ေပၚမွာဆိုေနတဲ႔ Soloရဲ႕သူငယ္ခ်င္းက တကယ္ကို ပါဝါအျပည့္ရွိသည္။ သီခ်င္းဆိုတာ တစ္စကၠန္႔ေတာင္ မနားသြား... သီခ်င္း တစ္ပုဒ္နဲ႔ တစ္ပုဒ္ၾကားမွာလည္း နားတယ္ဆိုတာ မရွိ။ အားလံုးနားရည္ဝေလာက္တဲ႔သီခ်င္းေတြကိုသာ ဆိုေနၿပီးေတာ့ ၾကည့္ေနတဲ႔ပရိသတ္ေတြအားလံုး စာသင္ႏွစ္အစမွာ ေပ်ာ္ရြင္စရာေတြကို အျပည့္အဝေပးေနသည္။
'ဒီသီခ်င္းကေတာ့... ခ်စ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနတဲ႔သူေတြအတြက္ ဆိုေပးတာပါ။ ဘယ္ေတာ့မွ အ႐ူံးမေပးပါနဲ႔... ဆက္ခ်စ္ၾကပါ။ ၿပီးေတာ့လည္း အခ်စ္ခံရတဲ႔သူေတြကိုလည္း ေျပာခ်င္ပါတယ္...'
'ႏွလံုးသားက အရမ္းမမာပါနဲ႔ေနာ္…'
"အဲ႔ဒါ အခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္…
မင္းအနားမွာ ငါ့ကို ရပ္ေနေအာင္ လုပ္ႏူိင္တာ…
အဲ႔ဒါအခ်စ္ေၾကာင့္ျဖစ္မယ္ ထင္တယ္…
ငါ့ႏွလံုးသားကို မရပ္တန္႔သြားေအာင္ လုပ္ေပးေနတာ…
အခြင့္အေရးေတြ မရွိေတာ့တဲ႔အခ်ိန္ေတြမွာေတာင္…
ငါ့ဘဝမွာ ရွိတဲ႔အရာေတြ ေပ်ာက္ရွသြားတာေတာင္…
'အခ်စ္'က ငါ့ကို ဆက္ေစာင့္ေနဖိုု႔ ေတာင္းဆိုေနတုန္းဘဲ…"
ကၽြန္ေတာ္ ဘာျဖစ္လို႔ ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို လာဆုတ္ကိုင္ေနတဲ႔ လက္တစ္စံုကို မဖယ္မိရတာလဲ။ ကၽြန္ေတာ္ လွည့္မၾကည့္မိေပမယ့္လည္း သူက ကၽြန္ေတာ့ကို ၾကည့္ေနတယ္လို႔ ခံစားေနရသည္။
"မင္း လက္ခံေပးတဲ႔အထိ ငါေပးေနဦးမွာ…
မင္း လက္ခံေပးတဲ႔အထိကို ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာေနဦးမွာ…
မင္းက ငါ့ရဲ႕ေပ်ာ္ရြင္မႈဘဲ…
တကယ္လို႔ အခု မင္းက လက္မခံဘူးဆိုရင္ ငါ့ကို ေနာက္တစ္ခါ စခြင့္ေပးပါ…
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ဘဲ ျဖစ္ပါေစ... ငါ အဆင္သင့္ပါဘဲ…
တကယ္လို႔ အဆံုးသတ္ထိေတာင္မွ မင္းရဲ႕ႏွလံုးသားက မေျပာင္းေသးဘူးဆိုရင္ ရပါတယ္…
ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသားက ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲသြားမွမဟုတ္ဘူး…
တကယ္လို႔ မင္းအတြက္ ခုန္ေနတဲ႔ ငါ့ႏွလံုးသား ရပ္တန္႔သြားမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္…
ကမာၻႀကီး လည္ပတ္တာကို ရပ္တန္႔အထိ မင္းေစာင့္ရလိမ့္မယ္…"
ကၽြန္ေတာ့္လက္ကို တင္းက်ပ္စြာဆုတ္ကိုင္ထားတဲ႔လက္ကို ခါမခ်မိခဲ႔ဘူး။ ၿပီးေတာ့ သီခ်င္းၿပီးသြားတာေတာင္ ကၽြန္ေတာ္ သူ႔ကို လွည့္မၾကည့္မိဘူး။ ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ သူ႔ကို ကၽြန္ေတာ္ ဘယ္လိုမ်က္ႏွာမ်ိဳးနဲ႔ ရင္ဆိုင္ရမလဲဆိုတာ မသိဘူးေလ…
ဒါေပမယ့္ ပုခံုးေပၚက်ေရာက္လာတဲ႔ ထိေတြ႕မႈေၾကာင့္ ညင္သာစြာကိုင္ထားတဲ႔ လက္ေတြကို ၾကည့္လိုက္မိသည္။ ထိုလက္ပိုင္ရွင္ကေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ပုခံုးကို အသာေလးမွီလိုက္တာေၾကာင့္ သူ႔ရဲ႕အသံ႐ႈေနတဲ႔အေငြ႕အသက္ေႏြးေႏြးေလးက ကၽြန္ေတာ့္နားဖ်ားေလးကို လာေရာက္ထိခတ္ေနသလို ခံစားလိုက္ရသည္။
ၿပီးေတာ့ သူ႔ရဲ႕ အသံေအာေအာေလးက ေစာနကဆိုၿပီးသြားၿပီျဖစ္တဲ႔ စာသားအခ်ိဳ႕ကုိ ၿပီးတဲ႔အထိ ျပန္ၿပီး သီဆိုလိုက္သည္။
"မင္း လက္ခံေပးတဲ႔အထိ ငါေပးေနဦးမွာ…
မင္း လက္ခံေပးတဲ႔အထိကို ငါ မင္းကို ခ်စ္တယ္လို႔ ေျပာေနဦးမွာ…
မင္းက ငါ့ရဲ႕ေပ်ာ္ရြင္မႈဘဲ…
တကယ္လို႔ အခု မင္းက လက္မခံဘူးဆိုရင္ ငါ့ကို ေနာက္တစ္ခါစခြင့္ေပးပါ…
ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ဘဲ ျဖစ္ပါေစ... ငါအဆင္သင့္ပါဘဲ…
တကယ္လို႔ အဆံုးသတ္ထိေတာင္မွ မင္းရဲ႕ႏွလံုးသားက မေျပာင္းေသးဘူးဆိုရင္ ရပါတယ္…
ငါ့ရဲ႕ႏွလံုးသားက ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာင္းလဲသြားမွာ မဟုတ္ဘူး…
တကယ္လို႔ မင္းအတြက္ ခုန္ေနတဲ႔ ငါ့ႏွလံုးသား ရပ္တန္႔သြားမယ့္အခ်ိန္ကို ေစာင့္ခ်င္တယ္ဆိုရင္…
ကမာၻႀကီး လည္ပတ္တာကို ရပ္တန္႔အထိ မင္းေစာင့္ရလိမ့္မယ္…"
[เพลงมันคงเป็นความรัก: STAMP]
_..._