Uni
(Warning- ဤအပိုင်းတွင် sex အသားပေးရေးမှုများ ပါ၀င်သည်။
သတိပေးပြီးသွားပြီနော်
ဖတ်တာမဖတ်တာ ရှင်တို့အပိုင်း 🌚)
"ဂျိန်းးးးးး! !!!!"
ကျယ်လောင်သော တံခါးပိတ်သံနှင့်အတူ ခွန်း နှလုံးသားတစ်ခုလုံး တုန်လှုပ်သွားရပါသည်။
မောင်က ခွန်းကို တံခါးနှင့်ကပ်ကာ မပြီးပြတ်သေးသော အနမ်းများကို ဆက်လက်ဆင်နွှဲလေသည်။
ယခင်လိုတော့ မနူးညံ့တော့။
ရက်ပေါင်းများစွာ အလျော့ပေးထားမှုကြောင့် နှုတ်ခမ်းတစ်စုံဟာ သူ့အတွက် ပြန်လည် ဆန်းသစ်လွန်းနေသည်။
နမ်းနေရင်းပင် နမ်းလို့ မဝခဲ့။
သူမလေးကတော့ သူ့အနမ်းတွေကို တုန့်ပြန်ခြင်းမပြုသလို မနည်းအမှီလိုက်နေပုံ။
"အာ့"
နှုတ်ခမ်းတွေကို အဆက်မပြတ်ကိုက်ခဲမှုကြောင့် ထိန်းနေရင်းရပင် အသံထွက်သွားရပြန်သည်။
မောင် ဘာလို့ အဲ့လောက်ထိ ကြမ်းတမ်းနေရတာလဲ။
နှုတ်ခမ်းတစ်စုံကို အပိုင်သိမ်းထားသည့် မောင်ဟာ ခွန်း အောက်ပိုင်းကိုလည်း ကျူးကျော်ဖို့ ကြိုးစားနေပြန်သည်။
ဟနေသော စကပ်အကွဲထဲ လက်ဝင်လျှိုလျက် ပေါင်တံကို မတင်ကာ ပိုင်စိုးပိုင်နက် ပွတ်သတ်နေသော မောင့်ကြောင့် ခွန်း ဘာလုပ်ရမည်မသိတော့။
တားဆီးနေသော ခွန်းလက်တွေကိုလည်း မောင်ဂရုမစိုက်ခဲ့။
မောင့်လက်တွေဟာ တိုးသထက် တိုးကာလာ ခွန်း အတွင်းခံလေးကို ချွတ်ယူရန်ကြိုးစားနေပြန်သည်။
မောင် ဒီနေ့တော့ ခွန်းကို အလျော့ပေးဖို့ လုံးဝအစီအစဥ်ရှိပုံမပေါ်။
ခွန်းအတွေးထက် မောင့်လက်တွေရဲ့ လှုပ်ရှားမှုက မြန်ဆန်လွန်းသည်။
ခွန်း ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းမှ အေးမြမှုဟာ အတိုင်းအဆမဲ့။
မောင်ဟာ ခွန်းခါးမှ ရစ်ပတ်ကာ ခွန်းကို တစ်ဖက်သို့ လှည့်လိုက်သည်။
ဂုတ်ပေါ်မှ ကျဆင်းနေသော ဆံနွယ်တို့ကို ဖယ်ကာ အနမ်းမိုးတွေ ရွာသွန်းနေပြန်သည်။
မနူးညံ့တာတော့ အမှန်။
သေးမျှင်သော လက်တစ်လုံးကြိုးလေးအား မောင့်လက်ဖြင့် ဖယ်ရှားတော့ ဂါဝန်လေးဟာ အောက်ဖက်သို့ ရှောဆင်းဟန် ပြင်သည်။
ပြောင်ရှင်းနေသော ကျောပြင်ကို အလိုရှိသော မောင်က တားဆီးနေသော ဘရာလေးကိုပါ ချွတ်ရန်ကြိုးစားနေပြန်သည်။
ချိတ်များကို ကျွမ်းကျင်စွာ ဖြုတ်လိုက်တော့ အောက်မှာပုံလျက်
ခွန်းမှာတော့ မောင်ပြုစားမှုတွေကြားက ရုန်းထွက်ရင်း လက်ကိုယှက်ကာ ဖုံးထားမိပါသည်။
မောင်ကတော့ ခွန်းခါးကို ဆွဲဖက်လျက် ကြားထဲမှ ခံနေသော ဂါဝန်စကို အလိုမရှိဟန် ကြမ်းတမ်းစွာ ဆွဲချွတ်လိုက်သည်။
မောင့်ရှေ့မှာ ခွန်းဟာ ဘယ်လိုဖြစ်နေမည်နည်း။
ခွန်းလက်တွေကို တင်းကျပ်စွာ ဖုံးကွယ်လျက် ခွန်းခန္ဓာကိုယ်ကို ကျုံ့ထားသထက် ကျုံ့ထားမိသည်။
မောင်ဟာ ခွန်းကို အညှာအတာမဲ့စွာ ဆွဲဖက်လိုက်တော့ ပြောင်ရှင်းနေသော ခွန်းကျောပြင်နှင့် ဗလာကျင်းနေသော မောင့်ရင်ဘက်ဟာ နီးကပ်သထက် နီးကပ်စွာ
မောင် ဘယ်အချိန်က အဝတ်တွေကို ချွတ်ပစ်လိုက်ပါသနည်း။
"ဖြောင်းးးး! !!!!"
ခွန်းရဲ့ အောက်ဘက်သို့ ဦးတည်နေသည့်မောင်ဟာ ဖောင်းထွက်နေသော မက်မွန်သီးလေးကို ပယ်ပယ်နယ်နယ် ဆုပ်ကိုင်နေသည်ကို အားမရစွာ လက်ဖဝါးဖြင့် ခပ်ဆက်ဆက် ရိုက်လိုက်သည်။
ဖြူဝင်းသော ခွန်းနေရာပေါ်မှာ မောင့်လက်ဖဝါးရာ ထင်နေမည်မှာ မလွဲဧကန်
"ဖြောင်းးးးး!!!
ဖြောင်းးးးးးး!!!"
"အာ့ မောင့်........"
တစ်ချက်ရိုက်တိုင်း ခွန်းခန္ဓာကိုယ်လေး ကော့တက်သွားသည်ကို သဘောကျသော မောင်ဟာ ထပ်မံ ကျူးလွန်ဖို့ ဟန်ပြင်နေသည်။
မောင် ခွန်းကို အနုနည်းနဲ့ နှိပ်စက်နေတာများလား။
မော့နေသော ခွန်းလည်တိုင်ကို ဆုပ်ကိုင်လျက် နောက်မှ နမ်းဖို့ ကြိုးစားနေသည့်မောင်ဟာ
ခွန်းအောက်ပိုင်းက မောင့်လက်တွေကို ဖယ်ရှားပေးသည်။
မောင့်လက်တွေဖယ်ရှားလိုက်တော့ နီးကပ်နေသော မောင့်အောက်ပိုင်းနှင့် ခွန်း အရာကြား လာထောက်နေသည့် မာကျောတောင့်တင်းသည့် အရာတစ်ခုကြောင့် ခွန်း ရှက်ရွံ့မိသလို မျက်ရည်များကျဆင်းရပြန်သည်။
ခွန်းရှက်သည်။
မောင့်ကိုလည်း သိပ်ကြောက်ပါသည်။
ခွန်းရင်သားပေါ် ဦးတည်နေသည့် မောင့်လက်တွေကို ခွန်းအုပ်မိုးထားသော လက်တွေက ဖယ်ရှားမပေးခဲ့။
စိတ်မရှည်လှသော မောင်က အနမ်းတွေကိုရပ်ကာ ခွန်းလက်နှစ်ဖက်ကို နောက်ပြန်ဆုပ်ကိုင်လျက် ခန္ဓာကိုယ်နှစ်ခုကြား ညှပ်ထားသည်။
ခွန်းအောက်ပိုင်းမှ ပွတ်ဆွဲနေသော မောင့်အရာက ပိုကြီးလာသလို အနမ်းတွေဟာလည်း ပို၍ ရမ္မက်ဆန်လာခဲ့သည်။
ခွန်း ရင်သားတစ်လျှောက် ခြွေမွနေသော မောင့်လက်တွေကတော့ အညှာအတာကင်းမဲ့စွာ.....
ရုတ်တရက် မောင်က ခွန်းခါးမှ ဆွဲလှည့်၍ မောင်နှင့်မျက်နှာချင်းဆိုင် ဖြစ်စေသည်။
ရင်သားတွေကြား ခေါင်းဝင်၍ တရှိုက်မက်မက် စားသုံးနေသော မောင့်ကြောင့် ခွန်းခြေထောက်တွေဟာ ယိုင်နဲ့စ ပြုနေပါပြီ။
"အာ့.....မောင့်"
လဲကျဟန်ပြင်နေသော ခန္ဓာကိုယ်လေးအား ပွေ့၍ ကုတင်ထက် ချလိုက်သည်။
ကိုယ်က အခုမှ အစပျိုးတုန်း သူမလေးက မေ့ဟန်ပြင်နေပြီ။
သူတို့ရဲ့ ပထမဆုံးအကြိမ်ကို သူမလေး ဘာမှ မခံစားရပဲ ကျော်ဖြတ်သွားမည်ကိုတော့ သူကိုယ်တိုင်မလိုလား။
ထိုကြောင့် သူအပြုအမူတွေဟာ သူမလေး သတိပြန်ဝင်စေရန် တစ်ချက်တစ်ချက် ကြမ်းလွန်းသွားသည်။
သူကိုယ်တိုင် မထိန်းချုပ်နိုင်သော သူ့စိတ်ရိုင်းကြောင့်လည်း ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
ဖြူဝင်းနုနယ်သော ခြေချောင်းလေးတွေဟာ အဆမတန်ကုပ်ခဲထားမှုကြောင့် ရဲနေသည်။
ထိုခြေချောင်းလေးတွေကို အနမ်းဖွဖွခြွေ၍ ဖြေလျော့စေလိုက်သည်။
ထိုမှ ခြေသလုံး သွယ်သွယ်ဆီသို့
ထိုမှ တစ်ဆင့် သူမရဲ့ ပေါင်တံလေးတွေကို သူ နမ်းရှိုက်နေမိပါသည်။
သူရဲ့ အနေအထားကြောင့် သူ့ဇနီးလေး ရှက်ရွံ့နေမည်မှာ မလွဲဧကန်
နှုတ်ခမ်းလေးကို ကိုက်လျက်တစ်ဖက်သို့ လှည့်နေလေသည်။
သိပ်ကို ရှက်ရွံ့တတ်သည့် ဇနီးသည်လေးကြောင့် သူလုပ်စရာရှိသည်ကို အမြန်လုပ်ရမည်ပင်။
သူ သိစေချင်သည်။
သူတို့ရဲ့ ဆက်ဆံမှုမှာ သူတွင်မဟုတ် သူမလေးကိုပါ သာယာမှု အပြည့်အဝရစေလိုသည် ဆိုတာကို......
မောင့်ရဲ့ အပြုအမူတွေကို ခွန်းနားမလည်နိုင်တော့။
ရှက်ရွံ့မိသလို တစ်ဖက်ကလည်း သိချင်စိတ်ကြောင့် စူးစမ်းမိပြန်သည်။
ခွန်းရဲ့ အထိမခံနိုင်သောနေရာလေးက မောင့်လျာဖျားရဲ့ အထိအတွေ့ကြောင့် တစ်ကိုယ်လုံးရှိ အကြောများထောင်သွားသလို
ထိုနေရာကို ယုယစွာ ပြုစုပေးနေသောမောင်ဟာ ခုနက အနမ်းတွေကို ကြမ်းတမ်းခဲ့သည့်သူနှင့်မတူလှ
စိတ်က တင်းထားပါသော်လည်း ခန္ဓာကိုယ်က မောင့်ရဲ့ ပြုစုမှုတွေကို စိတ်လိုလက်ရ တုံ့ပြန်နေမိသည်။
ထိန်းထားသည့်ကြားက အရည်တချို့ ထုတ်လွှတ်မိပြန်သည်။
မောင့်ကို အားနားစွာ ကြည့်မိတော့ လက်ချောင်းတွင် ပေနေသော အရည်တစ်ချို့ကို ငုံထွေးလိုက်သည့်သူကြောင့် ခွန်းအကြည့်တွေကို လျှင်မြန်စွာ လွဲလိုက်သည်။
ခန္ဓာကိုယ်ပေါ် အုပ်မိုးလာသူသည် နှုတ်ခမ်းတွေကို စတင်စုတ်ယူနေပြန်သည်။
မောင့်ရဲ့ အနမ်းတွေကို ခွန်းကိုယ်တိုင်လည်း စိတ်လိုလက်ရ တုံ့ပြန်နေမိပါသည်။
"ခွန်း"
အနမ်းတွေကို ရပ်တန့်လျက် ခွန်းနာမည်ကို ဆွဲငင်စွာ ခေါ်လာသူ
ခွန်း သူ့ကို ပြန်လည် ကြည့်လိုက်ပါသည်။
"ချစ်လား"
ရုတ်တရက် မေးလာသူ၏ စိတ်ကူးကို နားမလည်နိုင်။
ဒီလိုအခြေအနေမျိုးမှ
ခွန်း ဖြေရခက်စွာ ခေါင်းငြိမ့်ပြလိုက်သည်။
"ခွန်းဖြေတာကို ကြားချင်တာ"
"အင်း ချစ်တယ်"
"ချစ်ရင်........
စိတ်ကို လျော့ထား"
မောင့် စကားနောက်က တစ်ပါးတည်းလိုက်ပါလာသော အောက်ပိုင်း၏ အထိအတွေ့နဲ့အတူ တိုးဝင်လာသော အရာကြောင့် ခွန်းကြောက်လန့်တကြား ကျုံ့သထက်ကျုံ့လိုက်မိသည်။
နာကျင်မှုက ပြောမပြတတ်အောင်
ဒါ မောင့်အရာလား.......
"စိတ်လျော့ထား ခွန်းးးး
မဟုတ်ရင် နာကျင်ရလိမ့်မယ်
လိမ္မာတယ်"
အမိန့်ပေးသံမဟုတ်သော တည်ငြိမ်လှသည့် မောင့်စကားသံအဆုံး ခွန်း စိတ်ကို အတတ်နိုင်ဆုံး လျော့ချပစ်လိုက်သည်။
ခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ မောင့်အရာဟာ ထွက်သွားသောကြောင့် ကျန်ခဲ့တဲ့ ခွန်းမှာ မောဟိုက်စွာ
ထပ်မံ၍ ဝင်လာသော တင်းကျပ်သောအရာကြောင့် ခွန်းခန္ဓာကိုယ် နောက်တစ်ကြိမ်ထောင်မတ်သွားရပြန်သည်။
ဒါ မောင့်အရာပဲလား။
ဘာလို့ ခုနကထက် နှစ်ဆလောက် ဖြစ်သွားရတာလဲ......
"လျော့ထား ခွန်း"
သူ့ဆန္ဒတွေကို အစပျိုးရန်စတင်ချိန်တွင်ပင် မောဟိုက်နေသော မိန်းကလေးကြောင့် ရှေ့ဆက်ရမည်ကို သူကိုယ်တိုင်ပင် စိုးရိမ်လှပါသည်။
သို့ပေမယ့် သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကလည်း သိပ်ကို တောင့်တနေပြီ။
သူ့အောက်က အဆမတန်ကြီးထွားပြီး မာကျောထောင်မတ်နေသော အရာကြောင့်
သူမခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သူ့လက်ချောင်းတွေကို လျှင်မြန်စွာ ထုတ်ယူလိုက်သည်။
သူမလေးနဖူးပြင်ကို နူးညံ့စွာ အနမ်းခြွေမိသည်။
ငုံ့မိုး၍ မြတ်နိုးစွာ ကြည့်မိတော့ ပြန်လည် ကြည့်လာသူလေးကြောင့် အချစ်ပိုရပြန်သည်။
သူရဲ့အချစ်တွေက ဒီတစ်ခါတော့ သူ့ဆန္ဒတွေ အဖြစ်သို့......
သူမလေး နှုတ်ခမ်းထက် သူ့အနမ်းတွေဖြင့် ငုံ့ထွေးမိသည်။
သူမလေး လက်နှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ချောင်းတွေဖြင့် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီ ဆုပ်ကိုင်ယှက်နွယ်ထားမိသည်။
ထို့နောက်တွင်တော့.......
တိုးဝင်မှုအစမှာ ခံစားရသော တင်းကျပ်သော အထိအတွေ့က သူ့ကို ရူးလောက်စေသည်။
နူးညံ့သော ပန်းနုရောင်အတွင်းသားလေးက စိတ်ရှိုင်းတွေကို အကြမ်းပတမ်း လှုံ့ဆော်နေသလို
နိမ့်ချည်မြင့်ချည်ဖြစ်နေသော ခန္ဓာကိုယ်လေးက သူ့ဆက်လက် ကျူးလွန်ဖို့ လုံလောက်သည်ထက် ပိုလျှံစွာ......
သူ့အရာကို ဖြည်းညှင်းစွာ တစတစတိုးဝင်မိသည်။
သူ့စိတ်ရှိုင်းအတိုင်းသားဆိုရင် ဒီအထိအတွေ့တွေကြောင့် ညှာတာမှုမရှိ ဆောင့်ဝင်မိမှာ အသေအချာ
ဒါပေမယ့် သူမလေးကို အတတ်နိုင်ဆုံး နူးညံ့ချင်သော သူ့နှလုံးသားက သူ့စိတ်ရိုင်းတွေကို အနိုင်ယူနိုင်သည်ပင်။
တိုးဝင်လာသောအရာ၏ တစ်နေရာအရောက် အတားအဆီးလေး ပျောက်ပြဲသွားမှုနှင့်အတူ သူ့လှုပ်ရှားမှုကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။
သူ့အရာကြောင့် ပေါက်ပြဲစေလို၍ သူ့လက်ချောင်းတွေကိုတောင် လိုတာထက်ပို၍ မတိုးဝင်ခဲ့။
ပျော်ရွှင်မှုက ပြောမပြတတ်အောင်။
ကြည်နူးမှူက သူ့ရင်တစ်ခုလုံး အလုံးအရင်းနဲ့ ဝင်ဆောင့်လာသလို။
သူမလေးရဲ့ အသွေးအသားတွေကို သူ ပိုင်ဆိုင်ရပြီ။
သူရဲ့ ပထမဆုံး မိန်းကလေးက သူမဖြစ်သလို သူမလေးရဲ့ ပထမဆုံးက သူ။
ဒီမိန်းကလေးရဲ့ အရာအားလုံးကို သူပိုင်ဆိုင်ရပြီလေ။
သူ့အနမ်းတွေကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။
ဆုပ်ကိုင်ထားသော သူ့လက်ချောင်းတွေကို ဖယ်ရှားလိုက်သည်။
သူမခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သူ့အရာကတော့ ပို၍ ကြီးထွားလာသလို.....
သူ့အောက်မှ ပျော့ခွေ ဖြူဖပ်နေသော မိန်းကလေးမျက်ဝန်းမှ မျက်ရည်တွေဟာ အတိုင်းအဆမဲ့ ကျဆင်းနေသည်။
သူမက သူနဲ့ အကြည့်မဆုံလို၍ တစ်ဖက်သို့လှည့်သွားသည်။
လှုပ်ရှားခြင်းမရှိ ရပ်တန့်နေသော သူ့အရာကြောင့် သူမလေးဘယ်လောက် ခံရခက်စွာ နာကျင်နေမည်နည်း။
ဒါတောင် ညည်းသံတစ်ချက်မထွက်
နှုတ်ခမ်းကိုက်၍ တစ်ဖက်လှည့်နေသူ
ထိုအမူအရာက သူ့ဒေါသတွေကို အရှိန်အဟုန်ပြင်းလှုံ့ဆော်နေသည်။
သူလည်း သူ့အောက်မှာ သူ့နာမည်တလျက် ညည်းညူနေမည့် သူမလေးရုပ်သွင်ကို မြင်ချင်မိပါရဲ့........
စွတ်စိုနေသော မျက်ရည်တွေကို ဂရုမစိုက်စွာ မျက်ဝန်းပေါ်သို့ ဖိကပ်၍ အနမ်းခြွေလိုက်သည်။
သူမ မျက်နှာပေါ်တွင် ပြေးလွှားနေသော သူရဲ့ လျှာဖျားကြောင့် သူမလေးမှာ မျက်နှာကို ဘေးဘက်သို့ စောင်းငဲ့လျက်
သူမ မျက်နှာနှစ်ဖက်ကို သူ့လက်ဖြင့် ဆုပ်ကိုင်လိုက်တော့ မျက်ရည်အပြည့်နဲ့ မျက်ဝန်းတွေဟာ အသနားခံသည့် အကြည့်ဖြင့် ကြည့်လာလေသည်။
သူ ဘာဆက်လုပ်ရမည်နည်း။
"ခွန်း
ကိုယ့်ကို မမုန်းပါနဲ့"
ဖိကပ်လိုက်သော နှုတ်ခမ်းတစ်စုံနှင့်အတူ ပွတ်ခြွေနေသော လက်များ
အောက်ဘက်မှ အရှိန်ပါသော ပြင်းထန်သည့် ဆောင့်ချက်တွေကို သူ စတင်မိသည်။
လိုတာထက်ပို၍ တင်းကျပ်မွတ်သိပ်နေသော ခံစားမှုက သူ့ကိုရူးလောက်အောင် မိန်းမောစေသည်။
အောက်ဘက်မှ သူ့အရာရဲ့ ဆောင့်မှုတွေဟာ တစတစ လျှင်မြန်လာသလို အရှိန်နဲ့ ပြင်းထန်လာသည်။
သေးသွယ်သော ခါးလေးကို ဆုပ်ကိုင်လျက် သူမကို အရှိန်ပြင်းစွာ တစ်ချက်တစ်ချက် ဆောင့်မိပါလျှင် ဖြစ်ပေါ်သွားသော သူမရုပ်သွင်လေးမှာ မကြည့်ရက်စွာ။
"အာ့ မောင့် အာ့.......
မောင့် ဖြည်းဖြည်း.......
မောင့် နာတယ်......."
"အင်း ကောင်းတယ် shitttt!!!"
"အာ့.....
မောင့် ဖြည်းဖြည်း"
ခွန်းတားဆီးမှုတွေဟာ ဒီအချိန်မှာ အသုံးမဝင်နိုင်မှန်း ခွန်းသိသည်။
ခွန်းခန္ဓာကိုယ်ပေါ် ဒူးထောက်အုပ်မိုးထားသူ မျက်နှာကိုကြည့်မိပါလျှင် ချွေးသီးချွေးပေါက်တွေနှင့် သားရဲတစ်ကောင်လို မာန်ဖီနေသည်။
ခွန်းရင်သားတွေကို စုပ်ယူစာသုံး ကိုက်ခဲနေသူကြောင့် နီညိုရောင်အမှတ်အသားတွေဟာ အမဲပုပ်ရောင်အဆင့်သို့ ရောက်နေပြီ။
ခွန်းရင်သားတစ်ခုလုံးလည်း ရစရာမရှိအောင်ပင် နာကျင်နေပြီ။
အောက်ဘက်မှ ဆောင့်သွင်းမှုဟာလည်း အရှိန်မပြတ်။
သူ့ကိုတားဆီးနေသည့်ကြားကပင် ခွန်းမှာ ဘယ်နှကြိမ်မြောက် ပြီးမြောက်သွားသည်မသိ။
သူ့မှာ အခုမှ အားပါတုန်း။
သူရဲ့ ပြီးမြောက်မှုကို ခွန်း အခုထိ မခံစားရသေး။
ညည်းသံတွေကို မက်မောသူသည် အသံတိတ်နေသူကြောင့် အညှာအတာကင်းမဲ့စွာ ဆောင့်လိုက်တော့ ပြောမပြတတ်သည့် နာကျင်မှုကြောင့် ကော့တက်သွားသည့် ခါးလေးနှင့်အတူ မို့မောက်လာသော ရင်သားတွေကြား ခေါင်းဝင်လာသူ
"အာ့ မောင့်.....အာ့....အင်းးးးးးးး"
"အင်းးး ညည်းပေး"
နာကျင်မှုနှင့်အတူ နည်းပါးစွာ ခံစားရသော သာယာမှုအနည်းငယ်ကြောင့် မျက်လုံးစုံမှိတ်လျက် မိန်းမောနေရပါသည်။
မောင်က ထိုနေရာကို ရှာဖွေ၍ ခွန်းကို သာယာမှု ခံစားစေချင်သည်ပင်။
မောင်ရဲ့ ညင်သာလှသော ဆောင့်ချက်တွေကို ခွန်းခံစားလို့ရနေသည်။
ခွန်းခန္ဓာကိုယ်က ထိုထက် အရှိန်ပြင်းသော ဆောင့်ချက်တွေကို တောင့်တနေသည်။
"အားးးးးး မောင့် အဲ့နေရာ....."
"ဒီနားလား ခွန်း"
"အင်း မြန်မြန်လေးးးးးးးး
မောင့် မြန်မြန်....."
"အင်းးးးး ကောင်းလားးးးး"
"အင်း ရပြီ အဲ့တိုင်းးးးးးးး"
အရှက်ကြီးလှသော မိန်းကလေးက သူ့နှင့်အတူ စိတ်ပါစွာ သာယာမှုကို ရှာဖွေနေသောကြောင့် သူမလေး စကားတွေအတိုင်း သူ လုပ်ပေးနေသည်ပင်။
အားပါးသော ဆောင့်ချက်တွေနှင့်အတူ သူခန္ဓာကိုယ်မှ ဖြူပစ်ပစ်အရည်တွေဟာ အတွင်းမှ အပြင်သို့ လျှံကျလာသည်။
နောက်ဆုံးတွင်တော့ သူ့အတွက် ပထမဆုံးအကြိမ် ပြီးမြောက်မှု........
အောက်ဘက်မှ မိန်းကလေးကတော့ အသံတိတ်စွာ မျက်လုံးများပင် မှေးကျနေပြီ။
သူမ နဖူးစပ်မှ ချွေးစက်များကို သုတ်ပေးမိတော့ သူမလေး သိပ်ကို ပင်ပန်းနေပုံ။
သူ့အရာကတော့ အခုမှ ပိုတိုး၍ လိုချင်နေတုန်း။
"ခွန်းးးးးး"
မှိတ်ကျနေသော မျက်ခွံလေးဟာ လေးပင်စွာ ပင့်လာသလို
"ချစ်တယ်......."
ထိုစကားဟာ ကြည်နူးစရာလား ကျန်စာလားးးးးးးး
ခွန်း မဝေခွဲတတ်တော့
ပို၍ ပြင်းထန်သော ဆောင့်ချက်တွေနဲ့အတူ သူ့ရဲ့ အသံရှုသံ ပြင်းပြင်းဟာ သိပ်ကို ရမ္မက်ထန်နေသည်။
သူ့ကျောပြင်ကိုပင် ကုတ်ရန် အားမရှိသော ခွန်းမှာတော့ နာကျင်မှုကို အံကြိတ်ခံရင်း ရှည်လျားသော ညအချိန်တွေကို ဖြတ်သန်းလျက်
လေးပင်သော မျက်ခွံများဟာ ပိတ်ကျကာ အမှောင်အတိ........
အားလျော့ပင်ပန်းစွာ အိပ်ပျော်သွားသော မိန်းကလေးမှာ သူဘယ်လောက် လှုပ်ရှားလှုပ်ရှား မနှိုးတော့။
အားပြင်းလှသော အားပါမှုတွေကြား သူတစ်ယောက်တည်းသာ သာယာမှုကို ရှာဖွေနေသယောင်။
"အားးးးး"
ဒုတိယအကြိမ် ပြီးမြောက်မှုနှင့်အတူ သူလည်း ရပ်တန့်လိုက်သည်။
မလိမ်မညာတန်းဝန်ခံရလျှင် သူ့အားတွေဟာ အခုမှ ကောင်းတုန်း။
သူ့အရာဟာလည်း ပို၍ လိုချင်နေတုန်း။
သို့ပေမယ့် သူ့တစ်ကြိမ် ပြီးမြောက်မှုကိုပင် မနည်းတောင့်ခံနေရသော သူမလေးကို သူအခွင့်အရေး မယူရက်တော့။
သန်းခေါင်ယံအချိန်ဟာ တိတ်ဆိတ်လှသည်။
သူမခန္ဓာကိုယ်အတွင်းမှ သူ့အရာကို ဖြစ်နိုင်လျှင် မထုတ်ချင်။
သို့ပေမယ့် မဖြစ်နိုင်။
တင်းကျပ်သော ဆုပ်ယူထားမှုကြောင့် သူ့ထုတ်ယူမှုက ခက်ခဲနာကျင်နေသလို ရူးမိုက်စွာ ဆောင့်သွင်းချင်သည့်စိတ်ကို မနည်းအောင့်အီး ထိန်းထားလျက်။
ထုတ်ယူမှုအပြီး ပါလာသော ဖြူပျစ်ပျစ် အရည်တွေကြောင့် သူကျေနပ်ရသည်။
ဒါပေမယ့် ဒါတွေက
သူ အမြင်မှားခြင်း လား။
သူ အမြန်ဆင်းလျက် မီးဖွင့်မိသည်။
မြင်ကွင်းက သူ့ကို မတ်တပ်မေ့သွားစေသည်။
ရင်ကျုံးမရဖြစ်မှုနဲ့ အားနာမှုက အတိုင်းအဆမဲ့။
သူ့အရာမှာပါလာတာ ဖြူပျစ်ပျစ် အရည်တွေသာမက များစွာသော သွေးတွေ။
သူမလေး အောက်ပိုင်းမှ နေရာယူထားသော ကြီးမားသော သွေးကွက်။
သေးသွယ်သော ခန္ဓာကိုယ်လေး မေ့လျော့နေပုံမှာ အားနည်းချည့်နဲ့ နေပုံပေါ်သည်။
လင်းထိန်သော မီးရောင်အောက်မှာ သူ ရယူထားသမျှဟာ ဖြူလွသော သူမအသားပေါ် ရစရာမရှိ။
သူမလေးဆီက ထိုအရာများကို သူလိုချင်ခဲ့ပါသော်လည်း သူရယူနိုင်ခဲ့ပါသော်လည်း သူမလေးကို ဒီလောက်ထိတော့ နာကျင်ဖို့ မရည်ရွယ်.......
အောက်ပိုင်းကို သဘက်တစ်ထည်ပတ်လျက် သူမလေးကို သန့်ရှင်းရေးလုပ်ပေးရန် ရေနွေးနွေးလေး စပ်နေမိသည်။
သူ့ပွေ့ချီလာတော့ တစ်ချက်မလှုပ် ငြိမ်သက်စွာ လိုက်လာသူလေးက ဘယ်လောက်ထိတောင် သူကြောင့်နာကျင်ခဲ့ပါသလဲ။
သူမလေးကို ရေထဲစိမ်စေတော့ ပြာလဲ့သောရေဟာ အနည်းငယ်တော့ အနီရောင်ပြောင်းသွားသည်။
ကြာကြာစိမ်ခိုင်းလို့လဲ မဖြစ်ပါ။
အအေးပတ်နေမှဖြင့်။
သူ ကိုယ်တိုင်ပင် ပြန်လည်ပွေ့ချီလျက် ရေပတ်ဝတ်တိုက်ပေး မိသည်။
သူ ပုံစံဟာ အနည်းငယ်တော့ ကြောင်လှသည်။
ရယူနေတုန်းကတော့ ဘာကိုမှ မမြင်နိုင်။
အကြမ်းပတမ်း။
အခုမှပဲ အတတ်နိုင်ဆုံး နူးညံ့နေသည်။
သူ ကိုယ်တိုင်လဲ ပြုံးမိပါသည်။
အိပ်ရာခင်း စောင်တွေကို အသစ်တစ်ခုနဲ့ အမြန်ဆုံးလဲလိုက်သည်။
သူမလေး ဒီအရာတွေကိုသာမြင်ရင် သူ့ကို အရမ်းလန့်သွားမည်မှာ အသေချာ။
နွေးထွေးပြီး သက်တောင့်သက်သာရှိမည့် အဝတ်တစ်စုံကို ရှာ၍ လဲပေးလိုက်သည်။
အဝတ်ဝတ်နေရင်း အောက်ပိုင်းကိုကြည့်မိတော့ သွေးက မတိတ်သေး။
အတွင်းသားတွေ ပေါက်ပြဲသွားပုံ။
သူကြမ်းခဲ့တာမှန်သော်လည်း သူအများကြီး လျော့ထားတာ သူအသိပါ။
အတွေ့အကြုံမရှိ နုနယ်လှသော မိန်းကလေးက ထိုအတိုင်းအတာကိုပင် ခံနိုင်ရည်မရှိ။
ဒီလိုအခြေအနေအတွက် ကြိုတွေး၍ သူမလေးအတွက် ဆေးကို သူအစတည်းက ဆောင်ထားသည်ပင်။
ဒါပေမယ့် သူလိမ်းပေးသင့်ရဲ့လား။
ဆရာဝန်ကို သေချာမေးပြီးမှ လိမ်းသင့်တယ်မလား။
တကယ်လို့ side effect တစ်ခုခုဖြစ်သွားရင်ရော.......
မလိမ်းထားလို့ နိုးလာလို့ အရမ်းနာနေရင်ရော......
လိမ်းလိုက်လို့ မသက်သာပဲ ပိုးတွေဘာတွေ ဝင်သွားရင်ရော..........
ဒါဆို မလိမ်းပဲ နေရမလား......
လိမ်းလိုက်ရမလား..........
??????????????????????
အားးးးးးးးးးး
ငါ ဘာလုပ်ရမလဲ........
သူ ဘာမှမသိစွာ အရှေ့က မိန်းကလေးငယ်အား ရင်ခွင်ထဲ ထည့်လျက် ထွေးပွေ့ထားလိုက်သည်။
"မောင် ဘာလုပ်ရမလဲ ခွန်း"
"အာ မောင်သိပြီ"
ဒေါက်တာ့ကို လှမ်းမေးလိုက်မယ်
သူမလေးကို ညင်သာစွာ ပြန်ချလျက် စောင်သေချာခြုံပေးလိုက်သည်။
သူ ph ဆက်ဖို့ ပြင်လိုက်သည်။
နေပါဦး
ဒါက မိသားစုဆရာဝန်လေ
OG ကို သေချာမေးသင့်တာမလား
ဒီဆရာဝန်က ဒီဘက်အပိုင်းကို ကျွမ်းကျင့်ပါ့မလား
?????????????????????????
သူ ph ကိုပြန်ချလျက် ထိုင်နေမိသည်။
အချိန်ကို ကြည့်မိတော့ ၃ နာရီသာသာ
ဒီအချိန်က ဆက်မေးဖို့ အချိန်ကောင်းတော့ မဟုတ်
ဒါပေမယ့် ဒီဆေးကို လိမ်းပေးသင့် မပေးသင့် သူသိချင်တယ်လေ
မတတ်နိုင်
သူ ဆက်လိုက်ပါသည်။
"hello"
"ဒေါက်တာ ကျွန်တော်ပါ"
"ဟုတ်ကဲ့ ပြောပါ
ဒေါက်တာ့ကို ဒီအချိန်ကြီး ဆက်တာ ဘာကိစ္စများ ရှိလို့လဲ"
"ဒေါက်တာ့ကို အနှောင့်အယှက်ပေးသလို ဖြစ်သွားရင် sorry ပါဗျာ
ကျွန်တော်လည်း အရေးကြီးနေလို့"
"မဖြစ်ပါဘူး
အားမနာပါနဲ့ ပြောပါ"
"ဟုတ် ဒေါက်တာ
ဟို ကျွန်တော်တို့......... "
စိတ်ကူးထဲမှာသာ မေးဖို့လွယ်သည်။
တကယ့်လက်တွေ့မှာတော့ ပါးစပ်က ထွက်ဖို့ မလွယ်သလို
"ဟားးးးးး
ကျုပ်ထင်တာ မမှားဘူးဆိုရင် ဦးခန့်ညားထည်ဝါတော့ ကြမ်းလိုက်ပြီနဲ့ တူတယ်"
"ဗျာ
ဒေါက်တာ ဘယ်လိုသိလဲ"
"ဒီအချိန်ကြီး ph ဆက်ပြီး ဒီလို ပြောဖို့ ခက်နေပုံထောက်ရင်
တွေးကြည့်တာထက် ပြေးကြည့်တာမှန်ပါတယ်ဗျာ
ကဲ ပြော
အခု ဇနီးသည် အခြေအနေက"
"အခြေအနေက ကျွန်တော်လည်း မနက်ရောက်မှ သေချာ သိမယ်
အခု သူ့ကိုဆေးလိမ်းပေးထားချင်လို့
အဲ့တာ ***** အဲ့ဆေးလေးဆို အဆင်ပြေမလားဗျ"
"ဆေးကတော့ အခြေအနေပေါ်မူတည်တယ်
အခုဆေးလည်း ကောင်းပါတယ်
အရမ်းကြီး မပြင်းတော့ လူနာအတွက် ဆိုးကျိုးမရှိဘူး
အခုတော့ အဲ့တာလေးပဲ လိမ်းထားပေးလိုက်ပါ
ကျန်တာကတော့ မနက်ရောက်မှ အခြေအနေကြည့်ပြီး တစ်ချက်ထပ်ဆက်ဗျာ
ဟုတ်ပြီလား"
"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါက်တာ
ကျေးဇူးပါပဲဗျာ"
"ရပါတယ်ဗျာ"
ဟူးးးးးးး
တော်သေးလို့
နူးညံ့သော သူမလေးအတွင်းသားတွေကို အနူးညံ့ဆုံး သူ ဆေးလိမ်းပေးလိုက်သည်။
နာကျင်မှုတွေ မခံစားရပါစေနဲ့ ကိုယ့်ချစ်ရသူလေးရယ်........
မိုးလင်းခါးနီးမှ မှေးခနဲ အိပ်ပျော်သွားမှုကြောင့် သူမျက်ခွံတွေဟာ လေးလံနေသလို ခေါင်းကမကြည်
အချိန်ကိုကြည့်မိတော့ ၆ နာရီခွဲနေပြီ။
ရင်ခွင်အတွင်းမှ ခန္ဓာကိုယ် သေးသေးလေးကတော့ မလှုပ်မယှက်
လူကောင် သေးသေးလေးက သူဝတ်ပေးထားသော Hoodie ကြီးထဲမှာ မြုပ်နေလေသည်။
ပေါ်နေသော မျက်နှာလေးကို အနမ်းခြွေရန် အနားကပ်မိတော့ ခံစားရသော အပူချိန်ဟာ မသေးလှပါ။
နဖူးပြင်ကို စမ်းမိတော့ ခြစ်ခြစ်တောက် ပူနေလေသည်။
သူ စိတ်လှုပ်ရှားစွာ အောက်ပိုင်းကြည့်မိတော့ ညက အနာမကျက်သေးသော ဒဏ်ကြောင့် သွေးအနည်းငယ်ထွက်နေတုန်း
ဘယ်လိုများ ဖြစ်ရတာလဲကွာ.......
သူ တွေဝေခြင်းမရှိ ဒုတိယအကြိမ် ဒေါက်တာ့ကို ph ဆက်ခေါ်မိပါသည်။
သူမလေးအတွက် သူသိပ်ကို စိတ်ပူနေပြီ။
သူဆက်ပြီး မကြာမီ ဒေါက်တာ ရောက်လာလေသည်။
ဒေါက်တာနဲ့ ရင်းနှီးနေသည့်အတွက် သူအတိုင်းအတာတစ်ခုထက်ပို၍ နေရမခက်ပါ။
ဒါပေမယ့် ဒီကိစ္စကို သူမလေး သိလို့ မဖြစ်ဘူးဆိုတာတော့ သူသိသည်။
"ဒေါက်တာ ကျွန်တော့်ဇနီး အခြေအနေ"
စမ်းသပ်ကြည့်ပြီး ပြန်မလှည့်မီပင် အမူအရာမထိန်းနိုင်စွာ ချက်ချင်းမေးသည့် လူနာရှင်ကြောင့် သိပ်ကိုစိတ်ပူနေပုံမှာ ပေါ်လွင်လှသည်။
"ဦးခန့်ညားထည်ဝါတို့က first time နဲ့တူတယ်"
"မှန်ပါတယ် ဒေါက်တာ"
"အေးဗျ
ခင်ဗျားဇနီးသည်က virgin ဖြစ်တဲ့အပြင် ဒီလိုကိစ္စတွေကို လက်တွေ့မှာရော စိတ်ကူးထဲမှာရော ရှိပုံမပေါ်ဘူး"
ဒေါက်တာ ဘာကြောင့် သူ့ကို ဒီစကားတွေ ပြောနေပါသနည်း
"ဟုတ်ပါတယ်
သူက ဒါတွေကို သိပ်စိတ်မဝင်စားပါဘူး"
"အင်း
သူ့အဖျားအတွက်တော့ ကျွန်တော် အဖျားပျောက်ဆေးထိုးပေးထားတယ်
အားဆေးလည်း ထိုးပေးခဲ့တယ်
အနာအတွက်တော့ ဒီဆေးလေးကို ပုံမှန်လိမ်းပေးလိုက်ပါ
နောက်ပြီး ဒါက သောက်ဆေး"
"ဒေါက်တာ ကျွန်တော့်ကို ပြောစရာတစ်ခုခု ရှိနေတယ်မလား
အားမနာပါနဲ့"
"ပြောတယ်ဆိုတာထက် ဆွေးနွေးတဲ့ သဘောပါဗျာ
ခင်ဗျားဇနီးသည်အကြောင်းလည်း ခင်ဗျားသိမှာပေါ့
တစ်ခါတစ်လေမှာ ခန္ဓာကိုယ်က သာယာမှုကို တုံ့ပြန်ချင်ပေမယ့် မသိစိတ်က ထိန်းချုပ်ထားတာမျိုးတွေ ရှိတယ်ဗျ
အဲ့လိုအခါမျိုးမှာ ခန္ဓာကိုယ်ရဲ့ လိုက်လျောမှုနဲ့ စိတ်ရဲ့ ထိန်းချုပ်ထားမှုကြား လူက နာကျင်ပြီး ပင်ပန်းရတယ်"
"ဟုတ်ကဲ့ ဒေါက်တာ"
"ကြည့်ရတာ ခင်ဗျားဇနီးသည်က အဲ့လိုအခြေအနေတစ်ခုကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ပုံပဲ"
"ဖြစ်နိုင်ပါတယ် ဒေါက်တာ
အဲ့လို လူတစ်ယောက်အတွက် ကျွန်တော့်ဘက်က ဘယ်လိုပြုမူသင့်သလဲ"
"စိတ်ရှည်ပေးပါဗျာ
နောက်ပြီး နူးညံ့ပေးပါ
ခင်ဗျား ဇနီးသည်က ခင်ဗျားကို သိပ်ချစ်ပါတယ်"
"အဲ့တာကို ကျွန်တော်သိပါတယ်
ကျေးဇူးပါ ဒေါက်တာ"
"ရပါတယ်ဗျာ
ဒါဆို ဒေါက်တာ့ကို ခွင့်ပြုဦး"
"ဟုတ်ကဲ့"
"အော် အရေးကြီးတာ မေ့တော့မလို........"
"ဘာများလဲ ဒေါက်တာ"
"နောက်တစ်ကြိမ်ကို အနာကျက်မှ
ဒီအတောအတွင်းတော့ စိတ်ထိန်းထားဦးဗျာ"
သူ မျက်နှာပူစွာ ပြုံးမိပါသည်။
အင်းးးးးးး
နောက်တစ်ကြိမ်ကိုတော့........
"အားးးးး ကျစ်"
တစ်ကိုယ်လုံးအား ရိုက်နှက်ထားသလို နာကျင်ကိုက်ခဲမှုကြောင့် လူက မလှုပ်နိုင်။
အားတင်း၍ လှုပ်ရန်ကြိုးစားတော့ အောက်ပိုင်းက ပြင်းထန်လှသော နာကျင်မှုကြောင့် ခွန်း လှုပ်ရှားမှုကို ရပ်တန့်လိုက်သည်။
တရိပ်ရိပ် ပေါ်လာသော မြင်ကွင်းများ......
နာရီကို ကြည့်မိတော့ ၆ နာရီကျော်ကျော်
အစောကြီး နိုးနေတာလား
ခွန်း ဘေးနားကို ကြည့်မိတော့ မောင်မရှိ
'သူက ဘယ်ရောက်သွားတာလဲ
အဟင့်.......
ဘာလို့လဲ
သူက ငါ့ဘေးမှာ ရှိရမှာပေါ့
ဘာလဲ
လိုချင်တာယူပြီးတော့ လူကို ဂရုမစိုက်တော့တာလား
ဘာလို့
မောင်က ခွန်း ဘေးနားမှာမရှိရတာလဲ.......'
ခန့်ညားထည်ဝါ အစုတ်ပလုတ်ကြီး အကျင့်မကောင်းဘူး
အဟီးးးးးးး
အစောကြီး ရှိသေးတာကို
အနားမှာမနေဘူး
အားးးးးး
လူက ဘာလို့ အဲ့လောက်ထိ နာနေရတာလဲ
အရူးကြီး
အကျင့်ကို မကောင်းဘူးးးးးးး
အဟင့်...အဟင့်....အဟင့်......
"ခွန်းးးးး"
သူမလေးနိုးလာရင် စားဖို့ ဆန်ပြုတ်သွားပြုတ်တာကို စိတ်မချနိုင်သော သူ့မှာ ပြန်တက်၍ လာတော့
ကုတင်ပေါ်မှာ အိပ်လျက် ငိုနေသော မိန်းကလေးကြောင့် သူ့ခြေလှမ်းတွေကို အလန့်တကြား ရပ်တန့်မိသည်။
သူ့ကို တစ်ချက်ကြည့်လျက် တစ်ဖက်လှည့်သွားသော မိန်းကလေးကြောင့် သူ့မှာ အပြေးအလွှား သွားရပြန်သည်။
"နိုးပြီးလား ခွန်း
အရမ်းနာနေသေးလား
ခေါင်းကိုက်နေလား
နေလို့ရော ကောင်းရဲ့လား
ဗိုက်ဆာနေပြီလား
ဆန်ပြုတ်သောက်မလား
မောင် ဘာလုပ်ပေးရမလဲ
ခွန်းးးးးးး"
သူမလေး ဘေးနားမှာ ဝင်ထိုင်လျက် စိုးရိမ်တကြီးမေးနေမိသော်လည်း တစ်ခွန်းတစ်လေမှ ပြန်မပြောသူလေးကြောင့် သူ့ကိုစိတ်ဆိုးနေပြီဆိုတာ သိလိုက်ရပြီ။
နဖူးလေးကို စမ်းကြည့်တော့ အဖျားအနည်းငယ်တော့ ကျန်သေးပုံ
နည်းနည်း ပူနေတုန်း
"ခွန်းးးး
မောင့်မင်းသမီးလေးကလည်း မောင့်ကိုကြည့်ပါဦးကွာ
မောင် တောင်းပန်ပါတယ်နော်
မောင်ကို ကြိုက်သလိုဆူလေ
ကြိုက်သလို ရိုက်လေ နော်
မောင့်ကို စကားမပြောပဲတော့ မနေပါနဲ့ကွာ
မောင့်ကိုကြည့်ပါဦး မောင့်အချစ်ရယ်
မောင် တောင်းပန်ပါတယ်ကွာ နော်"
သူ့ဘက်သို့ စောင်းငဲ့၍ ကြည့်လာသော သူမလေးအား အမိအရ ထွေးပွေ့ထားမိပါသည်။
"အရူးကြီး
အကျင့်မကောင်းတဲ့ လူကြီး
ဘာလို့ ခွန်းအနားမှာ မနေရတာလဲ
ခွန်းနိုးလာရင် မောင်က ဘေးနားမှာ ရှိနေရမှာပေါ့
ခွန်း မောင့်ကို လိုအပ်နေမယ်ဆိုတာ မောင်မသိဘူးလား
မစဥ်းစားမိဘူးလား
အမြဲတမ်း ခွန်း အတွက် မတွေးပေးဘူး
သွား
ရှင် သွားချင်တဲ့ နေရာကိုသွား
လုပ်ချင်ရာ သွားလုပ်နေ
ခွန်းအနားမှာ မနေနဲ့ သွားးးးးးး
သွားးးလို့......."
အားမရှိသည့်ကြားက အော်နေသော အသံစွာစွာလေးက သူ့စိုးရိမ်မှု level ကို အနည်းငယ်တော့ လျော့ချစေသည်။
အဆတ်မပြတ် ထုရိုက်နေသော အားပျော့သော လက်သီးဆုပ်လေးတွေကို သူကျေနပ်စွာ ခံယူနေမိသည်။
ချစ်လိုက်တာ မောင့်အချစ်ရယ်..........
"ဘာကြည့်နေတာလဲ ရူးနေတာလား
ပြောစမ်းပါဦး မနက်စောစောစီးစီး ဘယ်တွေလျှောက်သွားနေတာလဲ"
"မနက်....!!!!"
"အင်းလေ"
"ခွန်း အခုက
မနက် ၆ နာရီလား
ညနေ ၆ နာရီလား"
"ဘာလဲ
ညနေလား
တကယ်လား
မဖြစ်နိုင်တာ"
"ဖြစ်နိုင်ပါသတဲ့ဗျာ
အခုက ညနေ ၆ နာရီ ဖြစ်နေပြီ
ကလေးမလေးရဲ့"
ကြောင်ကြည့်နေသော မျက်နှာလေးအား အသည်းယားစွာ ဖျစ်မိပါသည်။
ဘယ်လိုလေးမှန်းလဲ မသိ။
"အာ့
မောင့် ဘာလုပ်တာလဲ"
ခွန်းနှာခေါင်းကို စူးနစ်စွာ ကိုက်ခဲလာသူကြောင့် ခွန်းတအံ့တသြ ကြည့်မိပါသည်။
အခုမှ သူ့ဒဏ် အလူးအလဲခံပြီး သတိရလာသူကို သူထပ်ကျူးလွန်ဖို့ စဥ်းစားနေတာလားးးးး
"အသည်းယားလို့"
"ဘာဆိုင်လို့လဲ
အဟင့်......
မောင်နော်"
"ဟာ မငိုပါနဲ့
မောင်က ကြည့်ရင်းအသည်းယားလာလို့ပါကွာ နော်
လာပါဦး
မောင် ဖက်ထားချင်လို့
မောင့်ဆီလာနော်
လိမ္မာတယ် တိတ်တော့နော်
မောင် ခွန်းအတွက် ဆန်ပြုတ်ပြုတ်ထားတယ်
ဆန်ပြုတ်စားပြီး ဆေးသောက်ရမယ် နော်
နော်လို့
ကြားလား မောင့်ကလေးလေးရဲ့"
"အခုမှ လာပြီး နူးညံ့ပြမနေနဲ့"
"ဒါဆို ခွန်းက မနေ့ညကလို ကြမ်းတာလေးကိုပဲ သဘောကျတယ်ပေါ့"
ခွန်း မျက်နှာအနီးကပ်လျက် ဟန်ပါပါပြောလာသူသည် လျှာဖြင့် နှုတ်ခမ်းကို သပ်နေပြန်သည်။
တစ်ဆက်တည်း မနေ့ညက သူ့ပုံကို မြင်ယောင်မိတော့.......
"ခန့်ညားထည်ဝါကြီးးးးးးး!!!!
သွား ရှင်သွား သွားးးးးးး
ကျွန်မ နားမှာမနေနဲ့ သွားးးးးးး"
"ဟားးးးးဟားးးးးဟားးးးး
စတာပါကွာ"
သူ့ကိုအော်လိုက် ဒေါသထွက်လိုက်နဲ့ မောပန်းသွားသော မိန်းကလေးငယ်က ငြိမ်ချသွားလေသည်။
"ခွန်း"
"ရှင်"
"ကျေးဇူးပါ"
ခွန်း သူ့မျက်နှာကို မော့ကြည့်မိတော့ ခွန်းကိုကြည့်နေသော သူ့အကြည့်တွေနဲ့ ဆုံမိပြန်သည်။
"ကိုယ့်ကို ခွင့်ပြုပေးခဲ့တဲ့အတွက်
အရမ်း နာကျင်နေတာတောင်မှပေါ့
ခွန်းအပေါ်မှာ အသက်ထက်ဆုံး မောင် ကြင်နာပါ့မယ်"
"မောင်
မောင် ကျေနပ်ရလား
ကြည်နူးရလားဟင်"
"အတိုင်းထက် အလွန်ပဲ ခွန်း"
"အဲ့ဒါဆို ရပြီလေ
ခွန်း နာကျင်ရရင်တောင် မောင့်ကို သာယာမှုပေးနိုင်တယ်ဆိုရင် ခွန်း ကျေနပ်တယ် မောင်
နောက်ပြီး.......
ခွန်း ကိုယ်တိုင်လည်း ကြည်နူးမိတယ်"
ရှက်ပြုံးဖြင့် ခေါင်းငုံ့သွားသူလေးအား အလိုက်သင့် ရင်ခွင်အတွင်းထည့်သွင်းလိုက်သည်။
သူ့ရင်ခွင်မှာ သူမလေး လုံခြုံစွာ ကွယ်ဝှက်နိုင်ပါရဲ့.........
Paing
11.12.2021
7:35 PM
(A/N- အရင်ဆုံး အားလုံးကို သွေ့ပုချီပါပေါ့နော်။
တကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်။
up တာအရမ်းကြာသွားမှန်း ကိုယ်လည်း သိပါတယ်။
ဆင်ခြေလို့တော့ မထင်ပါနဲ့။
အိမ်မှာ အိမ်တွင်းရေးကိစ္စလေးတွေကြောင့် စာရေးဖို့ လုံးဝအာရုံစိုက်မရဘူး ဖြစ်နေတာပါ။
ကိစ္စတွေပြီးတော့လည်း လူက အအေးမိတယ်။
ဘယ်လိုက ဘယ်လိုမိသွားမှန်းကို မသိတာ။
အခုထိ ချောင်းဆိုးက ကျန်နေတုန်း။
နောက်ပြီးတော့လေ အဓိက ပြောချင်တာကတော့ ကိုယ့်အတွက် +ခန်း ရေးရတာ တကယ်ခက်ခဲပါတယ်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ် အဲ့လောက်ခက်ခဲမယ်လို့ကို ထင်မထားတာ။
ဘယ်လိုပြောရမလဲ။
စိတ်ကူးထဲမှာပဲ ပုံဖော်လို့ရပြီး ချရေးလို့ မရဘူးဖြစ်နေတာ။
တွေးနေရင်းနဲ့ ဒါကြီးကို မရေးချင်တော့ဘူးလို့ စဥ်းစားမိတဲ့အထိပဲ။
ကိုယ်လည်း ဇွတ် innocent နေတာမဟုတ်ပါဘူး
ကိုယ်တိုင်လည်း မီးနီတွေကို ဖတ်ရတာနှစ်သက်ခဲ့တယ်
wp စသုံးတုန်းကဆို မီးနီတွေကို တမင်တကာ ရှာဖတ်တဲ့အထိပဲ
ဒါပေမယ့် ကိုယ်ပဲ အဖတ်များသွားလို့လား
ဒါမှမဟုတ် rape case sex love အဲ့တာတွေကို မခွဲခြားပဲ ရေးထားတာတွေ အဖတ်များသွားလို့လား
(ကိုယ်က rape case တွေကို သေအောင်မုန်းတဲ့သူမျိုးပါ
တဇွတ်ထိုးဆန်တဲ့ စရိုက်တွေကို သဘောကျမိပေမယ့် လက်တွေ့မှာတော့ သိပ်အဆင်မပြေလှဘူး)
အကြောင်းကြောင်းကြောင့်ပေါ့နော်
နောက်ပိုင်းတော့ မီးနီတွေ ဖတ်ရတာ လုံးဝစိတ်မဝင်စားတော့တာပါ
ဘယ်လိုမှန်းမသိပေမယ့် အဲ့အခန်းတွေရောက်ရင် ပျင်းလာသလို ငြီးငွေ့လာသလို ဆက်ဖတ်ချင်စိတ် မရှိလောက်တဲ့အထိပဲ
အတင်းအကျပ်တွေဆို ပိုဆိုး
ပြောရမယ်ဆိုရင်တော့ အဲ့တာတွေ မဖတ်တာ နှစ်ချီပြီး ကြာခဲ့ပါပြီ
အဲ့တော့ ရေးရမယ်ဆိုတော့ ကိုယ့်အတွက် သိပ်ကို ခက်ခဲတယ်
ကိုယ်ရေးလိုက်တာ အသက်မပြည့်သေးတဲ့သူတွေလည်း ဖတ်မှာလည်း ကိုယ်သိတယ်
ဘာလို့လဲဆိုတော့ ကိုယ်ကိုယ်တိုင်တောင် 18 မပြည့်ခင်က 18+ ဆိုတဲ့ဟာတွေ အရမ်းဖတ်ချင်ခဲ့တာဆိုတော့
အဲ့တော့ အဲ့လိုလူတွေအတွက် အသုံးအနှုန်းတွေ ကြမ်းသွားမှာကိုလည်း စိုးရိမ်တယ်
အရမ်းနူးညံ့သွားရင်လည်း ဖတ်ရတာ တစ်မျိုးကြီးဖြစ်နေမှာစိုးတယ်
ဆိုတော့ အဲ့လိုအကြောင်းတွေကြောင့် ရေးရတာခက်ခဲသလို တွေးရတာလည်း ပင်ပန်းပါတယ်
ကိုယ်သိတယ်
ဖတ်လိုက်ရင် ဒါလေးက ခဏလေးဆိုတာ
တကယ်ကို ခဏလေး
ဒါပေမယ့် ကိုယ့်မှာတော့ အဲ့ခဏလေးကို ပုံဖော်ဖို့ ရက်တော်တော်ကြာ စိတ်ပင်ပန်းခဲ့ရတာ
ပထမတော့ တစ်ပိုင်းတည်းတင်မလို့
အရမ်းရှည်နေလို့ နှစ်ပိုင်းခွဲပြီး နေ့လည်က တစ်ပိုင်းအရင်တင်လိုက်တာပါ။
အဲ့တော့ ပြောချင်တာကတော့ အရင်ဆုံး up တာ အရမ်းကြာသွားတဲ့အတွက် တကယ်ကို တောင်းပန်ပါတယ်
ဒီအပိုင်းလေးက ရေးရတာ တကယ်ခက်ခဲခဲ့တယ်ပေါ့နော်
အဲ့တာကြောင့် ဖတ်ပြီးရင်လည်း အခြေအနေလေးကို ဝေဖန်ပေးကြပါဦးပေါ့နော်
ဖတ်ရတာ တစ်စုံတစ်ရာ အဆင်မပြေခဲ့ရင်လည်း ကြိုပြီးတောင်းပန်ပါတယ်
စိတ်ရှည်ရှည်နဲ့ စောင့်ပြီး ဖတ်ရှုပေးတဲ့ တစ်ဦးတစ်ယောက်ချင်းစီကို အရမ်းကျေးဇူးတင်ပြီး ချစ်တယ်နော်
ကိုယ့်ရဲ့ vitamins လေးတွေ)
Take care
Love you all
Zawgyi
(Warning- ဤအပိုင္းတြင္ sex အသားေပးေရးမႈမ်ား ပါ၀င္သည္။
သတိေပးၿပီးသြားၿပီေနာ္
ဖတ္တာမဖတ္တာ ရွင္တို႔အပိုင္း 🌚)
"ဂ်ိန္းးးးးး! !!!!"
က်ယ္ေလာင္ေသာ တံခါးပိတ္သံႏွင့္အတူ ခြန္း ႏွလုံးသားတစ္ခုလုံး တုန္လႈပ္သြားရပါသည္။
ေမာင္က ခြန္းကို တံခါးႏွင့္ကပ္ကာ မၿပီးျပတ္ေသးေသာ အနမ္းမ်ားကို ဆက္လက္ဆင္ႏႊဲေလသည္။
ယခင္လိုေတာ့ မႏူးညံ့ေတာ့။
ရက္ေပါင္းမ်ားစြာ အေလ်ာ့ေပးထားမႈေၾကာင့္ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံဟာ သူ႕အတြက္ ျပန္လည္ ဆန္းသစ္လြန္းေနသည္။
နမ္းေနရင္းပင္ နမ္းလို႔ မဝခဲ့။
သူမေလးကေတာ့ သူ႕အနမ္းေတြကို တုန့္ျပန္ျခင္းမျပဳသလို မနည္းအမွီလိုက္ေနပုံ။
"အာ့"
ႏႈတ္ခမ္းေတြကို အဆက္မျပတ္ကိုက္ခဲမႈေၾကာင့္ ထိန္းေနရင္းရပင္ အသံထြက္သြားရျပန္သည္။
ေမာင္ ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ ၾကမ္းတမ္းေနရတာလဲ။
ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံကို အပိုင္သိမ္းထားသည့္ ေမာင္ဟာ ခြန္း ေအာက္ပိုင္းကိုလည္း က်ဴးေက်ာ္ဖို႔ ႀကိဳးစားေနျပန္သည္။
ဟေနေသာ စကပ္အကြဲထဲ လက္ဝင္လွ်ိုလ်က္ ေပါင္တံကို မတင္ကာ ပိုင္စိုးပိုင္နက္ ပြတ္သတ္ေနေသာ ေမာင့္ေၾကာင့္ ခြန္း ဘာလုပ္ရမည္မသိေတာ့။
တားဆီးေနေသာ ခြန္းလက္ေတြကိုလည္း ေမာင္ဂ႐ုမစိုက္ခဲ့။
ေမာင့္လက္ေတြဟာ တိုးသထက္ တိုးကာလာ ခြန္း အတြင္းခံေလးကို ခြၽတ္ယူရန္ႀကိဳးစားေနျပန္သည္။
ေမာင္ ဒီေန႕ေတာ့ ခြန္းကို အေလ်ာ့ေပးဖို႔ လုံးဝအစီအစဥ္ရွိပုံမေပၚ။
ခြန္းအေတြးထက္ ေမာင့္လက္ေတြရဲ႕ လႈပ္ရွားမႈက ျမန္ဆန္လြန္းသည္။
ခြန္း ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းမွ ေအးျမမႈဟာ အတိုင္းအဆမဲ့။
ေမာင္ဟာ ခြန္းခါးမွ ရစ္ပတ္ကာ ခြန္းကို တစ္ဖက္သို႔ လွည့္လိုက္သည္။
ဂုတ္ေပၚမွ က်ဆင္းေနေသာ ဆံႏြယ္တို႔ကို ဖယ္ကာ အနမ္းမိုးေတြ ႐ြာသြန္းေနျပန္သည္။
မႏူးညံ့တာေတာ့ အမွန္။
ေသးမွ်င္ေသာ လက္တစ္လုံးႀကိဳးေလးအား ေမာင့္လက္ျဖင့္ ဖယ္ရွားေတာ့ ဂါဝန္ေလးဟာ ေအာက္ဖက္သို႔ ေရွာဆင္းဟန္ ျပင္သည္။
ေျပာင္ရွင္းေနေသာ ေက်ာျပင္ကို အလိုရွိေသာ ေမာင္က တားဆီးေနေသာ ဘရာေလးကိုပါ ခြၽတ္ရန္ႀကိဳးစားေနျပန္သည္။
ခ်ိတ္မ်ားကို ကြၽမ္းက်င္စြာ ျဖဳတ္လိုက္ေတာ့ ေအာက္မွာပုံလ်က္
ခြန္းမွာေတာ့ ေမာင္ျပဳစားမႈေတြၾကားက ႐ုန္းထြက္ရင္း လက္ကိုယွက္ကာ ဖုံးထားမိပါသည္။
ေမာင္ကေတာ့ ခြန္းခါးကို ဆြဲဖက္လ်က္ ၾကားထဲမွ ခံေနေသာ ဂါဝန္စကို အလိုမရွိဟန္ ၾကမ္းတမ္းစြာ ဆြဲခြၽတ္လိုက္သည္။
ေမာင့္ေရွ႕မွာ ခြန္းဟာ ဘယ္လိုျဖစ္ေနမည္နည္း။
ခြန္းလက္ေတြကို တင္းက်ပ္စြာ ဖုံးကြယ္လ်က္ ခြန္းခႏၶာကိုယ္ကို က်ဳံ႕ထားသထက္ က်ဳံ႕ထားမိသည္။
ေမာင္ဟာ ခြန္းကို အညွာအတာမဲ့စြာ ဆြဲဖက္လိုက္ေတာ့ ေျပာင္ရွင္းေနေသာ ခြန္းေက်ာျပင္ႏွင့္ ဗလာက်င္းေနေသာ ေမာင့္ရင္ဘက္ဟာ နီးကပ္သထက္ နီးကပ္စြာ
ေမာင္ ဘယ္အခ်ိန္က အဝတ္ေတြကို ခြၽတ္ပစ္လိုက္ပါသနည္း။
"ေျဖာင္းးးး! !!!!"
ခြန္းရဲ႕ ေအာက္ဘက္သို႔ ဦးတည္ေနသည့္ေမာင္ဟာ ေဖာင္းထြက္ေနေသာ မက္မြန္သီးေလးကို ပယ္ပယ္နယ္နယ္ ဆုပ္ကိုင္ေနသည္ကို အားမရစြာ လက္ဖဝါးျဖင့္ ခပ္ဆက္ဆက္ ရိုက္လိုက္သည္။
ျဖဴဝင္းေသာ ခြန္းေနရာေပၚမွာ ေမာင့္လက္ဖဝါးရာ ထင္ေနမည္မွာ မလြဲဧကန္
"ေျဖာင္းးးးး!!!
ေျဖာင္းးးးးးး!!!"
"အာ့ ေမာင့္........"
တစ္ခ်က္ရိုက္တိုင္း ခြန္းခႏၶာကိုယ္ေလး ေကာ့တက္သြားသည္ကို သေဘာက်ေသာ ေမာင္ဟာ ထပ္မံ က်ဴးလြန္ဖို႔ ဟန္ျပင္ေနသည္။
ေမာင္ ခြန္းကို အႏုနည္းနဲ႕ ႏွိပ္စက္ေနတာမ်ားလား။
ေမာ့ေနေသာ ခြန္းလည္တိုင္ကို ဆုပ္ကိုင္လ်က္ ေနာက္မွ နမ္းဖို႔ ႀကိဳးစားေနသည့္ေမာင္ဟာ
ခြန္းေအာက္ပိုင္းက ေမာင့္လက္ေတြကို ဖယ္ရွားေပးသည္။
ေမာင့္လက္ေတြဖယ္ရွားလိုက္ေတာ့ နီးကပ္ေနေသာ ေမာင့္ေအာက္ပိုင္းႏွင့္ ခြန္း အရာၾကား လာေထာက္ေနသည့္ မာေက်ာေတာင့္တင္းသည့္ အရာတစ္ခုေၾကာင့္ ခြန္း ရွက္႐ြံ႕မိသလို မ်က္ရည္မ်ားက်ဆင္းရျပန္သည္။
ခြန္းရွက္သည္။
ေမာင့္ကိုလည္း သိပ္ေၾကာက္ပါသည္။
ခြန္းရင္သားေပၚ ဦးတည္ေနသည့္ ေမာင့္လက္ေတြကို ခြန္းအုပ္မိုးထားေသာ လက္ေတြက ဖယ္ရွားမေပးခဲ့။
စိတ္မရွည္လွေသာ ေမာင္က အနမ္းေတြကိုရပ္ကာ ခြန္းလက္ႏွစ္ဖက္ကို ေနာက္ျပန္ဆုပ္ကိုင္လ်က္ ခႏၶာကိုယ္ႏွစ္ခုၾကား ညွပ္ထားသည္။
ခြန္းေအာက္ပိုင္းမွ ပြတ္ဆြဲေနေသာ ေမာင့္အရာက ပိုႀကီးလာသလို အနမ္းေတြဟာလည္း ပို၍ ရမၼက္ဆန္လာခဲ့သည္။
ခြန္း ရင္သားတစ္ေလွ်ာက္ ေႁခြမြေနေသာ ေမာင့္လက္ေတြကေတာ့ အညွာအတာကင္းမဲ့စြာ.....
႐ုတ္တရက္ ေမာင္က ခြန္းခါးမွ ဆြဲလွည့္၍ ေမာင္ႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ျဖစ္ေစသည္။
ရင္သားေတြၾကား ေခါင္းဝင္၍ တရွိုက္မက္မက္ စားသုံးေနေသာ ေမာင့္ေၾကာင့္ ခြန္းေျခေထာက္ေတြဟာ ယိုင္နဲ႕စ ျပဳေနပါၿပီ။
"အာ့.....ေမာင့္"
လဲက်ဟန္ျပင္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးအား ေပြ႕၍ ကုတင္ထက္ ခ်လိဳက္သည္။
ကိုယ္က အခုမွ အစပ်ိဳးတုန္း သူမေလးက ေမ့ဟန္ျပင္ေနၿပီ။
သူတို႔ရဲ႕ ပထမဆုံးအႀကိမ္ကို သူမေလး ဘာမွ မခံစားရပဲ ေက်ာ္ျဖတ္သြားမည္ကိုေတာ့ သူကိုယ္တိုင္မလိုလား။
ထိုေၾကာင့္ သူအျပဳအမူေတြဟာ သူမေလး သတိျပန္ဝင္ေစရန္ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ၾကမ္းလြန္းသြားသည္။
သူကိုယ္တိုင္ မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္ေသာ သူ႕စိတ္ရိုင္းေၾကာင့္လည္း ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ျဖဴဝင္းႏုနယ္ေသာ ေျခေခ်ာင္းေလးေတြဟာ အဆမတန္ကုပ္ခဲထားမႈေၾကာင့္ ရဲေနသည္။
ထိုေျခေခ်ာင္းေလးေတြကို အနမ္းဖြဖြေႁခြ၍ ေျဖေလ်ာ့ေစလိုက္သည္။
ထိုမွ ေျခသလုံး သြယ္သြယ္ဆီသို႔
ထိုမွ တစ္ဆင့္ သူမရဲ႕ ေပါင္တံေလးေတြကို သူ နမ္းရွိုက္ေနမိပါသည္။
သူရဲ႕ အေနအထားေၾကာင့္ သူ႕ဇနီးေလး ရွက္႐ြံ႕ေနမည္မွာ မလြဲဧကန္
ႏႈတ္ခမ္းေလးကို ကိုက္လ်က္တစ္ဖက္သို႔ လွည့္ေနေလသည္။
သိပ္ကို ရွက္႐ြံ႕တတ္သည့္ ဇနီးသည္ေလးေၾကာင့္ သူလုပ္စရာရွိသည္ကို အျမန္လုပ္ရမည္ပင္။
သူ သိေစခ်င္သည္။
သူတို႔ရဲ႕ ဆက္ဆံမႈမွာ သူတြင္မဟုတ္ သူမေလးကိုပါ သာယာမႈ အျပည့္အဝရေစလိုသည္ ဆိုတာကို......
ေမာင့္ရဲ႕ အျပဳအမူေတြကို ခြန္းနားမလည္နိုင္ေတာ့။
ရွက္႐ြံ႕မိသလို တစ္ဖက္ကလည္း သိခ်င္စိတ္ေၾကာင့္ စူးစမ္းမိျပန္သည္။
ခြန္းရဲ႕ အထိမခံနိုင္ေသာေနရာေလးက ေမာင့္လ်ာဖ်ားရဲ႕ အထိအေတြ႕ေၾကာင့္ တစ္ကိုယ္လုံးရွိ အေၾကာမ်ားေထာင္သြားသလို
ထိုေနရာကို ယုယစြာ ျပဳစုေပးေနေသာေမာင္ဟာ ခုနက အနမ္းေတြကို ၾကမ္းတမ္းခဲ့သည့္သူႏွင့္မတူလွ
စိတ္က တင္းထားပါေသာ္လည္း ခႏၶာကိုယ္က ေမာင့္ရဲ႕ ျပဳစုမႈေတြကို စိတ္လိုလက္ရ တုံ႕ျပန္ေနမိသည္။
ထိန္းထားသည့္ၾကားက အရည္တခ်ိဳ႕ ထုတ္လႊတ္မိျပန္သည္။
ေမာင့္ကို အားနားစြာ ၾကည့္မိေတာ့ လက္ေခ်ာင္းတြင္ ေပေနေသာ အရည္တစ္ခ်ိဳ႕ကို ငုံေထြးလိုက္သည့္သူေၾကာင့္ ခြန္းအၾကည့္ေတြကို လွ်င္ျမန္စြာ လြဲလိုက္သည္။
ခႏၶာကိုယ္ေပၚ အုပ္မိုးလာသူသည္ ႏႈတ္ခမ္းေတြကို စတင္စုတ္ယူေနျပန္သည္။
ေမာင့္ရဲ႕ အနမ္းေတြကို ခြန္းကိုယ္တိုင္လည္း စိတ္လိုလက္ရ တုံ႕ျပန္ေနမိပါသည္။
"ခြန္း"
အနမ္းေတြကို ရပ္တန့္လ်က္ ခြန္းနာမည္ကို ဆြဲငင္စြာ ေခၚလာသူ
ခြန္း သူ႕ကို ျပန္လည္ ၾကည့္လိုက္ပါသည္။
"ခ်စ္လား"
႐ုတ္တရက္ ေမးလာသူ၏ စိတ္ကူးကို နားမလည္နိုင္။
ဒီလိုအေျခအေနမ်ိဳးမွ
ခြန္း ေျဖရခက္စြာ ေခါင္းၿငိမ့္ျပလိုက္သည္။
"ခြန္းေျဖတာကို ၾကားခ်င္တာ"
"အင္း ခ်စ္တယ္"
"ခ်စ္ရင္........
စိတ္ကို ေလ်ာ့ထား"
ေမာင့္ စကားေနာက္က တစ္ပါးတည္းလိုက္ပါလာေသာ ေအာက္ပိုင္း၏ အထိအေတြ႕နဲ႕အတူ တိုးဝင္လာေသာ အရာေၾကာင့္ ခြန္းေၾကာက္လန့္တၾကား က်ဳံ႕သထက္က်ဳံ႕လိုက္မိသည္။
နာက်င္မႈက ေျပာမျပတတ္ေအာင္
ဒါ ေမာင့္အရာလား.......
"စိတ္ေလ်ာ့ထား ခြန္းးးး
မဟုတ္ရင္ နာက်င္ရလိမ့္မယ္
လိမၼာတယ္"
အမိန့္ေပးသံမဟုတ္ေသာ တည္ၿငိမ္လွသည့္ ေမာင့္စကားသံအဆုံး ခြန္း စိတ္ကို အတတ္နိုင္ဆုံး ေလ်ာ့ခ်ပစ္လိုက္သည္။
ခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ ေမာင့္အရာဟာ ထြက္သြားေသာေၾကာင့္ က်န္ခဲ့တဲ့ ခြန္းမွာ ေမာဟိုက္စြာ
ထပ္မံ၍ ဝင္လာေသာ တင္းက်ပ္ေသာအရာေၾကာင့္ ခြန္းခႏၶာကိုယ္ ေနာက္တစ္ႀကိမ္ေထာင္မတ္သြားရျပန္သည္။
ဒါ ေမာင့္အရာပဲလား။
ဘာလို႔ ခုနကထက္ ႏွစ္ဆေလာက္ ျဖစ္သြားရတာလဲ......
"ေလ်ာ့ထား ခြန္း"
သူ႕ဆႏၵေတြကို အစပ်ိဳးရန္စတင္ခ်ိန္တြင္ပင္ ေမာဟိုက္ေနေသာ မိန္းကေလးေၾကာင့္ ေရွ႕ဆက္ရမည္ကို သူကိုယ္တိုင္ပင္ စိုးရိမ္လွပါသည္။
သို႔ေပမယ့္ သူ႕ခႏၶာကိုယ္ကလည္း သိပ္ကို ေတာင့္တေနၿပီ။
သူ႕ေအာက္က အဆမတန္ႀကီးထြားၿပီး မာေက်ာေထာင္မတ္ေနေသာ အရာေၾကာင့္
သူမခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို လွ်င္ျမန္စြာ ထုတ္ယူလိုက္သည္။
သူမေလးနဖူးျပင္ကို ႏူးညံ့စြာ အနမ္းေႁခြမိသည္။
ငုံ႕မိုး၍ ျမတ္နိုးစြာ ၾကည့္မိေတာ့ ျပန္လည္ ၾကည့္လာသူေလးေၾကာင့္ အခ်စ္ပိုရျပန္သည္။
သူရဲ႕အခ်စ္ေတြက ဒီတစ္ခါေတာ့ သူ႕ဆႏၵေတြ အျဖစ္သို႔......
သူမေလး ႏႈတ္ခမ္းထက္ သူ႕အနမ္းေတြျဖင့္ ငုံ႕ေထြးမိသည္။
သူမေလး လက္ႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြျဖင့္ တစ္ဖက္တစ္ခ်က္စီ ဆုပ္ကိုင္ယွက္ႏြယ္ထားမိသည္။
ထို႔ေနာက္တြင္ေတာ့.......
တိုးဝင္မႈအစမွာ ခံစားရေသာ တင္းက်ပ္ေသာ အထိအေတြ႕က သူ႕ကို ႐ူးေလာက္ေစသည္။
ႏူးညံ့ေသာ ပန္းႏုေရာင္အတြင္းသားေလးက စိတ္ရွိုင္းေတြကို အၾကမ္းပတမ္း လႈံ႕ေဆာ္ေနသလို
နိမ့္ခ်ည္ျမင့္ခ်ည္ျဖစ္ေနေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလးက သူ႕ဆက္လက္ က်ဴးလြန္ဖို႔ လုံေလာက္သည္ထက္ ပိုလွ်ံစြာ......
သူ႕အရာကို ျဖည္းညွင္းစြာ တစတစတိုးဝင္မိသည္။
သူ႕စိတ္ရွိုင္းအတိုင္းသားဆိုရင္ ဒီအထိအေတြ႕ေတြေၾကာင့္ ညွာတာမႈမရွိ ေဆာင့္ဝင္မိမွာ အေသအခ်ာ
ဒါေပမယ့္ သူမေလးကို အတတ္နိုင္ဆုံး ႏူးညံ့ခ်င္ေသာ သူ႕ႏွလုံးသားက သူ႕စိတ္ရိုင္းေတြကို အနိုင္ယူနိုင္သည္ပင္။
တိုးဝင္လာေသာအရာ၏ တစ္ေနရာအေရာက္ အတားအဆီးေလး ေပ်ာက္ၿပဲသြားမႈႏွင့္အတူ သူ႕လႈပ္ရွားမႈကို ရပ္တန့္လိုက္သည္။
သူ႕အရာေၾကာင့္ ေပါက္ၿပဲေစလို၍ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကိုေတာင္ လိုတာထက္ပို၍ မတိုးဝင္ခဲ့။
ေပ်ာ္႐ႊင္မႈက ေျပာမျပတတ္ေအာင္။
ၾကည္ႏူးမႉက သူ႕ရင္တစ္ခုလုံး အလုံးအရင္းနဲ႕ ဝင္ေဆာင့္လာသလို။
သူမေလးရဲ႕ အေသြးအသားေတြကို သူ ပိုင္ဆိုင္ရၿပီ။
သူရဲ႕ ပထမဆုံး မိန္းကေလးက သူမျဖစ္သလို သူမေလးရဲ႕ ပထမဆုံးက သူ။
ဒီမိန္းကေလးရဲ႕ အရာအားလုံးကို သူပိုင္ဆိုင္ရၿပီေလ။
သူ႕အနမ္းေတြကို ရပ္တန့္လိုက္သည္။
ဆုပ္ကိုင္ထားေသာ သူ႕လက္ေခ်ာင္းေတြကို ဖယ္ရွားလိုက္သည္။
သူမခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ သူ႕အရာကေတာ့ ပို၍ ႀကီးထြားလာသလို.....
သူ႕ေအာက္မွ ေပ်ာ့ေခြ ျဖဴဖပ္ေနေသာ မိန္းကေလးမ်က္ဝန္းမွ မ်က္ရည္ေတြဟာ အတိုင္းအဆမဲ့ က်ဆင္းေနသည္။
သူမက သူနဲ႕ အၾကည့္မဆုံလို၍ တစ္ဖက္သို႔လွည့္သြားသည္။
လႈပ္ရွားျခင္းမရွိ ရပ္တန့္ေနေသာ သူ႕အရာေၾကာင့္ သူမေလးဘယ္ေလာက္ ခံရခက္စြာ နာက်င္ေနမည္နည္း။
ဒါေတာင္ ညည္းသံတစ္ခ်က္မထြက္
ႏႈတ္ခမ္းကိုက္၍ တစ္ဖက္လွည့္ေနသူ
ထိုအမူအရာက သူ႕ေဒါသေတြကို အရွိန္အဟုန္ျပင္းလႈံ႕ေဆာ္ေနသည္။
သူလည္း သူ႕ေအာက္မွာ သူ႕နာမည္တလ်က္ ညည္းၫူေနမည့္ သူမေလး႐ုပ္သြင္ကို ျမင္ခ်င္မိပါရဲ႕........
စြတ္စိုေနေသာ မ်က္ရည္ေတြကို ဂ႐ုမစိုက္စြာ မ်က္ဝန္းေပၚသို႔ ဖိကပ္၍ အနမ္းေႁခြလိုက္သည္။
သူမ မ်က္ႏွာေပၚတြင္ ေျပးလႊားေနေသာ သူရဲ႕ လွ်ာဖ်ားေၾကာင့္ သူမေလးမွာ မ်က္ႏွာကို ေဘးဘက္သို႔ ေစာင္းငဲ့လ်က္
သူမ မ်က္ႏွာႏွစ္ဖက္ကို သူ႕လက္ျဖင့္ ဆုပ္ကိုင္လိုက္ေတာ့ မ်က္ရည္အျပည့္နဲ႕ မ်က္ဝန္းေတြဟာ အသနားခံသည့္ အၾကည့္ျဖင့္ ၾကည့္လာေလသည္။
သူ ဘာဆက္လုပ္ရမည္နည္း။
"ခြန္း
ကိုယ့္ကို မမုန္းပါနဲ႕"
ဖိကပ္လိုက္ေသာ ႏႈတ္ခမ္းတစ္စုံႏွင့္အတူ ပြတ္ေႁခြေနေသာ လက္မ်ား
ေအာက္ဘက္မွ အရွိန္ပါေသာ ျပင္းထန္သည့္ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို သူ စတင္မိသည္။
လိုတာထက္ပို၍ တင္းက်ပ္မြတ္သိပ္ေနေသာ ခံစားမႈက သူ႕ကို႐ူးေလာက္ေအာင္ မိန္းေမာေစသည္။
ေအာက္ဘက္မွ သူ႕အရာရဲ႕ ေဆာင့္မႈေတြဟာ တစတစ လွ်င္ျမန္လာသလို အရွိန္နဲ႕ ျပင္းထန္လာသည္။
ေသးသြယ္ေသာ ခါးေလးကို ဆုပ္ကိုင္လ်က္ သူမကို အရွိန္ျပင္းစြာ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေဆာင့္မိပါလွ်င္ ျဖစ္ေပၚသြားေသာ သူမ႐ုပ္သြင္ေလးမွာ မၾကည့္ရက္စြာ။
"အာ့ ေမာင့္ အာ့.......
ေမာင့္ ျဖည္းျဖည္း.......
ေမာင့္ နာတယ္......."
"အင္း ေကာင္းတယ္ shitttt!!!"
"အာ့.....
ေမာင့္ ျဖည္းျဖည္း"
ခြန္းတားဆီးမႈေတြဟာ ဒီအခ်ိန္မွာ အသုံးမဝင္နိုင္မွန္း ခြန္းသိသည္။
ခြန္းခႏၶာကိုယ္ေပၚ ဒူးေထာက္အုပ္မိုးထားသူ မ်က္ႏွာကိုၾကည့္မိပါလွ်င္ ေခြၽးသီးေခြၽးေပါက္ေတြႏွင့္ သားရဲတစ္ေကာင္လို မာန္ဖီေနသည္။
ခြန္းရင္သားေတြကို စုပ္ယူစာသုံး ကိုက္ခဲေနသူေၾကာင့္ နီညိုေရာင္အမွတ္အသားေတြဟာ အမဲပုပ္ေရာင္အဆင့္သို႔ ေရာက္ေနၿပီ။
ခြန္းရင္သားတစ္ခုလုံးလည္း ရစရာမရွိေအာင္ပင္ နာက်င္ေနၿပီ။
ေအာက္ဘက္မွ ေဆာင့္သြင္းမႈဟာလည္း အရွိန္မျပတ္။
သူ႕ကိုတားဆီးေနသည့္ၾကားကပင္ ခြန္းမွာ ဘယ္ႏွႀကိမ္ေျမာက္ ၿပီးေျမာက္သြားသည္မသိ။
သူ႕မွာ အခုမွ အားပါတုန္း။
သူရဲ႕ ၿပီးေျမာက္မႈကို ခြန္း အခုထိ မခံစားရေသး။
ညည္းသံေတြကို မက္ေမာသူသည္ အသံတိတ္ေနသူေၾကာင့္ အညွာအတာကင္းမဲ့စြာ ေဆာင့္လိုက္ေတာ့ ေျပာမျပတတ္သည့္ နာက်င္မႈေၾကာင့္ ေကာ့တက္သြားသည့္ ခါးေလးႏွင့္အတူ မို႔ေမာက္လာေသာ ရင္သားေတြၾကား ေခါင္းဝင္လာသူ
"အာ့ ေမာင့္.....အာ့....အင္းးးးးးးး"
"အင္းးး ညည္းေပး"
နာက်င္မႈႏွင့္အတူ နည္းပါးစြာ ခံစားရေသာ သာယာမႈအနည္းငယ္ေၾကာင့္ မ်က္လုံးစုံမွိတ္လ်က္ မိန္းေမာေနရပါသည္။
ေမာင္က ထိုေနရာကို ရွာေဖြ၍ ခြန္းကို သာယာမႈ ခံစားေစခ်င္သည္ပင္။
ေမာင္ရဲ႕ ညင္သာလွေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ခြန္းခံစားလို႔ရေနသည္။
ခြန္းခႏၶာကိုယ္က ထိုထက္ အရွိန္ျပင္းေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြကို ေတာင့္တေနသည္။
"အားးးးးး ေမာင့္ အဲ့ေနရာ....."
"ဒီနားလား ခြန္း"
"အင္း ျမန္ျမန္ေလးးးးးးးး
ေမာင့္ ျမန္ျမန္....."
"အင္းးးးး ေကာင္းလားးးးး"
"အင္း ရၿပီ အဲ့တိုင္းးးးးးးး"
အရွက္ႀကီးလွေသာ မိန္းကေလးက သူ႕ႏွင့္အတူ စိတ္ပါစြာ သာယာမႈကို ရွာေဖြေနေသာေၾကာင့္ သူမေလး စကားေတြအတိုင္း သူ လုပ္ေပးေနသည္ပင္။
အားပါးေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြႏွင့္အတူ သူခႏၶာကိုယ္မွ ျဖဴပစ္ပစ္အရည္ေတြဟာ အတြင္းမွ အျပင္သို႔ လွ်ံက်လာသည္။
ေနာက္ဆုံးတြင္ေတာ့ သူ႕အတြက္ ပထမဆုံးအႀကိမ္ ၿပီးေျမာက္မႈ........
ေအာက္ဘက္မွ မိန္းကေလးကေတာ့ အသံတိတ္စြာ မ်က္လုံးမ်ားပင္ ေမွးက်ေနၿပီ။
သူမ နဖူးစပ္မွ ေခြၽးစက္မ်ားကို သုတ္ေပးမိေတာ့ သူမေလး သိပ္ကို ပင္ပန္းေနပုံ။
သူ႕အရာကေတာ့ အခုမွ ပိုတိုး၍ လိုခ်င္ေနတုန္း။
"ခြန္းးးးးး"
မွိတ္က်ေနေသာ မ်က္ခြံေလးဟာ ေလးပင္စြာ ပင့္လာသလို
"ခ်စ္တယ္......."
ထိုစကားဟာ ၾကည္ႏူးစရာလား က်န္စာလားးးးးးးး
ခြန္း မေဝခြဲတတ္ေတာ့
ပို၍ ျပင္းထန္ေသာ ေဆာင့္ခ်က္ေတြနဲ႕အတူ သူ႕ရဲ႕ အသံရႈသံ ျပင္းျပင္းဟာ သိပ္ကို ရမၼက္ထန္ေနသည္။
သူ႕ေက်ာျပင္ကိုပင္ ကုတ္ရန္ အားမရွိေသာ ခြန္းမွာေတာ့ နာက်င္မႈကို အံႀကိတ္ခံရင္း ရွည္လ်ားေသာ ညအခ်ိန္ေတြကို ျဖတ္သန္းလ်က္
ေလးပင္ေသာ မ်က္ခြံမ်ားဟာ ပိတ္က်ကာ အေမွာင္အတိ........
အားေလ်ာ့ပင္ပန္းစြာ အိပ္ေပ်ာ္သြားေသာ မိန္းကေလးမွာ သူဘယ္ေလာက္ လႈပ္ရွားလႈပ္ရွား မႏွိုးေတာ့။
အားျပင္းလွေသာ အားပါမႈေတြၾကား သူတစ္ေယာက္တည္းသာ သာယာမႈကို ရွာေဖြေနသေယာင္။
"အားးးးး"
ဒုတိယအႀကိမ္ ၿပီးေျမာက္မႈႏွင့္အတူ သူလည္း ရပ္တန့္လိုက္သည္။
မလိမ္မညာတန္းဝန္ခံရလွ်င္ သူ႕အားေတြဟာ အခုမွ ေကာင္းတုန္း။
သူ႕အရာဟာလည္း ပို၍ လိုခ်င္ေနတုန္း။
သို႔ေပမယ့္ သူ႕တစ္ႀကိမ္ ၿပီးေျမာက္မႈကိုပင္ မနည္းေတာင့္ခံေနရေသာ သူမေလးကို သူအခြင့္အေရး မယူရက္ေတာ့။
သန္းေခါင္ယံအခ်ိန္ဟာ တိတ္ဆိတ္လွသည္။
သူမခႏၶာကိုယ္အတြင္းမွ သူ႕အရာကို ျဖစ္နိုင္လွ်င္ မထုတ္ခ်င္။
သို႔ေပမယ့္ မျဖစ္နိုင္။
တင္းက်ပ္ေသာ ဆုပ္ယူထားမႈေၾကာင့္ သူ႕ထုတ္ယူမႈက ခက္ခဲနာက်င္ေနသလို ႐ူးမိုက္စြာ ေဆာင့္သြင္းခ်င္သည့္စိတ္ကို မနည္းေအာင့္အီး ထိန္းထားလ်က္။
ထုတ္ယူမႈအၿပီး ပါလာေသာ ျဖဴပ်စ္ပ်စ္ အရည္ေတြေၾကာင့္ သူေက်နပ္ရသည္။
ဒါေပမယ့္ ဒါေတြက
သူ အျမင္မွားျခင္း လား။
သူ အျမန္ဆင္းလ်က္ မီးဖြင့္မိသည္။
ျမင္ကြင္းက သူ႕ကို မတ္တပ္ေမ့သြားေစသည္။
ရင္က်ဳံးမရျဖစ္မႈနဲ႕ အားနာမႈက အတိုင္းအဆမဲ့။
သူ႕အရာမွာပါလာတာ ျဖဴပ်စ္ပ်စ္ အရည္ေတြသာမက မ်ားစြာေသာ ေသြးေတြ။
သူမေလး ေအာက္ပိုင္းမွ ေနရာယူထားေသာ ႀကီးမားေသာ ေသြးကြက္။
ေသးသြယ္ေသာ ခႏၶာကိုယ္ေလး ေမ့ေလ်ာ့ေနပုံမွာ အားနည္းခ်ည့္နဲ႕ ေနပုံေပၚသည္။
လင္းထိန္ေသာ မီးေရာင္ေအာက္မွာ သူ ရယူထားသမွ်ဟာ ျဖဴလြေသာ သူမအသားေပၚ ရစရာမရွိ။
သူမေလးဆီက ထိုအရာမ်ားကို သူလိုခ်င္ခဲ့ပါေသာ္လည္း သူရယူနိုင္ခဲ့ပါေသာ္လည္း သူမေလးကို ဒီေလာက္ထိေတာ့ နာက်င္ဖို႔ မရည္႐ြယ္.......
ေအာက္ပိုင္းကို သဘက္တစ္ထည္ပတ္လ်က္ သူမေလးကို သန့္ရွင္းေရးလုပ္ေပးရန္ ေရႏြေးႏြေးေလး စပ္ေနမိသည္။
သူ႕ေပြ႕ခ်ီလာေတာ့ တစ္ခ်က္မလႈပ္ ၿငိမ္သက္စြာ လိုက္လာသူေလးက ဘယ္ေလာက္ထိေတာင္ သူေၾကာင့္နာက်င္ခဲ့ပါသလဲ။
သူမေလးကို ေရထဲစိမ္ေစေတာ့ ျပာလဲ့ေသာေရဟာ အနည္းငယ္ေတာ့ အနီေရာင္ေျပာင္းသြားသည္။
ၾကာၾကာစိမ္ခိုင္းလို႔လဲ မျဖစ္ပါ။
အေအးပတ္ေနမွျဖင့္။
သူ ကိုယ္တိုင္ပင္ ျပန္လည္ေပြ႕ခ်ီလ်က္ ေရပတ္ဝတ္တိုက္ေပး မိသည္။
သူ ပုံစံဟာ အနည္းငယ္ေတာ့ ေၾကာင္လွသည္။
ရယူေနတုန္းကေတာ့ ဘာကိုမွ မျမင္နိုင္။
အၾကမ္းပတမ္း။
အခုမွပဲ အတတ္နိုင္ဆုံး ႏူးညံ့ေနသည္။
သူ ကိုယ္တိုင္လဲ ၿပဳံးမိပါသည္။
အိပ္ရာခင္း ေစာင္ေတြကို အသစ္တစ္ခုနဲ႕ အျမန္ဆုံးလဲလိုက္သည္။
သူမေလး ဒီအရာေတြကိုသာျမင္ရင္ သူ႕ကို အရမ္းလန့္သြားမည္မွာ အေသခ်ာ။
ႏြေးေထြးၿပီး သက္ေတာင့္သက္သာရွိမည့္ အဝတ္တစ္စုံကို ရွာ၍ လဲေပးလိုက္သည္။
အဝတ္ဝတ္ေနရင္း ေအာက္ပိုင္းကိုၾကည့္မိေတာ့ ေသြးက မတိတ္ေသး။
အတြင္းသားေတြ ေပါက္ၿပဲသြားပုံ။
သူၾကမ္းခဲ့တာမွန္ေသာ္လည္း သူအမ်ားႀကီး ေလ်ာ့ထားတာ သူအသိပါ။
အေတြ႕အႀကဳံမရွိ ႏုနယ္လွေသာ မိန္းကေလးက ထိုအတိုင္းအတာကိုပင္ ခံနိုင္ရည္မရွိ။
ဒီလိုအေျခအေနအတြက္ ႀကိဳေတြး၍ သူမေလးအတြက္ ေဆးကို သူအစတည္းက ေဆာင္ထားသည္ပင္။
ဒါေပမယ့္ သူလိမ္းေပးသင့္ရဲ႕လား။
ဆရာဝန္ကို ေသခ်ာေမးၿပီးမွ လိမ္းသင့္တယ္မလား။
တကယ္လို႔ side effect တစ္ခုခုျဖစ္သြားရင္ေရာ.......
မလိမ္းထားလို႔ နိုးလာလို႔ အရမ္းနာေနရင္ေရာ......
လိမ္းလိုက္လို႔ မသက္သာပဲ ပိုးေတြဘာေတြ ဝင္သြားရင္ေရာ..........
ဒါဆို မလိမ္းပဲ ေနရမလား......
လိမ္းလိုက္ရမလား..........
??????????????????????
အားးးးးးးးးးး
ငါ ဘာလုပ္ရမလဲ........
သူ ဘာမွမသိစြာ အေရွ႕က မိန္းကေလးငယ္အား ရင္ခြင္ထဲ ထည့္လ်က္ ေထြးေပြ႕ထားလိုက္သည္။
"ေမာင္ ဘာလုပ္ရမလဲ ခြန္း"
"အာ ေမာင္သိၿပီ"
ေဒါက္တာ့ကို လွမ္းေမးလိုက္မယ္
သူမေလးကို ညင္သာစြာ ျပန္ခ်လ်က္ ေစာင္ေသခ်ာၿခဳံေပးလိုက္သည္။
သူ ph ဆက္ဖို႔ ျပင္လိုက္သည္။
ေနပါဦး
ဒါက မိသားစုဆရာဝန္ေလ
OG ကို ေသခ်ာေမးသင့္တာမလား
ဒီဆရာဝန္က ဒီဘက္အပိုင္းကို ကြၽမ္းက်င့္ပါ့မလား
?????????????????????????
သူ ph ကိုျပန္ခ်လ်က္ ထိုင္ေနမိသည္။
အခ်ိန္ကို ၾကည့္မိေတာ့ ၃ နာရီသာသာ
ဒီအခ်ိန္က ဆက္ေမးဖို႔ အခ်ိန္ေကာင္းေတာ့ မဟုတ္
ဒါေပမယ့္ ဒီေဆးကို လိမ္းေပးသင့္ မေပးသင့္ သူသိခ်င္တယ္ေလ
မတတ္နိုင္
သူ ဆက္လိုက္ပါသည္။
"hello"
"ေဒါက္တာ ကြၽန္ေတာ္ပါ"
"ဟုတ္ကဲ့ ေျပာပါ
ေဒါက္တာ့ကို ဒီအခ်ိန္ႀကီး ဆက္တာ ဘာကိစၥမ်ား ရွိလို႔လဲ"
"ေဒါက္တာ့ကို အႏွောင့္အယွက္ေပးသလို ျဖစ္သြားရင္ sorry ပါဗ်ာ
ကြၽန္ေတာ္လည္း အေရးႀကီးေနလို႔"
"မျဖစ္ပါဘူး
အားမနာပါနဲ႕ ေျပာပါ"
"ဟုတ္ ေဒါက္တာ
ဟို ကြၽန္ေတာ္တို႔......... "
စိတ္ကူးထဲမွာသာ ေမးဖို႔လြယ္သည္။
တကယ့္လက္ေတြ႕မွာေတာ့ ပါးစပ္က ထြက္ဖို႔ မလြယ္သလို
"ဟားးးးးး
က်ဳပ္ထင္တာ မမွားဘူးဆိုရင္ ဦးခန့္ညားထည္ဝါေတာ့ ၾကမ္းလိုက္ၿပီနဲ႕ တူတယ္"
"ဗ်ာ
ေဒါက္တာ ဘယ္လိုသိလဲ"
"ဒီအခ်ိန္ႀကီး ph ဆက္ၿပီး ဒီလို ေျပာဖို႔ ခက္ေနပုံေထာက္ရင္
ေတြးၾကည့္တာထက္ ေျပးၾကည့္တာမွန္ပါတယ္ဗ်ာ
ကဲ ေျပာ
အခု ဇနီးသည္ အေျခအေနက"
"အေျခအေနက ကြၽန္ေတာ္လည္း မနက္ေရာက္မွ ေသခ်ာ သိမယ္
အခု သူ႕ကိုေဆးလိမ္းေပးထားခ်င္လို႔
အဲ့တာ ***** အဲ့ေဆးေလးဆို အဆင္ေျပမလားဗ်"
"ေဆးကေတာ့ အေျခအေနေပၚမူတည္တယ္
အခုေဆးလည္း ေကာင္းပါတယ္
အရမ္းႀကီး မျပင္းေတာ့ လူနာအတြက္ ဆိုးက်ိဳးမရွိဘူး
အခုေတာ့ အဲ့တာေလးပဲ လိမ္းထားေပးလိုက္ပါ
က်န္တာကေတာ့ မနက္ေရာက္မွ အေျခအေနၾကည့္ၿပီး တစ္ခ်က္ထပ္ဆက္ဗ်ာ
ဟုတ္ၿပီလား"
"ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ
ေက်းဇူးပါပဲဗ်ာ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ"
ဟူးးးးးးး
ေတာ္ေသးလို႔
ႏူးညံ့ေသာ သူမေလးအတြင္းသားေတြကို အႏူးညံ့ဆုံး သူ ေဆးလိမ္းေပးလိုက္သည္။
နာက်င္မႈေတြ မခံစားရပါေစနဲ႕ ကိုယ့္ခ်စ္ရသူေလးရယ္........
မိုးလင္းခါးနီးမွ ေမွးခနဲ အိပ္ေပ်ာ္သြားမႈေၾကာင့္ သူမ်က္ခြံေတြဟာ ေလးလံေနသလို ေခါင္းကမၾကည္
အခ်ိန္ကိုၾကည့္မိေတာ့ ၆ နာရီခြဲေနၿပီ။
ရင္ခြင္အတြင္းမွ ခႏၶာကိုယ္ ေသးေသးေလးကေတာ့ မလႈပ္မယွက္
လူေကာင္ ေသးေသးေလးက သူဝတ္ေပးထားေသာ Hoodie ႀကီးထဲမွာ ျမဳပ္ေနေလသည္။
ေပၚေနေသာ မ်က္ႏွာေလးကို အနမ္းေႁခြရန္ အနားကပ္မိေတာ့ ခံစားရေသာ အပူခ်ိန္ဟာ မေသးလွပါ။
နဖူးျပင္ကို စမ္းမိေတာ့ ျခစ္ျခစ္ေတာက္ ပူေနေလသည္။
သူ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေအာက္ပိုင္းၾကည့္မိေတာ့ ညက အနာမက်က္ေသးေသာ ဒဏ္ေၾကာင့္ ေသြးအနည္းငယ္ထြက္ေနတုန္း
ဘယ္လိုမ်ား ျဖစ္ရတာလဲကြာ.......
သူ ေတြေဝျခင္းမရွိ ဒုတိယအႀကိမ္ ေဒါက္တာ့ကို ph ဆက္ေခၚမိပါသည္။
သူမေလးအတြက္ သူသိပ္ကို စိတ္ပူေနၿပီ။
သူဆက္ၿပီး မၾကာမီ ေဒါက္တာ ေရာက္လာေလသည္။
ေဒါက္တာနဲ႕ ရင္းႏွီးေနသည့္အတြက္ သူအတိုင္းအတာတစ္ခုထက္ပို၍ ေနရမခက္ပါ။
ဒါေပမယ့္ ဒီကိစၥကို သူမေလး သိလို႔ မျဖစ္ဘူးဆိုတာေတာ့ သူသိသည္။
"ေဒါက္တာ ကြၽန္ေတာ့္ဇနီး အေျခအေန"
စမ္းသပ္ၾကည့္ၿပီး ျပန္မလွည့္မီပင္ အမူအရာမထိန္းနိုင္စြာ ခ်က္ခ်င္းေမးသည့္ လူနာရွင္ေၾကာင့္ သိပ္ကိုစိတ္ပူေနပုံမွာ ေပၚလြင္လွသည္။
"ဦးခန့္ညားထည္ဝါတို႔က first time နဲ႕တူတယ္"
"မွန္ပါတယ္ ေဒါက္တာ"
"ေအးဗ်
ခင္ဗ်ားဇနီးသည္က virgin ျဖစ္တဲ့အျပင္ ဒီလိုကိစၥေတြကို လက္ေတြ႕မွာေရာ စိတ္ကူးထဲမွာေရာ ရွိပုံမေပၚဘူး"
ေဒါက္တာ ဘာေၾကာင့္ သူ႕ကို ဒီစကားေတြ ေျပာေနပါသနည္း
"ဟုတ္ပါတယ္
သူက ဒါေတြကို သိပ္စိတ္မဝင္စားပါဘူး"
"အင္း
သူ႕အဖ်ားအတြက္ေတာ့ ကြၽန္ေတာ္ အဖ်ားေပ်ာက္ေဆးထိုးေပးထားတယ္
အားေဆးလည္း ထိုးေပးခဲ့တယ္
အနာအတြက္ေတာ့ ဒီေဆးေလးကို ပုံမွန္လိမ္းေပးလိုက္ပါ
ေနာက္ၿပီး ဒါက ေသာက္ေဆး"
"ေဒါက္တာ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေျပာစရာတစ္ခုခု ရွိေနတယ္မလား
အားမနာပါနဲ႕"
"ေျပာတယ္ဆိုတာထက္ ေဆြးႏြေးတဲ့ သေဘာပါဗ်ာ
ခင္ဗ်ားဇနီးသည္အေၾကာင္းလည္း ခင္ဗ်ားသိမွာေပါ့
တစ္ခါတစ္ေလမွာ ခႏၶာကိုယ္က သာယာမႈကို တုံ႕ျပန္ခ်င္ေပမယ့္ မသိစိတ္က ထိန္းခ်ဳပ္ထားတာမ်ိဳးေတြ ရွိတယ္ဗ်
အဲ့လိုအခါမ်ိဳးမွာ ခႏၶာကိုယ္ရဲ႕ လိုက္ေလ်ာမႈနဲ႕ စိတ္ရဲ႕ ထိန္းခ်ဳပ္ထားမႈၾကား လူက နာက်င္ၿပီး ပင္ပန္းရတယ္"
"ဟုတ္ကဲ့ ေဒါက္တာ"
"ၾကည့္ရတာ ခင္ဗ်ားဇနီးသည္က အဲ့လိုအေျခအေနတစ္ခုကို ရင္ဆိုင္ခဲ့ပုံပဲ"
"ျဖစ္နိုင္ပါတယ္ ေဒါက္တာ
အဲ့လို လူတစ္ေယာက္အတြက္ ကြၽန္ေတာ့္ဘက္က ဘယ္လိုျပဳမူသင့္သလဲ"
"စိတ္ရွည္ေပးပါဗ်ာ
ေနာက္ၿပီး ႏူးညံ့ေပးပါ
ခင္ဗ်ား ဇနီးသည္က ခင္ဗ်ားကို သိပ္ခ်စ္ပါတယ္"
"အဲ့တာကို ကြၽန္ေတာ္သိပါတယ္
ေက်းဇူးပါ ေဒါက္တာ"
"ရပါတယ္ဗ်ာ
ဒါဆို ေဒါက္တာ့ကို ခြင့္ျပဳဦး"
"ဟုတ္ကဲ့"
"ေအာ္ အေရးႀကီးတာ ေမ့ေတာ့မလို........"
"ဘာမ်ားလဲ ေဒါက္တာ"
"ေနာက္တစ္ႀကိမ္ကို အနာက်က္မွ
ဒီအေတာအတြင္းေတာ့ စိတ္ထိန္းထားဦးဗ်ာ"
သူ မ်က္ႏွာပူစြာ ၿပဳံးမိပါသည္။
အင္းးးးးးး
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ကိုေတာ့........
"အားးးးး က်စ္"
တစ္ကိုယ္လုံးအား ရိုက္ႏွက္ထားသလို နာက်င္ကိုက္ခဲမႈေၾကာင့္ လူက မလႈပ္နိုင္။
အားတင္း၍ လႈပ္ရန္ႀကိဳးစားေတာ့ ေအာက္ပိုင္းက ျပင္းထန္လွေသာ နာက်င္မႈေၾကာင့္ ခြန္း လႈပ္ရွားမႈကို ရပ္တန့္လိုက္သည္။
တရိပ္ရိပ္ ေပၚလာေသာ ျမင္ကြင္းမ်ား......
နာရီကို ၾကည့္မိေတာ့ ၆ နာရီေက်ာ္ေက်ာ္
အေစာႀကီး နိုးေနတာလား
ခြန္း ေဘးနားကို ၾကည့္မိေတာ့ ေမာင္မရွိ
'သူက ဘယ္ေရာက္သြားတာလဲ
အဟင့္.......
ဘာလို႔လဲ
သူက ငါ့ေဘးမွာ ရွိရမွာေပါ့
ဘာလဲ
လိုခ်င္တာယူၿပီးေတာ့ လူကို ဂ႐ုမစိုက္ေတာ့တာလား
ဘာလို႔
ေမာင္က ခြန္း ေဘးနားမွာမရွိရတာလဲ.......'
ခန့္ညားထည္ဝါ အစုတ္ပလုတ္ႀကီး အက်င့္မေကာင္းဘူး
အဟီးးးးးးး
အေစာႀကီး ရွိေသးတာကို
အနားမွာမေနဘူး
အားးးးးး
လူက ဘာလို႔ အဲ့ေလာက္ထိ နာေနရတာလဲ
အ႐ူးႀကီး
အက်င့္ကို မေကာင္းဘူးးးးးးး
အဟင့္...အဟင့္....အဟင့္......
"ခြန္းးးးး"
သူမေလးနိုးလာရင္ စားဖို႔ ဆန္ျပဳတ္သြားျပဳတ္တာကို စိတ္မခ်နိဳင္ေသာ သူ႕မွာ ျပန္တက္၍ လာေတာ့
ကုတင္ေပၚမွာ အိပ္လ်က္ ငိုေနေသာ မိန္းကေလးေၾကာင့္ သူ႕ေျခလွမ္းေတြကို အလန့္တၾကား ရပ္တန့္မိသည္။
သူ႕ကို တစ္ခ်က္ၾကည့္လ်က္ တစ္ဖက္လွည့္သြားေသာ မိန္းကေလးေၾကာင့္ သူ႕မွာ အေျပးအလႊား သြားရျပန္သည္။
"နိုးၿပီးလား ခြန္း
အရမ္းနာေနေသးလား
ေခါင္းကိုက္ေနလား
ေနလို႔ေရာ ေကာင္းရဲ႕လား
ဗိုက္ဆာေနၿပီလား
ဆန္ျပဳတ္ေသာက္မလား
ေမာင္ ဘာလုပ္ေပးရမလဲ
ခြန္းးးးးးး"
သူမေလး ေဘးနားမွာ ဝင္ထိုင္လ်က္ စိုးရိမ္တႀကီးေမးေနမိေသာ္လည္း တစ္ခြန္းတစ္ေလမွ ျပန္မေျပာသူေလးေၾကာင့္ သူ႕ကိုစိတ္ဆိုးေနၿပီဆိုတာ သိလိုက္ရၿပီ။
နဖူးေလးကို စမ္းၾကည့္ေတာ့ အဖ်ားအနည္းငယ္ေတာ့ က်န္ေသးပုံ
နည္းနည္း ပူေနတုန္း
"ခြန္းးးး
ေမာင့္မင္းသမီးေလးကလည္း ေမာင့္ကိုၾကည့္ပါဦးကြာ
ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ေနာ္
ေမာင္ကို ႀကိဳက္သလိုဆူေလ
ႀကိဳက္သလို ရိုက္ေလ ေနာ္
ေမာင့္ကို စကားမေျပာပဲေတာ့ မေနပါနဲ႕ကြာ
ေမာင့္ကိုၾကည့္ပါဦး ေမာင့္အခ်စ္ရယ္
ေမာင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ကြာ ေနာ္"
သူ႕ဘက္သို႔ ေစာင္းငဲ့၍ ၾကည့္လာေသာ သူမေလးအား အမိအရ ေထြးေပြ႕ထားမိပါသည္။
"အ႐ူးႀကီး
အက်င့္မေကာင္းတဲ့ လူႀကီး
ဘာလို႔ ခြန္းအနားမွာ မေနရတာလဲ
ခြန္းနိုးလာရင္ ေမာင္က ေဘးနားမွာ ရွိေနရမွာေပါ့
ခြန္း ေမာင့္ကို လိုအပ္ေနမယ္ဆိုတာ ေမာင္မသိဘူးလား
မစဥ္းစားမိဘူးလား
အၿမဲတမ္း ခြန္း အတြက္ မေတြးေပးဘူး
သြား
ရွင္ သြားခ်င္တဲ့ ေနရာကိုသြား
လုပ္ခ်င္ရာ သြားလုပ္ေန
ခြန္းအနားမွာ မေနနဲ႕ သြားးးးးးး
သြားးးလို႔......."
အားမရွိသည့္ၾကားက ေအာ္ေနေသာ အသံစြာစြာေလးက သူ႕စိုးရိမ္မႈ level ကို အနည္းငယ္ေတာ့ ေလ်ာ့ခ်ေစသည္။
အဆတ္မျပတ္ ထုရိုက္ေနေသာ အားေပ်ာ့ေသာ လက္သီးဆုပ္ေလးေတြကို သူေက်နပ္စြာ ခံယူေနမိသည္။
ခ်စ္လိုက္တာ ေမာင့္အခ်စ္ရယ္..........
"ဘာၾကည့္ေနတာလဲ ႐ူးေနတာလား
ေျပာစမ္းပါဦး မနက္ေစာေစာစီးစီး ဘယ္ေတြေလွ်ာက္သြားေနတာလဲ"
"မနက္....!!!!"
"အင္းေလ"
"ခြန္း အခုက
မနက္ ၆ နာရီလား
ညေန ၆ နာရီလား"
"ဘာလဲ
ညေနလား
တကယ္လား
မျဖစ္နိုင္တာ"
"ျဖစ္နိုင္ပါသတဲ့ဗ်ာ
အခုက ညေန ၆ နာရီ ျဖစ္ေနၿပီ
ကေလးမေလးရဲ႕"
ေၾကာင္ၾကည့္ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးအား အသည္းယားစြာ ဖ်စ္မိပါသည္။
ဘယ္လိုေလးမွန္းလဲ မသိ။
"အာ့
ေမာင့္ ဘာလုပ္တာလဲ"
ခြန္းႏွာေခါင္းကို စူးနစ္စြာ ကိုက္ခဲလာသူေၾကာင့္ ခြန္းတအံ့တၾသ ၾကည့္မိပါသည္။
အခုမွ သူ႕ဒဏ္ အလူးအလဲခံၿပီး သတိရလာသူကို သူထပ္က်ဴးလြန္ဖို႔ စဥ္းစားေနတာလားးးးး
"အသည္းယားလို႔"
"ဘာဆိုင္လို႔လဲ
အဟင့္......
ေမာင္ေနာ္"
"ဟာ မငိုပါနဲ႕
ေမာင္က ၾကည့္ရင္းအသည္းယားလာလို႔ပါကြာ ေနာ္
လာပါဦး
ေမာင္ ဖက္ထားခ်င္လို႔
ေမာင့္ဆီလာေနာ္
လိမၼာတယ္ တိတ္ေတာ့ေနာ္
ေမာင္ ခြန္းအတြက္ ဆန္ျပဳတ္ျပဳတ္ထားတယ္
ဆန္ျပဳတ္စားၿပီး ေဆးေသာက္ရမယ္ ေနာ္
ေနာ္လို႔
ၾကားလား ေမာင့္ကေလးေလးရဲ႕"
"အခုမွ လာၿပီး ႏူးညံ့ျပမေနနဲ႕"
"ဒါဆို ခြန္းက မေန႕ညကလို ၾကမ္းတာေလးကိုပဲ သေဘာက်တယ္ေပါ့"
ခြန္း မ်က္ႏွာအနီးကပ္လ်က္ ဟန္ပါပါေျပာလာသူသည္ လွ်ာျဖင့္ ႏႈတ္ခမ္းကို သပ္ေနျပန္သည္။
တစ္ဆက္တည္း မေန႕ညက သူ႕ပုံကို ျမင္ေယာင္မိေတာ့.......
"ခန့္ညားထည္ဝါႀကီးးးးးးး!!!!
သြား ရွင္သြား သြားးးးးးး
ကြၽန္မ နားမွာမေနနဲ႕ သြားးးးးးး"
"ဟားးးးးဟားးးးးဟားးးးး
စတာပါကြာ"
သူ႕ကိုေအာ္လိုက္ ေဒါသထြက္လိုက္နဲ႕ ေမာပန္းသြားေသာ မိန္းကေလးငယ္က ၿငိမ္ခ်သြားေလသည္။
"ခြန္း"
"ရွင္"
"ေက်းဇူးပါ"
ခြန္း သူ႕မ်က္ႏွာကို ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ခြန္းကိုၾကည့္ေနေသာ သူ႕အၾကည့္ေတြနဲ႕ ဆုံမိျပန္သည္။
"ကိုယ့္ကို ခြင့္ျပဳေပးခဲ့တဲ့အတြက္
အရမ္း နာက်င္ေနတာေတာင္မွေပါ့
ခြန္းအေပၚမွာ အသက္ထက္ဆုံး ေမာင္ ၾကင္နာပါ့မယ္"
"ေမာင္
ေမာင္ ေက်နပ္ရလား
ၾကည္ႏူးရလားဟင္"
"အတိုင္းထက္ အလြန္ပဲ ခြန္း"
"အဲ့ဒါဆို ရၿပီေလ
ခြန္း နာက်င္ရရင္ေတာင္ ေမာင့္ကို သာယာမႈေပးနိုင္တယ္ဆိုရင္ ခြန္း ေက်နပ္တယ္ ေမာင္
ေနာက္ၿပီး.......
ခြန္း ကိုယ္တိုင္လည္း ၾကည္ႏူးမိတယ္"
ရွက္ၿပဳံးျဖင့္ ေခါင္းငုံ႕သြားသူေလးအား အလိုက္သင့္ ရင္ခြင္အတြင္းထည့္သြင္းလိုက္သည္။
သူ႕ရင္ခြင္မွာ သူမေလး လုံၿခဳံစြာ ကြယ္ဝွက္နိုင္ပါရဲ႕.........
Paing
11.12.2021
7:35 PM
(A/N- အရင္ဆုံး အားလုံးကို ေသြ႕ပုခ်ီပါေပါ့ေနာ္။
တကယ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္။
up တာအရမ္းၾကာသြားမွန္း ကိုယ္လည္း သိပါတယ္။
ဆင္ေျခလို႔ေတာ့ မထင္ပါနဲ႕။
အိမ္မွာ အိမ္တြင္းေရးကိစၥေလးေတြေၾကာင့္ စာေရးဖို႔ လုံးဝအာ႐ုံစိုက္မရဘူး ျဖစ္ေနတာပါ။
ကိစၥေတြၿပီးေတာ့လည္း လူက အေအးမိတယ္။
ဘယ္လိုက ဘယ္လိုမိသြားမွန္းကို မသိတာ။
အခုထိ ေခ်ာင္းဆိုးက က်န္ေနတုန္း။
ေနာက္ၿပီးေတာ့ေလ အဓိက ေျပာခ်င္တာကေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ +ခန္း ေရးရတာ တကယ္ခက္ခဲပါတယ္။
ကိုယ့္ကိုကိုယ္ အဲ့ေလာက္ခက္ခဲမယ္လို႔ကို ထင္မထားတာ။
ဘယ္လိုေျပာရမလဲ။
စိတ္ကူးထဲမွာပဲ ပုံေဖာ္လို႔ရၿပီး ခ်ေရးလို႔ မရဘူးျဖစ္ေနတာ။
ေတြးေနရင္းနဲ႕ ဒါႀကီးကို မေရးခ်င္ေတာ့ဘူးလို႔ စဥ္းစားမိတဲ့အထိပဲ။
ကိုယ္လည္း ဇြတ္ innocent ေနတာမဟုတ္ပါဘူး
ကိုယ္တိုင္လည္း မီးနီေတြကို ဖတ္ရတာႏွစ္သက္ခဲ့တယ္
wp စသုံးတုန္းကဆို မီးနီေတြကို တမင္တကာ ရွာဖတ္တဲ့အထိပဲ
ဒါေပမယ့္ ကိုယ္ပဲ အဖတ္မ်ားသြားလို႔လား
ဒါမွမဟုတ္ rape case sex love အဲ့တာေတြကို မခြဲျခားပဲ ေရးထားတာေတြ အဖတ္မ်ားသြားလို႔လား
(ကိုယ္က rape case ေတြကို ေသေအာင္မုန္းတဲ့သူမ်ိဳးပါ
တဇြတ္ထိုးဆန္တဲ့ စရိုက္ေတြကို သေဘာက်မိေပမယ့္ လက္ေတြ႕မွာေတာ့ သိပ္အဆင္မေျပလွဘူး)
အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ေပါ့ေနာ္
ေနာက္ပိုင္းေတာ့ မီးနီေတြ ဖတ္ရတာ လုံးဝစိတ္မဝင္စားေတာ့တာပါ
ဘယ္လိုမွန္းမသိေပမယ့္ အဲ့အခန္းေတြေရာက္ရင္ ပ်င္းလာသလို ၿငီးေငြ႕လာသလို ဆက္ဖတ္ခ်င္စိတ္ မရွိေလာက္တဲ့အထိပဲ
အတင္းအက်ပ္ေတြဆို ပိုဆိုး
ေျပာရမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အဲ့တာေတြ မဖတ္တာ ႏွစ္ခ်ီၿပီး ၾကာခဲ့ပါၿပီ
အဲ့ေတာ့ ေရးရမယ္ဆိုေတာ့ ကိုယ့္အတြက္ သိပ္ကို ခက္ခဲတယ္
ကိုယ္ေရးလိုက္တာ အသက္မျပည့္ေသးတဲ့သူေတြလည္း ဖတ္မွာလည္း ကိုယ္သိတယ္
ဘာလို႔လဲဆိုေတာ့ ကိုယ္ကိုယ္တိုင္ေတာင္ 18 မျပည့္ခင္က 18+ ဆိုတဲ့ဟာေတြ အရမ္းဖတ္ခ်င္ခဲ့တာဆိုေတာ့
အဲ့ေတာ့ အဲ့လိုလူေတြအတြက္ အသုံးအႏႈန္းေတြ ၾကမ္းသြားမွာကိုလည္း စိုးရိမ္တယ္
အရမ္းႏူးညံ့သြားရင္လည္း ဖတ္ရတာ တစ္မ်ိဳးႀကီးျဖစ္ေနမွာစိုးတယ္
ဆိုေတာ့ အဲ့လိုအေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ ေရးရတာခက္ခဲသလို ေတြးရတာလည္း ပင္ပန္းပါတယ္
ကိုယ္သိတယ္
ဖတ္လိုက္ရင္ ဒါေလးက ခဏေလးဆိုတာ
တကယ္ကို ခဏေလး
ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္မွာေတာ့ အဲ့ခဏေလးကို ပုံေဖာ္ဖို႔ ရက္ေတာ္ေတာ္ၾကာ စိတ္ပင္ပန္းခဲ့ရတာ
ပထမေတာ့ တစ္ပိုင္းတည္းတင္မလို႔
အရမ္းရွည္ေနလို႔ ႏွစ္ပိုင္းခြဲၿပီး ေန႕လည္က တစ္ပိုင္းအရင္တင္လိုက္တာပါ။
အဲ့ေတာ့ ေျပာခ်င္တာကေတာ့ အရင္ဆုံး up တာ အရမ္းၾကာသြားတဲ့အတြက္ တကယ္ကို ေတာင္းပန္ပါတယ္
ဒီအပိုင္းေလးက ေရးရတာ တကယ္ခက္ခဲခဲ့တယ္ေပါ့ေနာ္
အဲ့တာေၾကာင့္ ဖတ္ၿပီးရင္လည္း အေျခအေနေလးကို ေဝဖန္ေပးၾကပါဦးေပါ့ေနာ္
ဖတ္ရတာ တစ္စုံတစ္ရာ အဆင္မေျပခဲ့ရင္လည္း ႀကိဳၿပီးေတာင္းပန္ပါတယ္
စိတ္ရွည္ရွည္နဲ႕ ေစာင့္ၿပီး ဖတ္ရႈေပးတဲ့ တစ္ဦးတစ္ေယာက္ခ်င္းစီကို အရမ္းေက်းဇူးတင္ၿပီး ခ်စ္တယ္ေနာ္
ကိုယ့္ရဲ႕ vitamins ေလးေတြ)
Take care
Love you all