Kabanata 23
Still him
"Nakapag-usap na ba kayo ni Jared kahapon, baby?"
Kinagat ko ang steak na kinakain bago umiling.
Nandito kami sa condo unit ko kasama si mommy at tita. Gusto nga sana nilang sa restaurant na lang kumain pero nagpumilit ako na dito na lang sa condo ko. Si mommy at tita ang nagluto ng mga Western foods kasi sila ang may alam. Kahit na si dad ang kapatid ni tita ay mas close sila ni mommy.
"Why? I gave you time to talked about things you must know pero... You haven't talk yet?" kunot-noong ani ni daddy.
Suminghap ako, "Hindi na lang ako nagtanong, baka hindi niya rin sabihin." ani ko at uminom ng tubig.
Sabay kaming napatingin ni dad kay mommy nang bigla itong tumikhim. Naabutan ko ang nakataas nitong kilay.
"Why is it important that our daughter and that singer must talk? It's his private life. He isn't part of this family, so, we must not talk about him." pormal na sabi ni mommy na ginamit na naman ang Aussie accent niya.
Napatingin na lang ako kay daddy at ngumiti ng tipid.
Yeah, I guess... Hindi ko na dapat pang tanungin si Jared kung bakit siya lumipat sa Norway. Maybe it's really because of his ill grandmother, so... that's it. Iyon na lang ang iisipin ko. Besides, narinig ko kay dad kanina na nag-aaral pa rin naman siya kaya okay na 'yon. At least ay may diploma siya.
Pagkatapos naming kumain ay nanood kami ng palabas sa isang sikat na channel dito sa America. Kasalukuyan nitong fine-feature ang tungkol sa nalalapit na world of art competition.
"Your painting is really good, Lancy kaya hanggang ngayon ay nanghihinayang pa rin ako na hindi ikaw ang nanalo." ani tita na bahagyang pinisil ang palad ko.
Ngumiti ako at umiling.
"Lysian deserves it naman, tita. Her painting is truly a masterpiece. Let's just be happy about it." ani ko na lang at nanood ulit ng TV.
"Okay, pero nilalamig ka ba? Bakit balot na balot 'yang leeg mo?" kuryos niyang tanong na nakapagpakaba sa 'kin.
Darn! Nag-effort pa ako na magsuot ng maroon turtle neck jacket para lang matakpan ang tatlong hickeys na iniwan ni Jared sa leeg ko! That beast!
Napatingin naman ako kay daddy at mommy na biglang tumabi sa akin kaya wala nang nagawa si tita kundi ang lumipat sa kabilang sofa. Tinitigan ko siya at bahagyang sumimangot. Ngumiti lang siya at nagkibit-balikat.
"Our dear daughter have really changed into a better version of her, Nickel Jay. I am so proud..." ani mommy at hinaplos ang buhok ko.
"How can you say that I've changed, mom?" ani ko at nagugulohan.
I know that I've became more prim and proper than before but I want to hear it from her and my father. They're the reason why I want to change into a better me. They're my inspiration... and I want to be like them.
"It's because you're not that spoiled brat from before... You became prim as me and proper like your father." aniya at ngumiti.
Sumiksik ako sa braso ni dad at niyakap rin si mommy.
"It's because of you two, Dad and Mom... I want to be like you." ani ko at ngumiti.
Narinig ko ang mahinang pagtawa ni daddy bago yinakap si mommy nang mahigpit. Naiipit na ako sa gitna nilang dalawa pero wala akong pakialam. I am happy that I have a family like them... and I hope this will last forever.
"Our baby has become more clingy to her parents than she was still a baby, Monica Jenner."
Hindi ko na napigilan ang hampasin nang mahina si daddy sa braso niya na ikinatawa niya lang. Ngumuso ako para ipakita ang kaunting tampo ko dahil tinawag nila akong mas naging clingy sa kanila pero niyakap lang nila ako. Sumulyap ako kay tita Carlota na nakangiting nakatingin sa akin. Ngumiti din ako pabalik.
"I'm here at the airplane na, dad. Malapit na 'tong mag-take-off." ani ko at sumilip sa bintana.
"Okay, baby. Kakain tayo sa mamahaling restaurant sa 'pag dating mo." aniya sa kabilang linya
Tumango-tango ako.
"Alright, dad. I'll hang up na kasi may tatawagan pa akong kaibigan."
"Kaibigan lang ba or ka-ibigan, Lancy? I hope it's Jared. Boto ako sa kan'ya kesa sa Ferester or Zechler na gusto ni Monica para sa 'yo." seryosong sabi ni daddy.
Napakagat ako ng pang-ibabang labi bago nagpaalam sa kaniya.
I immediately dialed my friend's number after that conversation.
"GOSH? Is this my dear friend named Lancy Sapphire Cordova?!"
Natawa ako sa bungad niya sa akin nang sagutin niya ang tawag.
"Yes, it's me, Fern. Kamusta?" ani ko.
Napatingin ako sa flight attendant na lalaking may dala-dalang tray at kasalukuyang nakatingin sa akin nang malagkit. Tinaasan ko siya ng kilay.
"Do you want me to pull your eyeballs out?" inis kong sambit.
Parang natauhan naman siya kaagad. Inayos niya ang sarili niya at nakuha pa akong yayain ng pagkain na dala-dala niya. Tinanggihan ko kaagad siya kaya naman umalis din.
Napairap ako sa hangin bago suminghap at bumalik sa tawag.
"It's been months since we called each other and I am so grateful that you haven't changed your spoiled personality!" aniya na tuwang-tuwa pa.
"In those darn times? I forgot that I have changed. They deserved that because they make me pissed." ani ko.
Humalakhak siya, "I miss you, Lancy! Umuwi ka na! Tapos inuman tayo!" halatang excited siya.
Bumuntong-hininga ako.
"Hours from now, makakabalik na ako sa Pilipinas kaya... Expect that you'll see me again." ani ko.
Halatang nagulat siya kasi napasinghap pa siya. Ilang segundo pa ang lumipas nang magsalita ulit siya. Siguro ay na-proseso na ng utak niya ang ibig kong sabihin.
"Gosh? Really?! I am so excited! Inuman agad tayo, ah?"
Napailing nalang ako, "Okay, Fern. After I face my jet lag. I'll hang up now. See you tomorrow."
Pagkarating ko kaagad ay sinundo ako ni daddy at mommy. Dumiretso rin kaagad kami sa Happy-Eat restaurant na sikat rin dahil sa masasarap na Western and Japanese dishes.
Dumiretso rin kaagad sa bahay pagkatapos at nagpahinga rin. Saktong ala-sais ng gabi akong nagising kaya kaagad akong naligo at pagkatapos ay nagbihis lang ng isang simpleng black flowy dress na lagpas tuhod at nag-pumps lang ako. Ginawa ko ring ponytail ang buhok ko pagkatapos.
"Where are you going, Lancy?"
Kunot ang noo ni mommy nang magtanong siya. Kararating niya lang galing trabaho.
"Sa Purple Lit bar lang, Mom. Gusto kong makipagkita sa mga kaibigan ko." ani ko.
Tumango naman siya at bineso ako.
"Okay, darling. Don't drink too much. Ipapasundo na lang kita sa daddy mo mamaya kung hindi mo na kayang mag-drive." aniya at ngumiti.
Tumango ako at pumasok na sa kotse ko.
Pinaandar ko kaagad iyon at wala pang 30 minutes ay nakarating na rin ako kaagad sa tapat ng Purple Lit bar.
Dumiretso kaagad ako sa counter nang makita si Fern doon na nakangiting kausap ang bartender na mukhang may masamang balak sa kaniya.
Ti-next ko rin kanina si Marya at Gian na pumunta dito para naman makita ko na rin sila. Miss na miss ko na ang mga kaibigan kong 'yon eh. Lalo na ang kakulitan ni Gian. Siguro ay paparating na 'yon o baka na-traffic lang.
Kinalabit ko si Fern na kaagad tumayo nang makita ako. Niyakap ko rin siya nang mahigpit.
"Darn! Akala ko sino na! Sobrang ganda mo na talaga, Lancy! Anong meron sa America at lalo kang gumanda?" hindi-makapaniwalang ani niya.
Nandito na kami sa sofa ng bar ngayon. Hinihintay na lang namin sina Marya at Gian na dumating. Nakapag-order na ako ng liquors at champagne, mga kaibigan ko na lang talaga ang kulang.
Tinawanan ko si Fern bago nagkibit ng balikat.
"Wala kang magagawa... Cordova's beauty is really breathtaking." pang-aasar ko naman.
Tumango-tango siya at maya-maya'y hinawakan ang chin niya, "Wala ka bang kapatid na lalaki? O pinsan man lang? Siguradong ang gagwapo ng mga 'yon, 'no? Ireto mo nga ako sa kanila." aniya.
"Uh... Mayroon akong pinsan na mga lalaki ang kaso... Wala rito. Ang iba'y nasa Cebu at ang dalawa naman ay nando'n sa Netherlands." ani ko na lang.
Nalaglag ang panga niya, "Meron talaga?!"
Parang hindi siya naniniwala sa sinabi ko kaya suminghap ako at kinuha ang cellphone sa purse ko. Hinalungkat ko iyon at kaagad na ipinakita sa kaniya ang picture ng mga pinsan kong lalaki.
"This is Snowive," ani ko habang ipinapakita ang picture ng pinsan kong nakatira sa Netherlands, isi-nwipe ko iyon, "...and this is his younger brother, Thunder." ani ko.
Tiningnan ko ang reaksiyon niya. Parang nakakita siya ng mga anghel dahil sa biglang pag-heart shape ng mga mata niya. Umiling-iling ako bago iyon inilipat sa isang picture na magkakatabi ang mga pinsan ko sa Cebu.
"This one is Harley," sabay turo ko sa kulot na lalaking may dimples, "...his elder brother, Stanley," sabay turo ko sa pinsan ko na malalim ang mga mata, "...then, lastly, Heeven." sabay turo ko sa pinsan ko na playboy-type kung makangiti. Well, playboy naman talaga siya ani tita Carlota.
Kapatid ni daddy ang mommy nina Snowive at Thunder na nakapag-asawa ng Netherlander kaya doon na sila tumira. Kapatid naman ni tita Carlota na kapatid ni daddy ang daddy nina Harley, Stanley, at Heeven. Sa side naman ni mommy ay isang babae lang kasi isa lang naman ang kapatid ni mommy kaya isang babae lang ang pinsan ko sa side n'ya.
Itinago ko na ang cellphone ko. Nadatnan ko naman ang hindi-makapaniwalang mukha ni Fern hanggang ngayon. Mukhang na-starstruck yata sa mga pinsan ko.
Nabalik lang s'ya sa tamang huwistiyo nang dumating sina Marya at Gian na sabay akong niyakap nang mahigpit.
Nang kumalas si Marya ay niyakap ulit ako ni Gian nang sobrang higpit.
"You missed me that much, Zechler?" ani ko nang makaupo na kami sa sofa.
Tumango-tango siya at hinawakan ang kanang kamay ko.
"I really really miss you, Lancy. Kung alam mo lang. Words isn't enough to describe my longing to you..." aniya.
Bahagya ko namang binawi ang kamay ko sa pagkakahawak niya saka siya hinampas nang mahina sa braso.
"Corny ah!" ani ko na lang.
Tumikhim naman si Marya na kasalukuyang inilalahad ang isang baso ng tequila.
"Welcome back! Drink this!" aniya.
Tumawa ako at ininom din iyon kaagad. Nangasim kaagad ang mukha ko nang malasahan ang pait no'n.
"Are you okay?"
Kaagad akong tumango kay Gian nang madatnan ko ang nag-aalala niyang mukha.
Tumikhim siya at tumingin kina Marya at Fern na busy sa pag-inom.
"Let's not drink too much, girls, okay? Ako lang ang lalaki dito. Hindi ko kayang ihatid kayo isa-isa." ani Gian.
Tumango naman si Fern at Marya sa sinabi ni Gian.
"So... Let's talk about Lancy's life in America na lang."
Sumang-ayon na lang ako sa suhestiyon ni Marya.
Itinabi nila ang kani-kanilang baso bago pumangalumbaba at tumangin nang seryoso sa akin.
Tinaasan ko naman kaagad sila ng kilay.
"Start now," ani ko.
"Answer us, okay? Honestly. Bawal sinungaling dito." banta naman ni Fern na ikinairap ko na lang.
"Okay... So, let's talk about your lovelife there." diretsong sabi ni Gian.
Hinampas ko siya nang mahina sa braso niya.
"'Wag na! Baka magselos ka pa!" pang-aasar ko.
Umiling-iling lang si Gian at pi-nat ang ulo ko. Kaagad kong tinanggal ang kamay niya at inayos ang buhok ko. Nagtawanan lang silang tatlo dahil sa ginawa kong iyon.
Tumikhim ako bago nag-cross arms.
"Hindi... Seryoso pero wala akong naging boyfriend do'n. May nanligaw pero hindi ko sinagot. Pinatigil ko rin kaagad. So, next question." ani ko na lang.
"Hmm..." humawak si Gian sa panga niya bago nagkibit-balikat, "How about your own life there? Boring ba or okay lang?" seryosong ani niya.
"It's fine. Nag-enjoy naman ako do'n. Masaya ngang mag-paint ng kung anu-ano lang... Nakakagaan ng loob."
Tumango silang tatlo at ngayon ay si Marya naman ang nagtanong.
"Alam naman namin na nag-enjoy ka nga pero... May tao bang lagi mong iniisip do'n na matagal mo nang hindi nakikita?"
Medyo natigilan ako sa sinabi niyang iyon. Kung may tao man akong hinahanap-hanap o iniisip lagi doon ay walang iba kun'di si Jared 'yon. Siya lang naman talaga ang may kakayahang guluhin ang sistema ko. Siya lang talaga... He is really a powerful beast. From then, up until now, I still like him and I know... hindi lang talaga gusto ang tamang term sa nararamdaman ko sa kan'ya kundi mas malala pa do'n.