Tame That Beast (Serie De Amor #1)

Chapter 13

Kabanata 13

Sketching Model

Nakasimangot kong tinitigan ang cellphone ko isang araw.

"Damn! Wala man lang text ni-isa?!" inis kong sabi.

Halos malapit na akong maduling dahil sa kakatingin ko sa sariling phone. Naghihintay ako ng text ni Jared kahit paalam o I'm going to miss you man lang pero wala eh. Nakakainis tuloy.

Pupunta kasi sya sa Prague, Czech Republic kasama si Hariah kasi sila raw ang representative ng AU (Andwae University). What's worse? Hindi man lang nya ako sinabihan. Darn! Bakit nga ba nya sasabihin sa akin? Wait! Wala pala syang number ko! At wala rin akong number niya! Haha! Just too great, Lancy!

Sinapo ko ang noo saka umiling-iling. Padabog akong dumiretso sa garahe namin kung saan nadatnan ko si tatay Jun na inaayos ang na-flat na gulong.

"Tay!" tawag ko sabay kaway.

Pinunasan nya ang sariling noo gamit ang puting panyo nya saka ako tinignan.

"Wala lang... Ang boring kasi." matamlay kong sabi.

Umupo sya sa bench ng garahe namin saka tinawanan ako.

"Tay?" kunot-noo kong ani.

"Pasensya na, anak... pero nakakatuwa ka kasi. Ang dami mong gadget doon sa kwarto mo pero nabo-boring ka parin? Si Honeylyn nga ay--"

Kinunotan ko sya ng noo nang bigla syang tumigil sa pagsasalita.

Umupo ako sa tabi nya saka nagkibit-balikat, "Bakit hindi niyo po tinuloy?" tanong ko.

"Pasensya na. Alam kong ayaw mong naririnig ang pangalan ng anak ko." apologetic syang ngumiti.

"Tay! Hindi naman ganun! Okay lang naman na mabanggit nyo si Honeylyn. Hindi nya na naman ako ginugulo. May sarili na kaming buhay." ani ko saka ngumiti.

"Oo nga, ano? Naalala ko nung mga bata pa kayo, nung seventh birthday mo, inimbitahan kasi sila ng daddy mo kaya ayun at 'yon ang una niyong pagkikita pero nag-away kaagad kayo." aniya at natatawa pa.

Napangiti nalang din ako. Naalala ko nga 'yon. Inagaw nya kasi sa akin ang teddy bear na pink na iniregalo sa akin ng tito ko kaya ayun at inaway ko. Inaway nya rin ako pero sa huli ay sya 'yong umiyak. Pinagalitan kasi ni tatay Jun at ng nanay nya. Pagkatapos nung nangyari ay umuwi sila.

"Pero sana ay dumating ang araw na magkaayos kayo at maging kaibigan. Higit na matutuwa ako kapag dumating ang araw na iyon."

Hindi ako nakasagot. Natigilan ako nung sinabi iyon ni tatay Jun. Lahat ng gusto o inuutos ni tatay Jun ay sinusunod ko. Ito lang yata ang mahirap gawin... pero sana ay mangyari nga 'pag dumating ang panahon.

"'Wag ka ring mag-alala dahil may boyfriend na si Honeylyn... hindi na sya mang-aagaw ng anuman sa mga pagmamay-ari mo." aniya.

Tumango-tango ako.

Maya-maya'y nagpaalam na rin siya kasi susunduin nya pa raw si mommy. Hindi dinala ni mommy ang kotse nya kaya kailangan nya si tatay Jun.

Sakto namang papasok ako ng kwarto ko nang tumunog ang cellphone ko.

Hindi ko na tinignan pa ang caller at sinagot rin kaagad ang tawag.

"Hello?!" medyo inis kong sabi.

"The hell, Miss?!"

Kumunot ang noo ko nang marinig ang boses ng the freaking great Aiden Blake Carlos Devalli.