ប្អូនស្រីសម្អប់

ភាគ20🔞

«អ្ហឹកៗៗអ្ហា៎ស»ជុងម៉ូដេកថ្ងួចថ្ងូរបង្ហូរទឹកភ្នែកចូកខ្នើយទាំងញ័រខ្លួនទ្រើកនាងចង់ប្រាប់ថាក្នុងទ្រូងខាងឆ្វេងនៀក៎វាឈឺ ឈឺលើសពីឈឺទៅទៀត នាងដឹងថាវាខុសខ្លាំងណាស់ដែរលង់ស្រលាញ់បងប្រុសខ្លួនឯងតែរឹតតែខុសខ្លាំងនោះគឺនាងទៅស្រទ្បាញ់មនុស្សដែរស្អប់នាងដល់ឆ្អឹងហើយគេថែមទាំងមានសង្សាររួចហើយទៀតហើយមកដល់ពេលនោះទើបដឹងថាគេមិនដែរទុកនាងនៅក្នុងភ្នែករបស់គេមិនថាឋានៈជាប្អូនឬអ្វីផ្សេងទេក៏ដូចគ្នា។
«អ្ហឺស...!!»ជុងហ្គុមិនបានទៅគិតខ្វល់ឈឹក្បាលហាលថ្ងៃជាមួយនិងអ្នកដែរនៅខាងក្រោមទ្រូងកំពុងតែយំខ្សឹបខ្សួលទ្បើងដង្ហក់ខ្យលនោះទេគេគិតតែពីអនុក្រលែងចង្កេះយោលយោគឥតឈប់ឈរដើម្បើរបំពេញចំណងតណ្ហាដែរបានឆេះឆួលនៅក្នុងខ្លួនរបស់គេដែរកំពុងតែដុតរោលរាលនោះបន្តិចក្រោយមកបន្ទាប់ពីដល់កោះត្រើយជុងហ្គុក៏បញ្ចូលទឹកសំណើមក្តៅៗអ៊ុនៗបញ្ចូលទៅក្នុងខ្លួននាងតូចអស់គ្មានឲ្យសល់មួយដំណក់។
ជុងហ្គុកចាប់រាងកាយតូចស្តើររបស់ជុងម៉ូឲ្យក្រោកច្រតប្រអប់ដៃនៅលើពូករួចក៏ចាទាញចង្កេះមួយក្តាប់របស់គេឲ្យហុចត្រគៀកមូលក្លុំរបស់នាងតូចឲ្យមកគៀកក្បែកូនប្រុសរបស់គេយ៉ាងស្និតស្នាល់រួចក៏យកដំបងសាច់ដែកកំពុងតែរីមាឌបែកសរសៃនោះដាក់ចូលទៅក្នុងល្អាងស្នែរនោះម្ដងទៅទៀតហើយក៏ចាប់ផ្តើមកម្រើត្រគៀកមាំរបស់ខ្លួនអុកក្រលែងខ្លាំងមិនសម្ចៃកម្លាំងទ្បើយ សកម្មភាពភាពបែបនេះប្រព្រឹត្តិទៅអស់រយ:ពេលជាច្រើនម៉ោងនិងជាច្រើនទឹកដូចគ្នារហីយដល់ ទៅដល់កោះត្រើយម្ដងទៀតទើបជុងហ្គុគេព្រមដាក់ខ្លួនគេងកើយលើទ្រូងមូលក្លុំរបស់នាងតូចដែរកំពុងដេកបង្ហូរទឹកភ្នែករហេមរហាមនៅទាំងបែកញើញជោគខ្លួនដង្ហើបគឃូសទោះបីជាយ៉ាងណាក៏ជុងម៉ូនាងមិនរុញឬច្រានគេចេញដែរព្រោះគិតថាបើជ្រុលខ្លួនបែបនេះទៅហើយនាងក៏ស្រប់តាមគេគ្រប់យ៉ាងព្រោះតែពេលគេស្រវឹងបែបនេះប៉ុណ្ណោះទើបនាងមានឪកាសអាចចូលក្បែរគេបាន។
«ជុងហ្គុកបងស្អប់ខ្ញុំណាស់មែនទេ?»បន្តិវក្រោយមកជុងម៉ូក៏ឧទានជាសំណួរចោទទ្បើងដោយសម្លេងសូវៗបឺបគ្មាកម្លាំងកំហែងនៅក្នុងខ្លួន ក្នុងទ្រូងវាត្រចាប់ឈឺឃ្ទោកទោះបីជាដឹងចម្លើយរបស់គេរួចមុនទៅហើយតែនាងក៏ចង់សួរគេបញ្ចាក់ព្រោះមនុស្សស្រវឹងមិនចេះកុហកទេ។
«ជេយ៉ុងនាងធ្វើឲ្យខ្ញុំមានក្តីសុខយ៉ាងនេះហើយមានហេតុផលអ្វីឲ្យខ្ញុំស្អប់នាងទៅ អ្នកដែលខ្ញុំស្អប់គឺជុងម៉ូទៅវិញទេ»ជុងហ្គុកហាស្តីទ្បើងទាំងសម្លេងស្អក់បែបមនុស្សស្រវឹងគេនិយាយទាំងភ្នែកបឹទជិតឈឹងមិនបើក គេមិនស្អប់ជេយ៉ុងតែអ្នកដែរគេអស់គឺជុងម៉ូ ឈឺណាស់ឈឺបំផុតហើយមួយប្តយោគនេះទោះគេមិនប្រាប់ក៏នាងអាចនិងស្មានដឹងថាគេស្រទ្បាញ់ជេយ៉ុងដែបើកមិនអញ្ចឹងទេមិនមែនពេលគេនៅជាមួយនាងគេបែបជារវើរវាហៅនាងថាជាជេយ៉ុងទ្បើងនាង។
«បងស្អប់នាងខ្លាំងឬ?»ជុងម៉ូកំប្រឹងខាំមាត់ទ្បើងចេញឈាមដើម្បីទប់សម្លេងយំខ្សឹបខ្សួលនិងការឈឺចាប់របស់នាងមិនឲ្យអ្នកដែគេងលើទ្រូងនាងបានលឺថានាងយំទ្បើយ។
«ត្រូវហើយខ្ញុំស្អប់នាងខ្លាំងណាស់ ស្អប់បំផុតហើយ ស្អប់ដែរនាងកើតមកជាកូនសាហាយដែរជាដើមហេតុធ្វើឲ្យម៉ាក់ខ្ញុំស្លាប់ ស្អប់ដែរអាត្មានិយមគិតតែពីខ្លួនឯងនិងគិតតែពីរឿងលុយជាធំ ស្អប់ដែរនាងតែងតែទៅធ្វើល្អស្និតស្នាលជាមួយនិងមនុស្សប្រុសគ្រប់គ្នាលើកលែងតែខ្ញុំ ស្អប់ទឹកភ្នែករបស់នាង ស្អប់នាងមកដែរបោកប្រាសខ្ញុំនាងមកពង្វាក់ខ្ញុំឲ្យលង់ស្រទ្បាញ់នាងហើយនាងក៏មកប្រាប់ថានាងជាប្អូនរបស់ខ្ញុំ ខ្ញុំឈឺក្នុងទ្រូងខាងឆ្វេងនៀក៎វាឈឺខ្លាំងណាស់ ខ្ញុំស្អប់នាង ស្អប់ៗ ស្អប់នាងដែលកើតមកជាប្អូនស្រីខ្ញុំ អ្ហឹកៗ» ជុងហ្គុកនិយាយរៀបរាប់ទាំងទឹកភ្នែកព្រោះតែដោយសារតែជាតិអាកុលនៅខាងក្នុងខ្លួនទើបបានជាធ្វើឲ្យគេសម្រក់ទឹកភ្នែកបានយ៉ាងនេះអាចនិយាយបានថាជុងម៉ូនាងជាមនុស្សស្រីទីមួយហើយដែរបានឃើញទឹកភ្នែករបស់គេនោះព្រោះជុងហ្គុគេមិនងាយយំបង្ហាញភាពទន់ខ្សោយឲ្យអ្នកណាបានឃើញទ្បើយ ជុងហ្គុកចាប់កាន់ប្រអប់ដៃតូចទៅដាក់លើទ្រូងខាងឆ្វេករបស់គេចង់ប្រាប់ថាគេឈឺចាប់ណាស់តែក៏មិនអាចបញ្ចេញមកឲ្យឃើញរឹតតែមិនអាចឲ្យជុងម៉ូនាងដឹងដូចគ្នាទើបត្រូវបៀបទុក្ខក្នុងប្រអប់ទ្រូងមានឯង។
«ខ្ញុំ អ្ហឹក ខ្ញុំសូមទោសអ្ហឹកៗ»ជុងម៉ូមិនអាចនិយាយអ្វីបានក្រៅពីសម្រក់ទឹកភ្នែកព្រោះរំជួលចិត្តនិងពោលពាក្យថាសូមទោសនាងដឹងថានាងខុសគេស្អប់នាងវាសមហើយ បើពីដំបូងនាងមិនបានទៅទាក់ព័ន្ធរញ៉េរញ៉ៃជាមួយនិងគេពេលក៏មិនមានរឿងរញ៉េរញ៉ៃស្អប់គុំមើលមុខគ្នាមិនចំបែបនេះដែរ តែមិនមែនតែគេទេដែលឈឺចាប់នាងក៏ឈឺដូចគ្នានៅពេលបានដឹងថាគេជាបងប្រុសរបស់នាងនោះប៉ុន្តែក៏ត្រូវធ្វើធម្មតាព្រមទទួលស្គាលនូវការពិតព្រោះថារឿងគ្រប់យ៉ាងលើលោកនេះវាមិនសិតសឹងតែស្រប់តាមអី្វដែរយើងគិតប្រាថ្នាទេ។