Paeng
48 hours straight duty, nakakapagod pero sulit dahil sa babaeng magandang nakaupo sa may garden pero hindi naman nakangiti.
"Love."
"Wow, after two weeks sa wakas nagpakita ka din."
"Galit ka Love?"
"Kumain ka na Paeng."
"Paeng? Paeng na lang? Hindi na Love?"
Ayie walked out on me. Mukhang galit na galit talaga ang asawa ko ah. Sabagay, nagka two-week break din kasi sya. Unfortunately, yun yung two weeks na kailangang-kailangan kong magtrabaho.
"Love."
"Sinabi ko na kumain ka na diba? Wag mo akong sundan."
"Hindi mo ba ako sasabayan?"
"Hindi. Sanay na ako kumain nang ako lang."
"Ay, ang tindi naman nyan Love. Huwag ka na magtampo please."
I tried hugging her pero iniiwasan ako.
"Bitaw!"
"Love."
"Bitaw sinabi eh!"
"Aii nako naman talaga ang asawa ko. Wag ka na magtampo Love, kailangan lang talaga ako sa ospital."
"Wow lang Paeng, ano? Ikaw na lang ba ang doktor sa ospital??"
I hugged her tight.
"Miss na miss ko na yung asawa ko."
"Hindi kita namiss. Sanay na ako mag-isa."
"Misis, huwag ka naman na magtampo ng ganito."
Ang hirap naman talaga ng nagtatampong asawa oh.
"Aynako naman talaga ang napakaganda kong asawa naman oh."
Hindi ko alam kung matutuwa ba ako na nakikita ko ang ganitong side ng asawa ko o matatakot ako kasi irap lang ang isinasagot nya.
"Misis, tingnan mo kaya kung ano ang katabi ng bag ko."
Now her beautiful eyes are piercing mine.
"Yung bag ko Love, hindi ako."
She then diverted her gaze on where my bag is. May binili kasi akong bulaklak kanina bago ako umuwi. Konting pambawi.
"Sorry Love. I love you."
I kissed her cheeks pero agad din syang kumalas sa yakap ko para puntahan ang bulaklak.
"Hindi ako nadadala sa bulaklak lang."
"Alam ko kaya basahin mo yung card."
She read the card pero sinabayan ko sya habang nagbabasa.
Misis,
Let's date please?
I miss you so much.
Love,
Paeng
"Date huh?"
I smile widely.
"Yes, so Misis, My Love, can we date please?"
"Kelan?"
"Pagkatapos sana nating kumain."
"Ngayon na?"
I nodded. I was delighted that her face finally lights up.
"Can we eat then leave?"
"No."
"Love!"
"You go and eat while I? I will prepare for later Doctor Raphael Javier. You go and eat your food. I'll be ready in 2 hours."
"2 hours?"
"Yes, 2 hours, 120 minutes. And oh, by the way, thank you for the flowers."
Ngumiti na lamang ako at kumain. Every time I am seeing Ayie, para akong laging kinikilig sa sobrang tuwa. I was so blessed for this chance of being her husband. So I promised myself to always strive hard, the hardest just for me to give her everything she deserves.
And yes, after 2 hours, my wife is beautifully ready.
"Napakaganda naman talaga ng Misis ko."
"Mamaya ka na gumanyan kapag nakabawi ka na."
I smiled. Ang laki talaga ng tampo, but later, I know, I promise, everything will be well.
Ayie
I waited for 2 weeks to finally be with my husband. Hindi talaga maganda ang surprise! Nagtwo-week break ako para masurprise sya turns out, ako pala ang masusurprise kasi halos sa ospital na sya tumira!
But of course, Paeng, being his sweet usual self makes me feel that I am blessed beyond measure.
"Saan tayo?"
Paeng just smiled. Nakakairita ha!
"Paeng!"
"My Love, patience is a virtue."
I rolled my eyes. Minsan nakakairita din ng very light itong si Paeng eh.
Almost 2 hours na kami sa sasakyan at ang alam ko lamang pa southbound kami. At dahil hindi naman ako sinasagot ni Paeng nanahimik na lamang ako.
My eyes widened when he parked.
"Halika na My Love."
"Paeng!!!!"
I shrieked!
Hindi naman sinabi ni Paeng na sa beach kami pupunta! Sayang naman ang outfit ko! Hindi naman ito pang beach!
"Why My love?"
"Why why ka jan! Wrong outfit ako!"
He just laughed, opened the car's trunk, and gave me a dress.
"Kanino 'to?"
"My love naman, syempre sa'yo yan. Para sayo at sayo lang."
I am trying to see if he's lying but he surprised me with a kiss.
"There's only one woman I will love and that's you. Wag na magduda."
Wala akong idea kung bakit super sweet itong si Paeng ngayon, I mean he's always sweet but today, he's extra! Kinakabahan tuloy ako.
"Hanggang kelan tayo nakacheck in dito?"
"3 days po my love."
"Baka pag may tumawag..."
Paeng cut me and showed me his phone.
"Eto po, naka off na po ang phone ko my love."
Paeng smile widely.
"Halika na?"
"Wala ka bang gagawing masama?"
"Wala my Love."
Kahit nagtatampo ako humawak pa din ako kay Paeng. Sa isang private villa kami nakacheck-in. Of course, I inspected the whole room. Akala ko nakasunod si Paeng pero mukhang antok na sya.
"Inaantok ka?"
"Hindi. Magpalit ka na para makaikot na tayo."
"Paeng."
"Hindi talaga."
"Nakatulog ka ba?"
"Oo naman."
"Wag kang sinungaling."
Paeng smiled pero halata sa mata nya ang sobrang antok. He looks extremely exhausted.
"Okay lang ako Love."
"Hindi. Humiga ka na muna at matulog na muna tayo."
"Pero."
"Walang pero! 3 days tayo diba? For now, rest. Humiga ka na, magpapalit muna ako."
At sa sobrang pagod nya nga hindi pa ako nakakapagpalit ay tulog na tulog na si Paeng. I fixed him and lay down beside Paeng.
Hindi ko namalayan na nakatulog din pala ako ng mahimbing. Nagising lang ako nung mejo kumalam na ang tyan ko and it was already dark. Hindi ko na naabutan ang asawa ko, iniwan pang patay ang lahat ng ilaw.
"Paeng!"
"Paeng!"
Then I heard music from the pool area.
(an: Play the music!)
Binibini
Alam mo ba kung pa'no nahulog sa 'yo?
Naramdaman lang bigla ng puso
Aking sinta, ikaw lang nagparamdam nito
Kaya sabihin mo sa akin
My husband is at the leftmost part of the pool with his guitar.
The pool/garden area was well set up. Mas maganda pa sa set up nila Mary nung fake engagement namin.
I smiled. Maganda pala ang boses ng asawa ko.
Ang tumatakbo sa isip mo
Kung mahal mo na rin ba ako
My heart is very happy. Walang paglagyan. Akala ko sa movies lang ito nangyayari.
Kinuha ni Paeng ang kamay ko para sumayaw kami habang tuloy pa rin sya sa pagsayaw sa akin.
Isayaw mo ako
Sa gitna ng ulan, mahal ko
Kapalit man nito'y buhay ko
Gagawin ang lahat para sa 'yo
Alam kong mahal mo na rin ako
"It's been a year since I first met you my Love, sobrang bilis pero hanggang ngayon, pinapakaba pa rin ako ng mga titig mo. Hanggang ngayon, kinikilig pa rin ako sa mga ngiti mo."
Sa sobrang saya ko, my tears fell from my eyes while I dance with Paeng. Agad namang pinunasan ni Paeng ang luhang tumutulo sa mga mata ko. Paeng is my unexpected blessing. I cannot imagine what my life would be without this man. He's my happy accident.
"My Aiesa, My Love, hindi ko alam kung gaano kalaki ang utang na loob sa akin ni Lord para makasama ka ng ganito. Pakiramdam ko niligtas ko ang mundo nung past life ko at ikaw ang naipong reward ko."
"Paeng..."
"Ayie, sobrang mahal kita. Mahal na mahal na mahal. I will do everything so I can be deserving of you."
Paeng's eyes were now clouded with tears too.
"Mahal din kita Love, mahal na mahal."
I hugged Paeng.
"Few more months, anniversary na natin Love."
Hindi ako makasalita kasi iyak lang ako ng iyak. Kaya nagstraight duty itong lokong ito para magkaroon kami ng ganitong oras, para mapasaya nya ako ng husto.
"Huwag kang umiyak, I promise to make you happy not make you cry."
"I am happy Love, these are actually tears of joy."
"I love you Ayie, more than the stars in the sky."
I kissed Paeng. Swerte ako sa asawa ko, sobra.
"Nakabawi na ba ako Love?"
I nodded.
"Always remember Love, you will always be the love of my life, the only woman I will love."
"And you will always be the man I will love."