Unicode
အပိုင်း (၇၄.၁) - သာမန်လူများနှင့် ခြားနားသော
လရောင်ခြည်က ပြတင်းပေါက်၏ စက္ကူလွှာပါးကို ဖောက်ထွင်းကာ အခန်းထဲ၌ ခပ်ဖျော့ဖျော့ ဖြာကျနေလေသည်။ အလင်းစက်များက အိပ်ရာခန်းဆီးများပေါ်တွင် ဖျော့တော့တော့ လင်းလက်နေပေ၏။
ညအမှောင်တွင် စူးရှရှ အသံငယ်က သုံးကြိမ်မှ လေးကြိမ်ထိ ထွက်ပေါ်လာနေကာ ပုံမှန်ထက် ကျယ်လောင်နေပေသည်။ အိပ်ရာခန်းဆီးများ၏ ပိတ်စပါးပါးကို ဖြတ်၍ အိပ်ရာထက်ရှိ အတူပူးကပ်နေသော အရိပ်နှစ်သွယ်ကို မြင်နိုင်လေ၏။ စူးရှရှ အော်သံငယ်က အထဲမှ လာခြင်း ဖြစ်သည်။
သေးသွယ်ကျစ်လျစ်သည့် ဆယ်ကျော်သက် လေးက နူးညံ့လှသည့် စောင်လွှာထက်တွင် လှဲလျောင်းနေလေ၏။ သူ့မျက်နှာ က ရှက်သွေးကြောင့် နီရဲတောက်နေပေသည်။ သူ့နဖူးထက်တွင်လည်း ချွေးစက်တို့က တလဲ့လဲ့တောက်နေသည်။ သူ၏ သွားတန်းနှစ်သွယ်ကို တင်းတင်းကြပ်ကြပ် စေ့ထားပါသော်ငြား အချိန်တိုင်းတော့ တောင့်ခံထားနိုင်စွမ်း မရှိပေ။ ထို့ကြောင့် သူတောင့်ခံထားသည့်ကြားမှ သာယာလှစွာသော ညည်းညူသံငယ်များက နှုတ်ခမ်းလွှာကြားမှ ပွင့်အာလာတတ်သည်။
သူ့ခါးက အောက်သို့ နှိမ့်ချခံထားရသော်ငြား သူ့၏ တင်ပါးများမှာမူ မြင့်မြင့် မြှောက်ခံထားရ၏။
သူ့အထက်ရှိ လူသည် သူ့ထက်ပင် ပို၍ အရပ်ရှည်ကာ သားရိုင်းကောင်ကြီးနှယ် ခပ်တိုးတိုး ညည်းနေလေသည်။သူ့၏ အပူချောင်းကြီးက လူငယ်လေး၏ ခန္ဓာကိုယ် အတွင်းနှင့်အပြင်ကို မရပ်မနား ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်နေလေသည်။ လှံတံကြီးသည်ကား ကြီးမား မာကျောလှ၏။ သူ ဆွဲထုတ်လိုက်သည့်အချိန်တိုင်း ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သည့် မကျေနပ်ဖွယ် ခံစားချက်ကြီး ပေါ်လာတတ်သည်။
လူနှစ်ယောက် အတူတကွ ချစ်တင်းနှောနေသည့် နေရာမှ အချစ်ရည်များ စီးကျလာသံ ကြားလိုက်ရ၏။ ချွေးများလော အချစ်ရည်များလော ကိုမူ မသိရသော်ငြား သူတို့ အထက်ရှိ စောင်လွှာမှာတော့ စိုစွတ်နေသည်မှာ ကြာပြီ ဖြစ်သည်။
အဆုံးတွင် အန်းကျီယန်သည် သူ့၏ ဆန္ဒများအတိုင်း လိုက်လျောနေရဆဲ ဖြစ်သည်။
ယောကျာ်းသားများသည် ပွင့်လင်းမြင်သာပြီး တည့်တိုးဆန်သင့်သည်။ ယောကျ်ားတစ်ယောက်ကို လက့ထက်ခြင်းက သူ့၏ ရည်ရွယ်ချက် မဟုတ်သော်ငြား လုပ်ပြီးသည့်အရာကို ပြန်ပြက်၍မရပေ။ သူသာ ရှက်သလို ရွံ့သလို လုပ်နေပါက မိန်းမတစ်ယောက် နှင့် တကယ်ကြီး တူသွားပေလိမ့်မည်။
"ဝမ်ဖေးလေး...မင်းလေးရဲ့ အထဲမှာက အရမ်း ခံစားလို့ကောင်းတာပဲကွာ"
ဤသည်မှာ ဖူဝူထျန်း က သူ့ကို ရန်စခြင်းမဟုတ်လျှင် စနောက်နေခြင်းသာ ဖြစ်သည်။ အန်းကျီယန်၏ ဦးနှောက်က စတင် ရှုပ်ထွေးလာချိန်တွင် ဖူဝူထျန်းက သူ့ခန္ဓာကိုယ်အောက်ပိုင်းကို အကျိုးအမြတ် ရယူပြီး ဖြစ်လေသည်။ သူ့အသံက ဆန္ဒရမက်များဖြင့် အက်ကွဲ ရှတနေပေ၏။
အန်းကျီယန် တုန်ယင်လာသည်။ သူ့၏ ဆင်ခြင်နိုင်စွမ်းတို့ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ပြန်လည် ရရှိလာ၏။
"...ပါးစပ်ပိတ်ထား!"
သူက သူ့ကိုယ်သူ ဖြေလျော့ကာ တစ်ဖက်လူကို ယာယီ အပေါ်တက်ခွင့် ပြုထားသော်ငြား ဖူဝူထျန်းဆိုသည့်သူသည် တစ်လက်မမျှ ပေးသည်ကို တစ်ပေ လိုချင်နေပေ၏။
"ဟားဟား..."
ဖူဝူထျန်းက ခပ်တိုးတိုး ရယ်လိုက်သည်။ သူက သူ့၏ ဝမ်ဖေးကို စနောက်ရသည်ကိုအား ကျေနပ်သွားချေပြီး ပါးစပ်ပိတ်ထားခိုင်းသည့် အမိန့်ကို နာခံကာ သူ့၏ အားအင်များအားလုံးကို လုပ်နေသည့်ကိစ္စအပေါ်၌သာ သုံးစွဲလိုက်လေ၏။ သူ့၏ ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်မှုများက အရင်ကထက်ပင် အဆများစွာ ပိုမို မြန်ဆန်လာသည်။အန်းကျီယန်၏ ခန္ဓာကိုယ်ထဲသို့ သူ ထည့်သွင်းသည့် အားသည်လည်း အနည်းငယ် တိုးလာ၏။ သူ့၏ ထိုးဖောက်ချက်တိုင်းတွင် အန်းကျီယန်၏ အထိမခံသောနေရာဆီသို့ တိတိကျကျ ထိမိသည်။ လူငါ်လေးက သိပ်မကြာခင်က ပြီးသွားသော်ငြား ထိုသူ့၏ ထိုးသွင်းချက်များကြောင့် သူ့၏ ကျောက်စိမ်းချောင်းလေးသည် တစ်ဖန် မတ်လာပြန်၏။
"အ..."
အန်းကျီယန် သူ့နှုတ်ခမ်းပါးဆီမှ ထွက်သွားသည့် ညည်းညူသံငယ်ကို မထိန်းချုပ်နိုင်လိုက်ပေ။ သူ့၏ လက်အစုံက အိပ်ရာခင်းကို ခပ်တင်းတင်း ဆုပ်ကိုင်ထားသည်မို့ သူ့၏ လက်ချောင်းထိပ်များပင် ဖြူလျော်နေလေပြီ။ သူ့၏ တစ်ကိုယ်လုံးက ပျော့ပျောင်းနေလေပြီး ခွန်အားမဲ့သွားသလို ခံစားရသည်။ ဖူဝူထျန်း ကသာ သူ့၏ ခါးကို ပွေ့ဖက်မထားခဲ့လျှင် သူသည် အိပ်ရာပေါ်သို့ ပစ်ကျသွားလောက်ပြီ ဖြစ်သည်။
ဤခန္ဓာကိုယ်သည်ကား အလွန်အမင်း ထိရှလွယ်လှသည်။ သာမန် ထိတွေ့ရုံနှင့်ပင် ချက်ချင်း တုန့်ပြန်လာပေ၏။ သာယာ ညွတ်နူးဖွယ် ခံစားချက်သည် နှစ်ဆဖြစ်လုနီးပါးပင်။
ဖူဝူထျန်း၏ ဖျတ်လတ်မြန်ဆန်သော လှုပ်ရှားမှုများကြောင့် သူသည် မကြာခင် ပေါက်ကွဲထွက်တော့မည် ကဲ့သို့ ခံစားနေရ၏။ သူ ကူကယ်ရာမဲ့သွားပြီး သူ့လက်တစ်ဖက်က သူ့၏ ထောင်မတ်နေမှုကို ချော့နှုးရန် ကြံရွယ်လိုက်သော်ငြား သူ မထိရသေးခင်မှာပင် ကြီးမားလှသည့် လက်ကြီးတစ်ဖက်က ကျောက်စိမ်းချောင်းငယ်ကို ဖမ်းဆုပ်လိုက်လေသည်။ ဖူဝူထျန်း၏ အက်ရှရှအသံက သူ့ခေါင်းထက်မှ ထွက်ပေါ်လာသည်။
"အတူပြီးရအောင်"
မကြာမီမှာပင် သူ့၏ ထိုးဖောက်မှုများက မြန်ဆန် ကြမ်းတမ်းလာသည်။
ထိုးနှက်ချက်တိုင်းတွင် ပါဝင်နေသော အားအင်က အန်းကျီယန်၏ ခန္ဓာကိုယ် ကို တုန်ယင်သွားစေသည်။ သူ့၏ ပျားရည်တွင်းဝလေးက အလွန်တရာ တင်းကျပ်သွားလေပြီး သာယာမှုဖြင့် ထုံထိုင်းသွားရ၏။
ထိုသူက သားရဲကောင်နှယ် ညည်းညူလိုက်လေပြီး လူငယ်လေး၏လက်ကို လွှတ်ပေးကာ ပြင်းပြင်းပြပြ ထိုးသွင်းလိုက်ပြန်သည်။ ပူနွေးသည့် အရည်များက လူငယ်ဘေး၏ ကိုယ်ထဲသို့ တိုးဝင်သွားသည်။ အန်းကျီယန်၏ ခြေချောင်းလေးများက ကွေးညွတ်သွားရပြီးနောက်တွင် ပြီးဆုံးသွားလေသည်။ ဤညတွင် ပထမဆုံးပြီးမြောက်သည့်အကြိမ် မဟုတ်တော့သည်မို့ မျိုးမြတ်ရည် များစွာ ထွက်ရှိမလာချေ။အရွယ်မရောက်သေးစည့် ခန္ဓာကိုယ်မှာကား ထပ်တလဲလဲ စနောက်ခြင်းကို ခံနိုင်ရည်စွမ်း မရှိပေ။
အန်းကျီယန် စောင်လွှာထက်တွင် အရိုးမရှိဗာ့သည့်နှယ် လဲလျောင်းနေသည်။ သူက အလွန်တရာ မောပန်းနွမ်းနယ်နေသည်ကို စောင် ညစ်ပတ်နေသလား သန့်ရှင်းနေသလားကိုပင် ဂရုမစိုက်နိုင်တော့ပေ။
ဖူဝူထျန်းက အသားချောင်းကြီးကို ဆွဲမထုတ်လိုက်လေဘဲ လူငယ်လေး၏ ကိုယ်ထဲတွင်သာ မြုပ်နှံထားသည်။ လူငယ်လေးကို မထိခိုက်စေမည့် အားကိုသာ သုံး၍ သူ့နံဘေးတွင် ဖြည်းဖြည်းချင်း လဲလျောင်းလိုက်သည်။ ဖူဝူထျန်းသည်ပင်လျှင် ပြင်းထန်သည့် လေ့ကျင့်ခန်းအပြီး၌ အသက်လုရှုနေရပေသည်။ သူ့၏ ခန့်ညားချောမောလှသော မျက်နှာထက်တွင် ကျေနပ်နှစ်သိမ့်မှုများ ပြည့်နှက်နေပါ၏။
"ထုတ်လိုက်တော့..."
အန်းကျီယန် အသက်ကို ဖြည်းဖြည်းချင်း ထိန်းရှုလိုက်ပြီး သူ့လက်ကို မြှောက်ကာ ဖူဝူထျန်း၏ ရင်ဘတ်ကို တစ်ချက်တွန်းလိုက်သည်။
ဖူဝူထျန်းက အန်းကျီယန်၏ မေးရိုးကို ဖိချုပ်လိုက်သည်။ သူက ခေါင်းကို ငုံ့ကိုင်းလိုက်ကာ သူ့နှုတ်ခမ်းလွှာကို ပြင်းပြင်းပြပြ နမ်းပစ်လိုက်၏။
အန်းကျီယန် ရုန်းကန်စပြုလာချိန်တွင် ဖူဝူထျန်းက သူ့ကို လွှတ်ပေးလိုက်သည်။ နောက်တစ်စက္ကန့်တွင် သူ့ကိုယ်ထဲတွင် မြုပ်နှံထားသည့် အပူချောင်းကြီးက ဖြည်းဖြည်းချင်း ထွက်သွားလေသည်။ နှေးကွေးလှသည့် လှုပ်ရှားမှုက အန်းကျီယန်၏ စိတ်ထဲတွင် နွေဦးပုံရိပ်များဖြင့် ပြည့်နှက်သွားစေပြီး သူ့မျက်နှာမှာ ထို့ထက် ပိုမနီရဲနိုင်တော့ပေ။
ဖူဝူထျန်း ဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်တွင် အန်းကျီယန် ကိုယ်ထဲသို့ ထည့်သွင်းခံလိုက်ရသည့် အချစ်ရည်များသည်လည်း ပြန်စီးထွက်လာပြီး ပေါင်ပေါ်သို့ စီးကျလာသည်။ ထိုမြင်ကွင်းသည် မည်မျှ သိက္ခာမဲ့လှကြောင်းကိုကား အန်းကျီယန် ကြည့်စရာမလိုဘဲ သိလိုက်သည်။
အန်းကျီယန်၏ အမူအရာက မဲမှောင်သွားလေသည်။
သူသည် တစ်ဖက်လူကို သူ့ကိုယ်ထဲ၌ ထုတ်လွှတ်ခွင့် မပေးသင့်သော်ငြား ယခုမူ နောက်ကျသွားချေပြီ။ ယခုတွင် သူ့ကိုယ်သူ မည်သို့ သန့်ရှင်းရမည်နည်း။
သူ အစေခံများကို ထစေပြီး အဖြစ်အပျက်ကို ပြောရမည်လော။
သောက်ကျိုးနည်း...မလုပ်နိုင်ပါပေ။
[T/N - အမှားရှိရင် ခွင့်လွှတ်ပါ 🤢 comments တွေကို ချစ်လို့ ထပ်တင်ပေးလိုက်ပြီ အာဝါးနော်😙]
Zawgyi
အပိုင္း (၇၄.၁) - သာမန္လူမ်ားႏွင့္ ျခားနားေသာ
လေရာင္ျခည္က ျပတင္းေပါက္၏ စကၠဴလႊာပါးကို ေဖာက္ထြင္းကာ အခန္းထဲ၌ ခပ္ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့ ျဖာက်ေနေလသည္။ အလင္းစက္မ်ားက အိပ္ရာခန္းဆီးမ်ားေပၚတြင္ ေဖ်ာ့ေတာ့ေတာ့ လင္းလက္ေနေပ၏။
ညအေမွာင္တြင္ စူးရွရွ အသံငယ္က သုံးႀကိမ္မွ ေလးႀကိမ္ထိ ထြက္ေပၚလာေနကာ ပုံမွန္ထက္ က်ယ္ေလာင္ေနေပသည္။ အိပ္ရာခန္းဆီးမ်ား၏ ပိတ္စပါးပါးကို ျဖတ္၍ အိပ္ရာထက္ရွိ အတူပူးကပ္ေနေသာ အရိပ္ႏွစ္သြယ္ကို ျမင္နိုင္ေလ၏။ စူးရွရွ ေအာ္သံငယ္က အထဲမွ လာျခင္း ျဖစ္သည္။
ေသးသြယ္က်စ္လ်စ္သည့္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ ေလးက ႏူးညံ့လွသည့္ ေစာင္လႊာထက္တြင္ လွဲေလ်ာင္းေနေလ၏။ သူ႕မ်က္ႏွာ က ရွက္ေသြးေၾကာင့္ နီရဲေတာက္ေနေပသည္။ သူ႕နဖူးထက္တြင္လည္း ေခြၽးစက္တို႔က တလဲ့လဲ့ေတာက္ေနသည္။ သူ၏ သြားတန္းႏွစ္သြယ္ကို တင္းတင္းၾကပ္ၾကပ္ ေစ့ထားပါေသာ္ျငား အခ်ိန္တိုင္းေတာ့ ေတာင့္ခံထားနိုင္စြမ္း မရွိေပ။ ထို႔ေၾကာင့္ သူေတာင့္ခံထားသည့္ၾကားမွ သာယာလွစြာေသာ ညည္းၫူသံငယ္မ်ားက ႏႈတ္ခမ္းလႊာၾကားမွ ပြင့္အာလာတတ္သည္။
သူ႕ခါးက ေအာက္သို႔ ႏွိမ့္ခ်ခံထားရေသာ္ျငား သူ႕၏ တင္ပါးမ်ားမွာမူ ျမင့္ျမင့္ ျမႇောက္ခံထားရ၏။
သူ႕အထက္ရွိ လူသည္ သူ႕ထက္ပင္ ပို၍ အရပ္ရွည္ကာ သားရိုင္းေကာင္ႀကီးႏွယ္ ခပ္တိုးတိုး ညည္းေနေလသည္။သူ႕၏ အပူေခ်ာင္းႀကီးက လူငယ္ေလး၏ ခႏၶာကိုယ္ အတြင္းႏွင့္အျပင္ကို မရပ္မနား ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္ေနေလသည္။ လွံတံႀကီးသည္ကား ႀကီးမား မာေက်ာလွ၏။ သူ ဆြဲထုတ္လိုက္သည့္အခ်ိန္တိုင္း ဟာလာဟင္းလင္းျဖစ္သည့္ မေက်နပ္ဖြယ္ ခံစားခ်က္ႀကီး ေပၚလာတတ္သည္။
လူႏွစ္ေယာက္ အတူတကြ ခ်စ္တင္းႏွောေနသည့္ ေနရာမွ အခ်စ္ရည္မ်ား စီးက်လာသံ ၾကားလိုက္ရ၏။ ေခြၽးမ်ားေလာ အခ်စ္ရည္မ်ားေလာ ကိုမူ မသိရေသာ္ျငား သူတို႔ အထက္ရွိ ေစာင္လႊာမွာေတာ့ စိုစြတ္ေနသည္မွာ ၾကာၿပီ ျဖစ္သည္။
အဆုံးတြင္ အန္းက်ီယန္သည္ သူ႕၏ ဆႏၵမ်ားအတိုင္း လိုက္ေလ်ာေနရဆဲ ျဖစ္သည္။
ေယာက်ာ္းသားမ်ားသည္ ပြင့္လင္းျမင္သာၿပီး တည့္တိုးဆန္သင့္သည္။ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ကို လက့ထက္ျခင္းက သူ႕၏ ရည္႐ြယ္ခ်က္ မဟုတ္ေသာ္ျငား လုပ္ၿပီးသည့္အရာကို ျပန္ျပက္၍မရေပ။ သူသာ ရွက္သလို ႐ြံ႕သလို လုပ္ေနပါက မိန္းမတစ္ေယာက္ ႏွင့္ တကယ္ႀကီး တူသြားေပလိမ့္မည္။
"ဝမ္ေဖးေလး...မင္းေလးရဲ႕ အထဲမွာက အရမ္း ခံစားလို႔ေကာင္းတာပဲကြာ"
ဤသည္မွာ ဖူဝူထ်န္း က သူ႕ကို ရန္စျခင္းမဟုတ္လွ်င္ စေနာက္ေနျခင္းသာ ျဖစ္သည္။ အန္းက်ီယန္၏ ဦးႏွောက္က စတင္ ရႈပ္ေထြးလာခ်ိန္တြင္ ဖူဝူထ်န္းက သူ႕ခႏၶာကိုယ္ေအာက္ပိုင္းကို အက်ိဳးအျမတ္ ရယူၿပီး ျဖစ္ေလသည္။ သူ႕အသံက ဆႏၵရမက္မ်ားျဖင့္ အက္ကြဲ ရွတေနေပ၏။
အန္းက်ီယန္ တုန္ယင္လာသည္။ သူ႕၏ ဆင္ျခင္နိုင္စြမ္းတို႔ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ျပန္လည္ ရရွိလာ၏။
"...ပါးစပ္ပိတ္ထား!"
သူက သူ႕ကိုယ္သူ ေျဖေလ်ာ့ကာ တစ္ဖက္လူကို ယာယီ အေပၚတက္ခြင့္ ျပဳထားေသာ္ျငား ဖူဝူထ်န္းဆိုသည့္သူသည္ တစ္လက္မမွ် ေပးသည္ကို တစ္ေပ လိုခ်င္ေနေပ၏။
"ဟားဟား..."
ဖူဝူထ်န္းက ခပ္တိုးတိုး ရယ္လိုက္သည္။ သူက သူ႕၏ ဝမ္ေဖးကို စေနာက္ရသည္ကိုအား ေက်နပ္သြားေခ်ၿပီး ပါးစပ္ပိတ္ထားခိုင္းသည့္ အမိန့္ကို နာခံကာ သူ႕၏ အားအင္မ်ားအားလုံးကို လုပ္ေနသည့္ကိစၥအေပၚ၌သာ သုံးစြဲလိုက္ေလ၏။ သူ႕၏ ထိုးေဖာက္ဝင္ေရာက္မႈမ်ားက အရင္ကထက္ပင္ အဆမ်ားစြာ ပိုမို ျမန္ဆန္လာသည္။အန္းက်ီယန္၏ ခႏၶာကိုယ္ထဲသို႔ သူ ထည့္သြင္းသည့္ အားသည္လည္း အနည္းငယ္ တိုးလာ၏။ သူ႕၏ ထိုးေဖာက္ခ်က္တိုင္းတြင္ အန္းက်ီယန္၏ အထိမခံေသာေနရာဆီသို႔ တိတိက်က် ထိမိသည္။ လူငၚေလးက သိပ္မၾကာခင္က ၿပီးသြားေသာ္ျငား ထိုသူ႕၏ ထိုးသြင္းခ်က္မ်ားေၾကာင့္ သူ႕၏ ေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္းေလးသည္ တစ္ဖန္ မတ္လာျပန္၏။
"အ..."
အန္းက်ီယန္ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းပါးဆီမွ ထြက္သြားသည့္ ညည္းၫူသံငယ္ကို မထိန္းခ်ဳပ္နိုင္လိုက္ေပ။ သူ႕၏ လက္အစုံက အိပ္ရာခင္းကို ခပ္တင္းတင္း ဆုပ္ကိုင္ထားသည္မို႔ သူ႕၏ လက္ေခ်ာင္းထိပ္မ်ားပင္ ျဖဴေလ်ာ္ေနေလၿပီ။ သူ႕၏ တစ္ကိုယ္လုံးက ေပ်ာ့ေပ်ာင္းေနေလၿပီး ခြန္အားမဲ့သြားသလို ခံစားရသည္။ ဖူဝူထ်န္း ကသာ သူ႕၏ ခါးကို ေပြ႕ဖက္မထားခဲ့လွ်င္ သူသည္ အိပ္ရာေပၚသို႔ ပစ္က်သြားေလက္ၿပီ ျဖစ္သည္။
ဤခႏၶာကိုယ္သည္ကား အလြန္အမင္း ထိရွလြယ္လွသည္။ သာမန္ ထိေတြ႕႐ုံႏွင့္ပင္ ခ်က္ခ်င္း တုန့္ျပန္လာေပ၏။ သာယာ ၫြတ္ႏူးဖြယ္ ခံစားခ်က္သည္ ႏွစ္ဆျဖစ္လုနီးပါးပင္။
ဖူဝူထ်န္း၏ ဖ်တ္လတ္ျမန္ဆန္ေသာ လႈပ္ရွားမႈမ်ားေၾကာင့္ သူသည္ မၾကာခင္ ေပါက္ကြဲထြက္ေတာ့မည္ ကဲ့သို႔ ခံစားေနရ၏။ သူ ကူကယ္ရာမဲ့သြားၿပီး သူ႕လက္တစ္ဖက္က သူ႕၏ ေထာင္မတ္ေနမႈကို ေခ်ာ့ႏႈးရန္ ႀကံ႐ြယ္လိုက္ေသာ္ျငား သူ မထိရေသးခင္မွာပင္ ႀကီးမားလွသည့္ လက္ႀကီးတစ္ဖက္က ေက်ာက္စိမ္းေခ်ာင္းငယ္ကို ဖမ္းဆုပ္လိုက္ေလသည္။ ဖူဝူထ်န္း၏ အက္ရွရွအသံက သူ႕ေခါင္းထက္မွ ထြက္ေပၚလာသည္။
"အတူၿပီးရေအာင္"
မၾကာမီမွာပင္ သူ႕၏ ထိုးေဖာက္မႈမ်ားက ျမန္ဆန္ ၾကမ္းတမ္းလာသည္။
ထိုးႏွက္ခ်က္တိုင္းတြင္ ပါဝင္ေနေသာ အားအင္က အန္းက်ီယန္၏ ခႏၶာကိုယ္ ကို တုန္ယင္သြားေစသည္။ သူ႕၏ ပ်ားရည္တြင္းဝေလးက အလြန္တရာ တင္းက်ပ္သြားေလၿပီး သာယာမႈျဖင့္ ထုံထိုင္းသြားရ၏။
ထိုသူက သားရဲေကာင္ႏွယ္ ညည္းၫူလိုက္ေလၿပီး လူငယ္ေလး၏လက္ကို လႊတ္ေပးကာ ျပင္းျပင္းျပျပ ထိုးသြင္းလိုက္ျပန္သည္။ ပူႏြေးသည့္ အရည္မ်ားက လူငယ္ေဘး၏ ကိုယ္ထဲသို႔ တိုးဝင္သြားသည္။ အန္းက်ီယန္၏ ေျခေခ်ာင္းေလးမ်ားက ေကြးၫြတ္သြားရၿပီးေနာက္တြင္ ၿပီးဆုံးသြားေလသည္။ ဤညတြင္ ပထမဆုံးၿပီးေျမာက္သည့္အႀကိမ္ မဟုတ္ေတာ့သည္မို႔ မ်ိဳးျမတ္ရည္ မ်ားစြာ ထြက္ရွိမလာေခ်။အ႐ြယ္မေရာက္ေသးစည့္ ခႏၶာကိုယ္မွာကား ထပ္တလဲလဲ စေနာက္ျခင္းကို ခံနိုင္ရည္စြမ္း မရွိေပ။
အန္းက်ီယန္ ေစာင္လႊာထက္တြင္ အရိုးမရွိဗာ့သည့္ႏွယ္ လဲေလ်ာင္းေနသည္။ သူက အလြန္တရာ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ေနသည္ကို ေစာင္ ညစ္ပတ္ေနသလား သန့္ရွင္းေနသလားကိုပင္ ဂ႐ုမစိုက္နိုင္ေတာ့ေပ။
ဖူဝူထ်န္းက အသားေခ်ာင္းႀကီးကို ဆြဲမထုတ္လိုက္ေလဘဲ လူငယ္ေလး၏ ကိုယ္ထဲတြင္သာ ျမဳပ္ႏွံထားသည္။ လူငယ္ေလးကို မထိခိုက္ေစမည့္ အားကိုသာ သုံး၍ သူ႕နံေဘးတြင္ ျဖည္းျဖည္းခ်င္း လဲေလ်ာင္းလိုက္သည္။ ဖူဝူထ်န္းသည္ပင္လွ်င္ ျပင္းထန္သည့္ ေလ့က်င့္ခန္းအၿပီး၌ အသက္လုရႈေနရေပသည္။ သူ႕၏ ခန့္ညားေခ်ာေမာလွေသာ မ်က္ႏွာထက္တြင္ ေက်နပ္ႏွစ္သိမ့္မႈမ်ား ျပည့္ႏွက္ေနပါ၏။
"ထုတ္လိုက္ေတာ့..."
အန္းက်ီယန္ အသက္ကို ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထိန္းရႈလိုက္ၿပီး သူ႕လက္ကို ျမႇောက္ကာ ဖူဝူထ်န္း၏ ရင္ဘတ္ကို တစ္ခ်က္တြန္းလိုက္သည္။
ဖူဝူထ်န္းက အန္းက်ီယန္၏ ေမးရိုးကို ဖိခ်ဳပ္လိုက္သည္။ သူက ေခါင္းကို ငုံ႕ကိုင္းလိုက္ကာ သူ႕ႏႈတ္ခမ္းလႊာကို ျပင္းျပင္းျပျပ နမ္းပစ္လိုက္၏။
အန္းက်ီယန္ ႐ုန္းကန္စျပဳလာခ်ိန္တြင္ ဖူဝူထ်န္းက သူ႕ကို လႊတ္ေပးလိုက္သည္။ ေနာက္တစ္စကၠန့္တြင္ သူ႕ကိုယ္ထဲတြင္ ျမဳပ္ႏွံထားသည့္ အပူေခ်ာင္းႀကီးက ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ထြက္သြားေလသည္။ ႏွေးေကြးလွသည့္ လႈပ္ရွားမႈက အန္းက်ီယန္၏ စိတ္ထဲတြင္ ႏြေဦးပုံရိပ္မ်ားျဖင့္ ျပည့္ႏွက္သြားေစၿပီး သူ႕မ်က္ႏွာမွာ ထိူ႕ထက္ ပိုမနီရဲနိုင္ေတာ့ေပ။
ဖူဝူထ်န္း ဆြဲထုတ္လိုက္ခ်ိန္တြင္ အန္းက်ီယန္ ကိုယ္ထဲသို႔ ထည့္သြင္းခံဘိုက္ရသည့္ အခ်စ္ရည္မ်ားသည္လည္း ျပန္စီးထြက္လာၿပီး ေပါင္ေပၚသို႔ စီးက်လာသည္။ ထိုျမင္ကြင္းသည္ မည္မွ် သိကၡာမဲ့လွေၾကာင္းကိုကား အန္းက်ီယန္ ၾကည့္စရာမလိုဘဲ သိလိုက္သည္။
အန္းက်ီယန္၏ အမူအရာက မဲေမွာင္သြားေလသည္။
သူသည္ တစ္ဖက္လူကို သူ႕ကိုယ္ထဲ၌ ထုတ္လွံတ္ခြင့္ မေပးသင့္ေသာ္ျငား ယခုမူ ေနာက္က်သြားေခ်ၿပီ။ ယခုတြင္ သူ႕ကိုယ္သူ မည္သို႔ သန့္ရွင္းရမည္နည္း။
သူ အေစခံမ်ားကို ထေစၿပီး အျဖစ္အပ်က္ကို ေျပာရမည္ေလာ။
ေသာက္က်ိဳးနည္း...မလုပ္နိုင္ပါေပ။
[T/N - အမွားရွိရင္ ခြင့္လႊတ္ပါ 🤢 comments ေတြကို ခ်စ္လို႔ ထပ္တင္ေပးလိုက္ၿပီ အာဝါးေနာ္😙]