True Star _ Vol.3 _ Chapter (39) - မိမိကိုယ္ကိုယ္ မိတ္ဆက္ျခင္း
" ကိုယ့္ကိုယ္ကုိ မိတ္ဆက္မယ္ ဟုတ္လား "
Lu Tian chen သည္ Tang Feng ကို သိလိုစိတ္ႏွင့္ သံသယမ်ားျဖင့္ၾကည့္လိုက္သည္။
"မင္းက ဒါ႐ိုက္တာကို မင္းကိုယ္တုိ္င္ သြားေတြ႕မယ္လို႔ ဆိုလိုတာလား"
အာလူးေတြကို ဇြန္းနွင့္ အျပည့္ ခပ္စားျပီး ေနာက္ Tang Feng က ျပန္ေျပာလိုက္သည္။
" ဒါက ဘာျဖစ္လုိ႕လဲ၊ ဒါ႐ိုက္တာ ကိုယ္တိုင္ကိုသြားေတြ႕တာ မရဘူးလား"
မင္းက သရုပ္ေဆာင္ ထူးခြ်န္ဆု ရထားတဲ့ ၾကယ္တစ္ပြင့္ပဲေလ။
ထိုလူ၏ပါးစပ္ေထာင့္တြင္အာလူး အနည္းငယ္ ေပေနတာကို ေတြ႕ေသာအခါ Lu Tian chen သည္ေရွ႕ကို ကိုင္းလိုက္ျပီး Tang Feng နူတ္ခမ္းေထာင့္ကို လက္ညႇိဳးျဖင့္သုတ္ေပးလိုက္သည္။ ဒါေပမယ့္ သူက စကၠဴပဝါနဲ႔လက္ကို သုတ္ရမယ့္ အစား သူ႕လက္ညႇိဳးကို ပါးစပ္ထဲထည့္ၿပီး စားလိုက္တယ္။
"အရသာေကာင္းတယ္။"
ဒီ ေဝဝါးေနတဲ့ဒီအျပဳအမူဟာ Tang Feng ကို အနည္းငယ္ၿပဳံးသြားေစတယ္။ သူက သူ႔ရဲ႕ အာလူးျပားကို ညႊန္ျပလိုက္သည္။
"ဟင့္အင္း၊ မင္း စားတာ လုံေလာက္ၿပီ။
ထို႔ေနာက္ သူသည္ ဇြန္းကိုေကာက္ ယူ၍ Tang Feng ၏ပ န္းကန္ထဲမွ အာလူးေၾကာ္တစ္ဇြန္းကို ခပ္စားခဲ့သည္။
"အိုး...ကြ်န္ေတာ္က ဘယ္လိုလုပ္ အနုပညာၾကယ္ပြင့္ႀကီးတစ္ခု ျဖစ္ရတာလဲ။ အခုမွ ကြ်န္ေတာ္က အနုပညာေလာကထဲ ေျခခ်ကာစ မဟုတ္လား။ အနုပညာေလာကထဲမွာ ေအာ္စကာဆုရ ႐ုပ္ရွင္မင္းသား၊မင္းသမီးေတြလည္း အမ်ားႀကီးရွိပါတယ္။ ကြ်န္ေတာ္က အခုမွ ဆုရကာစ သရုပ္ေဆာင္ေလးတစ္ေယာက္ပါ။ "
တကယ္လို႕ ကိုယ္က ရုပ္ရွင္ဧကရာဇ္ႀကီးလို မာန္ေထာင္ေနရင္ အနာဂါတ္က ဘယ္လိုလုပ္ ေအာင္ျမင္နုိင္မွာလဲ။
Lu Tian chen က သူ၏ေခါင္းကိုညင္ညင္သာသာ ယမ္းလိုက္သည္။
Tang Feng ဆိုလိုခ်င္တာက သူက ေအာ္စကာဆုရ မင္းသား၊မင္းသမီးမဟုတ္ေသးသလို၊ ဂရမ္မီဆုရ အဆိုေတာ္ မိုက္ကယ္ဂ်က္ဆင္၊ မက္ေဒါနားတို႕လိုမွ မဟုတ္ပဲ။ အဲ့ဒီ အနုပညာရွင္ေတြဆိုရင္ ဒါရိုက္တာေတြက သူတို႕ အိမ္ကို ဇာတ္ညႊန္းယူျပီး ကိုယ္တုိင္လာမွာျဖစ္ႀကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူ႕လို ဗင္းနစ္ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္က ဆုရကာစ သရုပ္ေလးဆီကို ဘယ္ ဒါရိုက္တာမွ လာမွာ မဟုတ္ေပ။ ဒါေႀကာင့္ ကိုယ္က ဒါရို္က္တာေတြဆီ သြားေတြ႕ရမည္ျဖစ္သည္။
Lu Tian chen သည္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္း၏ အတင္းအဖ်င္းကို ဂ႐ုမစိုက္ႏိုင္ေသာ္လည္း Fiennes Tang ဘဝတြင္ နာမည္ႀကီး ဒါရိုက္တာႀကီးေတြက ဦးစားေပးေရြးခ်ယ္ခံရသည့္ ဝါရင့္နာမည္ႀကီး ရုပ္ရွင္မင္းသားႀကီးဆုိတာကို သူသိသည္။ ဒါရိုက္တာေတြက မင္းသမိီးကိုသာ ေရြးခ်ယ္ႀကရျပီး ဖီးနစ္တ်န္းက ဘယ္ေတာ့မွ လူေရြးပြဲကို သြားဖုိ႕မလိုအပ္ေပ။ ဇာတ္ညႊန္းကို လက္ခံျပီးေနာက္ပိုင္း ဖီးနစ္တ်န္းက တိုက္ရိုက္ရိုက္ကူးခဲ့တာပဲျဖစ္သည္။
အခုခ်ိန္မွာ သူက ဖိီးနစ္တ်န္း မဟုတ္တဲ့အတြက္
Tang Feng သည္ျပည္တြင္းဒါ႐ိုက္တာမ်ားဆီကို သူကိုယ္တုိင္ သြားေတြ႕ဖုိ႕ တဆင့္ေလွ်ာ့လိုက္သည္ကို Lu Tian chen သိသည္။
Lu Tian chen သည္ ႐ုတ္တရက္ မေဖာ္ျပႏိုင္ေသာ ခံစားခ်က္ျဖင့္ မသက္မသာျဖစ္ခဲ့သည္။
"တကယ္လို႕ မင္း အဲ့ဒီ ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕ ႐ုပ္ရွင္ကို စိတ္ဝင္စားတယ္ဆိုရင္ မင္းကိုကူညီဖို႔ တစ္ေယာက္ေယာက္ကို ငါ စီစဥ္ႏိုင္တယ္။ ၿပီးေတာ့ ကုမၸဏီလည္း အဲ့ဒီ ႐ုပ္ရွင္ထဲမွာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံႏိုင္တယ္။
႐ုပ္ရွင္အမ်ားစုတြင္ ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံသူတစ္ ဦး တည္း ရွိရန္ မျဖစ္ႏိုင္ပါ။ အမ်ိဳးမ်ိဳးေသာ အရံႈးေပၚနုိင္တဲ့ စြန႔္စားရမႈကို ေလွ်ာ့နုိင္ဖို႕အတြက္ ဇာတ္ကားတုိင္းမွာ ရင္းနွီးျမွဳပ္နွံသူ မ်ားစြာ ေခၚေလ့ရွိသည္။
ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈမ်ားရွိေနသေ႐ြ႕ စကားေျပာဆိုပိုင္ခြင့္ ရွိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ Lu Tian chen သည္ Satan's Alley ဇာတ္ကားတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္သူမ်ားအား ပဏာမစစ္ေဆးရန္ မလိုဘဲ ဦး စားေပးေ႐ြးခ်ယ္ နိုင္ခဲ့သည္။
ထုတ္လုပ္သူမွ အႀကံျပဳထားသည့္ သ႐ုပ္ေဆာင္ မ်ားသည္ သူတို႔၏လိုအပ္ခ်က္မ်ားႏွင့္ မကိုက္ညီ ေသာ္လည္း ဒါ႐ိုက္တာအမ်ားစုက သိပ္လက္မခံႀကေပ။ အဘယ္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္ ဘယ္သရုပ္ေဆာင္ကို ထည့္သြင္း ရိုက္ကူးမယ္ဆိုတဲ့ ေနာက္ဆုံး ဆုံးျဖတ္ခ်က္ သည္ ဒါ႐ိုက္တာ၏ လက္ထဲတြင္ရွိေနေသးသည္။
ထုတ္လုပ္သူက မ်က္ႏွာတစ္ခုလိုခ်င္တယ္၊ မင္းသားက အခြင့္အေရးရခ်င္တယ္၊ ဒါ႐ိုက္တာက ထုတ္လုပ္သူကို မ်က္ႏွာေပးနုိင္တယ္။
Tang Feng က ေခါင္းကိုခါလိုက္သည္။
" ကြ်န္ေတာ္ ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕အေျခအေနကို သိတယ္။ သူဟာ အရည္အခ်င္းရွိတဲ့ လူျဖစ္ျပီး သူရဲ႕ျပည္တြင္းေက်ာ္ၾကားမႈေၾကာင့္ သူဟာရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈ ရွာမရတဲ့သူ မဟုတ္ပါဘူး။ ဒါေႀကာင့္ ကြ်န္ေတာ္ လူကိုယ္တုိင္ သြားေတြ႕တာ ပိုေကာင္းလိမ့္မယ္
ဒါေပမယ့္ Tang Feng က ႐ုပ္ရွင္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးပိုၿပီးေတြးေနတယ္။
႐ုပ္ရွင္ေတြနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ျပသနာေတြ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ စကားေျပာရတာ ပိုလြယ္တယ္လို႔ထင္တယ္။ တစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ထင္ျမင္ခ်က္ကို ဖလွယ္နုိ္င္ဖို႕ဆိုတာ အၿမဲတမ္းခက္ခဲပါတယ္။ အခု ကြ်န္ေတာ္က အနုပညာႀကယ္ပြင့္ႀကီး မဟုတ္လို႕ လူကိုယ္တို္င္ သြားေတြ႕လည္း အရွက္ကြဲစရာမရွိပါဘူး။"
Tang Feng က သူ႔မ်က္ခုံးကိုေျမႇာက္လိုက္ၿပီးရယ္ကာ ေျပာလိုက္တယ္။
" ဝိုင္အရက္ေကာင္းဆိုတာ အခိ်န္အႀကာႀကီး ေျမႀကီးနက္နက္ထဲ ထည့္ျမွဳပ္ထားရသလို ပိုေကာင္းတဲ့အခြင့္ေရးအတြက္ ကြ်န္ေတာ္ကိုယ္တိုင္ တိုက္ခုိက္ႀကည့္ခ်င္တယ္။ "
Lu Tian chen သည္ သူ၏ေခါင္းကို ခဏငံု႕ကာ ေမးလိုက္သည္။
"မင္း..ဒါရိုက္တာ ဝမ္အန္းအေႀကာင္းကို ေျပာေနတာလား"
"အင္း...ဟုတ္တယ္။ဘာျဖစ္လို႕လဲ။ ခင္ဗ်ား သူ႕ကိုသိလို႕လား"
Tang Feng ကအၿပဳံးျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။ Tang Feng ကို နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း မၾကည့္ပဲ Lu Tian chen က ေျပာလိုက္သည္။
" ငါက သူ႔ကိုသိတဲ့သူ မဟုတ္ဘူး။ ဒါေပမယ့္ အရင္ Tang Feng က သူ႔ကို သိတယ္။"
"ဟုတ္လား? "
ဒါက ပိုႀကီးတဲ့အခြင့္အလမ္းလို႔ထင္ရေပမယ့္
Tang Feng သည္ အနည္းငယ္ေမွးမွိန္သြားေသာ္လည္း သတင္းဆိုးေတာ့ မဟုတ္ဘူးဟု ေတြးလိုက္သည္။
သူ စိတ္ပူမိတာက ဘာေတြျဖစ္လာနိုင္သလဲဆိုတာပဲ။
"မင္းရဲ႕အတိတ္ အေၾကာင္းကို ငါ သိတယ္။ "
Lu Tian chen က ဒီလူကိုေျပာလိုက္တယ္။
"Tang Fengရဲ႕ မိခင္ႏွင့္ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းတို႕က အရင္က အတူ ပူးေပါင္းလုပ္ကိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ ဦး က သူငယ္ခ်င္း အျဖစ္ေကာင္းမြန္တဲ့ ဆက္ဆံေရးေတြ ပိုင္ဆုိင္ခဲ့ႀကတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူတို႕ႀကားက ဒါထက္ ထူးတဲ့ ပုဂၢုိလ္ေရးပတ္သတ္မႈ ရွိနိုင္တယ္လို႕ အျပင္လူေတြက ေဝဖန္ႀကတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဒါရိုက္တာ ဝမ္အန္းက ျငင္းခဲ့တယ္"
Tang Feng ဟာေခါင္းကိုက္သြားမိသည္။
"ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းက မင္းကို သေဘာမက်ဘူး။ အထူးသျဖင့္ မင္းအေမဆုံးၿပီးတဲ့ေနာက္ မင္းရဲ႕ အေမြအႏွစ္ကိုျဖဳန္းတီးပစ္ခဲ့တာကို လံုးဝ သေဘာမက်ဘူး"
Lu Tian chen သည္ Tang Feng ၏ လက္ကို ဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့သည္။
"ဒါက အလုပ္မျဖစ္ဘူးဆိုရင္ မင္း ေနာက္႐ုပ္ရွင္ တစ္ခုေျပာင္းပါ။ မင္း ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းကို တကယ္သြားမယ္ဆိုရင္ ေနာက္ကြယ္ကေန မင္းကို သူ တိုက္ခိုက္မွာကို ငါ စိုးရိမ္တယ္ "
Tang Feng သည္ ေနာက္ဆုတ္ဖို႕ မစဥ္းစားေပမယ့္ စိတ္ဓာတ္ပိုမိုက်ဆင္းလာၿပီးအၿပဳံးျဖင့္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
"ဒါက အေရးမႀကီးပါဘူး။ ဝမ္အန္း ႏွင့္ Tang Feng ႀကားက မေက်နပ္မႈမ်ားက အလြန္မ်ားေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ ဒါ႐ိုက္တာႀကီးက ပုဂၢိဳလ္ေရးခံစားခ်က္ ေတြေၾကာင့္ သ႐ုပ္ေဆာင္မင္းကို ဇာတ္ကားထဲမွာ ပညာျပျပီး အေသသတ္မွာ မဟုတ္ဘူး။ ကြ်န္ေတာ္နဲ႕ ဝမ္အန္းႀကားက ဆက္ဆံေရးကို ကြ်န္ေတာ္ ေျဖရွင္းႏိုင္မယ္ဆိုရင္ အဆင္ေျပသြားမွာပါ"
စိတ္ကူးကေကာင္းတယ္ဆိုေပမယ့္ ညွိနိႈင္းရတာ ခက္ခဲမယ္ဆိုတာကိုေတာ့ သူ ထည့္မေျပာေတာ့ေပ။
ႏွစ္ရက္အၾကာတြင္ Tang Feng သည္ ဒါ႐ိုက္တာ ( ဝမ္အန္း ) Wang An ကို သြားေတြ႕ရန္ ခ်န္မင္ရႊီ၏ အစီစဥ္ ထုတ္လႊင့္ရာ ေနရာကို သြားခဲ့သည္။
ထိုအခါမွ Lu Tian chen မွ ဆက္မေျပာခဲ့သည့္ ဝါက် က်န္တစ္ဝက္၏အဓိပၸာယ္ကို ေနာက္ဆုံးတြင္ သူ နားလည္ ခဲ့သည္။
Tang Fengက ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္ဆီ သြားမေတြ႕ခင္ သူက ဒါရိုက္တာရဲ႕ကိုယ္ေရးအက်ဥ္းနဲ႕ သူရိုက္ခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားေတြကို ရွာေဖြကာ ေလ့လာခဲ့သည္။
သူသည္ႀကိဳတင္ျပင္ဆင္မႈမ်ားျပဳလုပ္ၿပီးၿပီဟု ထင္ေသာေၾကာင့္ ခ်န္မင္ရႊိ ေပးသည့္အခ်ိန္တြင္ Tang Feng ေရာက္ရွိ ခဲ့သည္။ ထိုအခ်ိန္က ဒါ႐ိုက္တာ Wang An အင္တာဗ်ဴးလုပ္ရန္ ျပင္ဆင္ေနျပီး ခ်န္မင္ရႊိက အျခားသူမ်ားႏွင့္စကားေျပာခဲ့သည္။
"Tang Feng, မင္း ဒီကိုေရာက္ေနပါလား"
ဒီလူ လာတာကိုသူေတြ႕ေတာ့ ခ်န္မင္ရႊိက နူတ္ဆက္ကာ ဒါရိုက္တာ ဝမ္အန္းနွင့္ မိတ္ဆက္ေပးလိုက္ပါတယ္။ Tang Feng ကို ဆိုဖာေပၚထိုင္ေစၿပီး လက္ဖက္ရည္ တိုက္ရင္း ဒါရိုက္တာကို လွမ္းေျပာလိုက္သည္။
" ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္...သူက Tang Fengပါ။ ဒါရိုက္တာႀကီး သူ႕ကို သိမယ္ထင္ပါတယ္။ သူက ဒါရိုက္တာ လီေဝ့ ရိုက္ကူးခဲ့တဲ့ ဇာတ္ကားမွာ ပါဝင္သရုပ္ေဆာင္ခဲ့ျပီး ေလာေလာလတ္လတ္ ဗင္းနစ္ ရုပ္ရွင္ပြဲေတာ္က သရုပ္ေဆာင္ထူးခြ်န္ဆုိကို ရခဲ့တဲ့ အလားလာအရွိဆံုးလူသစ္သရုပ္ေဆာင္ပါ "
ဒါရိုက္တာ ဝမ္အန္းက အသက္ 50 ခန္႕ရွိျပီး ပိန္ပိန္ပါးပါး အသားညိဳညိဳနွင့္ မ်က္လံုးမ်ားက အရမ္းကို ထက္ျမက္စူးရွလွသည္။ သူ၏မ်က္လုံးမ်ားသည္ အလြန္ေတာက္ပကာ ၾကည္လင္ျပတ္သားျပီး အေရာင္ေတာက္ပေသာ ရတနာမ်ားျဖင့္ တူေနသည္။
အဓိက နာမည္ႀကီး ဒါ႐ိုက္တာမ်ားတြင္ သ႐ုပ္ေဆာင္ မ်ားကို အႀကည့္ကေန တဆင့္ ေဖာက္ျမင္နုိင္သည့္ မ်က္လုံးမ်ားရွိပါသလား။ ထိုစဥ္က Tang Feng ဒီလိုေတြးလို္က္မိသည္။
ဒါ႐ိုက္တာႀကီးက Tang Feng ကို ထပ္ေတာ္င ေမာ့ႀကည့္မလာခဲ့ပဲ လက္ဖက္ရည္ခြက္ကို ျဖည္းျဖည္းမွန္မွန္ ခ်လိုက္သည္။ သူ၏အသံက တုန္လႈပ္ေခ်ာက္ခ်ားစရာေကာင္းစြာ ထြက္ေပၚလာသည္။
"ငါႀကားဖူးေပမယ့္ တခါမွ မႀကည့္ဖူးဘူး "
ဒါ႐ိုက္တာဝမ္က ခပ္တိုတိုပဲေျပာခဲ့သည္။
ဒီေခါင္းစဥ္နဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ရွက္စရာဘာမွမရွိဘူး၊ ဒီႏွစ္မွာ Tang Feng ဟာ တကယ္တမ္း အသက္ ၄၀ ရွိၿပီျဖစ္ေပမယ့္ ဒါ႐ိုက္တာ ဝမ္အန္းထက္ သူက ဆယ္ႏွစ္ေက်ာ္ ငယ္သည္။
Tang Feng က ဝင္ျပီး ယဥ္ေက်းစြာေျပာလိုက္သည္။
"ဒါရိုက္တာႀကီး ကို မေနွာက္ယွက္ေတာ့ပါဘူး။ ကြ်န္ေတာ့္ကို ခြင့္ျပဳပါဦး "
Tang Fengက ေျပာျပီး ထရပ္လိုက္သည္။
႐ုတ္တရက္ဆိုသလို ဧည့္ခန္းထဲမွာရွိတဲ့ ေလထုအဆင္မေျပျဖစ္လာခဲ့သည္။ Tang Feng သည္ ဤအခ်က္ေၾကာင့္ တုန္လႈပ္ေျခာက္ျခားျခင္းမရွိဘဲ ပုံမွန္အသံျဖင့္ တတ္ႏိုင္သေလာက္ လြယ္လြယ္ကူကူေျပာႏိုင္ခဲ့သည္။
"ေရွာင္ရႊိ ..ငါတို႕ ရိုက္ကူးေရးစတင္ဖို႕ ဘယ္ေလာက္လိုေသးလဲ "
သို႔ေသာ္ ဒါ႐ိုက္တာ ဝမ္အန္း က Tang Feng ကို လ်စ္လ်ဴရႈလိုက္သည္။ တဖက္လူက ရွက္ေနလားဆိုတာ လံုးလံုး ဂရုမစိုက္ပဲ ရိုက္ကူးေရးအေႀကာင္းကိုသာ ေမးလိုက္သည္။
"ရိုက္ကူးေရး စတင္ဖို႕ ၁၀ မိနစ္ လိုေသးတယ္။ ဒါရိုက္တာႀကီးက မၾကာေသးခင္မွာ ရိုက္ကူးမယ့္ ႐ုပ္ရွင္အတြက္ လူသစ္ရွာေနတာ မဟုတ္လား။ Tang Feng ကေတာ္တယ္။ သူက ငယ္႐ြယ္ၿပီး သ႐ုပ္ေဆာင္စြမ္းရည္ ရွိတယ္။ ကြ်န္ေတာ္ ဒီအေႀကာင္းကို နည္းနညး္ေျပာလို႕ရမလား ? "
ခ်န္မင္ရြိက အျမန္ဝင္ေျပာျပီး ေဘးမွာ မတ္တပ္ရပ္ေနတဲ့ Tang Fengကို ဆြဲေခၚလို္က္သည္။
ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းက ခ်မ္မင္ရႊိကို ရယ္ေမာကာ Tang Fengကို ညႊန္ျပခဲ့သည္။
"ဒီကေလးက သူ႕ကို မလိုလားတဲ့လူေတြကို ဘယ္လို ျပန္လည္ေျပာဆိုဆက္ဆံရမယ္ဆိုတာ ေကာင္းေကာင္းသိတယ္။ ငါ အမွန္တိုင္းေျပာရင္ ငါ အခုရုိက္မယ့္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားအတြက္ လူသစ္ကိုရွာေနတယ္ ဆိုေပမယ့္ ဗင္းနစ္ကေန ဆုရကာစ လူသစ္အတြက္ ငါ့ရုပ္ရွင္မွာ ထည့္ရိုက္ဖို႕ ဘာ Role မွ မရွိသလို ေအာက္ေျခမပိုင္တဲ့ လူသစ္ကို သံုးဖို႕ရည္ရြယ္ခ်က္ လံုးဝမ ရွိဘူး။ "
" ကြ်န္ေတာ့္မွာ သ႐ုပ္ေဆာင္စြမ္းရည္ ရွိမရွိ သိခ်င္ရင္ ဒါရိုက္တာႀကီးက ဘာေႀကာင့္ မစမ္းႀကည့္တာလဲ "
ဒီဟာက လူသစ္သရုပ္ေဆာင္ျဖစ္တာ မျဖစ္တာနဲ႕ မသက္ဆိုင္ေပ။ Tang Feng ကေတာ့ ဒီလို နားလည္သည္။ ဇာတ္လမ္းနဲ႕ကိုက္ညီမယ့္ လူကို ရွာမယ့္အစား သရုပ္ေဆာင္က ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ကို နစ္ျမွဳပ္ပူးကပ္ကာ ရိုက္ကူးရမည္ မဟုတ္လား။ ဒီအတြက္ သူက ဘယ္လို ဇာတ္ေကာင္စရိုက္ကို မဆိုရိုက္ကူးရန္ အရည္ခ်င္းျပည့္မွီသည္ဟု ယံုႀကည္သည္။
" လူေတြက မင္းကို မေတာ္တဆမႈျဖစ္ျပီးကတည္းက အမ်ားႀကီးေမ့သြားျပီလို႕ေျပာခဲ့တယ္။မင္းက မွတ္မိေနဆဲျဖစ္ေစ၊ ေမ့သြားျပီျဖစ္ေစ... ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ ဘယ္အရာမွ မေျပာင္းလဲဘူး။ ေရွာင္ရႊိက မင္းအတြက္ ကူေျပာေပးေနတာကို ငါ သိတယ္။ ေရွာင္ရႊိအတြက္ စိတ္မေကာင္းပါဘူး"
ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းသည္မတ္တပ္ရပ္ၿပီး Tang Feng အားေျပာခဲ့သည္။
" ေက်းဇူးျပဳျပီး ထြက္သြားပါ။ မၾကာမီ ငါ့ အင္တာဗ်ူးအတြက္ ရိုက္ကူးေရး စတင္ေတာ့မယ္။ ဒါေႀကာင့္ ငါ့ကို စိတ္အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ေအာင္ ႐ုပ္ရွင္အေၾကာင္းေနာက္တစ္ခါထပ္ေျပာစရာ မလိုေတာ့ဘူး။ "
"ဒါရိုက္တာႀကီးရဲ႕ ႐ိုက္ကူးေရးကို ကြ်န္ေတာ္ အေႏွာင့္အယွက္မေပးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ မင္းသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ဒါ႐ိုက္တာႀကီးကို ေမးခ်င္တာက၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြအတြက္ လုပ္ကိုင္တဲ့ေနရာမွာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာခံစားခ်က္ေတြ ေရာေနတာ မွန္တယ္ ထင္ပါသလား"
Tang Feng က မလႊဲမေရွာင္သာ တဲ့တိုးေျပာ လိုက္သည္။
"ငါက ဒါရိုက္တာပါ။ ငါ ရိုက္ခ်င္တဲ့ဇာတ္ကားကို ငါ ရိုက္ခ်င္တဲ့ လူနဲ႕ရိုက္မယ္။ မင္းလို ႀကယ္ပြင့္ေလးကို စကားထဲ ထည့္ေျပာစရာေတာင္မလိုဘူး။"
ဒါ႐ိုက္တာ ဝမ္အန္း၏ မ်က္နွာက ရုပ္ဆိုးလာျပီး သူ က တံခါးကိုေဒါသတႀကီးျဖင့္ ညႊန္ျပကာ ေမာင္းထုတ္ေတာ့သည္။
"မင္းက ဗင္းနစ္က သရုပ္ေဆာင္ထူးခြ်န္ဆု ရရံုနဲ႕ရုပ္ရွင္ ဧကရာဇ္ႀကီး ျဖစ္မယ္ မထင္နဲ႕။ ေျဖာ္ေျဖေရးေလာက မင္းထက္သလို မဟုတ္ဘူး။ ထြက္သြားစမ္း...မင္းကို ငါ စိတ္မဝင္စားဘူး။ ဘယ္သူ႕ကို ေခၚရိုက္ရိုက္ မင္းထက္ေတာ့ ႀကည့္ေကာင္းတယ္"
ဒါရိုက္တာဝမ္အန္းေျပာလိုက္တဲ့ စကားက အေတာ္ေလးကို လြန္လာခဲ့လို႕ Tang Feng ဒီမွာ ဆက္ေနစရာ အေႀကာင္းမရွိေတာ့ေပ။
Tang Feng ကေခါင္းခါလိုက္သည္။ ဝမ္အန္းကိုၾကည့္လိုက္ၿပီး ဘာမွမေျပာဘဲ ထြက္သြားခဲ့သည္။ သူက အနည္းငယ္ ေဒါသထြက္ေနတယ္၊ ဒါေပမယ့္ ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္း က႐ုပ္ရွင္ရိုက္ကူးရာမွာ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာ ခံစားခ်က္ေတြ အမ်ားႀကီး ေရာေနွာေနခဲ့လို႔ မဟုတ္ဘူး၊
အတိတ္က အျဖစ္အပ်က္မ်ား မည္သို႔ပင္ျဖစ္ပါေစ၊ အလုပ္သည္ အလုပ္ျဖစ္သည္၊ ဘ ၀မွာ ဆက္လက္ရွင္သန္နုိင္ဖို႕က အဓိကအခ်က္ျဖစ္သည္၊ ပေရာ္ဖက္ရွင္နယ္ ဒါ႐ိုက္တာတစ္ ဦး သည္ ပုဂၢိဳလ္ေရးမေက်လည္မႈမ်ားကို ႐ုပ္ရွင္ထဲသို႔ မေရာေထြးသင့္ပါ၊
"ငါႀကိဳက္တဲ့ရုတ္ရွင္ကို ငါရိုက္မယ္။ ငါႀကိဳက္တဲ့ ဇာတ္ေကာင္ကို ငါထည့္မယ္ "
ဒီစကားေတြက Tang Feng ကိုပင္စိတ္ပ်က္ေစသည္။
ဒီလုိ ဒါ႐ိုက္တာနဲ႕ အလုပ္တြဲလုပ္စရာမလိုေတာ့ေပ။
"Tang Feng, မင္း ဒီမွာရွိေနတာပဲ။ စိတ္မေကာင္းပါဘူး၊ ငါ မင္းကို ကူညီႏိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။ "
အစီအစဥ္ကိုမွတ္တမ္းတင္ၿပီးတဲ့ေနာက္ ခ်န္မင္ရႊိက သူ႔႐ုံးခန္းကိုသြားၿပီး Tang Feng ကိုအျမန္ဆုံးရွာခဲ့တယ္။
ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းက ဒါကိုရွင္းရွင္းလင္းလင္းနဲ႔ အနည္းငယ္ျပင္းထန္စြာေျပာခဲ့သည္။ ဤအရာမ်ားသည္ ခ်န္္မင္ရႊိ မစဥ္းစားခဲ့မိေသာအရာမ်ားျဖစ္သည္။ သူက Tang Feng ကို အခြင့္အေရးေတြ ပိုေပးခ်င္ခဲ့တယ္။ ပိုမိုလြယ္ကူေစရန္ လုပ္ခဲ့ေပမယ့္ ခုလိုျဖစ္မယ္လို႕ သူ ႀကိဳမသိခဲ့ေပ။
သူသည္ Tang Feng အား ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားထဲတြင္ ပါ ၀ င္ရန္ အခြင့္အလမ္းမ်ားစြာ ေပးခဲ့သည္။ Tang Feng သည္ လူေတြနဲ႕ စကားေျပာရမွာကို ရွက္ေၾကာက္ျခင္းေႀကာင့္ ခုလို စီစဥ္ခဲ့တာ ျဖစ္သည္။
"မင္း ဘာေႀကာင့္ ခုလိုေတြးေနတာလဲ။ ငါ့အတြက္ မင္း အရမ္းႀကိဳးစားေပးခဲ့ျပီျပီပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒီလိုလူမ်ိဳးနဲ႕ ပူးေပါင္း မလုပ္တာ ေကာင္းတာပဲ၊ အေရးမႀကီးဘူး။"
Tang Feng ကခါးသီးေသာအၿပဳံးျဖင့္ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။
သူသည္ လြန္ခဲ့ေသာရက္အနည္းငယ္က ညစာစားခ်ိန္
တြင္ Lu Tian chen ဘာေၾကာင့္ ဤအေၾကာင္းကို ေျပာဆို ခဲ့ေၾကာင္း သူသည္ နားလည္ေနၿပီျဖစ္သည္။
သူဟာ ႐ုပ္ရွင္ကား႐ိုက္ကူးၿပီး ဒါ႐ိုက္တာနဲ႔ ဆက္ဆံေရးျပန္ေကာင္းေအာင္ လုပ္ႏိုင္တယ္လို႔ ထင္တာက သိပ္မေကာင္းဘူး။ သို႔ေသာ္ ယခုအခ်ိန္တြင္ ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းသည္ သူအား နက္နက္ရႈိင္းရႈိင္း မုန္းတီးေနျခင္းက အျမစ္တြယ္ေနၿပီး စကားလုံးအနည္းငယ္ျဖင့္ေျဖရွင္းလို႕ မရႏိုင္ေတာ့ေပ။
"မင္းႀကည့္ရတာ မေပ်ာ္သလိုပဲ"
ခ်န္မင္ရႊိက Tang Feng ကိုေကာ္ဖီတစ္ခြက္ေလာင္း ထည့္ ေပးခဲ့သည္။
"မင္း ဆက္လုပ္စရာ အမ်ားႀကီးရွိလာမွာပါ။ တရုတ္ျပည္မွာ ဒါ႐ိုက္တာေတြအမ်ားႀကီး၊ ႐ုပ္ရွင္ေတြ အမ်ားႀကီးပဲ။ မင္း ရိုက္လုိ႕ လက္လည္မွာ မဟုတ္ဘူး။ တရုတ္ျပည္ထဲမွာ မင္းရဲ႕ သတင္းကို မီဒီယာေတြ မထုတ္ေဝရဲေပမယ့္ လြန္ခဲ့တဲ့ 2 ရက္က နုိင္ငံျခား တိုင္းျပည္ေတာ္မ်ားမ်ားက ရုပ္ရွင္ေဝဖန္သူေတြနဲ႕ ႐ုပ္ရွင္မဂၢဇင္းေတြက မင္းကို ရွားရွားပါးပါး ခ်ိီးက်ဴးထားျပီး ႐ုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေကာင္း တစ္ကားအျဖစ္ ခ်ီးက်ဴးေနတယ္"
ခ်န္မင္ရႊီက ဒီစကားကို ေျပာေနတုန္း သူကိုယ္တုိင္ ခ်ီးက်ဴးခံေနရသလိုကို အရမ္းစိတ္လႈပ္ရွားျပီး ေပ်ာ္ေနသည္။
Tang Feng ကနားေထာင္ၿပီးရယ္ေနတယ္။
လူငယ္ေလးကက သူ႔အတြက္ ေကာ္ဖီကို ကိုယ္တိုင္ထည့္ေပးျပီး အခု သူနဲ႕စကားေျပာလို႕ရတာ လူအနည္းငယ္သာရွိသည္။ ခ်န္မင္ရႊိဟာ သူတို႔ထဲကတစ္ေယာက္ပါ။
"တကယ္ေတာ့ ငါ ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္းကို မလိုခ်င္ဘူး။ ဒါ႐ိုက္တာ တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ငါ့ဘဝနဲ႔ ငါ့ အလုပ္ကိုခြဲျခားမသိတာျဖစ္လို႔ စိတ္ပ်က္မိရံုပါ။ "
Tang Feng ကေကာ္ဖီခြက္ကို ခ်ျပီး သက္ျပင္းခ်လိုက္ သည္။
" အခုဆိုရင္ တရုတ္ျပည္မွာ ရုပ္ရွင္ေျဖာ္ေျဖေရး ေစ်းကြက္က အရွိန္အဟုန္နဲ႕ တိုးတက္ေနျပီး အေျပာင္းလဲႀကီး တစ္ခုျဖစ္ေနျပီ။ မႀကာခင္ သူတို႔ စီးပြားေတြက ပရမ္းပတာျဖစ္လာေတာ့မယ္ "
ျပည္တြင္း႐ုပ္ရွင္ေတြရဲ႕အေျခအေနကို ခဏတျဖဳတ္ေလ့လာၿပီးေနာက္ Tang Feng က သူ၏အေတြးမ်ားကို ထုတ္ေဖာ္ေျပာၾကားခဲ့သည္။
" ရင္းႏွီးျမႇဳပ္ႏွံမႈႀကီးႀကီးမားမားရွိေနသေ႐ြ႕ နာမည္ႀကီး စာအုပ္၊ ဇာတ္လမ္းကို ျပန္ရိုက္တဲ့ ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားႀကီး ေတြက ရုံတင္ဝင္ေငြမ်ားမ်ား ရေအာင္ နာမည္ေကာင္းေကာင္းနဲ႕ ေရာင္းႏိုင္တယ္။ "
မွန္ပါသည္၊ ထိုကဲ့သို႔ေသာ ႐ုပ္ရွင္မ်ားသည္ အေပ်ာ္ႀကည့္ ရုပ္ရွင္ဇာတ္လမ္းမ်ားေအာက္တြင္ ယာယီအက်ိဳးေက်းဇူးမ်ားရ ရွိႏိုင္သည္။ သို႔ေသာ္ပတ္ဝန္းက်င္တစ္ခုလုံးသည္ ထုတ္လုပ္မႈေကာင္းေကာင္း လုပ္ရမယ့္အစား ေပၚပင္ကိုလိုက္ျပီး ေငြေပၚဖို႕၊အျမတ္ရဖုိ႕ တပြဲတိုး ရုပ္ရွင္ဇာတ္ကားေတြခ်ညး္ပဲ ရိုက္လာျပီး ေငြရွာလာႀကရင္ေတာ့ ပရိတ္သတ္ေတြက ႐ုပ္ရွင္ဇတ္ကားေတြအေပၚ ယုံၾကည္မႈေပ်ာက္ဆုံး သြားလိမ့္မည္။
"အခ်ိန္ကုန္လြန္လာသည္ႏွင့္အမွ် ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူး သူေတြက ပိုပိုျပီး သတိနဲ႕ရိုက္ကူးလာရလိ္မ့္မယ္။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့ ပရိသတ္ေတြက သူတုိ႕ ပိုက္ဆံကို ဘာမဟုတ္တဲ့ ဇာတ္ကားေတြအတြက္ မျဖဳန္းတီးခ်င္ႀကေတာ့မွာ ျဖစ္လို႕ပဲ "
ဒါေႀကာင့္ ဘဝသရုပ္ေဖာ္၊ အေတြးအေခၚ ဒသနာ ပါတဲ့ဇာတ္ကားႀကီးေတြကို ရိုက္ကူးျခင္းက ေနာက္ပိုင္းမွာ ေငြရွာရဖို႕ခက္ခဲလာလိမ့္မယ္။ ႐ႊံ႕ႏြံမ်ားျဖင့္ ေနာက္က်ိေသာ ေရထဲတြင္ ငါးမ်ားကိုရွာရန္ခက္ခဲသလို ျဖစ္လာလိမ့္မည္။
"ျပည္တြင္း႐ုပ္ရွင္ေတြကို အသြင္ေျပာင္းဖို႔လိုတယ္။ ဒါက ငါတို႔အားလုံး ႐ိုက္ကူးဖို႔လိုတယ္။ အေရးအႀကီးဆုံးကေတာ့ သင္ယူျခင္းနဲ႔သည္းခံျခင္းပဲ "
Tang Feng က စားပြဲကို လက္ျဖင့္ပုတ္ၿပီး ခ်န္မင္ရႊိကိုေျပာလိုက္တယ္။
"မင္းမွာ ငါ့ထက္ေဖ်ာ္ေျဖေရးလုပ္ငန္းမွာ သိကြ်မ္းတဲ့လူ အမ်ားႀကီးရွိတယ္။ ႐ုပ္ရွင္႐ိုက္ကူးသူ အေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားဟာ အခုအခ်ိန္မွာပဲ အက်ိဳးရွိတာကို သိသင့္တယ္။ "
"ဝမ္အန္းကို ငါက နိုင္ငံတကာမွာ ဇာတ္ကားရိုက္ေနတဲ့ ဒါရိုက္တာလိုျဖစ္ျပီး တရုတ္နုိင္ငံက ဒါရိုက္တာ အမ်ားစုကို ကိုယ္စားျပဳနုိင္သူ ျဖစ္မယ္လို႕ ငါ ထင္ခဲ့မိတာ မွားသြားတယ္။ သူတို႔မွာ မတူညီတဲ့အျမင္နဲ႔ စိတ္သေဘာထားရွိေနနုိင္တာပဲ။ ဒါေပမယ့္ ဒါ႐ိုက္တာဝမ္အန္း ေျပာတာေတြ ႀကားရေနတာ့ ငါ တကယ္စိတ္ပ်က္မိတယ္။ "
ခ်န္မင္ရြႊိက ေျပာေတာ့ Tang Feng ေခါင္းညိတ္လိ္ုက္ကာ ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
"ျပည္တြင္းဒါ႐ိုက္တာေတြရဲ႕ ကိုယ္စားလွယ္တစ္ ဦး အေနျဖင့္ ဝမ္အန္း ရဲ႕ ဦး ေဆာင္မႈႏွင့္ အမူအက်င့္ေတြက အျခားေသာ ဒါ႐ိုက္တာအမ်ားႀကီးကို အက်ိဳးသက္ေရာက္ေစမွာ ေသခ်ာတယ္ "
Tang Feng ဟာ အနည္းငယ္ စိတ္ရႈပ္ေထြးေနေပမယ့္ ခ်န္မင္ရႊိက သူေျပာခ်င္တာကို နားလည္မည္ဟု ထင္သည္။
"အခုေခတ္မွာ တျခားဒါရိုက္တာမ်ိဳးရွိနုိင္မလား။ လက္ရွိ ဒါ႐ိုက္တာေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားက ပရိသတ္ကို ဆြဲေဆာင္နိုင္ဖို႕နဲ႕အျမတ္ရဖို႕ကိုပဲ ဦးစားေပးျပီး ဇာတ္ကားေတြ ရိုက္ေနႀကတယ္။ သူတို႔ထံက လူနည္းစု ဒါရိုက္တာေတြပဲ အႏုပညာ ရသေျမာက္တဲ့ ေလးနက္တဲ့႐ုပ္ရွင္ကားႀကီးေတြကို ရိုက္ခ်င္ႀကတယ္။ ဒါေပမယ့္ အဲ့လို လက္ရာေကာင္း ဇာတ္ကားႀကီးေတြက ႀကည့္သူ သိပ္မရွိလို႕ ရံုတင္ဝင္ေငြ သိပ္မေကာင္းသလို အျမတ္လည္း မရႀကဘူး။ ဒီလို ဇာတ္ကားႀကီးေတြကို ရိုက္ကူးတယ္ဆုိတာ ဒါရိုက္တာေတြက သူတုိ႕ အရည္အခ်င္းကို သက္ေသျပတဲ့အေနနဲ႕ ရိုက္ႀကတာပဲရွိတယ္။ အဲ့လိုကားအတြက္ ပရိတ္သတ္ ႀကည့္သည္ ျဖစ္ေစ မႀကည့္သည္ျဖစ္ေစ ဂရုမစိုက္ ႀကဘူး။ ပရိသတ္ကေရာ ဘယ္လိုတန္ဖိုးထား ရ မယ္ဆိုတာ မသိၾကဘူး။ တကယ္လို႕ ဒါရိုက္တာ တစ္ေယာက္က ကိုယ့္ အရည္အခ်င္းကို မွတ္ေက်ာက္တင္ျပီး သမိုင္းတြင္တဲ့ ဇာတ္ကားႀကီးလည္း ရိုက္ခ်င္တယ္၊ ရံုတင္ ဝင္ေငြ ေသာက္ေသာက္လဲကိုလည္း ရခ်င္တယ္ဆိုရင္ေတာ့ ဟာသပဲ။ ဘယ္လုိလုပ္ အေကာင္းဆံုး ၂ ခုကို တျပိဳင္တည္းရနုိင္မွာလဲ။ ? ပရိသတ္ႀကိဳက္ အေမွာင္ခန္းေလးေတြလည္းပါခ်င္တယ္။ ဂႏၱာဝင္ဇာတ္ကားႀကီးလည္း ရိုက္ခ်င္တယ္လို႕လုပ္လို႕မရဘူးေလ "
ခ်န္မင္ရႊိက သက္ျပင္းရိႈက္လိုက္သည္။ သူက အတင္း ဖိအားေပးကာ ႀကည့္ခုိင္းျခင္း ခံခဲ့ရသည့္ ပ်င္းစရာေကာင္းလွျပီး လံုးလံုး ႀကည့္ခ်င္စရာမရွိသည့္ ဂႏၱာဝင္ဇာတ္ကားႀကီးေတြကို ျပန္သတိရလိုက္သည္။
" ဒီဂႏၱာဝင္႐ုပ္ရွင္ေတြက အရမ္းပ်င္းစရာေကာင္းၿပီး အျမတ္မရေပမယ့္ ဒီကားကုိရိုက္ခဲ့သည့္ ဒါ႐ိုက္တာေတြက အရမ္းဂုဏ္ယူခဲ့ႀကတယ္ "
ေလးနက္ေသာ အေႀကာင္းအရာ၊ အနုပညာရသကို ေလ့လာလိုစိတ္မရွိသည့္ ပရိသတ္က 10 ေယာက္မွာ 8 ေယာက္ေတာ့ရွိတယ္မဟုတ္လား။ သို႔ေသာ္ ထိုနယ္ပယ္ တြင္လည္း ဂႏၴဝင္ဇာတ္ကားေကာင္းကို နွစ္သက္သည့္ သီးသန္႕ပရိတ္သတ္ရွိေပမယ့္ ထိုလူေတြက အျမတ္မ်ားမ်ားရေလာက္ေအာင္ လူမမ်ားလွေပ။
Tang Feng က ခ်န္မင္ရႊိရဲ႕စကားေတြကိုရယ္လိုက္ၿပီး သူေျပာတာ မွန္တယ္ဟု ေတြးေနသည္။
စာေပဇာတ္ကားေတြဟာေသခ်ာေပါက္ ေရာင္းစရာ မလိုေတာ့ဘူး၊ အခုဆိုရင္ မ်ားေသာအားျဖင့္ လက္ခံရရွိတဲ့ စာေပအနုပညာရသေျမာက္တဲ့ ဇာတ္ကားေတြက မၾကာခဏထြက္ေပၚလာတယ္၊ ဒါေပမဲ့ ဒါကဇာတ္ၫႊန္းနဲ႔ဒါ႐ိုက္တာရဲ႕ ကြၽမ္းက်င္မႈေတြအတြက္ စမ္းသပ္မႈတစ္ခု သက္သက္ပါပဲ။
"အဓိကျပည္တြင္းဒါ႐ိုက္တာေတြက ဒါ႐ိုက္တာ ဝမ္အန္းလို မဟုတ္ဘူး။ ဒါရို္က္တာ အမ်ားစုက ႏိုင္ငံျခားက ေခတ္မွီီရိုက္ကူးေရး နည္းပညာေတြကို တက္ႂကြစြာေလ့လာသင္ယူၿပီး တီထြင္ဆန္းသစ္တဲ့ ပုံစံေတြကို ရိုက္ကူးနိုင္ဖို႕ ႀကိဳးစားေနတဲ့ အျခားဒါ႐ိုက္တာလည္းရွိပါတယ္။ "
ခ်န္မင္ရႊိက ဆက္ေျပာလိုက္သည္။
" Tang Feng, မင္း အခုျမင္ႏိုင္တဲ့ ဇတ္ကားအျပင္ အျခား script ေတြရွိလား။ "
" ငါ အခ်ိဳ႕ ဇာတ္ညႊန္းကို ႀကည့္ခဲ့ေပမယ့္ ငါနဲက မကိုက္ညီဘူးလို႕ထင္တယ္ "
အေရးအသားေကာင္းျပီး ဇာတ္အိမ္ခိုင္မာတဲ့ လွပတဲ့ဝတၳဳေတြကိုပဲ ဖတ္တတ္တဲ့ သူတစ္ေယာက္လိုပဲ Tang Fengက scripts- ဇာတ္ညႊန္းနဲ႕ပတ္သတ္လာရင္ လိုအပ္ခ်က္ေတြကို ေလွ်ာ့ခ်မွာ မဟုတ္ဘူး။
ဒါက ႀကယ္ပြင့္အႀကီး၊အေသးနဲ႕မသက္ဆို္င္ဘူး။ အနုပညာစံသတ္မွတ္ခ်က္နဲ႕ သူ႕ကို အားေပးမယ့္ ပရိတ္သတ္ကို အေကာင္းဆံုးကို သရုပ္ေဆာင္ေပး ခ်င္တဲ့ စိတ္ဓါတ္ပဲ ျဖစ္တယ္။
"ဒါဆို မင္းကို ငါ ဒုကၡထပ္ေပးရဦးမွာပဲ။ ဒါနဲ႕မင္းက ငါ့ကို ဘာေႀကာင့္ ခုလို စိတ္အားထက္ထက္သန္သန္နဲ႕ ကူညီေပးခ်င္ရတာလဲ"
ခ်န္မင္ရြိ ကလက္ႏွစ္ဖက္လုံးကို ပြတ္ကာ ရယ္ေမာေနခဲ့တယ္။
" မင္းက ေနာင္ အနာဂတ္မွာ စူပါစတားျဖစ္လာမွာပါ၊ အဲ့ဒီအခ်ိ္န္မွာ ငါက မင္းနဲ႕ ပထမဆံုး သီးသန္႕ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ခ်င္တယ္ေလ။ စူပါစတားေတြနဲ႕ ရင္းနွီးတဲ့ အခြင့္အေရးကို ငါ လက္လြတ္ခဲ့ရင္ အနာဂတ္မွာ ေတြ႕ဆုံေမးျမန္းတဲ့အခါ ဘယ္လိုလုပ္ အရည္အခ်င္းျပည့္မီွနိုင္ေတာ့မလဲ မဟုတ္ဘူးလား "
(အခု ဘာသာျပန္ထားတဲ့အပို္င္းေတြက MTL website ကေန အႀကမ္းဘာသာျပန္ထားတာကို ယူျပီး ျမန္မာျပန္ထားရတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ ဖတ္ရတာ ေထာင့္ေနရင္ ေဆာရီးပါ။ )
****-****