Arshen's PoV:
"Fren, pupunta ka ba?"
"Huh? Saan ba?" Napatigalgal naman ako. There's a part of me na excited. May lakad na naman kami eh.
"Sa langit." Seryosong turan ni Luxxe habang nakatingin sa akin. "Imemeet natin si San Pedro." Dagdag pa ni Laney.
My eyes widen in shock and my mouth gaped. Maya-maya pa ay naiproseso na ng utak ko ang sinabi nilang dalawa. Ugh! Sila talaga oh.
"Just kidding." They said at sabay pa talagang tumawa.
While me, isang irap lang ang ibinigay ko sa kanila. Che!
Pero kung totoo man 'yung sinasabi nila, gora ako agad hihihi. Gusto ko rin kasing makita kung ano ang langit atsaka anong feeling kapag nandoon ka na?
Laney heaved a sigh na para bang pinapatigil ang kanyang sarili sa pagtawa. "So here it is... Do you remember Miko?"
Automatic na napatango-tango naman ako dahil doon. Kilala ko ang lalaking yun. Well, he's one of the troublemaker guy here in the school kasi. And oh, I forgot to mention na he loves parties.
Parang may hint na ako kung ano man 'yun.
"He's throwing a party at lahat ng students ay invited. Pupunta ka ba, Arshen?"
I held my chin at nagsimulang mag isip-isip. Hmm.. Pupunta ba ako later? These past few years kasi ay hindi ako consistent sa pag-alis. Kapag nasa mood lang.
"Ahm... Go ako kapag go rin kayo." I said to them. Parang ang awkward kasi kapag pumunta ako then wala naman akong kasama, diba?
You know naman that I'm a socially awkward person and that thing is not my forte.
Pero, lahat naman tayo ay deserve na magrelax right? Siguro 'yun na ang sign ko. Reward ko na rin sa aking sarili hihihi.
Nakita kong napakamot naman sa ulo si Laney. "Huh? Eh ganon din 'yung sagot ko. How about you, Luxxe?"
"Kung anong desisyon nyo, ganon na lang din siguro ako."
Napaface-palm naman ako dahil doon. Hayst. Minsan talaga nangyayari ay ang ganitong scenario sa amin. Desisyon ng isa, desisyon ng lahat.
"Ganto na lang, Let's go to Miko's party. Matagal-tagal na rin naman tayong hindi nakakapunta ng bar right? Alam kong miss nyo nang uminom." I stepped up dahil walang mangyayari sa amin.
I heard them squealing loudly.
"Mabuti naman at alam mo, fren. Gosh, miss ko na 'yung hard drinks sa lalamunan ko."
Kung ikukumpara sa kanila, mas light drinker ako. Mababa kasi ang alcohol tolerance ko. Kaya alalay lang ako sa pag-inom. Ayokong maging wasted, 'yung tipong baka paggising ko, nasa room na ako ng stranger noh.
We started to get going. Oh before I forgot, dismissal time na ngayon. We're walking in the hallway. Tamang-tama at nagkasalubong kaming tatlo para pag-usapan ang ganong bagay.
Siguro ay nagtataka kayo kung bakit hindi ko kasama ang mahal na reyna slash si Yana. Well, nagtext kasi sya sa akin na sa gate ko na lang sya puntahan.
Ewan ko ba kung paano nya nalaman ang number ko. Exclusive kaya 'yun. Nako, sinasabi ko na nga ba at may pagkastalker din sya.
"Mga fren, dito na ako ha." I bidded my goodbye to them. They nodded their head as a response.
We parted our ways dahil kailangan kong pumunta sa parking lot. Nandoon kasi ang car ko. Habang sila naman ay aantayin nila ang kanilang mga sundo.
I started the engine at nagsimulamg magmaneho. Maya-maya pa, nakita ko ang isang pamilyar na pigura.
I quickly opened the door for her. Minsan talaga ay nasasanay na ako. Well, who wouldn't be?
I was expecting na magrarant na naman pero wala. Wala akong narinig ni isa. Hindi ko maiwasang mapakunot-noo. Nakakapanibago kasi.
I just shrugged and mind my business.
Through the whole ride, pasimpleng tinatapunan ko sya ng tingin. Kaya ko namang imanage.
Yana's in her unusual state. At sa totoo lang, nakakabahala. Hindi ko maiwasang magworry. She's thinking something.
Maya-maya pa, I turned off the engine dahil nandito na kami sa place nya.
I glanced at her at mukhang hindi nya pa 'yun napapansin.
"You have a bad day?" I asked her. Mas minabuti kong ito ang itanong kesa naman sa 'Are you okay?'.
Nakita kong napaiwas naman sya ng tingin. "It's not what you think. Tss."
Napailing na lang ako sa kawalan. Obvious na obvious na kaya. Idedeny nya pa.
"Hindi kita pipilitin na sabihin kung ano man 'yun." At marahang hinawakan ko ang kamay nya.
"But I just want to tell you that I'm always here for you, Yana. Gusto mo ba ng hug?" I said and gave her a warm smile.
Isang kakaibang emosyon ang nakita kong dumaan sa magandang mata ni Yana.
And the next thing I know, she's in my arms, hugging me tightly.
Hindi ako nagdalawang-isip na yakapin din sya pabalik. I hope in this way, mapagaan ko naman kahit kaunti ang nararamdaman nya.
"Magiging okay din ang lahat, Yana." I said softly at marahang hinahaplos-haplos ang kanyang likod.
Nakita kong napatingin sya sa akin dahil doon. There I saw a glint of sadness on her face. Hindi ko alam kung bakit pero parang nasasaktan ako kapag nakikita ko syang ganyan.
We stayed in that position for a while. Wala ni isang nagsalita sa aming dalawa. We're just savouring the silent yet comfortable atmosphere.
Just by feeling it, nabawas-bawasan naman ang sadness nya. Well, bumalik na kasi sya ang mataray nyang aura.
"I heard you're going eh?" Nakataas-kilay nitong turan. Oh diba? Ito 'yung Yanang super kilala ko.
Pero wait lang. Ano raw? "Huh?" I'm puzzled on what she's saying. Wala akong ideya.
Isang matalim na irap ang natanggap ko mula sa kanya.
"Wag ka nang magmaang-maangan. Sa bar later, pupunta ka right?"
Oh. Ayun pala ang tinutukoy nya. "Y-Yeah. Paano mo nalaman?"
Owemji! Don't tell me, may superpowers si Yana? Sa pagkakatanda ko kasi ay hindi ko 'yun sinabi sa kanya. Ang galing naman.
"One of your friend informed me about that. And actually, tinanong nya pa nga if aattend din ako." Sagot nito sa akin. Hmp. Mali pala ako.
Pero sino kaya sa dalawa ang nagsabi?
"Ahm... What's your answer?"
"I'm not going. It's just a waste of time." She said in a duh tone.
Parang nakahinga naman ako ng maluwag dahil don. Phew! Buti naman. Akala ko mandon sya eh. Mas nagiging concious kasi ako sa galaw ko kapag nandyan sya. Hindi ko rin alam kung bakit.
"Pero mukhang kailangan kitang bantayan. Mahirap na. Marami pa namang nagliparang mahaharot sa paligid." Dagdag nya pa.
Automatic na napanganga ako dahil doon. Did I heard it right? Seryoso ba sya? Parang ang hirap iproseso ng utak ko 'yun ah.
"Huh? Hindi na ako bata para bantayan noh." Nakanguso kong turan sa kanya. "Atsaka ano namang connect ng mahaharot?"
I heard she hissed as a response. "Wala. Gusto ko lang sabihin dahil naiinis ako sa katulad nila." She said at nagcrossed-arms pa.
"And oh, sunduin mo pala ako later. Sabay tayong pupunta."
Napangiwi naman ako dahil doon. Nako po. Wala talagang kawala. "Baka naman pwedeng h——"
"Shut up and no buts. You're still my slave. Kaya't gagawin mo kung anong gusto ko."
Napailing na lang ako sa kawalan.
In the end, si Yana pa rin talaga ang Commander.
After that, I decided to sleep muna. Aba, kailangan ko kaya ng beauty rest. Pati na rin ng energy. Baka mamaya ay parang lantang gulay ako eh. Hindi ko maenjoy.
I took a bath again at sinimulan ng iready ang aking sarili. 7pm kasi ang start at past 6pm na. May kailangan pa akong sunduin. Kilala nyo naman siguro kung sino 'yun diba?
Ripped jeans and cropped top tank top ang outfit ko for today. Pinaresan ko na lang sya ng boots and of course, leather jacket. Para if ever na lamigin ako. I tied my hair in a messy bun.
I once took a last glimpse of myself bago tuluyang lumabas. Nakapagpaalam naman na rin ako kila Mom kaya wala na akong dapat na ipagalala pa.
I checked my cellphone at nakitang may text na pala ang mahal na reyna. Gosh. Kailangan ko nang magmadali. Mahirap na, baka mamaya ay mabadtrip pa 'yun.
I jolted my way towards her place. Maya-maya pa ay nakarating na rin ako. Phew. Mabuti naman.
Napalinga-linga naman ako sa paligid. Geez. Nasaan na kaya ang isang 'yon?
"Sinong hinahanap mo?" Automatic na napahawak ako sa aking dibdib nang marinig na may nagsalita.
Aba't. How come na nandoon sya sa likuran ko?
Mabilis na nagbaling ako ng tingin sa kanyang direksyon. Nahigit ko bigla ang aking hininga nang masilayan si Yana.
W-Wow.
I'm stunned. I'm mesmerized. Beautiful is an understatement para idescribe kung gaano sya kaganda.
Hindi ko maiwasang pasadahan ng tingin ang kanyang kabuuan. Isang red silk dress ang kanyang suot. Litaw na litaw ang hourly-glass figurine nya. Damn.
"Pakisara ng bibig. I know, I'm gorgeous and freaking sexy." Yana said while smirking mischievously. And that brought me into reality.
Gosh. Nakakahiya. Nahuli nya pa ako.
Mabilis na napaayos ako ng tayo at tumikhim. "We should get going. Tara." I said with finality.
Nang makasakay sya, mabilis ko nang pinaandar ang aking sasakyan. Nearby lang naman ang bar na paggaganapan ng party.
ILANG MINUTO ang nakalipas at nandito na rin kami. Labas pa lang ay masasabing high-class na ito. Rinig na rinig na rin ang malakas ng tunog. Simula na ata.
Agad kaming pumasok sa loob. Hindi nga ako nagkakamali. Maaga pa lang pero todo party na ang lahat.
"Hey, my friends are here. Doon na ako sa kanila." Saad nitong kasama ko. Bago pa ako makaalma, nakita ko na lang na nagsimula na syang maglakad papalayo.
Nakakahakot ng atensyon ni Yana. Halos lahat ng nadadaanan nya ay napapatingin sa kanya. Well, hindi ko naman sila masisisi.
Pero wait lang. Gosh. So ako na lang pala ulit mag-isa. Yeah. Great. *Insert sarcasm*
I checked my phone a while ago at nakitang papunta pa lang sila Laney at Luxxe.
I heaved a sigh at pumunta na lang sa bar counter. Umupo ako sa isang stool. Oh well, might as well take my first glass na.
I'm busy drinking my Vodka soda nang maramdaman kong mag umupo sa aking tabi.
"Hi! Alone?" I looked at that someone. Isang babae, oh scratch that, magandang babae pala ang nakita ko.
Isang awkward na ngiti ang ibinigay ko sa kanya. "Uhm... Not really. Inaantay ko lang 'yung mga friends ko. How about you?"
"Well, my friends are in there. Dancing." She said while pointing at the crowd. Napatango-tango naman ako.
"Oh by the way, I'm Honey." She uttered while offering her hand.
Gosh. Ang cute ng name nya. Honey. Parang ang sweet.
"You can call me Arshen." At malugod na tinanggap ang kanyang kamay.
Suddenly, ramdam na ramdam ko ang isang pares ng matang nakatutok sa akin. Matatalim ang klase ng mga tinging ibinabato nya.
Hindi ko maiwasang mapalunok.
Geez. Nakakatakot.
_____//_____
Edited - you might have noticed na nawala ang ilang mga comments sa chapter na 'to.