**
Nagising ako na parang ang sakit ng katawan ko, bumangon ako at napahawak sa ulo ko.
"Ouch." Agad kong sabi, para kong may hang-over, pero may napansin ako sa ulo ko, bakit may benda?
"You're awake?" Sabi nang isang tao na kakapasok lang sa kwarto, napaatras ako sa nakita ko, halos malaglag yung panga ko.
"What? Stop staring me like that." Sabi nya sakin, napailing ako, nung tumingin ulit ako sakanya, napangiti na lang ako.
Mali..
"Darwin.." Sabi ko. Inilapag nya yung planggana sa side table, isinandal nya ko sa headboard.
"Stay still." Utos nya, tinanggal nya yung benda sa ulo ko, may inalis rin sya sa may bandang noo ko.
"Ouch!" Sigaw ko.
"Sorry, teka, dumikit yung gasa sa sugat mo eh." Sabi nya ulit, tumingin lang ako sakanya habang hinihipan nya yung sugat ko at nililinis.
"Aray! Dahan-dahan!" Sigaw ko, tumawa naman sya tsaka nag-sorry ulit.
"You looked like him." Sabi ko. Ngumiti sya, a faintly smile.
"I know." Sabi nya.
"Were you connected to eac--"
"We're not." Agad nyang sabi sakin. I dropped the subject.
"Paano mo ko nakita?" Tanong ko.
"Simula nung nakipagkita ka kay Bea, nakasunod na ko sayo, kaya alam ko kung saan ka nagsususuot, gusto kitang pigilan nung pumunta ka sa bahay ng asawa mo, pero hindi ko na ginawa." Sabi nya.
Asawa?
"Asawa? May asawa ako?" Tanong ko sakanya, kumunot yung noo nya na tumingin sakin.
"Kyou.."
"I'm married?!" Tanong ko ulit. Hindi sya sumasagot. Nilagyan nya na lang nang gasa yung noo ko.
"Ingat sa pagkilos, nung nag-collapsed ka kasi, tumama yung noo mo sa bato kaya nagkasugat." Sabi nya, tumayo na sya dala-dala yung planggana.
"Darwin Shin.." Tawag ko, huminto sya sa paglalakad.
"You remember my last name." Sabi nya habang nakatalikod.
"Darwin.." Tawag ko ulit, pinilit kong tumayo, gusto ko syang lapitan pero yung aura nya parang sinasabi na wag akong lumapit.
Pinanood ko syang maglakad palabas ng kwarto na yun.
"You hurt my friend."
"I know."
"Why?!"
"I don't know."
"Darwin!!"
"Nalaman kong malapit sya kay Kevin, I thought I can get my revenge if I hurt her."
"Darwin, STOP FOOLING AROUND!" Tumingin sya sakin at ngumiti.
"They hurt me first, Kyou. You know that."
Napaupo ako sa kama sa mga naalala ko. Hinayaan kong tumulo yung luha ko. Konektado pala silang lahat sa isa't-isa.
Mga alaalang nakalimutan ko noon, bumabalik sila ngayon, mga alaalang nawala sakin at hindi ko na hinanap pa, mga alaala na nawala nung muntik ko ng patayin yung sarili ko.
Mga sikreto na kaming dalawa lang ang nakakaalam.
Mga masasakit na alaala na nabaon sa limot.
"DARWIN!" Sigaw ko, naglakad ako palabas ng kwarto at hinanap sya sa kabuuan nang bahay.
May nakita akong isang picture, nakita ko na 'to dati.
"Nawala yung alaala mo nung tinangka mong patayin yung sarili mo Hazelle."
"Pakiramdam ko lang kasi kailangan mo ko."
Umiling ako! Hindi tama 'to! Hindi tama 'to!
"DARWIN!!" Sigaw ko, lumabas ako sa bahay at hinanap sya, ang lakas ng ulan, mga tunog lang ng alon yung naririnig ko.
Ang mga muka ni Johnny! Kaya pala magaan yung loob ko sakanya, kaya pala nagtiwala agad ako kay Johnny! Kaya pala nung sinabi nyang sasamahan nya ko sa lahat ng sakit, nagtiwala agad ako.
Dahil si Johnny at si Darwin..
"HAZELLE!" May sumigaw sa likuran ko, pagharap ko, nakita ko si Sandra na palapit sakin.
"Sandra.." Ang babaeng nabuhay rin sa kasinungalingan na katulad ko.
"Basang-basa ka Hazelle!" Napatingin sya sa likuran ko at nakita yung bahay.
"Sandra.." Ang babaeng binuhay sa mga kasinungalingan.
Tumingin sya sakin at ipinatong sakin yung jacket nya.
"Can we go inside?" Tanong nya, tumango ako, pumasok kami sa bahay na pinanggalingan ko, tumingin ako sa labas bago kami pumasok, pero ni anino ni Darwin, hindi ko nakita.
Umupo kami sa sofa, pinunasan nya ko, nakatitig lang ako kay Sandra. Tumayo ako, binuksan ang isang drawer dun at kinuha yung picture frame.
"Nung naghiwalay kayo ni Johnny dati nung bata kayo, wala ka bang naalala Sandra?" Tanong ko. Nakatingin lang ako sa picture habang tinatanong sya.
"Hazelle.."
"Nung napunta ka sa Daddy mo, anong sinabi nya sayo?" Tanong ko ulit.
"Wait, why are you asking me--"
"Habang nakatira ka sa bahay ng Daddy mo, anong mga sinasabi nya sayo?" Tanong ko ulit.
"HAZELLE! Hindi kita maintindihan." Sigaw nya, humarap ako sakanya at ngumiti.
"Tuluyan bang kinalimutan nyo na sya?" Tanong ko ulit. Kumunot yung noo nya, pinakita ko sakanya yung picture. Automati na nanlaki yung mga mata nya, yung mga kamay nya inilagay nya sa kamay nya at umiiling.
"Wala bang sinasabi si Mr.Shin sayo tungkol sakanya?" Tanong ko.
Matagal ko nang dapat sinabi 'to, Matagal ko na dapat ginawa 'to. Edi sana matagal ng maayos 'to.
"Hazelle.." Nanginginig syang lumapit sakin at kinuha yung picture.
Kaya pala nung nakita ko yung mga expression sa muka nila ni Kevin dati, parang may mali na, kaya pala agad akong pinaalis ni Seb nun, kasi alam nyang may alam ako. Kaya pala iba yung naramdaman ko nun noong nakilala ko sila. [Why Can't It Be? Chapter One]
Tinitigan ko yung mga mata ni Sandra.
"How...." Umiiyak sya habang hinahawakan yung picture.
"Hindi kayo kambal Sandra,
dahil triplets kayo." Sabi ko, napaupo sya sa narinig nya, umiiling sya.
"KYOU!" Sigaw nung lalaking tumatakbo palapit sakin at napaatras ng makita nya yung kapatid nya, agad na nagbago yung ekspresyon ng muka nya, yung kalmado na Darwin ngayon galit na galit.
"Pinabayaan nyo si Darwin, Sandra, kinalimutan nyo si Darwin dahil kay Kevin." Hinawakan ako ni Darwin sa braso ko.
"Stop it." Utos nya.
"HINAYAAN NYONG MAGDUSA SI DARWIN DAHIL SI KEVIN ANG INAALALA NYONG LAHAT!" Sigaw ko.
"STOP IT KYOU!" Sigaw nya ulit. Inalis ko yung pagkakahawak sakin ni Darwin.
"Sandra.."
"I.. didn't know." Sabi nya.
Kaya pala may mga panahon na nakikita si Johnny kay Darwin nung naguguluhan ako.
"I TOLD YOU! STOP THIS SHIT KYOU! What's the point of telling her now?!" Hinarap ko si Darwin at sinampal ng malakas. Nagulat silang dalawa sa ginawa ko.
"Alam mong nawalan ako nang alaala pagtapos kong maospital dati!" Sigaw ko, niyugyog ko si Darwin. "Pero hindi ka dapat nagtiis pa ng mas matagal!" Sigaw ko ulit. "Akala ko ba mahal mo ko nun! Bakit hindi ka lumapit sakin at pinaalala lahat! Bakit hindi ka bumalik para ipaalala sakin lahat ng nawala!" Sigaw ko ulit, hinampas ko sya sa dibdib.
"Bakit hindi ka lumapit!? Bakit hindi ka bumalik!? Bakit ka naduwag!? Alam mong sa sarili mo na hindi mo kayang sabihin sakanila! Bakit hindi ka bumalik para humingi ng tulong--"
"Dahil masaya ka na nun." Huminto ako sa paghahampas sakanya at umiling.
"That's not an excuse." Sabi ko. "Bakit hinayaan mong magdusa ka ulit--" Niyakap ako ni Darwin.
"Magkasama na kayo ni Vincent nung dumating ako, magkasama na kayo--"
"I CAN'T UNDERSTAND! Paanong naging triplets?! Ang sinabi nila sakin kambal lang kami ni Vincent! Paano--" Napahinto si Sandra sa pagsigaw nung makita nya si Darwin, napaatras sya, iyak lang sya ng iyak.. "This cannot be." Sabi nya ulit.
"Sandra.." Tawag ni Darwin.
Nagpakawala si Sandra ng malakas na iyak.
"ANO PA?! ANO PANG HINDI NILA SINASABI SAKIN?!" Nagwawala na si Sandra, umalis ako sa pagkakayakap ni Darwin at umaatras.
"That face, that voice! It's the same with Vincent.. bakit.. bakit.." Hindi na nya natuloy yung sinasabi nya dahil niyakap na nya si Darwin.
"I'm sorry, If only I know, kung alam ko lang, hinanap na agad kita, kung alam ko lang--"
"Akala nila patay na ko." agad na sinabi ni Darwin. "Si Vincent, alam nyang buhay ako." Dugtong pa nya.
"You met him?" Tanong ni Sandra. Ngumiti si Darwin.
"Only once." Sagot nya. "Maghihiganti dapat sya kay Kevin pero pinigilan ko." Sabi ni Darwin.
"Darwin.."
"Dahil walang kasalanan si Kevin dito! Wala, nagpakamatay yung nanay nyo dahil akala nya patay na ko, dahil akala nya--" Hinawakan sya ni Sandra sa pisngi.
"Nanay natin Darwin." Yung mga galit sa mata nila, nawala, napalitan ng sakit at pagmamahal. Tumingin ako sa paligid ng bahay.
Naramdaman kong parang may malamig na hangin na umikot sakin, parang niyayakap ako.
"I found her hanging, she killed herself Kyou."
Pakiramdam ko nanghina yung katawan ko.
Nandito ang alaala ni Mommy, Johnny.
"Welcome back, brother-in-law." Agad na tumingin silang dalawa sakin, nanlalaki yung mga mata nila.
Bigla kong naubo, walang humpay na pagubo, nung tumigil, agad akong napatingin sa kamay ko.
"Oh my gosh Hazelle!" Agad na sigaw ni Sandra.
I saw blood. Umubo ako ng may dugo.
I guess, my life can't last long.
**