Shadow In My Heart [Book 2 of WCIB]

Last Chapter

Kinuha ko yung isang picture at tinitigan yun.

Isang batang lalaki na nakaakbay sa batang Hazelle, habang nakasign ng "V" ang lalaki.

Johnny..

**

**FRAGMENTS OF MY MEMORY**

"Bea! Dali na kasi! Samahan mo na ko." Sigaw ko sakanya.

"Hazelle, alam mong bawal akong lumabas ng pamamahay na 'to, hindi ba?" Tanong nya sakin, hindi na ko pinapansin, nagbabasa lang sya ng libro! Ang bata-bata pa nya pero nagbabasa na sya!

"Pero kapag si Charles ang nagaaya sayo, sumasama ka kagad! Hmmp!" Sigaw ko, nakita kong namula ang magkabilang pisngi nya. Aha!

"Hindi ah!!" Sigaw nya.

"Ang sama mo! Crush mo sya no? Pinagpapalit mo ang bff mo sa crush m-"

"Hindi ko sya crush! Ok? Fine! Tara na, pero saglit lang tayo ha!" Sigaw nya, tumalon-talon ako sa kama nya at pumapalakpak sa sobrang tuwa.

~~

"O! Ito na sya! Kabaliwan mong Vincent ka, pati ako nadadamay!" Sigaw ni Bea tsaka sya nagmartsa paalis sa harapan naming dalawa.

"Thank you Trixie!" Sigaw ng isang lalaking nasa harapan ko ngayon, humarap sya sakin at ngumiti. "Hi." Bati nya sakin.

"Bakit ba bigla-bigla kang nagpapasya na pumu-"

"Magrereklamo ka pa eh gusto mo naman! Tara na, may ipapakita ako sayo, bawal magreklamo." Sabi nya agad sakin, tsaka nya ko hinatak palayo.

Bata palang pilyo na sya, bata palang epal na sya sa buhay ko, bata palang mayabang na sya. Bata palang..

Nagkagusto na ko sakanya.

Isa akong prinsesa sa tingin ng ibang tao, kinaiinggitan nila ko ng todo, pero hindi nila naisip na mas gugustuhin ko pang mamuhay sa simpleng pamamaraan lang, yung kumpleto kayong kakain tuwing may nakahain na sa mesa, yung sama-sama kayong tatawa. Sa tuwing may event sa school, nandyan ang mga magulang mo para suportahan ka, pero wala sila, that's why I hate my life.

Kung tutuusin nga, mas madalas ko pang makasama tong lalaki na to kesa sakanila, sakanya ko nahanap yung aruga na hinahanap ko sa isang pamilya, nagkakaintindihan kami dahil pareho kaming ganito ang dinadanas.

"Alam mo ba kung bakit nagkagusto si Bea kay Charles?" Napabalik ako sa katinuan ng magtanong sya at nakita kong nakatayo kami sa gilid ng tulay.

"Kalalaking tao mo ang daldal mo." Sabi ko.

"Hoy! Hindi ah! Bakit si Charles?" Tanong nya sakin.

"Si Charles makulit, pero ikaw nilalabas mo sikreto ng isang tao. Bad habit." Sabi ko sakanya. Binitawan nya yung kamay ko na pahagis.

"Panira ka ng atmosphere! Alam mo ba yun?!" Reklamo nya at kita sakanya na naiinis sya.

"Naks! May pa-atmosphere, atmosphere ka na dyan ha!" Sabi ko.

"Aish, Jinjja!" Tinignan ko sya. Lalaking maamo ang muka, bakit nga ba kami magkakilala nito? Bakit ba kami magkasama nito?

Hindi ko sya kaklase o kahit na schoolmate man lang.

"Pikon! Bakit hindi ka lumipat sa school namin kapag highschool na tayo, para naman maging magkaklase tayo." Sabi ko.

"Ayoko nga dun!" Sabi nya.

"Ang arte mo!" Sabi ko, hindi na kami umiimik, Grade 6 student lang kami, pero bakit kung umasta kami parang ang tatanda na namin.