İçeri gitti..
"Üstüne bir de siğara yaksaydın.."
"Anlamadım"
"Ne demek anlamadım...Bu ne yüzsüzlük..."
"Bak Ayşe.."
"Ayşe...mi..Ne Ayşe si...Şartlarımı dinle..
Sessizce çekip gideceksin..Bu bir.
İkincisi ...
Ailem bir şey bilmiyor..Zorluk çıkarırsan herkes ailem de dahil..herkes....senin ve ailenin neler yaptığını öğrenecek.....
Üçüncüsü...
Yiğit'in veraseti bende olacak..
Benden gelip görebilirsin ama ben senin ailenle göremem ki....Ailenin
derin bir nefes aldım..
Yiğit'İn yanına bile yaklaşmasını istemiyorum..."
"Hop orada dur biraz..."
"Ne ?"
"Senin ailen nasıl yiğit'i görebiliyorsa benim ailem de görebilir.."
"Sen öyle san..Ne zaman ki senin ailen benim namusuma Yiğit'in gayri-meşru ilan etmesine rağmen benim buna izin vereceğimi mi sanıyorsun..."
"Ne dedin..ne?..Benim ailem bunu ...."
"Bunu söylemez değil mi?"
"Asla.."
"Asla mı?..dön de yapılanlara bak bir..Yapmadıkları ne var ki.."
Kalakalmıştı...
"Haklı olduğumu biliyorsun..Eğer görüşmek istiyorsan oğlunla...ailenle görüşmesini unut..."
Daha bir çok söyledim..Sustu..Konuşamıyordu..En sonun da
"Haklısın..Evet haklısın da..Bir sor ne demeye yaptım..Senin yüzünden.."
"Evet ..haklısın benim yüzümden tabii"
"Evet senin yüzünden ..ne zaman gelsem sırtını dönüp yattın..Önüme bir kap yemek koymadın..İnsan gibi davranmadın..."
"Peki..yapmadım.."
"Yalansa yalan de.."
"Haklısın dedim ya..Annen ne zaman birlikte oluyoruz diye bize kulak kabartırken ..birlikte olmadığım için...Evin bütün parasını annenlere verirken ben evde aç oturuken sen annenler de karnını doyuruken..Borçlarını ödemek için doğum anına kadar çalışmam mı..yoksa ilk bebeğim düştüğün de ya da diğerinini doğurduğum da yanımdayın ya ..
"Bunlar geçmiş de kaldı..Ayşe.."
"Evet..Geçmişte..kaldı..Senin gibi..."
Ayağa kalktı..
"Peki ..dedi..herşeye peki...o zaman sana mutluluklar diliyorum..Yolun açık olsun.."
"Senin de "
Tam kapıdan çıkıyordu..
Döndü..
Yüzüme baktı ve
"ayşe....dedi..ayşe...ne yaptım..?"
"Canımı yaktın..."dedim..
"CANIMI YAKTIN ALİ"
mutluluklar..