Sinalubong kami ng mga kilalang taong may kani-kanilang buhay. Ang iba sa kanila ay mga politika pa rin ang mga pinag-uusapan sa event na ito.
Acel and I, acted normal as if we're really invited in this party.
"This is it. Just go with the flow," sambit sa akin ng kasama ko ng hindi man lang lumilingon sa akin.
"I kn-"
"Attorney Lowel!"
Akmang sasagot ako sa kaniya nang parehong naagaw ang mga pansin namin. Parehong kaming napatingin ni Acel sa isang lalaking malapad ang ngiti na papalapit sa aming dalawa.
He looks like he's on his mid 40s and he's wearing a superman costume. A fat superman, to be exact.
Mabilis kaming ngumiti ni Acel bilang pagbati kahit wala kaming ideya kung sino siya.
Nang makarating siya sa harap namin ay sinalubong niya kami ng isang pagpapakilala at pakikipagkamay.
"Hello! I'm congressman Ben. It's an honor meeting you in person. I've heard so much about you."
Masayang nakipagkamay ang lalaking kasama ko. "It's also an honor meeting you, congressman Ben."
"Oh, come on! You can call me uncle Ben instead. Hindi ko lubos inakala na bata ka pa pala!"
Tumawa ang matandang kaharap namin na pilit din naming kinatawa. Tila nalipat ang tingin at atensyon niya sa akin.
"Wow! Who's this gorgeous lady right here?"
"Oh, this is my wife, sir."
Inilahad ko ang kamay ko sa congressman. "It's nice meeting you, congressman Ben. I'm Attorney Pia Franco."
His eyebrows rose and he gave us a smile. "Woah! What a power house couple!"
Hangang-hanga siya amin habang nakikipagkamay sa akin. Nang bumitaw kami sa isa't isa ay nagsimula silang mag-usap ni Acel tungkol sa politika.
Hindi ko mapigilang mapahanga sa kasama ko dahil parang siya talaga si Lowel Franco. Hindi mo siya mapagkakamalang nagpapanggap dahil ang galing niyang sumagot sa mga tanong at makipagsabayan sa topic.
"Erks!"
Mabilis na nakuha ang atensyon ko nang makarinig ako ng pagtawag sa akin.
Inilibot ko ang tingin ko sa paligid upang hanapin kung sino ang tumatawag sa pangalan ko.
"Erks! Over here!"
Natauhan ako sa sinabi nito at doon ko napagtanto na nanggagaling pala sa isipan ko ang boses.
"Where are you?" I asked.
"At your right!"
Sinunod ko ang sinabi ng kausap ko at lumingon ako sa kanan. Sumalubong sa akin ang mukha ng isa sa mga kasama ko sa guild.
Lucien is wearing a waiter's uniform while holding a tray with champagne glasses.
"Target at 2 o'clock."
Napalingon ako sa pwestong sinabi niya at sumalubong sa akin ang isang pamilyar na babae.
It's the same girl from the picture that Red showed us yesterday.
She's wearing a Princess Belle costume with the necklace. She looks like a real life princess. An innocent and naive looking girl.
"Copy."
Kumindat sa akin si Lucien bago ko maramdaman na nawala na ang koneksyon namin sa isa't isa. Muli kong tinignan ang katabi ko na busy sa pakikipag-usap sa congressman.
"I'll just go and get some drinks, hun."
Both of them smiled at me before talking once again. Hindi ako nag-aksaya ng oras at agad akong kumilos.
Pasimple akong kumuha ng dalawang champagne sa dumadaan na waiter at naglakad patungo sa target na nag-iisa. Pinakiramdaman ko maigi ang paligid upang masigurado na walang nagmamasid sa amin.
I got her attention as I plastered a smile on my face. Napunta ang tingin niya sa akin habang naglalakad ako papalapit sa kaniya.
"Wow! What a lovely princess we have here."
Kumurba ang labi niya sa isang ngiti sa sinabi ko. Natatawa siyang napailing.
"Oh, come on. You look so hot in that catwoman outfit," pagbalik niya sa akin.
Nakisabay ako sa pagtawa sa kaniya habang pasimple kong tinitignan ang bagay na nakalagay sa kaniyang leeg.
Red is right. . . this girl really has no idea how much this necklace costs and she's just displaying it in public.
"Would you like some?" pag-iiba ko.
Inilapit ko sa kaniya ang isang champagne na hawak-hawak ko. Kumurba ang labi niya sa isang ngiti bago magalang na umiling.
"Sorry. I don't drink."
"Oh."
I shrugged my shoulders before taking a sip of champagne. Nanatili kaming tahimik dalawa habang tinitignan ang mga taong may kani-kaniyang pinag-uusapan. I was about to start a conversation when the girl beside me talked.
"U-Uhm. I know it's a funny thing to say, but. . . thank you."
Hindi kaagad ako nakasagot sa sinabi niya. Both of my eyebrows rose as I gave her a confused look.
"I mean. . . thank you sa pagpansin sa akin. Hindi talaga ako sanay sa mga okasyon na ganito. To be honest, I don't even like politics. It's just that, dad wants every part of the family to be here."
I looked at her, dumbfounded. Hindi ko inaasahan ang sasabihin niya na kinatahimik ko. She caught me of guard. Binaba ko ang hawak-hawak kong champagne.
"H-Hey-"
Akmang sasagot pa lang ako sa sinabi niya nang biglang namatay ang ilaw. Mabilis akong natigilan at naging alerto.
Simula na ba ng-
"Okay, guests! Let the party started! Pick anyone close to you to start this dance!"
"Just for this time! Let's cherish our youth!"
Rinig ko ang tawanan ng mga tao sa loob ng party na ang karamihan ay halos 40 years old na pataas.
Hindi kaagad naproseso ng utak ko ang narinig. Natauhan na lang ako nang makaramdam ako ng paghawak sa akin at ang muling pagbukas ng mga ilaw.
At the same time, a familiar music started playing.
"B*by, c*n't you see I'm c*lling?
A guy like you should wear a w*rning
It's d*ngerous, I'm f*lling."
Sumalubong sa akin ang isang hindi pamilyar na lalaki. Kaswa niya akong hinawakan at dinala sa gitna upang isayaw.
My eyes widened and I can't utter a word. Hindi kaagad ako maka-react sa nangyari.
"There's no escape, I c*n't w*it
I need a hit, b*by, give me it
You're d*ngerous, I'm loving it."
Hinawakan niya ang kanang bewang ko at ang kaliwang kamay ko.
"Hello, little kitten. Looks like you're stuck with me," natatawang sambit ng lalaking kaharap ko. His voice is deep, but soft at the same time.
"Too high, c*n't come down
Losing my he*d, spinnin' 'round and 'round
Do you feel me now?"
My forehead furrowed as I look at him. I can't see his whole face because he's wearing a mask. Ni hindi ko man lang malaman kung sinong character ang ginagaya niya.
He's wearing an unbutton black shirt, revealing his tone abs, with a black cape and black pants. Together with a black mask. I can smell his perfume, it smells elegant and expensive. All I can see is his black hair that is in undercut, his piercing on his right cartilage, and his dark brown eyes looking at me.
"Excuse me, but do I know you?"
I heard him chuckled. Nabigla ako nang diniinan niya ang pagkakahawak niya sa bewang ko at inilapit ako lalo sa kaniya.
"A nobody. I'm just picking a stray kitten."
"With a t*ste of your lips, I'm on a ride
You're toxic, I'm slippin' under
With a t*ste of a poison p*radise."
Matalim ko siyang tinignan at inilayo ko ang sarili ko sa kaniya. "Excuse me, but I'm not a stray. I'm here with my husband."
Hindi siya nagpatinag sa sinabi ko at nagawa niya pang matawa.
"Oh, come on. . . after this, uhm. . . can I take you out?"
Muling nangunot ang noo ko. Mariin akong napakagat sa ngipin at kahit malinaw ko siyang narinig ay pinaulit ko sa kaniya ang sinabi niya.
"Come again?"
Namilog ang mga mata ko nang inilagay na niya ang kamay niya sa likod ko at lumapit lalo sa akin.
"I'm addicted to you
Don't you know th*t you're toxic?
And I love wh*t you do
Don't you know th*t you're toxic?"
I suddenly felt my cheeks are burning when he got close to my ears to the point that I can feel his breath.
"You. . . me. . . rawr."