Have You Ever Been In Love, Freedom?

Kabanata 4

Kaharap ko si Sodi na kumakain ng ice cream, nandito kami ngayon sa Mcdo ang tambayan ng mga estudyanteng katulad namin.

Nakapatong ang pisngi ko sa dalawang ko, awit, antaba na ng pisngi ko pero no worries ang mahalaga cute tayo, arasso?

May munting paalala ako sa inyo aking mga mambabasa ang istoryang ito ay boring nuh? Paumanhin kung ganito ang takbo ng istorya ng aking buhay sapagkat may mga bagay akong ayaw na minamadali.

Every story has already taken its place, my story is not full of drama, but instead my life and story is flowing in an easy and smooth pace.

Ayoko ng drama sa buhay nuh andami na ngang drama sa buhay niyo tapos makikisabay pa ako. No.

You need a break too at sana magbreak kayo ng mga jowa niyo. *dab*

"You know people these days yung iba akala nila superior sila kung makapag-argue sa kapwa nila eh akala nila perpekto sila." walang emosyon na sabi ni Sodi.

I shrugged, "Society is changing Sodi, lives are at stake, power matters to some people. Where's humanity."

"Shame on 'em."

May sense ba? Kung wala skip niyo na lang may mga salitang mahirap ipahiwatig kahit kadalasan ang pilit na ipahiwatig ay hindi naman papakinggan ng iba.

Magiging masaya ka ba sa buhay mo kung magapapa-api ka sa iba. Diba hindi.

Hala ka!

"Ba't ka nakatingin sa'kin?" tanong ko kay Sodi napatigil tuloy ako sa pagkagat ng burger ko.

He is slurping his mcfloat, "Wala. Iniisip ko lang future ko sa'yo."

"Weh?"

Tumitig ito sa'kin at yah know I feel so ilang kasi he is so gwapo in my eyes and my heart is dugdug beri beri mabilis.

Aweee nilapit niya face niya sa'kin, oi, pero 'di ko siya crush ha.

"Eye contact is way more intimate than words." he said.

"Di ba nakakatakot na baka mawala yung kinakausap mo."

"Nah, I'll make sure na hindi mawawala yun. Future ko yun eh." pabelat niyang sabi.

Pa-fall awit.

Mukhang na inspired ako masimula nga isulat ang story namin. Bahala na kahit temporary guy lang sa buhay ko.

Dadaan lang tapos aalis. Wow. Advance. Mas mabuti nang handa kesa naman diba masaktan.

Pero 'di ko siya crush, I swear.

His nose wrinkled and a small smile curved in his lips. Pilya ka nerdy boy.

Ano na kaya nangyari kay Sy umalis pa naman ako sa tabi niya ng hindi niya alam.

'Di bale baka ginulo na nun ang trabaho ni Kuya Fetch. Bless his soul.

THE NEXT DAY nanlulumong napaupo si Sy sa kanyang upuan halos hindi ko nga siya makilala eh.

Messy hair.

Messy uniform.

"Sy kamusta pagi-stalk." bungad ko sa kanya.

Humarap ito sa'kin, "Taong grasa!" sigaw ko.

Nabatukan naman niya ako ng wala sa oras, akala ko honesty is the best policy. Mukha kasi siyang taong naging grasa.

"Walang'yang Fetch iyan pinaikot-ikot ako sa kung saang parte ng mall. Sa parking lot. Sa mga stalls." kinekwento niya sa'kin hindi ko naman tinanong kung saan.

Sinabi ko lang kamusta. Awit.

"Gaga. Wag ka maghabol dapat siya maghabol. Nakakabawas ng ganda yan. Iyan tuloy nagmistulang taong grass ka."

"Grasa." pagtatama niya.

Sumunod na dumating si Sodi nakipag-apiran sa mga kaibigan nitong kalahi niya. Nerdy pero mga macho at gwapings. Rawr.

"Magandang umaga binibini." bati niya sa'kin na may malawak na ngiti.

"Maganda naman talaga ang umaga." pabalik na ngiting sagot ko.

"Sungit." dagdag ni Wally kaibigan ni Sodi at kaklase namin.

"Wally 'di ka pa nasanay kay Freedom. Natural na sa kanya iyan pero hindi masungit." singit ni Helda ang mayor ng klase.

"Mayor biro lang. Tayo na lang kaya." kindat ni Wally.

Umismid si Helda, "Gwapo ka nga 'di naman kita type."

"You got burned, Wally." sambit ni Reyhans na busy sa laptop.

Sumingit naman si Sodi na nakasimangot at parang bata na nagmaktol.

"Piste moment namin ni Freedom tapos nakiki-epal kayo."

*facepalm*