Çocukluğundan beri hayatını kontrol eden mental sorunlarla aldığı her nefeste mücadele etmekte olan Eylül, bir gün zihninde duyduğu sesler ile kendisinden başka kimsenin göremediği kişilerin aslında basit bir sanrıdan ibaret olmadığını öğrenir.
Kend...
bölüm şarkısı: unsecret (ft. sam tinnesz & fleurie) - no sanctuary.
❅
¡Ay! Esta imagen no sigue nuestras pautas de contenido. Para continuar la publicación, intente quitarla o subir otra.
IV.I
Karşımda parlak bir ayna gibi duran o iri gözler, bakmaya devam ettikçe cenazeye çevirdi etrafımı. Yansımam korku içinde ancak kendinden bir o kadar da emin bir şekilde alevlerin arasında dururken yanık parmak uçlarıyla kesiklerle kaplı avuçlarına baktım.
Yangını ben çıkarmıştım.
Korku içinde bir adım geriye gittiğimde geyik başını arkaya itti ve yine karanlığa büründü gözleri. Geri çekilmeye başlarken hafifçe salladı uçları altın rengindeki boynuzlarını, arkasını dönüp uzaklaşana dek hep bana baktı. Attığı her bir adımda sallanır gibi oldu toprak ya da ben dengemi kaybettim yalnızca. O da gittikten sonra etraf yine sessizliğe gömülünce sarsılarak arkama döndüm ve Kuzey'in şaşkınlık içinde beni izlediğini gördüm.
İkimiz de bir şey söylemeden gördüklerimizi sindirmeye çabalarken tek kelime etmeden baykuş seslerini dinledik. Gördüklerimin sadece birer yanılgı olduğuna kendimi inandırmak için defalarca ellerime baktım fakat ne kadar bakarsam bakayım orada gerçeğin üzerini örten sahte izler görüyordum bir şekilde. Bir saniye için her şey normalken baktıkça kırılıyordu tırnaklarım, yanıklarla kaplanıyordu parmaklarım. Kendime engel olamıyordum.
Kuzey endişeli bakışlarını üzerimden ayırmadan yanıma gelip "Anlayamıyorum," dedi zayıf bir sesle. Sanki o kadar çok bağırmıştı ki sesi kısılmıştı.
"Halüsinasyon görüyor olabilir miyiz?" diye sorduğumda bana bakmadan "İkimiz aynı anda ve aynı şeyleri görebilir miyiz sence?" diye yanıtladı beni. Kelimelerin iğneleyici bir tonu yoktu lakin bir nebze gergin gibiydi. Belki de o da ne düşüneceğimi tam anlamıyla bilemiyordu.
Düşünceli bir şekilde etrafında dönerken "İlk defa böyle bir durum başıma geliyor fakat düşününce... Gördüklerimiz arasında bir bağlantı olması gerekmez mi sence de?" diye sordu Kuzey, hemen ardından benden gerçekten bir cevap bekliyormuşçasına yüzüme baktı. Başımı bir fikrim olmadığını belirtmek adına iki yana salladım yavaşça.
"Bir düşünsene... Bu hayvanlar tarih boyunca pek çok destanda ya da türlü mitolojilerde rol oynadı. Belki onlar da Sophie gibi bugünkü dünyaya değil de geçmişe aitlerdir, olamaz mı?"
Dudaklarımı büktüm çaresizce çünkü ne olduğuna dair en ufak bir fikrim dahi yoktu. Halüsinasyon görüyor gibiydim daha çok yahut bir türlü uyanamadığım bir rüyanın içindeydim.
Hiçbir şey söylemeyeceğimi anlamış olacak ki Kış Köşkü'nün olduğu tarafa dönüp başını eline doğru eğdi hafifçe. Elindeki lambanın ışığı giderek zayıflarken "Eğer düşündüğüm gibiyse bundan emin olmalıyız. Sophie'nin portresine kütüphanedeki eski bir kitabın arasında rastlamıştım, belki de onlar hakkında herhangi bir bilgiye yine orada ulaşabiliriz," diye kendi kendine mırıldandı ve ağır ağır binaya doğru yürümeye başladı.
