IX. Enkazdan Artakalanlar

162 20 48
                                    

DOKUZUNCU BÖLÜM
"ENKAZDAN ARTAKALANLAR."

bölüm şarkıları:
owsey - thousands of summer twilights.
imminence - chasing shadows.



Benden sakladığı gerçeklere rağmen annem sözlerimi garipsemedi ya da yalanlamaya çalışmadı

Hoppla! Dieses Bild entspricht nicht unseren inhaltlichen Richtlinien. Um mit dem Veröffentlichen fortfahren zu können, entferne es bitte oder lade ein anderes Bild hoch.


Benden sakladığı gerçeklere rağmen annem sözlerimi garipsemedi ya da yalanlamaya çalışmadı. Aksine, uzun zamandır bu cümleyi duymayı bekliyormuş gibi nefesini özgür bırakırken bana yaklaşıp tek eliyle usulca kolumu sıvazladı. Hafifçe gülümserken "Haydi içeri girelim, en sevdiğin çikolatalı kekten yapmıştım," dedi ve bizi beklemeden eve doğru yürümeye başladı. Kuzey eliyle kapının olduğu tarafı gösterip kaşlarını kaldırarak baktı bana, ben de hazır hissetmesem bile mecbur olduğum konuşmayı yapmak üzere annemi takip ettim.

İçeri girdiğimizde bir an kendimi yabancı bir yerdeymişim gibi etrafa bakınırken buldum, birkaç günde hiçbir şey değişmemişti fakat artık evden ayrılırken olduğum kişi değildim ve her şey gözüme daha farklı görünüyordu bir şekilde. Antreyi geçip salona girdiğimiz anda duvarda asılı olan büyük tabloyu ilk defa görmüşüm gibi irkildim, oda boyunca ilerleyip koltuklardan birine otururken tuvalin üzerini kaplayan geyiğin gözleri hep benim üzerimdeydi sanki. Bu durum halihazırda içinde bulunduğum gerginliğini daha da artırsa da yanım oturan Kuzey'e de elindeki tepsiyle içeri giren anneme de tek bir duygumu dahi belli etmedim.

Tabaklarla çay fincanlarını önümüzdeki sehpaya koyup çaprazımdaki koltuğa oturduktan sonra daha fazla bekleyemediğim için "Ne zamandır biliyordunuz?" diye sordum.

"Ne zamandan beri ataseziye sahip olduğumdan şüpheleniyordunuz ve ne zaman emin oldunuz?"

Annem parmaklarını kucağında birleştirdi ve derin bir nefes alıp "Doğduğun günden beri bu ihtimali düşünüyorduk, aynı kaygıları Dalya için de yaşıyorduk fakat belki de teyzene olan benzerliğin yüzünden bu yeteneğe ablandan ziyade senin sahip olacağından endişeliydim," diye konuşmaya başladı.

"Topluluk tarafından sizleri daima izlemem gerektiği söylenmiş, belli bulguların görülmesi durumunda yapılması gerekenlerin yazılı olduğu yönergeler verilmişti. Her şey sorunsuz bir şekilde ilerliyordu ki ansızın annemi kaybettik ve bir süre sizi yeteri kadar izleyemez oldum. Aynı dönemde Kontrast'ta kalman gerekti ve oradan çıkıp Sophie'den bahsetmeye başladığında seni koruyamadığımı düşündüm, aynı zamanda korkularımın gerçek olacağını anlamıştım ve kendimi suçluyordum. Ne var ki aylar, hatta yıllar geçti fakat sende ataseziye dair tek bir işaret görmedik. Bu durum karşısında şaşkın olsam da yanılmış olma ihtimalimize sıkıca tutunup bunu düşünmemeye karar verdim, baban da aynısını yapmayı kabul etti ancak son zamanlarda durumunun ağırlaştığını gördüm ve yaşadıkların, bize anlattığın duyguların, davranışların, hepsi bana kız kardeşimi anımsattı Eylül. Korktum ve Mirsad Bey'i aradım, sonrasını zaten biliyorsun."

Lavantalar ÖldüğündeWo Geschichten leben. Entdecke jetzt