PROLOGUE

350 13 1
                                    

Not edited yet. Guys balik school na ko ngayon kaya sobrang bagal ang pag u-update ko. 

-------------------



"Pssst." sabi ko habang nakatago sa likod ng itim na sasakyan. Napalinga-linga si Miah sa paligid, hinahanap kung sino ang nag 'pssst' sa kanya.

"Pssst." pag-uulit ko. I covered my mouth with my hand to stop myself from laughing. He's so confused and focused on finding me.

Nung nahuli niya na ko. Agad napakunot ang noo niya at masamang tumingin sakin. Sinenyasan niya kong umalis na, pero yumuko akong lumapit sa kanya at nagtago sa tabi niya.

"Anong ginagawa mo dito Claire!? Mapapagalitan ako ni Boss sa ginagawa mo!" Bulong niya. Pinagalitan niya pa ko.

"Sssh. Kung ayaw mo tayong mahuli, wag kang maingay. Ako na bahala kay Boss." I winked at him to reassure him that he won't get scolded by our boss. He exhales a shaky breath.

Kinuha ko ang baril ko sa likod ng jeans ko at hinanda na.

"And who told you that you're allowed to have a gun with you?" taas kilay na tanong sakin ni Miah. I just smirked at him and shushed him.

"Ako muna papasok. If you hear a gunshot you run." bulong sakin ni Miah. I secretly rolled my eyes at him. Like I'm going to listen to him.

He stood up and ran towards the warehouse. Nagtago siya sa dilim at sumandal sa pader. Nung pumasok na siya may narinig akong mga sigaw na hulihin daw si Miah. That's my cue to go in and save the day. Miah shot a lot of men nung nakapasok na ko. Pag-angat ko ng tingin kay Miah, I saw a guy behind him that was about to shoot him pero inunahan ko siya at binaril.

Miah stopped and looked at me. "I told you to leave not follow me!" sigaw niya sakin.

"You're welcome." sarkastiko kong tugon. Nginisian niya lang ako at binaril ang iba pang mga kaaway.

"Oh shit!" I dropped my gun dahil wala ng bala. I was about to get the gun in front of me but someone kicked me from behind. I fell on the ground and rolled on my back. Pagka-angat ko ng tingin sa lalaking sumipa sakin, nag-ready siya na parang karate.

"Seriously?" I raised my brow at him and stood up.

"Aaaaah!" sigaw niya, handa na kong sugudin. I act like I'm bored, well I really am.

I narrowed my eyes at him and tilted my head to watch his action. He was about to attack me but he stopped and just fell in front of me. Masama kong tinignan si Miah. Pakialamero!

"He's mine!" asik ko sa kanya.

"Well, princess I need to protect you. Now stay behind me or else malalagot  ako kay Boss." sabi niya nung nakalapit sakin. Inirapan ko lang siya at kinuha ang baril na nasa harapan ko.

--------------

Pagkatapos namin iligtas ang mga kasamahan namin, bumalik na kami sa hideout.

"Asan si Boss?" tanong ni Miah sa kasamahan namin pagdating namin sa hideout.

"Nasa opisina niya." tugon naman ng lalaki. He bowed his head at me nung nakita niya na ko. Seriously how many times do I have to tell them that they don't need to do that to me!?

Tinanguan lang siya ni Miah at naglakad na papasok sa hideout. Sinundan ko naman siya at nag-bow ang ibang mga kasamahan namin nung nakita nila ko. Argh! I hate the attention.

Nung dumating na kami sa office ni Boss, kumatok muna si Miah. We heard someone said 'come in' kaya binuksan na ni Miah.

"Boss." sabi ni Miah. Nasa likod niya ako ngayon. Miah is a tall guy kaya hindi pa ko kita ng Boss.

"How's the rescue?" tanong ng isang lalaking pamilyar na boses.

"Successed Boss, pero may problema." Napailing-iling na sabi ni Miah. Inirapan ko siya kahit hindi kita. Alam ko ako yung tinutukoy niyang problema. He should be thanking me. I helped him with this rescue.

"What?" Boss asked, coldly.

Tumabi si Miah to reveal me. I looked at our Boss and smiled at him, habang siya ang sama na ng tingin sakin.

"Hi!" bati ko sabay taas ng kamay ko at kumaway.

"What are you doing here?" galit niyang tugon. Inirapan ko siya at pumasok na sa loob. Umupo ako sa couch na nandun at tinaas ang mga paa ko sa table. Sinara naman ni Miah ang pinto at tumabi kay Boss, crossing his arm across his chest.

"Seriously. We haven't seen each other for almost 8 years and all you could say is 'What are you doing here'?" ginaya ko ang pagkakasabi niya ng 'What are you doing here'.

"Seriously Clarissa?" he raised his brow at me. I smirked. I stood up and walked towards him. We stared into each other's eyes before I smiled.

"Miss you too big bro." I said and hugged him.

"Tsk. Welcome back Princess." Sabi niya. Ngumisi ako at lumayo na sa kanya.

Yes. I'm back.


---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------



Us against the World - TOTGA Book 2 Where stories live. Discover now