ကုန်းမြေကြီး၏ အရှင်သခင်ဝမ်ဖေး( Book - 2)

အပိုင်း (၄၈) - အန်းမိသားစုသို့ အပြန်

"သခင်လေး...နောက်ဆုံးတော့ သခင်လေး ပြန်လာပြီ "

တံခါးစောင့်က အန်းကျီယန်ကို မမှိတ်မသုန် စိုက်ကြည့်လိုက်ကာ အနားသို့ရောက်လာလေတော့သည်။

အန်းကျီယန်က မေးလိုက်၏။

"ကျွန်တော် အဝေးရောက်နေပြီး မရှိတဲ့အချိန်တုန်းက မိသားစုထဲမှာ ကိစ္စကြီးတစ်ခုခုများ ဖြစ်သွားသေးလား?"

တံခါးစောင့်က သူ့ခေါင်းကို တစ်ချက်ခါယမ်းပြလိုက်မိသော်ငြား တစ်ခုခု ကို ပြန်စဥ်းစားမိချိန်တွင် သူက ခေါင်းငြိမ့်ပြ၏။

"သခင်ကြီး နဲ့ သူ့ဇနီး တစ်ခါလာသွားသေးတယ်။ သူတို့က ရန်ပွဲအကြီးကြီး ဖြစ်သွားကြတာပဲ။ ဒါပေမဲ့ သခင်လေးကလည်း ဒီမှာမရှိသလို ကိုယ်လုပ်တော်ဖန်ကလည်း ဆုံးဖြတ်ဖို့အတွက် အာဏာမရှိဘူးလေ။ အဲ့တာနဲ့ သူတို့ ပြန်သွားကြတာပဲ"

အန်းကျီယန်က ခေါင်းငြိမ့်ကာ အထဲသို့ လျှောက်ဝင်သွားလေ၏။ သူက သူ့ဦးရီတို့ လင်မယား ဘာလို့ လာသွားသည်ကို မမေးပေ။

တံခါးစောင့်က သခင်လေးနှင့်အတူ လိုက်ပါသွားသောလူကို ကြည့်လိုက်မိ၏။ ထိုသူက ပါးစပ်ကို ဖွင့်ကာ တစ်ခုခုပြောချင်နေဟန်ရသည်။ သူ့လို အစေခံတစ်ယောက်သည်ပင် ထိုသူသည် သာမန်လူမဟုတ်ကြောင်း ပြောနိုင်ပေ၏။ သခင်လေးက ခရီးဘာလို့ထွက်ပြီး ဤကဲ့သို့သော သူမျိုးကို ခေါ်ဆောင်လာသည်ကိုတော့ သူမတွေးမိပါချေ။

ပထမတွင် ဝမ်ချင်းလန် နှင့် အခြားကိုယ်လုပ်တော်များက အန်းကျီယန်နှင့် သူ့မောင်နှမသားချင်းများ ဘာကြောင့် အန်းယွမ်စီရင်စုကနေ ခရီးထွက်သွားသည်ကို မမှန်းဆနိုင်ကြပေ။ အရင်သခင်ကြီးက ဤကဲ့သို့ ကြီးမားလှသည့် လျှို့ဝှက်ချက်ကြီးကို ဖုံးကွယ်ထားလိမ့်မည်ဟု သူတို့ မသိထားကြပါချေ။ ထို့အပြင် သူက လက်ထပ်ပွဲကိစ္စကို အပြင်သို့ ပေါက်ကြားခွင့်မပြုသည့်အတွက် ဤကိစ္စကို လူအများကြီး မသိထားဘူး ဖြစ်သည်။

အဲ့ဒီနောက် အန်းချန်တိက ရောက်လာကာ ပြဿနာရှာလေတော့၏။

အန်းချန်တိက အန်းကျီယန် သည် ကျွင်းကျီမြို့သို့ လက်ထပ်ပွဲဖြစ်မြောက်ရေးအတွက် သွားကြောင်း စီရင်စုအောက်တရားသူကြီး ထံမှ ကြားခဲ့ရသည်။ သူက တစ်ချိန်လုံး စိုးရိမ်ပူပန်နေရတော့၏။ နောက်ပိုင်းတွင် စီရင်စုအောက်တရားသူကြီး ကျင်း ကလည်း ဒီကိစ္စကို သိရှိသွားလေ၏။ ထူးခြားဆန်းကြယ်သည့် ထိုသူ၏ နောက်ခံကို စုံစမ်းဖို့ရာ မဖြစ်နိုင်သည်မို့ သူတို့က အန်းမိသားစုထံမှ အကျိုးအမြတ်များကို ရိတ်သိမ်းဖို့အတွက် အလျင်စလို မကြိုးစားရဲကြပေ။ ထို့ကြောင့် သူတို့၏ အစီအစဉ်များကို ယာယီရပ်တန့်ထားလိုက်ကြရသည်။ ထိုအကြောင်းကြောင့်ပင် အန်းချန်တိမှာ ခါးသီးမှုတို့ဖြင့် အမြဲလိုလို မွန်းကြပ်နေရခြင်းပါပင်။