Gathered Memories [Acquisitive Billionaires Series #2 COMPLETED]

Chapter 29

(Enjoy Reading!)

~0~

Pagkamulat ko pa lamang ng aking mata ay bumalot na sa akin ang sakit ng aking buong katawan.

Nakaramdam din ako ng takot kaya pinalibot ko ang aking mata sa paligid. Tila nabunutan ako sa tinik sa dibdib ng mapansing nasa ospital ako. Bumungad sa akin ang mukha ni Lucas kaya kaagad ko siyang ginising.

Nakita ko naman siyang unti-unting dumilat, nanlalaki ang kanyang mata nang makita niya ako.

"L-Love... Are you okay?" tanong niya sa akin.

Ngumiti naman ako sa kanya at tumango.

Tumayo siya at lumapit sa mesa sa aking gilid.

"Love, are you hungry?" tanong niya sa akin.

"Yes." sagot ko sa kanya habang nakangiti. Natutuwa akong pagmasdan siya na inaasikaso ako.

Napatingin naman ako sa magkabila kong braso, sobrang laki ng mga sugat na aking natamo, kaya hindi ko tuloy maiwasang malungkot.

"Lucas, where's my twins?" tanong ko sa kanya.

"It's our twins, love. They're with your parents. Pero pupunta sila dito mamaya." sabi niya. Napangiti naman ako ng malawak when he emphasize the "Our twins" I'm so glad he appreciates and love our twins kahit sa napakabilis at biglaang pangyayari.

"Okay" I simply replied. I miss them so much. Ilang araw na ba ako nandito sa ospital? Parang hinang-hina kasi ang pakiramdam ko.

"Ahmm...Lucas, Ilang araw na ako dito sa ospital?" tanong ko kay Lucas nang lumapit siya sa akin dala ang tray ng pagkain.

"Almost three days, love. That's why you need to eat more today" sabi niya at inilapit sa aking bibig ang kutsara na may kanin at ulam.

Siya ang patuloy na nagpapakain sa akin, at nagpapainom ng tubig dahil nahihirapan pa rin akong igalaw ang dalawang braso ko dahil sa malaking sugat na nandoon. Napangiti ako sa inaakto niya. He's so sweet and adorable. Kaya nagawa ko nang kalimutan ang naging alitan namin kamakailan lamang.

"Don't worry now, love. I'm always here by your side." he said out of nowhere and smiled.

"Thank you, Lucas" I said while smiling wide. He lean on me and gently kissed my forehead.

"I will protect you no matter what happens, Gabrielle. I love you so much." he said while softly caressing my hands.

I smiled wide while watching him cutting the fruits for me, He gently cutting those in cute shapes kaya natawa ako ng mahina, that's why he looked at me, confused.

"What are you doing with the fruits, Lucas?" natatawang tanong ko sa kanya. Inilagay niya muna ang mga prutas sa platito bago bumaling sa akin.

"I'm cutting this into cute shapes like what my Dad used to do for me when I'm sick or whatever. Don't you like it?" sabi niya sa akin. Napatingin ako sa platito laman ang hugis puso, kuneho, teddy bear at candy cane na mansanas.

"I love it. Natutuwa lang ako sayo. Thank you for this" sabi ko at kinain na ang mga hiwa ng mansanas na nasa platito.

Habang kumakain ako ng mansanas ay ilang minuto lang ay bumukas na ang pintuan ng kwarto at bumungad sa akin ang dalawa kong kuya na buhat-buhat ang aking kambal kasunod sila Mommy at Daddy.

"Oh Gosh! My baby girl and baby boy! Mommy missed you two so much!" gustong-gusto ko man silang hawakan at buhatin ay hindi maaari dahil sa aking mga sugat. Baka mabitawan ko lamang sila kung ipipilit ko.

Binuhat naman ni Lucas ang dalawa at lumapit sa puwesto ko. I kissed their foreheads and smiled wide.

"Mommy can't carry these cute babies kaya si Daddy muna ang bubuhat sa inyo" sabi ni Lucas habang nakangiti. Humalik din siya sa noo ng dalawa bago tumingin sa akin.

"Look at Aquila, love. Palagi na siyang nakatawa at nakangiti. But this little kiddo here, palaging tahimik at nakasimangot, kanino ba yan nagmana?" biro ni Lucas.

"Tinatanong mo pa ba yan, Obviously, sayo lang naman namana ni Caelum ang ugali niya." sabi ko sa kanya.

Nagsitawan naman sila Mommy sa naging sagot ko maging si Lucas even Aquila, She looks so cute while laughing, I can see her new grow front teeth.

"Baby Caelum, smile naman dyan. Ang sungit sungit mo naman baby boy" sabi ko at pinisil ang pisngi niya ngunit nanatili lang itong nakatingin sa akin.

May dala-dalang mga pagkain sila Mommy kaya ihinanda na nila ito upang makakain na rin kaming lahat. Mabuti na lang at nagdala sila ng dalawang walker kaya nailapag muna ang kambal habang kumakain.

May dalang kare-kare, caldereta, menudo at mga ubas sila Mommy. May kanin din at fresh orange juice. Kaya kahit na kakatapos ko lamang kumain ay bigla ulit akong nakaramdam ng gutom. Naghati kami sa pagkain ni Lucas sa kanyang pinggan dahil siya rin naman ang umaalalay sa akin tuwing kakain.

Lahat ng putahe ay inilagay niya sa aming pinggan. Nakakatuwa na gustong-gusto niya rin ang mga pagkain na dinala nila Mommy.

Naging tahimik lamang ang pagkain namin, tanging si Aquila lamang ang gumagawa ng ingay dahil sa bungisngis niya habang naglalaro sa walker niya.

"Anyway, Kuyas, wala ba kayong work?" tanong ko sa kanila.

"We have. Pero hindi namin kayang pumasok sa trabaho habang nandito ka sa ospital. We can't bare to work as of now." sabi ni Kuya Lee at tumango bilang sangayon si Kuya Gabriel.

"Awww, Thank you my brothers! I love you both!" sabi ko at ngumiti.

"No worries, You're our little Princess, oh my bad, may bago na pala kaming princess, ang cutie na si baby Aquila, Yehey!" sabi ni Kuya Gabriel kaya humagikgik si Aquila. Nakakatuwa naman ang babaeng anak ko, parang hindi nanggaling sa sakit.

Matapos ng maigsing usapan ay naging tahimik na muli ang paligid at nagpatuloy ang pagkain.

Natutuwa akong pagmasdan silang lahat na tila masaya na dahil sa simpleng pagkain naming lahat. Pagala-gala rin ang kambal dala-dala ang kanilang walker.

Maya-maya lang ay biglang bumukas ang pintuan at bumungad doon ang ilang kaibigan ni Lucas.

"Rythe, Corvus, Hydrus. Bakit kayo nandito?" tanong ni Lucas at ibinaba muna ang hawak na pinggan sa maliit na mesa.

"We have a bad news, Sorry to interupt but this is in hurry. Katrina escaped. Mukhang may kapit din siya sa mga nasa loob. We need to hurry, baka balikan niya kayo. Come with us, Lucas. We'll save this f*cking problem as soon as we can" wika ni Rythe kaya lumakas agad ang kabog ng puso ko dahil sa kaba.

Lumapit naman si Lucas sa akin at hinalikan ako sa aking noo.

"I'll be back, I promise to protect you whatever happens. I love you, Gabrielle."

~0~

Please don't forget to vote and comment for more updates! Every vote and comment will be highly appreciated!

NO PLAGIARISM. PLAGIARISM IS A CRIME.

(I worked hard for this. So you better work on your own story.)

@_Sodaaaaa | 2020