Don't be shy {Draco x reader}

{10}- With a part from Draco's POV 💚

-Draco's POV-
Εχει περάσει μια βδομάδα απο τον τελευταίο μας τσακωμό με την l/n. Και τα λογια της δεν έχουν φύγει ουτε στιγμη από το μυαλό μου. Δεν της εχω μιλήσει απο τοτε. Και φαίνεται να το διασκεδάζει. Να της αρέσει. Αλλα δεν έπρεπε να με χαλάει εμένα αυτό. Ετσι κι αλλιως δεν ενδιαφερομαι για εκείνη δεν εχω αναγκη ούτε λίγο την προσοχή της. Εξάλλου Εχω τοσα κορίτσια να τρέχουν από πίσω μου όπως της είπα.

-Ντράκο. Τι εχεις πάθει τελευταια?

Ακουσα την Πανσυ να λεει καθώς έβαλε το χερι της πάνω στο δικό μου. Γυρισα και την κοίταξα κουνωντας το κεφαλι μου για να διωξω τις σκέψεις μου.

-Την τελευταια βδομάδα δεν εχεις όρεξη για τίποτα που σου λέω να κάνουμε. Τι τρέχει?

Προσπάθησα με ολο μου το είναι να μην κουνησω κυκλικά τα ματια μου. Απο εκείνη την στιγμη στις τουαλέτες νομίζει οτι τα έχουμε.

-Τίποτα δεν εχω Πανσυ, ασε με ήσυχο τώρα.

Είπα κάπως πιο αποτομα και γυρισα ξανά μπροστά μου τραβώντας το χερι μου απο το δικο της.

-Αντε παρατα μας Μαλφοι πια. Μια εβδομαδα τωρα το ιδιο βιολι. Δεν έχουμε Ολοι όρεξη για τις καυλες σου.

Είπε αποτομα και σηκώθηκε και Εφυγε. Τι διάολο εχω παθει? Ακόμα και η Πανσυ νευριασε μαζι μου που και να της το ζητούσα δεν θα ξεκολλουσε απο πάνω Μου πριν λιγο καιρό. Με τις φωνές της Ολοι στην αίθουσα γύρισαν και με κοίταξαν. Εριξα σε ολους ενα δολοφονικό βλέμμα και δεν χρειάστηκε κάτι παραπάνω. Ολοι γύρισαν πισω στις δουλειές τους. Ολοι, εκτός απο την y/n. Αυτή γύρισε μπροστά της πιο μετα απο τους υπολοιπους. Εμεινε να με κοιτάει πιο πολυ• κανοντας την καρδιά μου να χτυπήσει δυνατά και γρήγορα. Κάτι παει πολυ λάθος. Δεν γίνεται να νιώθω έτσι γενικά, ποσο μάλλον για την συγκεκριμένη κοπελα. Δεν γίνεται να αγαπήσω. Οπως είπε και εκείνη η καρδιά μου είναι παγωμένη. Ετσι, είναι ανίκανη να αγαπήσει. Τοτε όμως γιατι..νιώθω? Αφησα μια βαθιά ανάσα.Εχω την αίσθηση οτι θα κάνω μια συνηδειτοποιηση συντομα• που δεν θα μου αρέσει και πολυ.

-Y/n's POV-
Γυρισα ξανά μπροστά μου και συνεχισα την συζήτηση που ειχαμε με τα παιδιά σχετικά με το Κουίντιτς. Ο Χάρυ όμως δεν ηταν εδώ. Το μυαλό του είχε χαθεί κάπου αλλου.

-Ει, Χάρυ.

Είπα καθως έπιασα το χερι του και τον εκανα να με κοιτάξει.

-Τι τρέχει?

Εκείνος άφησε μια ανάσα καθώς κοίταξε τον Μαλφοι ανέκφραστα αλλα ταυτόχρονα θυμωμένος και καχύποπτος.