Geri Dönüş

14.Bölüm

*** Okuyucularımm! uzun aradan sonra yeni bölümle karşınızdayım umarım beğenirsiniz :)

Kendimi toparladım hemen.Soğuğun da etkisiyle dolan gözlerime aldırış etmedim.

“Yanlış bir zaman da geldim sanırım” Can karnını tutarak yanıma geldi.Dikişleri vardı.Oh acısın az bile sana Can.Ben her dakika her saniye seni merak etmekten,seni düşünmekten kendimi yiyip bitireyim sen Denizle karşıma gel.

“Esra yanlış anladın”

“Her şey yanlış anlaşılmaz mı zaten?” Gözlerimi Deniz’e dikmiş dik dik ona bakıyordum.

“Beni ziyarete gelmiş Esra.Beni merak etmiş”

“ Gidebilirsin o zaman Deniz.Görmüşsün işte Can’ı ”

Yapmacık gülümsemesiyle sonra görüşürüz,diyip gitti.Bende yarım kalan konuşmamızı Can’ın simsiyah gözlerine bakarak konuşmaya başladım.

“Seni merak etmiş öyle mi?”

“Evet Esra ne var bunda?”

“Ben zaten seni meraktan gelmemiştim.Acaba öldü mü? diye bakmaya gelmiştim Can, biliyor musun?”

“Kıskanmanın sırası mı şimdi?”

“İçeri gir daha fazla dışarıda kalma.Dikişlerin acıyacak sonra.Bir daha seni gördüğüm zaman ölmüş ol lütfen.”

“Ne ölmesi Esra? Ölmeyeyim diye başımda sayıkladın durdun şimdide öl diye tutturuyorsun.Ölürüm bak.Öleyim mi?”

“Tövbe de.”

“Tamam tövbe tövbe.Sen yanıma gelmiştin dimi,hadi eve girelim o zaman hava soğuk”

“Yok Can gördüm seni.İyisin zaten. Hadi sen gir içeri annen merak eder”

“ Ailem burada değil”

Abow ben boşuna mı endişe etmiştim?  İstifimi bozmadan konuşmaya başladım.

“Yanına başka kızları alıyorsun yani?”

“Ya ne yapsaydım bu soğukta?”

“İşte hava soğuk.Kapıyı açmasaydın mesela”

“ Uzatmayalım Esra.Hadii ”

“Hmm..tamam ama-“ sözümü tamamlamadan kolumdan tuttu ve kendi sırtına koydu.Neymiş dikişleri varmış da yürüyemiyormuş.Bende “ Dikişlerin şimdi mi aklına geldi” dedim.Güldü sadece.Gıcıkk.

Eve gelirken  meraklanıp “Berke nerde Can hani başındaydı senin?” dedim

“Buluşması varmış.Hem hava soğudu hadi”

Buluşması mı vardı? Kimleydi ki? Yoksa Ablamı mı aldatıyordu? Kara listeme bir kişi daha eklendi ‘Berk’ hesabını sorarım ben sana.Hıh.İçim fesatladı.Neyse.

Can’ın evine gelmiştik.Çok tedirgindim.Fazla durmamalıydım.Karnı açtır diye yemek yapayım dedim ama aldığım cevap ne olsa beğenirsiniz? “Deniz yaptı sağ olsun karnım tok.” Odun .Odun! Deniz yaptı ne demek? Hani meraktan gelmişti yemek yapmış bir de okulda görürsün kızım sen.Bende “ Yok karnın açtır senin” desem de diretti.Bende trip atıp eve gittim.

 Hayır yani ben onun için gelmişim illa yapacak bir odunluk.Gittim eve yattım yatağıma.Tavanımla uzun uzun bakıştıktan sonra telefonumu elime aldım.Nasıl olsa bugün okula gitmeyecektim.Whatsapp’dan 2 tane mesajım var.Bilin bakalım kimden? Burak  ve Deniz.Denizle uğraşmak istemiyorum sonra hesabını gösterecem zaten. Peki Burak? merakla mesajını açtım.

“Seni çok üzdüm.İlk kendini tanıtmaya başladığın zaman üstüne çok geldim.Arkadaş olarak kalamaz mıyız?”

Bu neydi şimdi? Aniden ne özrü bu? Burak’tan böyle bir şey beklemiyordum.Haliyle şaşkındım.Deniz’in mesajını açtım.Bana hesap soruyordu.

”Hani sevgili değildiniz?” durur muyum bende hemen tüm sinirimi Denizden çıkarmaya karar verdim.Ne yazacağımı düşündükten sonra mesajımı yazmaya başladım

“ Sen bana hesap soramazsın.Evet o zaman sevgili değildik ama bundan sonrada sevgili olmayacağımız anlamına gelmez.Peki senin yaptığın ne?  Seviyorsun onu belli ama boşuna çabalama.” Birkaç dakika içinde cevap geldi.

“Evet seviyorum ve çabalayacağım.Senin bu sözlerin bende bir değeri yok.İşime burnunu sokma o yüzden!”

O kadar çok sinirlenmiştim ki sinirden tam ne yazdığımı bile bilmiyorum.Ne yazdığımı okumak için telefonumu koyduğum masadan geri aldım ve okumaya başladım.

“Benim işime burnunu sokan sensin.Ben uyarımı yaptım.Sonuçlarına katlanırsın.”

Deniz de sessizce bu düelloyu kabul etmişti. Görüşeceğiz kızım seninle.Ay çok sinirlendim ya.İyi de neden bu kadar sinirlendim ki ben? Ya Can bana karşı geçici şeyler besliyorduysa ve bana karşı hisleri bittiyse? Abow Esra o zaman nanenin en büyüğünü yedin.Aptal kafam yaa.Sert bir şekilde yatağa uzandım.Bunu hak etmiştim.