16.Bölüm

119 9 3
                                    

Evin kapısından içeri girdiğimde,ayakkabılarımı çıkartıp duyduğum poşet  hışırtılarından ablamın alışverişten döndüğünü ve aldığı malzemeleri poşetlerden çıkarıp yerlerine yerleştirdiğini anladım.Ayakkabımın tekini çıkartırken yere oturup zorlayarak çıkarabildim.Gözlerimi çıkardığım ayakkabılarıma sabitledim.İyi de biz neden ayakkabılarımızı çıkarıyorduk ki? Kocaman ev işte hem zorla çıkan ayakkabı eziyetinden kurtulmuş olurdum.Çok geçmeden ‘Dınn’ diye sesli düşen jetonuma katıldım.Koca evi kim temizlerdi sonra? Tabi ki ben! Böylesi daha iyiydi.İşi yokuşa sürmede üstüne yok  Esra!

Kabanımı çıkarıp astıktan sonra ablamın yanına gidip “Yardım edeyim mi?” dedim  gözlerimi kırpıştırarak.Ablam gayet sakin ses tonuyla “Üşümüşsün ısın sen misafirlere masa kurarken yardım edersin.”

“Abla sana bir şey sorabilir miyim?”

“Tabi sor.”

“Özel ama”

“Hmm..Sor!”

“Çalışıyor musun abla?”

“Nereden çıktı bu”

“Beynimden.Tamam tamam söylemedim say.Haddim değil belki ama..hani alışveriş yaptın ya ev için.Ondan yani..”

“Yok canım ailem gönderiyor ondan yoksa ben ve çalışmak?”  sağ işaret parmağını kendine doğrultarak söyledi.

“A-Ah tabi” içim bir garip olmadı değil hani.Boşluk gibi sanki.İçi doldurulamayacak cinsinden en büyük..

Üstümü değiştirmek için odama çıktım.Kendimi rahat hissetmek için siyah eşofmanımı giyip üstüme t-shirtümü giydim.T-shirtümün içinde kalan siyah saçlarımı çıkarttım,kahküllerimi aynada düzeltip aşağıya indim.Ablamla birlikte masayı kurup misafirleri çağırdım o tatlı sesimle.Güzelce yemeğimizi yedikten sonra masayı toplarken telefonuma gelen mesajımı açtım.Yabancı numaraydı.Ahh ama bu Burak! Peki ne yazmıştı? hemen koltuğa geçip mesajını okudum.” Sadece arkadaş olmak.. Çok mu şey istiyorum Esra?” Delirticek bu çocuk beni.Bende ona mesaj attım.

“ Burak olanlardan sonra arkadaş olalım demek? Komik değil mi sence de?”

“Komik olsa neden arkadaş olalım derim Esra?”

Doğru ya.Neden desin ki? Telefondan ayırdığım gözlerimi tekrar mesaj yazmak için telefonuma sabitledim.

“Tek şans.” Ben ne yapmıştım böyle? Ah Esra aklından ne geçiyordu kızım senin? Al başına belayı.Burak da sevinç  mesajı atıp durdu.Ben tam bir Malım! Ve bundan daha büyük bir sorun vardı: Can! Peki  O bu meseleyi önemser miydi? Yok canım.Önemsemezdi.Dimi? Evet evet önemsemezdi.Neden önemsesin ki?

Telefonumu eşofmanımın cebine koyup ablama yardım etmeye gittim.İşimizi bitirince odama çıktım.Telefonumdan saate bakınca 15:00 yazısını gördüğümde çok şaşırmam doğaldı.Zaman ne çabuk geçmişti.Yatağıma uzanınca aklıma istemsizce Can geldi.Ne alakaysa.İstemsizce bile aklıma geliyorsa ben bu çocuğa fena tutuldum.Hayır yani insan konuşur benimle.Konuşma provası mı yapsam? Yok ya.Sıkılıp telefonumdan whattsapp’daki grubumuza baktım.Orada bir adet Can gördüm sanki.Evet evet o.Ama içime oturan bir adette ‘öküz’ vardı.Numarası yoktu ki bende.Yani bana vermemişti.Dudaklarımı büzüp,havada duran iki elimi aşağıya indirdim.

Bir an aklıma doktora gidip “Doktor Bey Amca,bana bu aşka karşı antibiyotik ne bileyim ağrı kesici veremez misin? Kalbe yapılan ağrı kesici yok mu,sen bilirsin.” Dediğimi düşündüm.Deliriyor muydum ne? Evet evet kesinlikle deliriyordum.Uyumak en iyi çözüm yolu,bir kaçıştı.Yoksa kafamın içindeki düşünceler beni kemirip yok edeceklerdi.Hemen yatağımın içine girip uyumaya çalıştım ama bir türlü uyuyamadım.Neden neden neden  Sen? Allah’ım kara sevdaya tutuldum.Can karşılık vermeye vermeye geberip gidicem.Sen bu kuluna yardım eyle.

Ya Allah dualarımı kabul etmişti ya da Can benim sesimi duymuştu bilemiyorum ama çalan telefonumu aldım elime.Numara tabi ki yabancıydı ama ben bu numarayı tanıyordum.Kıkırdadım.Kendimi toparlayıp telefonumu açtım yoksa kapanacaktı.Gayet ciddi bir ses tonuyla

“Efendim Can?”

“Dışarı gelebilir misin?”

“Nerdesin? Kapı da mı?”

“Soğuktan donucam hadi.”

Telefonu kapattıktan sonra sevine sevine aşağıya indim.Saçlarıma çeki düzen verip,Kapıdan dışarı çıktım.İşte oradaydı,karşımda! Sevincimi belli etmeden hafifçe gülümsedim.Öksürmesiyle kafamı ona çevirip gözlerimi gözlerinde sabitledim.

“Evet Can?”

“Konuşabilir miyiz Esra?”

“Tabi” kapıyı kapadıktan sonra yanındaydım.Ah kokusu! Fazla kendimi kaptırmamalıydım.Kendime geldiğimde Can da gözlerini gözlerimde sabitlemişti.Konuşmaya başladı.

“Esra hastanede ne dediğimi hatırlıyor musun?”

Yutkundum.Nasıl unutabilirdim ki şapşal!

“Evet hatırlıyorum”

“ Duygularımızın karşılıklı olduğunu sanıyorum ama”

Hah bir bu eksikti ne ama ne?

“Ama?”

“Duygularından emin misin?”

Ne diyordu bu şapşal.Tabi ki de emindim! Değil mi?

“Evet eminim Can.” Emindim canım.Bu kadar zaman kimin için yanıp kara sevdalara düştüm ben.

Elini ensesine götürüp nefesini dışarıya verdi.Ve sonunda konuşmasına başlayabildi benim şapşalım.

“Madem eminsin.Benim öhöm..Benim Kelebeğim olur musun?”

Ohaa teklife bak be.Hayır denir mi? Tabi ki de hayır.

“Ne yani 3 günlük mü?”

“Off romantikliğin içine etmesen olmaz dimi Esra Hı?”

“Soruma cevap lütfen.”

“Niyetim 3 günlük gibi mi duruyor?”

“Valla niyetini bilemem.Ne bileyim 3 günlük mü sen söyleyeceksin!”

“Esra şu anı berbat etme bari.Lütfen”

“Bakalım göreceğiz niyetini Can Bey.3 gün sayıcam bak bugün bir oldu”

“Mesaj alındı Kelebeğim” Güldü Gül-dü.Yerim lan seni.Şapşal şey.

“Üşütme hadi evine git o zaman.Bak yarın geliyorsun okula ona göre”

“Dikişlerimle?”

Hihh ben nasıl unuttum onu! Aptalsın Esra.Malsın Esra.

“Buraya kadar acımıştır ya kıyamam.”

“Kıyma”

“ha ha çok komik.Nasıl geldin buraya sen?”

“Arabayla”

“Nasıl?”

“Arabayı sürüyorsun ya Kelebeğim öyle geldim işte”

“İğrenç espriler uzmanı.Kim getirdi seni bu halinle onu soruyorum.”

“Berk.”

“Hmm.Tamam hadi üşütme bak yeni çıktın hastaneden iltihap kapmasın yaran.”

“Tamam hadi gir sen”

“Tamam giriyorum ben git sen”

Allah’ım çok teşekkür ederim sana.Benim gibi hayırsız bir kulunun duasını kabul ettin.Halbuki başıma gelecek şeyleri bilseydim bu duaları eder miydim? Mal olan Esra’ysam sanırım ederdim.Eh kendimi tanıyorum.

Sevgili okuyularım bölümler geç gelebilir çünkü sınavlarım başlayacak.

Esra Can'ın teklifini kabul etmekle iyi bir şey mi yaptı sizce? Yorum yazarsanız sevinirim.Gelecek bölümde görüşmek üzere kendinize iyi bakın :)

Geri DönüşWhere stories live. Discover now