Η ζωή του ανωμάλου ερωτευμένου Αλεξ

Το παρελθόν σε κυνηγά

- Τι ήταν αυτό το ξαφνικό φιλί?? Οοοοχι ότι δεν ήταν ωραίο, απλά ήταν ξαφνικό...
- Συγνώμη... (Έσκυψε το κεφάλι ντροπαλά)
- Είσαι καλά?
- Να το άτομο που κάνει κουμάντο στην παρέα που προσπεράσαμε ήταν ο πρώην μου... Και δεν ήθελα να μου μιλήσει (Είπε και με πήρε αγκαλιά κλαίγοντας)

Από όσο κατάλαβα, είναι άνθρωπος της βίας και η Έλενα δεν ξέρω καν τι δουλειά είχε με αυτόν... Αλλά τι? Βγαίνει με εμένα για να μην την ενοχλεί ο άλλος δηλαδή? Ξαφνικά χτυπάει ξανά το τηλέφωνο, αλλά αυτή την φορά με ένα νούμερο που δεν το ξέρω και το σηκώνω.

- Ναι?
- Άλεξ που είσαι???? Εγώ είμαι ο Νίκος, ο Νικολάκης?

Εκείνη την στιγμή κόμπλαρα φουλ!

- Άλεξ με ακούς????
- Ναι τι έγινε?
- Είμαι στον Βόλο, στα ΚΤΕΛ μπορείς να έρθεις να με πάρεις? Θα σου τα εξηγήσω όλα από κοντά, αλλά είμαι μόνος και δεν ξέρω που να πάω τώρα...
- Κάτσε σε ένα παγκάκι εκεί, και θα έρθω να σε πάρω τώρα, μισό.

Η φωνή του μικρού ήταν πολύ αναστατωμένη, και η Έλενα ακόμα όπως πριν απλά με την απορία γιατί να με πάρει ο αδελφός της πρώην μου τηλέφωνο και μάλιστα να θέλει να τον πάρω από τα ΚΤΕΛ. Αφού της εξήγησα βέβαια ποιος ήταν, αφού άκουσε όλη την συζήτηση. Έτσι, με την Ελένη πήγαμε να πάρουμε τον μικρό. Με το που φτάνουμε στα ΚΤΕΛ τρέχει κλαίγοντας στην αγκαλιά μου. Μετά από δύο λεπτά παρατήρησε ότι ήμουν με μια άλλη κοπέλα και την κοίταξε παράξενα. Η Έλενα του χαμογέλασε και τον ρώτησε πώς των λένε. Δεν ξέρω αλλά έχει έναν μαγικό τρόπο που τον έκανε να ηρεμήσει, αν και ακόμα δεν κατάλαβε τι ρόλο έχει μαζί μου. Πήρα την τσάντα του και πήγαμε οι τρεις μας στο διαμέρισμα μου. Αλλά τώρα τι ξαφνικό ήταν αυτό? Το μόνο που έχω καταλάβει μέχρι τώρα είναι πως έφυγε χωρίς να ξέρει η μαμά του και η Δήμητρα, που πήγε.

Αφού τον έβαλα να ξεκουραστεί, θα σας εξηγήσω τι έγινε. Δύο εβδομάδες αφότου έφυγα από το σπίτι η Δήμητρα ξεκίνησε να καλεί συνεχώς τις φίλες της για να διασκεδάσουν. Κάθε βράδυ γινόταν λιώμα. Μετά από μια εβδομάδα έβγαινε με έναν τυπά και μέρα παρά μέρα λείπει από το σπίτι με την μάνα τους να ανησυχεί. Έναν μήνα μετά ήρθε σπίτι ο τύπος που έβγαινε η αδερφή του κάθε φορά που έλειπε η μάνα του και τον βριζανε συνεχώς, κάποιες φορές του πετούσαν και πράγματα όπως βιβλία και μπουκάλια. Η μάνα του δεν μπορεί να ασχοληθεί μαζί του γιατί λόγω δουλειάς γυρνάει πτώμα και όλοι του τα ρίχνουν πάνω του, έτσι αποφάσισε να με βρει και να μείνει μαζί μου. Δεν ξέρω κατά πόσο ήταν καλή ιδέα, ναι οκ την μητέρα του την έβλεπα και ακόμα την βλέπω σαν μητέρα μου αλλά προσπαθώ να ξεκοψω όσο γίνεται από αυτούς. Η Έλενα από την άλλη πιστεύει πως πρέπει να μιλήσω με την μητέρα του για να την ενημερώσω και μετά βλέπουμε. Αλλά αν πάρω τηλέφωνο και το σηκώσει η Δήμητρα? Δεν θέλω με την καμία να της μιλήσω. Γιατί να μπλέκονται κι άλλα προβλήματα? Εγώ έχω να πάω στην δουλειά σε μια ώρα και δεν γίνεται να αφήσω τον μικρό μόνο του εδώ. Και ο βλάκας ο κολλητός μου δεν απαντάει στο τηλέφωνο! Η Έλενα προσφέρθηκε να μείνει αυτή μαζί του αλλά δεν ξέρω κατά πόσο είναι καλή ιδέα. Ούτε που γνωρίζονται μεταξύ τους!