Η ζωή του ανωμάλου ερωτευμένου Αλεξ

Μετά τον χωρισμό

Γεια σας, είμαι ο Άλεξ. Τα επόμενα πράγματα που θα σας αφηγηθώ είναι πράγματα τα οποία δεν τα ήξερα. Μου τα είπαν άλλοι αλλά πρέπει να σας τα πω. Λοιπόν είχαμε μείνει στο νοσοκομείο...

Στο νοσοκομείο είχα ανεβάσει υψηλό πυρετό σε επικίνδυνο σημείο. Το μόνο που θυμάμαι είναι να ανοίγω τα μάτια μου, να νοιώθω έναν τεράστιο πόνο στην καρδιά μου και μετά από λίγο να ξανά χάνω τις αισθήσεις μου. Οι γιατροί μάλιστα, μου είπαν ότι πρέπει απλά να προχωρήσω στην ζωή μου, καθώς έφτασα σε σημείο να πεθάνω. Έτσι σήμερα που βγαίνω από το νοσοκομείο θα ξεκινήσω να ψάχνω για δουλειά. Ευτυχώς που έχω και τον κολλητό μου, καθώς θα με φιλοξενήσει μέχρι να βρω σπίτι. Αν και λέμε να φύγουμε από την πόλη και να κάνουμε και οι δύο μια νέα αρχή. Η αρχή όμως για να γίνει πρέπει να ξεκινήσω να ξεχνάω την Δήμητρα, αλλά όπως? Πώς ξεχνάς έναν άνθρωπο που ήσασταν μαζί τόσα χρόνια??? Άραγε... η Δήμητρα με ξεπέρασε ή όχι? Βλάκα Άλεξ, δεν θα ξεχάσεις ποτέ αν συνεχίσεις να σκέφτεσαι έτσι.

Επικοινώνησα με την μητέρα της Δήμητρας και αύριο θα περάσω από τι σπίτι για να μαζέψω κάποια από τα πράγματα μου. Ταυτόχρονα βρήκα ένα ωραίο σπίτι στον Βόλο, μακριά από εδώ που βρίσκομαι τώρα. Ένα απλό σπίτι για δύο άτομα είναι, τίποτα το σπουδαίο. Ξεκίνησα να ψάχνω και φορά δουλειά, αλλά δύσκολο στις μέρες μας. Προς το παρόν βολεύομαι και με τα ντελιβερι εδώ. Αλλά στον Βόλο...? Δεν ξέρω την πόλη, μια φορά κάναμε με το σχολείο μια στάση και τίποτε άλλο. Δεν θυμάμαι και πολλά από εκεί.

Σήμερα ήρθε η μέρα που πρέπει να πάω να μαζέψω κάποια πράγματα από το σπίτι που έμενα. Ο Φώτης, ο κολλητός μου, μου πρότεινε να έρθει μαζί μου για συμπαράσταση. Αλλά αυτό πρέπει να το κάνω μόνος μου. Όταν έφτασα, στο σπίτι ήταν μόνο η μητέρα της Δήμητρας. Έμαθε για εμένα που ήμουν στο νοσοκομείο αλλά ευτυχώς δεν είπε τίποτα στην Δήμητρα. Πήρα μόνο κάποια βασικά ρούχα, τα άλλα ας τα κρατήσει η Δήμητρας, δεν με ενδιαφέρει. Εγώ να ξεχάσω θέλω και αυτό θα με βοηθήσει. Με το που πάω να φύγω η μαμά της, μου έδωσε ένα μικρό χρηματικό ποσό. Πολύ καλή γυναίκα, ακόμα και τώρα που χώρισα με την κόρη της,με βοήθησε. Σαν μητέρα μου την είχα. Την ευχαρίστησα και έφυγα από το σπίτι. Εννοιωσα να φεύγει ένα μεγάλο βάρος από πάνω μου. Έγινε κάτι που έπρεπε να γίνει. Από τώρα ξεκινάω μια νέα αρχή.

Ο Βόλος είναι σχετικά ωραία πόλη. Δεν θυμάμαι να ήταν κάπως έτσι όταν είχα έρθει μικρός. Μια νέα πόλη, νέα αρχή, νέα ζωή. Την επόμενη εβδομάδα θα έρθει και ο Φώτης στο διαμέρισμα, αλλά αυτή την εβδομάδα θα είμαι μόνος. Όχι ότι με χαλάει η ησυχία, αλλά δεν ξέρω και κανέναν εδώ. Ελπίζω να μάθω και την πόλη αλλά κυρίως να κάνω καινούργιες παρέες.