Araf | On Birinci Kanto

Start from the beginning
                                    

öyle kurumlu kıldı ki beni,
ortak anamızı düşünmeden, küçük gördüm
64 insanları, Siena'lıların bildiği,

Campagnatico'lu çocukların bile bildiği
gibi bu yüzden oldu ölümüm.

67 Adım Omberto: bana zarar vermekle yetinmedi

kurum, bütün yakınlarım da aynı çileyi
çekti aynı neden yüzünden.

70 Bu nedenle taşıyorum burada bu yükü, yaşarken

hoşnut edemediğim Tanrı'yı hoşnut edinceye dek
ölüler ülkesinde, bu eziyet sürecek."

73 Başımı öne eğmiştim onu dinlerken,

içlerinden biri, konuşan değil başka biri,
taşıdığı yükün etkisiyle sendeledi,

76 beni görüp tanıdı, bana seslendi,

iki büklüm onlara eşlik etmekte olan benden
ayırmıyordu hiç gözlerini.

79 Dedim ki: "Agobbio'ya onur getiren,

Parislilerin minyatür dedikleri sanata onur veren
Oderisi değil misin sen?"

82 "Kardeş, Franco Bolognesi'nin fırçasının değdiği
kâğıtlar daha güleryüzlü şimdi" dedi;

"artık onurun çoğu onun, azı benim.

85 Yaşarken böyle saygılı olmayı bilemedim,
çünkü büyük bir üstünlük hırsı
olanca benliğimi sarmıştı.

88 Burada ödeniyor bu tutkunun cezası,

günah işlenilen yerde Tanrı'ya dönmeseydim,
inan buraya bile gelemezdim.

91 Ey insan yeteneğinin gelgeç başarısı!

Ne kısa süreli, doruklarınızın yeşili,
peşinden gelmezse eğer fırtınalı günler!

94 Cimabue resmin ustası bilirdi kendini,

oysa artık ünü karardı
Giotto aldı şimdi onun yerini.

97 Guido diye biri de, dilin onurunu aldı

adaşının elinden; ama ikisini de yerinden edecek kişi
şimdiden dünyaya gelmiştir belki.

100 Dünyada ün denilen, tıpkı bir esinti,
bir o yandan eser, bir bu yandan gelir,
yönü değiştikçe adı da değişir.

103 Ana baba demeyi öğrenmeden ölecek yerde,
yaşlanıp da ayrılırsan bedeninden,
ünün daha mı büyük olur bin yıl geçmeden?

106 Bin yıl dediğin, sonsuzluk ölçeğinde,
eşittir gökyüzünün en ağır dairesinde
göz açıp kapayıncaya dek geçen süreye.

109 Önümde ağır adımlar atanın,
dillerden düşmezdi adı Toscana'da,
şimdi adını mırıldanan yok Siena'da;

112 senyörüydü oranın, bugün ne denli alçaksa,

o günlerde o denli görkemli Floransa'nın
öfkesi üstüne boşaldığında.

115 Sizin ününüzün rengi tıpkı ot rengi,

bir koyulaşır, bir açılır, topraktan çıkaran kişi
soldurur yine bu rengi."

118 Dedim ki: "Doğru sözlerin yüreğimi
rahatlattı, içindeki irini boşalttı,
peki, az önce sözünü ettiğin kimdi?"

121 "Adı Provenzan Salvani" diye yanıt verdi;
"burada bulunmasının nedeni
Siena'yı avucunun içine almayı düşlemesi.

124 Dinlenmeden böyle yürümekte, öldü öleli;
yeryüzününde kendini çok beğenenler
bedelini burada böyle ödemekteler."

İlahi KomedyaWhere stories live. Discover now