AKREP (YERALTI KRALI)

7.Bölüm

Keyifli okumalar...

Söylediği sözlerle kalbimin ritmi hızlandı. İçimde bir şeylerin hareketlendiğini hissettim. Kan akışım yavaşladı. Sanki zaman durmuş gibiydi. Sadece ikmizin sıkılaşan nefesleri duyuluyordu. Beni çok kolay bir şekilde etkisi altına alabiliyordu. Ama benim bu adamdan etkilenmemem gerekiyordu. Gözlerimi onun siyahlarından kaçırıp bakışlarımı ortada duran siyah sehpaya çevirdim. Odada yayılan telefon sesiyle kendime geldim. Hemen ondan uzaklaştım. Ne yapıyordum ben? Birde salak gibi ondan etkileniyordum.

Bakışlarımı Asaf beye çevirdiğimde bakışlarını üstümden cekmeden cebinde ki telefonu çıkarıp yanıtladı. "Söyle." bir süre karşı tarafı dinledi  Sağ eliyle çenesini sıvazladı. "Herkesi o masada hazır istiyorum Adem. Gelemeyene ne olacağını söylersin." Sesi o kadar sert ve acımasızca çıkıyordu ki. Ters giden bir şeylerin olduğuna emindim. Korkuyla yerimde kıpırdandım. "Tamam geliyorum." elindeki son model  telefonu kapatıp sertçe ortada duran sehpaya fırlattı. Yüzünü sıvazlayıp, daha da koyulaşan bakışlarını bana çevirdi.

Bakışlarını vücudumun her bir noktasında gezdirdi. Utanarak yerimde kıpırdandım. Birde az önce olanlar, resmen tanımadığım bir adam tarafından ilk öpücüğüm teklifsizce alınmıştı.  Ve ben buna karşı çıkmamıştım. Salak gibi adamın beni öpmesine izin vermiştim. Daha sonra kendimi azarlamaya karar verdim.

Gözlerinde anlamlandıramadığım bir ifadeyle, öylece yüzüme bakıyordu.
"Seninle işim bitti." Sanki az önce söyledikleri isteği dışında ağzından çıkmıştı. Bakışları git gide koyulaşıyor, bakışları sertleştikçe sertleşiyordu. Anlam veremediğim bakışlarımı yüzünde gezdirdim. Niye birden böyle bir şey ortaya çıkmıştı ki? Birden bu sözleri duymamla şaşırmıştım. Kendimi afallamış gibi hissediyordum.

Belkide afallamamın sebebi az önce beni öperken, şimdide 'seninle işim bitti' demesiydi. Sözlerine anlam veremiyordum.

Ağzımı aralayıp şaşkınca mırıldandım. "Ama si-" sözümü tamamlamama izin vermeden, birden odayı o kalın sesi doldurdu. "Kes sesini! Bunu istemiyor muydun? Al işte bende seni özgür bırakıyorum. Bekir seni dışarda bekliyor." Bağırmasıyla irkildim. Sadece neden böyle bir şeyi söylediğini soracaktım. Neden bu kadar sinirlenmişti ki?  Kendimi çok kötü hissediyordum. Sanki kullanılmış gibiydim. Tek gecelik bir kadındım onun gözünde kesin. Beni kullanıp atmıştı. Belkide başından beri amacı buydu. Ürkek bakışlarımı ondan çekip, yerimden doğruldum. Çantamı yerden aldım. Gözlerimin dolduğu için bir kez bile bakmadan kapıya yönelip, odadan çıktım.

Boş koridorda ilerledim. Niye böyle hissetmiştim ki? Zaten istediğimde bu değil miydi? Kendimi çok kötü hissediyordum. O zaman neden beni öpmüştü ki? Aklımda dönen bir sürü soruya cevap bulmaya çalışıyordum. Gözümden düşen bir damla yaşı, hemen elimin tersiyle sildim. Kimsenin beni bu halde görmesini asla istemezdim. Kafamda dönen bir sürü soruya cevap bulmak istiyordum. Ama o soruların cevabını almam için geriye dönüp o adamın yanına gitmeliydim. Ama bir daha asla o adamla karşı karşıya gelmek istemiyordum. 

Silkinip çıkış kapısına yöneldim. Elinde kabanımla yanıma ilerleyen kıza baktım. Kabanımı elinden alıp teşekkür ettim. Hemen üzerime geçirip, kuşağını bağladım.
Restorantan çıkıtım.
Sonunda benim istediğim olmuştu. Artık ondan kurtulmuştum. Artık umarım her şey yoluna girecekti.

Siyah son model arabanın yanında dikilmiş, Bekir'in yanına ilerledim. Arka kapıyı açıp binmemi bekledi. Açtığı kapıdan içeriye girip koltuğa yerleşip, başımı cama yasladım. Arbanın yola koyulmasıyla gözlerimi bir an olsun camdan ayırmadan, düşüncelere daldım.