Okulumuz Bursa / Uludağ gezisi düzenliyordu. İzmir'de yaşamamızdan dolayı sadece birkaç kez kar gören Elif ve ben bunu duyar duymaz heyecandan havaya uçmuştuk. Özgür bir süre Bursa'da yaşadığı için Uludağ'a da çok kez gitmişti, bu yüzden bizim aksimize pek heyecanlanmadı hatta gelmeyi bile reddetti. Elif'le onu ikna etmek için her şeyi yapsak da gelmek istemediğinden emindi. Hayal kırıklığına uğrasam da kar görme heyecanı daha ağır basıyordu. Gezi günü yaklaşmamıştı bile, ama biz şimdiden akşamları benim odamda buluşup plan yapmaya başlamıştık. Özgür gelmeyecek olsa da her gün planlarımızı dinleyip bazen de öneri veriyordu.
'Elif ! Elif!! Bak ben bu pantolonumla yeni aldığım botlarımı giymeyi düşünüyorum. Aaa! Bak yeni termos da almıştım, ona kahve falan koyarım müzik falan da dinleriz, ayy çok güzel olacak!'
Özgür beni bu kadar heyecanlı görünce gülerek konuşmaya başladı.
'Defne geziye daha haftalar olması dışında hiçbir sorun yok, Elif bile senden daha az heyecan yaptı. Ha bir de , o pantolonun içine bir kat daha giymeden Uludağ'a çıkarsan geri döndüğünde büyük ihtimal hipotermiden ölmüş olursun.'
Özgür'ün dediğine güldüm ama sanırım haklıydı.
'Bu arada Elif heyecanlı değil demekten emin misin Özgürcüm? Her gece rüyamda daha önce hiç gitmesem de Bursa'yı görmem doğal bir şey sanırım.'
Hep beraber gülmeye başladık. Özgür'ün gelmek istememesi canımı sıkıyordu, üçümüz gidersek kesinlikle daha eğlenceli olabilirdi. Elif de benimle aynı şeyi düşünüyordu bu yüzden birkaç gün ardı ardına Özgür'ü ikna etmeye çalıştık ama babasını yalnız bırakmak istemediğini söyleyince sonunda vazgeçmek zorunda kaldık.
Biz Elif'le bana giyecek kıyafet bakıp gezimizi planlarken Özgür masanın yanında duran gitarımı çalmaya çalışıyordu. Birkaç ay önce ona gitar çalmayı öğretmemi istedi, ben de kabul ettim. Haftada bir akşamları bize geliyor, ablam Özgür ve ben yemek yiyoruz sonra da odama geçip gitar çalışıyoruz. Benim için harika, Özgür'ü daha fazla görmüş oluyorum.
Elif'le konuşmaya dalmışken Özgür'ü tamamen unutmuştuk. Şarkı mırıldandığını duyunca aynı anda kafamızı ona çevirdik.
'Böylesi sevdiğin için bir kördüğüm oldu için, ağlıyorsun için için, demedim mi sana gönül? Sen istedin ben dinledim, senden ayrı olmaz dedim, en sonunda ben de sevdim . Şimdi beni kurtar gönül...'
Özgür'ü daha önce şarkı söylerken hiç duymamıştım. Bir keresinde beraber şarkı dinlerken en sevdiğim şarkının bu şarkı olduğunu söylemiştim ve şuan onu çalıyordu, çok mutlu oldum. Şarkı söylemeye devam ederken birkaç kez göz göze geldik , şaşkınlıkla izliyordum. Keşke daha önce şarkı söyleseydi, sesi gerçekten çok hoşuma gitmişti.
Özgür şarkıyı bitirip bize döndü. Elif de çok şaşırmıştı, durmadan alkışlıyordu. Biz bir şey demeden Özgür kafasını öne eğip konuşmaya başladı.
'Ben de geleceğim Uludağ'a'
Elif'le birlikte bunu duyunca aynı anda Özgür'ün yanına gidip zıplamaya başladık. Aniden karar değiştirmesini anlamasam da çok mutlu oldum.
'Neden birden kararın değişti?'
Özgür sorumu birkaç saniye düşündükten sonra iç çekerek cevap verdi.
'Babamın yanında kalması için bir arkadaşıyla konuştum, size sürpriz yapmak istiyordum ama aniden ben de geleceğim dersem planlarınız bozulur diye şimdi söyledim'
Ağzım gülümsemekten acımaya başlamıştı, hayatımın ilk ve en iyi gezisini yaşayacaktım, hem de en sevdiğim insanlarla!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Parlak Bir Gece
Teen Fiction'Şimdi bana söz verin. Ne olursa olsun hep beraber olacağız ve birbirimizden asla bir şey saklamayıp hiçbir zaman kavga etmeyeceğiz.' Heyecan, mutluluk ve aşkın bol olduğu gençlik yılları sizi her zaman mutlu etmeyebilir, ama içtenlikle verilen sözl...
