ភាគ៣០💔

2.2K 99 11
                                    

    ក្រោយពីបញ្ជារឲកូនចៅយកនាងទៅដាក់បន្ទប់ក្រោមដីរួចហើយគេក៏ចាប់ផ្ដើមដើរទៅរកបន្ទប់ដោយទឹកមុខកម្រោល មិនដឹងថាគេខឹងរឿងអ្វីបានយូដល់ថ្នាក់នេះ?នាងស្ទឺគ្មាដង្ហើមដកហើយគេមិនទាន់ពេញចិត្តពេញថ្លើមផង។ ទៅដល់បន្ទប់ភ្លាមគេក៏ឃើញថានាងដេកបើកភ្នែកទឹកភ្នែកហូររហាមដោយដៃនឹងជើងទាំងសងខាងត្រូវជាប់ខ្នោះអស់ទៅហើយបើនាងរើរឹតតែឈឺបន្ថែមទៀត។

«ខ្ញុំធ្លាប់ប្រាប់ហើយមែនទេ?ថាបើរត់គេចពីខ្ញុំជាលើកទី2នាងនឹងត្រូវធ្ងន់ជាងនេះ ហឹសស»យ៉ុនហ្គីដើរទៅចាប់ងើយផ្ងារចង្ការនាងឡើងច្របាច់ខ្លាំងមើលសភាពនាងពេលនេះដូចជាពួកជក់ថ្នាំដែរគ្មានសាច់គ្មានឈាមស្បែកស្លេកស្លាំងអស់ទៅហើយ
«ធ្វើទៅដាក់ទោសខ្ញុំទៅខ្ញុំនឹងបាត់ស្លាប់កុំឲលោកហត់នឹងដាក់ទោសខ្ញុំទៀត»ជីយ៉ុនក៏គ្មានទៅញញើតណាស់ណាដែរនាងរឹតតែផ្គើនគេវិញ នេះធ្វើឲគេកាន់តែខឹងជាងមុនទ្វេរដង

«កុំសម្ដីខ្លាំង ប្រយ័ត្នតិចទៀតនាងសុំឲយើងជួយទៅចុះ»យ៉ុនហ្គីថាហើយក៏លើកសារ៉ាងមួយដែរមានជាតិថ្នាំសម្រើបនៅក្នុងនឹងមិនតិចដែរ គេចាប់ផ្ដើមចាក់ថ្នាំចូលទៅក្នុងសាច់នាងដែរខំរើស្ទើរដាច់ខ្យល់ប៉ុន្តែក៏មិនរួចព្រោះនាងគ្មានទាំងកម្លាំងក្នុងខ្លួនផង
«ហឹសស»សម្លេងសើចដើមករបស់យ៉ុនហ្គីបន្លឺឡើងគេអង្គុយចាំមលនាងមិនយូទេត្រឹម5ទៅ10នាទីនាងប្រាកដជាស្រែករកគេមិនខានឡើយ ថាហើយ5នាទីកន្លងមិនទាន់ផុតផងនាងស្រែករកជំនួយរមួលខ្លួនស្ទើរឆ្គួយទោះនាងចង់យកដៃដើម្បីមកបន្ធូរក៏មិនកើតព្រោះជាប់ខ្នោះអស់ទៅហើយ

  គេអង្គុយមើលសភាពនាងដេករមួលដូចមនុស្សឆ្គួត ដែរស្រែករកការប៉ះពាល់ពីគេដើម្បីបន្សាបជាត់ថ្នាំក្នុងខ្លួនឲអស់គេដើរទៅរកនាងមួយដោយសម្ញែងរឹកក្នុងនាងជាមានប្រៀបជាងនាង។

«យ៉ុន...ជួយខ្ញុំ....បន្តិច....មកខ្ញុំ...ពិបាកទ្រាំ...ណាស់....ហ្ហឹកៗៗៗ»ជីយ៉ុននិយាយដោយសម្លេងដង្ហក់ដង្ហើមតែគេនៅតែឈរសើចដូចជាពិសាចដែរមើលនាងក្នុងភាពវេតនាបែបនេះ មិនចាំយូគេឡើងមកលើគ្រែសម្រាតខោខ្លួនឯងបង្ហាញនៅយ៉ុនហ្គីតូចនៅនឹងមុខនាងគេស៊កវាចូលមាត់នាងដើម្បីជាក្ដីស្ងប់សុខ នាងវិញអ៊ួលឡើងហ៊ានទៅភ្នែកទៅហើយគេស៊ុតយកៗនាងស្ទើរខកស្លាប់ភ្លាមៗ មិនយូប៉ុន្មានគេក៏បញ្ចេញទឹកកា*ចូលទៅក្នុងមាត់នាងមួយទំហឹងធ្វើឲឈ្លួកស្ទើរស្លាប់គេចាប់ផ្ដើមចាត់អ្វីដែរទើសទាល់នៅលើខ្លួនរបស់គេចោលអស់ទើបចាប់កាន់ភាពរឹងរបស់គេស៊កចូលភាពទន់ជ្រាយរបស់នាងដោយមិនប្រាប់មួយអឺស

«អាស៎....ហ្ហឹកៗ....អ្អឹស»សម្លេងថ្ងូររបស់រាងស្ដើងកាន់តែខ្លាំងធ្វើគេបន្ថែមកម្លាំងស៊ុតយកៗស្ទើររហែកស្បូននាងទៅហើយ

ផ្លាប់ៗៗ

  សម្លេងសាច់ប៉ះទង្គិចគ្នាឮលាន់ពេញផ្ទៃបន្ទប់ គេដាក់អុកខ្លាំងធ្វើឲនាងចំហរមាត់អ៊ួលដើមកព្រោះភាពរឹងរបស់គេវាធំខ្លាំងពេក។

«ផាច់ៗ នាងរឹតរួមយើងខ្លាំងណាស់....ហឹមមមម»គេយកដៃទះមុខនាងខ្លះភ្ជាប់មួយសម្លេងគ្រហឹមដូចតោព្រៃស្ដាប់ហើយគួរឲព្រឺរោមតែម្ដង

  កន្លងអស់ទៅជាង5ទៅ6ម៉ោងទីបំផុតសង្រ្គាមដ៏ព្រៃផ្សៃបានបញ្ចប់ទៅព្រោះដោយសារម្នាក់ៗអស់កម្លាំងព្រមទាំងជាតិថ្នាំផងដែរ គេដើរចូលបន្ទប់ទឹកងូតជម្រះនៅភាពកង្វក់ទាំងឡាយដែរបានធ្វើជាមួយអំបាញ់មិញនេះ ចំណែកឯនាងត្រូវបានកូកចៅគេយកទៅទុកនៅក្នុងគុកដ៏ងងឹតមួយមានត្រឹមអាងទឹកសំរាប់ដាក់ជ្រមុជទុកសួរចម្លើយអីបែបនឹង។ម្នាក់ៗគ្រាន់តែចូលហើយក៏ព្រឺរោមដែរគេយកនាងទៅទុកនៅទីនោះដោយគ្មានសំម្លៀកបំពាក់ត្រឹមត្រូវទេ ជើងរបស់នាងត្រូវភ្ជាប់ជាមួយនឹងច្រវាក់ដូចអ្នកទោសពីមុនៗ រាងកាយតូចស្ដើងសន្លប់បាត់ស្មារតីដេកផ្ទាប់នឹងដីដែរគ្មានអ្វីក្រាលកូនចៅដែរយកនាងមកហើយមើលនាងដោយក្ដីអាណិតក្នុងចិត្តចង់ជួុប៉ុន្តែមិនកើតបើពួកគេជួយក៏បានមករស់នៅក្នុងគុកនេះដូចជានាងមិនខានទេ។
កុំឈប់អានអីតួរស្រីជិតរួចខ្លួនហើយ🤧
___
Chrxstaシ

ចិត្តស្អប់បង្ខាំងបេះដូង💔 Wo Geschichten leben. Entdecke jetzt