Elimdeki çantayı zorla tutarak yolda ilerilemeye çalıştım. Derslerim yüzünden yoğun bir programım vardı. Bu yüzden çok yorgundum. Adım atacak halim bile yoktu. Ama kendimi bir an önce yatağıma atıp uykuya dalmak için yavaş yavaş adımlıyordum. Evin önüne geldiğimde gördüğüm bir kaç siyah ve lüks arabayla kaşlarım çatıldı.
"Ne oluyor burda?"diyerek eve doğru adımladım. Kulağıma dolan acı dolu iniltiler eve adımladıkça daha da artıyordu. Kapıdan içeri girdiğimde yerde sırt üstü bir şekilde yatan abimin yaralı yüzünü gördüğümde ağzımdan istemsizce bir çığlık kaçmıştı. Bakışlar bana dönerken korkuyla bir adım geriledim. Bakışlarımı anne ve babada gezdirdim. İkiside ikişer adamlar tarafından tutuluyordu. Abimi yumuruklayan kişinin bakışları bana döndü. Abimin üzerinden kalkarak elini salladı. Bakışlarım onun kanlı ellerine kayarken iğrenç sesi kulaklarıma doldu.
"Gidiyoruz." tek kelime ve kollarıma sarılan güçlü ellerle gözlerimi açıldı. Çaresizce çırpındım.
"BIRAKIN BENİ.NE YAPTIĞINIZI SANIYORSUNUZ?" bağırdım ama nafileydi. Adamlara müdahile etmeye çalışan babamı gördüm. Karnına yediği yumuruklar sonucu iniltiyle yere kaplanmıştı. Abimse yerde acı yüzünden buruşan yüzüyle sakince film seyreder gibi bakıyordu.
"BIRAKIN BENİ DEDİM SİZE!BIRAKIN!"
"Üzgünüm hanımefendi bırakamayız. Lütfen zorluk çıkarmayın. Size bir zarar vermeyeceğiz. Abinizin yaptığı yanlışları sonucu bu olanlar."Siyah bir minibüse bindirildikten sonra minibüs haraket etti. Ama ben çırpınmaya devam ediyordum.
"NE YAPTIĞINIZI ZANNEDİYORSUNUZ?BUNUN ANLAMI NE?"alnımın ortasında hissettiğim metalik aletle bakışlarım sertleşti. Adam resmen bana silah doğrultuyordu.Pislik...
"Zorluk çıkarmaya devam ederseniz size değil ama ailenize bir zarar gelebilir."nefretle baktım hepsinin yüzüne." Tanrı belanızı versin."
"Yolumuz uzun."
"Ailem çoktan polislere haber vermiştir. Yolunuz sandığınızdan kısa olabilir."
"Sanmıyorum. Artık kurtuluşunuz yok ama hayal etmek size kalmış tabii."
"PİSLİK."
Düşünmekten çıldıracağım. Ne işim var benim burda? Bir dakika neden burdayım? Konu ne?
"Beni neden aldınız?" diye sordum. Ama cevabı almaktan korkuyordum.
"Abinizin bize borcu var." dediğinde yüzüne tükürdüm. Beni vurmak için elini kaldırmıştı. Darbeyi beklerken gözümü kırpmadan dik durmuştum. Ama o kaldırdığı elini yumruk yaparak indirmiş,sakinleşmek için gözlerini kapatıp derin bir soluk vermişti.
"Daha ne kadar var?" diyerek şöfere seslendi."Geldik." diye karşılık verdi adam.
Minibüsten indirildiğimde gözlerimi etrafta gezdirdim.
Kraliyet ailesi falan mı bunlar?Diye düşünmeden edemedim.nÇünkü ben böyle bir ev görmemiştim.Evi koruyan bir sürü adam vardı. Saysam mı?
Jennie cidden tek derdin bu mu?
Evin önünde duran kadına verdi adam beni. Eşya gibi ordan oraya atılıyordum.
"Bir de şunu hazırlayacağız. İşimiz gücümüz yok sanki."
"Ne hazırlaması?"diye sordum. Kolumdan tutarak beni öne doğru fırlattı. Dengemi sağlarken kadını yolmak için önüme dönmüştüm.
"Düş önüme."
"Sizin hepinizi...."
"DEVAM!"sözümü keserek bağırmıştı.
Sinirden ellerim titriyordu.
"NE YAPTIĞINIZI ZANNEDİYORSUNUZ!"
"Seni aramak için çok mu uğraşmışlar?"dediğinde alayca güldüm.
"Bu soru size yakışıyor bence?"yüzüme inen darbeyle başım yana doğru düşmüştü.
"Hadsiz!Alın götürün şunu!Hazırlayın!"sadece güldüm. Kadının sinirden gözleri yerinden çıkıyordu. Şu an yüzüne bakmasam daha iyi bence göz zevkime yazık.
Kolumdan tutularak bir odaya sokulmuştum. Etrafımda bir o yana bir bu yana kaçan iki tane kız yüzünden başım dönmüştü. Gözlerimi kapatarak başımı geriye attım. Derin bir nefes vererek sakinleşmeye çalıştım. Bence içinde olduğum duruma bakılırsa gayet sakindim. Yanağım sızlıyordu. O kendini bilmiş karıyı gebertmediysem kendi can güvenliyim için. Çünkü buna ihtiyacım var.
"Efendim şunu giyinin sonra da saçınızı ve makyajınızı halledelim." gözlerimi açarak önümdeki kızlara baktım. Yok daha doğrusu elinde tuttuğu kıpkırmızı açık bir saten geceliğe baktım. Ağzımdan bir kahkaha kaçtı. Kızlar bir birlerine 'ne oluyor?'derecesinde bakmaya devam ettiler. Gülmemi dizginleyip yüzüme yerleştirdiğim ciddi bir ifadeyle onlara baktım.
"Siz benimle dalga mı geçiyorsunuz?Bu ne Muhteşem Yüzyıl çekiyoruzda benim mi haberim yok?"bağırmıyordum ama sesim korkunç çıkmıştı.
"Hanımefendi gelip kontrol edecek. Lütfen zorluk çıkarmayın."
"O hanımefendiniz daha bu tokatın hesabını verecek. Hale bak yaa kendilerini diziye kaptırmışlar. Harem yaratıyorlar kendilerince."
"Lütfen..."
"Giyinmeyeceğim!" kaşlarımı kaldırarak uyarır bir ses tonuyla konuştum.
"Alın şu saçmalığı gözümün önünden."
Arkamı dönerek odayı inceledim.
Fena değil.
Fena değil ne?Hayatında kaç kez böyle oda gördün?
Sen sus. İç sesimi susturmaya çalıştım. Bu arada arkamdakı iki kızın fısıltı sesleri kulağımı tırmaladı. Onlara doğru döndüm.
"Sizi zor durumda bıraktığımın farkındayım ama onu giyinmeyeceğim. Bir kendinizi benim yerime koyun." empati yapmaya çalıştım belki anlarlar. Gerçi bu evdeki herkes bir emir kesiyor. Kim bunların patronu?
Tanrı sonunda abimin belasını vermişti. Ama kapak benim başımda patlamıştı. Burdan bir çıkayım göstereceğim ona gününü.
"Kahretsin! Bay Kim geldi. Lütfen giyinin bunu." diyerek geceliği tekrar bana uzattı. Sabır dilercesine gözlerimi kapatıp açtım. Sonra aklıma gelen şeyle gülümseyerek kızın elindeki geceliği aldım.
"Kızlar sorun yok bunu giyerim.Siz çıkın."
"Tabii biz çıkalım."
Elimde tuttuğum geceliğe yüzümü buruşturarak baktım.
"Bunların senaryo yazma gücüne bak sen?Akıllarınca beni hırpalayıp,korkutarak şu iğrenç şeyi giydirip adamın karşısına çıkaracaklar. Oscar'lık bir senaryo."
Kendi kendime olan konuşmamı açılan kapı sonucu son vermiştim. İçeri giren adama baktım.
Gözleri...tarif edemiyorum.
Sakin...
Saçları taranıp güzel şekillenmişti. Üzerinde siyah bir takım vardı. Klassikti ama fazla çekici duruyordu.
Stil jürisi misin Jennie? Kendine gel!
"Siz ne hakla beni zorla buraya getirirsiniz?!"diye sertçe konuştum.
"Sakin ol."sesi sert bir o kadarda yatıştırıcıydı.
"Sakin olmak mı? İçinde olduğum durumun farkında mısınız siz? Bunlar ne demek oluyor? Tamamen saçmalık!"ellerini cebine koyup bana bakmaya devam etti. Elimdeki geceliği sert bir şekilde yüzüne doğru fırlatarak konuştum.
"Siz beni ne zannediyorsunuz?!"evet yüzüne doğru fırlattım.
________
İlk bir kaç bölüm cringe gelebilir ama ardına bakın ama ardına bakmalısınız bence. İlk bölümler her zaman ustalıkla yazılamıyor. Son bölümle ilk bölümü kıyaslayınca her zaman farkı görüyorum:)
