Elimdeki çantayı zorla tutarak yolda ilerilemeye çalıştım. Derslerim yüzünden yoğun bir programım vardı. Bu yüzden çok yorgundum. Adım atacak halim bile yoktu. Ama kendimi bir an önce yatağıma atıp uykuya dalmak için yavaş yavaş adımlıyordum. Evin önüne geldiğimde gördüğüm bir kaç siyah ve lüks arabayla kaşlarım çatıldı.
"Ne oluyor burda?"diyerek eve doğru adımladım. Kulağıma dolan acı dolu iniltiler eve adımladıkça daha da artıyordu. Kapıdan içeri girdiğimde yerde sırt üstü bir şekilde yatan abimin yaralı yüzünü gördüğümde ağzımdan istemsizce bir çığlık kaçmıştı. Bakışlar bana dönerken korkuyla bir adım geriledim. Bakışlarımı anne ve babada gezdirdim. İkiside ikişer adamlar tarafından tutuluyordu. Abimi yumuruklayan kişinin bakışları bana döndü. Abimin üzerinden kalkarak elini salladı. Bakışlarım onun kanlı ellerine kayarken iğrenç sesi kulaklarıma doldu.
"Gidiyoruz." tek kelime ve kollarıma sarılan güçlü ellerle gözlerimi açıldı. Çaresizce çırpındım.
"BIRAKIN BENİ.NE YAPTIĞINIZI SANIYORSUNUZ?" Bağırdım ama nafileydi duymazdan geldiler. Adamlara müdahile etmeye çalışan babamı gördüm. Karnına yediği yumuruklar sonucu iniltiyle yere kaplanmıştı. Abimse yerde acı yüzünden buruşan yüzüyle sakince film seyreder gibi bakıyordu.
"BIRAKIN BENİ DEDİM SİZE!BIRAKIN!"
"Üzgünüm hanımefendi bırakamayız. Lütfen zorluk çıkarmayın. Size bir zarar vermeyeceğiz. Abinizin yaptığı yanlışları sonucu bu olanlar."Siyah bir minibüse bindirildikten sonra minibüs haraket etti. Ama ben çırpınmaya devam ediyordum.
"NE YAPTIĞINIZI ZANNEDİYORSUNUZ?BUNUN ANLAMI NE?" Alnımın ortasında hissettiğim metalik aletle bakışlarım sertleşti. Adam resmen bana silah doğrultuyordu.Pislik...
"Zorluk çıkarmaya devam ederseniz size değil ama ailenize bir zarar gelebilir." Nefretle baktım hepsinin yüzüne.
" Tanrı belanızı versin."
"Yolumuz uzun."
"Ailem çoktan polislere haber vermiştir. Yolunuz sandığınızdan kısa olabilir."
"Sanmıyorum. Artık kurtuluşunuz yok ama hayal etmek size kalmış tabii."
"PİSLİK."
Düşünmekten çıldıracağım. Ne işim var benim burda? Bir dakika neden burdayım? Konu ne?
"Beni neden aldınız?" diye sordum. Ama cevabı almaktan korkuyordum.
"Abinizin bize borcu var." Dediğinde yüzüne tükürdüm. Beni vurmak için elini kaldırmıştı. Darbeyi beklerken gözümü kırpmadan dik durmuştum. Ama o kaldırdığı elini yumruk yaparak indirmiş,sakinleşmek için gözlerini kapatıp derin bir soluk vermişti.
"Buda ne demek?"
"Çokta kurcalamayın derim size bir faydası olmaz." Adamın umursamaz tavrı beni çileden çıkaracak derecedeydi.
"Daha ne kadar var?" Diyerek şöfere seslendi."Geldik." Diye karşılık verdi adam. Resmen boş veriyordu tüm sorularımı.
Minibüsten indirildiğimde gözlerimi etrafta gezdirdim.
Kraliyet ailesi falan mı bunlar?Çünkü ben böyle bir ev görmemiştim .Evi koruyan bir sürü adam vardı. Saysam mı?
Jennie cidden tek derdin bu mu?
Evin önünde duran kadına verdi adam beni. Eşya gibi ordan oraya atılıyordum. Ortamdakı gerginlik tüy ürperticiydi.
