Üzerime inen darbeyle hiss ettiğim acı içimdeki öfkeyi körüklemişti. Birisi tarafından hırpalanarak sürükleniyordum. Onun kolumdakı elinden kurtulmak isterken daha da hapis oluyormuş gibi hissettim. Kalbim korkuyla atarken göz yaşlarım yanaklarımı ıslatıyordu. Çığlık atıyordum ama sesim çıkmıyordu. Bu daha da delirmeme sebep oluyordu. Boğuluyormuş gibi hiss ettim. Birisi durmadan çığlık atıyordu. Çığlığı kulaklarımı acıtıcak derecedeydi. Susmuyordu. Sürekli çığlık atıyor bir şeyler söylüyordu ama algılayamıyordu. Kolumdakı elin çekilmesiyle kendimi bir anda yerde bulmuştum. Beni çığlığın ortasında bırakıp arkasını dönerek gitmişti. Elimi kulağıma bastırıp gözlerimi kapattım. Sadece çığlığın kesmesini istedim.
Olduğum yerden sıçrayarak kalktım. Derin nefes alıp verirken gözümü etrafımda gezdirdim. Evdeydim. Dizlerimi kendime çekip alnımı yasladım. Gözlerimi bir kaç saniyeliğine kapatıp son hız atan kalbimin sakinleşmesini bekledim. Ayaklarımı yataktan sarkıtarak, komidin üzerindeki suyla dolu bardağı dudaklarıma götürüp hepsini içtim. Gözlerim yatağın yanındakı koltukta uyuyan Vante'yi bulduğunda kaşlarım çatıldı. Sırt üstü uzanmıştı,bir eli başının altındayken diğeri karnının üzerindeydi. Üzerine her zaman ki alışılmışlığın aksine eşofman ve tişört vardı. Onu incelemeyi keserek ayağa kalkıp banyoya ilerledim. Suyu açarak avcumu doldurup yüzüme çarptım. İkinci kez doldurarak boynuma değdirdim. Suyu kapatıp banyodan çıktım. Üzerimdeki tişörte gözümün çarpmasıyla dudaklarım şaşkınlıkla ayrıldı.
KİM DEĞİŞTİRDİ BENİM ÜZERİMİ?
Aralanan dudaklarımı kapatıp alt dudağımı dişimin arasına aldım.
Tişört kalçamdan biraz aşağıydı o kadar. Yani kalçamı kapatmaya yetiyordu. Ya üzerimi o değiştirdiyse? Oflayarak saçlarımı geriye atıp yüzümü sıvazladım. Tek derdin bu mu Jennie cidden? Umrumda değil. Umursamayacağım. Ses çıkarmamaya çalışarak adımlarımı ona doğru attım.
Uyanıkken her bir şekli alan yüzünde şimdi hiçbir ifade yoktu. Rahattı. Yüzünde biriken su damlalarını görmemle kaşlarım çatıldı. Oda serindi, sıcak değildi. Peki neden bu kadar terlemiş? Elimi alnına koyarak biraz ona doğru eğildim. Tenime temas eden sıcaklıkla gözlerim endişeyle titredi. Gözlerim anında duvardaki saate kaydı.
7:56
Ne zamandan beridir bu halde? Elimi alnından çekerek ışıkları yaktım. Tekrar onun yanına gelerek ne yapabileceğimi düşündüm hızlıca. Yanına oturdum. Ellerimi hayran olduğum saçlarına götürdüm. Parmaklarımla tarayarak geriye ittim. Ellerimle yüzüne hafif tokatlar indirerek bilincini açamaya çalıştım ve açtımda. Omuzlarından tutup onu dikleştirdim. Göğüsü göğüsüme temas ederken yüzünü yan şekilde omzuma yasladı.
"Vante ateşin var. Hadi bana yardımcı ol." Sakin bir tonda konuşarak sırtını sıvazladım. Ona karşı neden bu kadar naif olduğum hakkında bir fikrim yoktu.
"Anne." Diye fısıltısı kulaklarıma uğlaştığında yüzümde hüzünlü bir ifade oluştu.
"Vante hadi kalk." Boşlukta olan ellerini omuzlarıma koyup dikleşti. Yüzüme doğru baktı baygın gözlerle.
"Dur bir dakika. Çok terlemişsin. Tişörtünü çıkaralım." Tişörtünün uçlarından tutarak üzerinden çıkardım. Gözüme takılan hatta gözüme gözüme giren şeyle dudaklarım dehşetle aralandı. Bedeni tamamen yara izleriydi. Bazıları daha önce gördüğüm kurşun izleriyken bazıları da morluklardı. Gözlerim endişe ve şüpheyle bedeninde gezdi. Gerçekten büyük morluklardı. Sanki birisi tarafından dövülmüş gibiydi. Daha önce de onun patlamış olan dikişlerini tekrar dikerken bedeninde yaralara rastlamıştım. Ama o yaraların bu güne kadar iğleşmiş olması gerekti. Şu an ki yaraları ve morlukları daha yeniydi. Başımı iki yana salladım. Bu morlukları bir cesaret ona sormayı aklımın köşesine yazdım.
