"Yeter artık!" Annemin bağırmasıyla bakışlarım ona dönerken içinde olduğum durumu çözmeye çalışıyordum. Çünkü annemin bana karşı neden bu kadar kin dolu olduğunu bilmiyordum.
"O kız yüzünden benim oğluma vuramazsın. O kız gidecek bu evden. Anlat gerçekleri gönder. Daha fazla tahammülüm yok. Yıllardır tahammül ettim. Ama şimdi benden bir şey bekleme." Hiddetle konuşarken adeta titriyordu. Kaşlarım çatıldı. Gitmemi istiyordu. Babamın bana anlatmasını istediği şey neydi?
Çıldıracaktım.
"Annem ne demek istiyor baba?" Diye sordum tedirgince. Alacağım cevaptan gerçekten korktum.
"Hiçbir şey kızım. Annen sadece çok yorgun." Babamın anneme bakarak keskin bir şekilde söylediği sözcükler beni ikna etmedi. Annem sinirini almamış gibi babama doğru sinirle gülüp bana döndü.
"Tamam. Ben anlatırım. Hem de büyük bir zevkle."
Merhaba...
Bölüm gecikti çok üzgünüm...
Sağlık sorunlarım nedeniyle bir türlü bölüm yazamadım. İçim rahat değil o yüzden kısa bir alıntı attım.
Bir kaç gün içinde yeni bölüm atacağım.
İlginiz ve desteğiniz için teşekkür ederim:)
Görüşürüz:)
SEVİLİYORSUNUZ<3
