Bir uçurum.O ve ben varız.Varız ama birbirimize o kadar uzağız ki.Aramızda uçurumlar var.
"Gittin"dedim gözlerimi ondan kaçırarak
"Hep seninleyim"
"Olma"dedim sırtımı dönerek
Bana uzattığı eli görmezden geldim.O gitmişti.Beni bu koca dünyada onsuz koymuştu.Düşünmemişti.Bencildi.Hatta daha fazlasıydı.
"Bak buraya"dedi bağırarak.
Gözlerimden yaşlar akarken bir adım attım.
"Bana bak sevdiğim"dedi yumuşak ses tonuyla
"Gittin.Mutlumusun.Beni burda bir başıma bırakıp gittiğine mutlumusun"
"Değilim"dedi gözünden yaş düşerken
"Ben sensiz ne dünyada ne de diğer tarafta nefes alamam.Sen benim herşeyimsin"
"Hiçbirşeyinmişim."dedim sessizce
"Seni seviyorum .Ağlama be kadın."
Gözlerim yavaşca açılırken göğsümdeki sızıyla birlikte yüzümü buruşturdum.Başımda bekleyen hemşireyi gördüğümde derin bir nefes aldım.
"Alp"dedim usulca göz yaşlarımı akıtırken
"Hastamız da uyandı.Ben doktora haber vereyim"diyip çıktı hemşire
Ayağa kalkmak istedim ama her yerim tutulmuştu.Hareket dahi edemiyordum.Doktor içeriye girerken gülümseyip yanıma yaklaştı.
"Evet nasıl hissediyorsunuz Nisan hanım"
Kurumuş dudaklarımı konuşmak için açtığımda güçsüzlüğümle geri kapattım
"Değerleriniz iyi.Açlıktan bünyenin düştüğünü gördük.Ama bunu yapmamalısın .Hamileliğin dokuz ayına kadar düzenli besleniyoruz ki bebeğimiz sağlıklı olsun"
Kafamı anlamazca çevirirken bana gülümseyerek bakan doktora gözlerimi büyüttüm.
"Anlamadım"
"Hamilesiniz"
Ağzım açık kalıp gözümden yaş düşerken elim karnıma gitti.
"Ben"dedim hıçkırarak"Bunu başkası biliyor mu?"dedim doktora bakarak
"Hayır"dedi kaşlarını çatarak
"Kimse öğrenmiycek.Ailem bunu bilmiyecek"dedim ağlayarak
"Çocuğu istemiyorsunuz yani"
"Hayır hayır"dedim kafamı hızla sallayarak"Sadece şu an kimsenin bilmesini istemiyorum"
"Peki ya babası"
Doktora donuk suratla baktığımda bakışlarım karnıma indi.Ellerimle sardığım karnımla dudaklarımı ısırdım.
"O gitti"dedim hıçkırarak
"Eğer ona hamile olduğunuzu söylerseniz emin olun geri gelecektir.Belki de bu sayede sizi daha çok sevecek"
"O öldüüü"dedim bağırark"O tamamen gitti"
Doktor yüzüme bakarken yavaşca ayağa kalktım.
"Lütfen dinlenmeniz gerek"
Elime havaya kaldırmamla doktor sustu.Ayaklarıma ayakkabılarımı giyip yavaş adımlarla kapıya yürüdüm
"Ailesine uyandığını haber verin"
Odadan çıkıp duvara tutundum.Bizi bırakmıştın.Ben şimdi nasıl başa çıkıcaktım.Nasıl her şeyin üstesinden gelecektim.Odasının önüne gelirken durup kapıya baktım.Bacaklarım titrerken omuzlarım sarsıla sarsıla ağladım.Odanın içine girip boş yatağa uzun uzun baktım.Gitmemeliydin.
YOU ARE READING
TAKINTI(TAMAMLANDI)
Teen Fiction" benden ne istiyorsun " dedim ağlamaktan çatlamış sesimle. " sadece " düşünür dibi elini saçlarında dolaştırırken " seni sevgilim " dedi. Karanlık odada gök gürültüsü ve şimşeklerin çakmasıyla onu daha net gördüm. Şu anki hissettiğim şey, onda...
