Öyle sessiz kalmıştı ki dünyam . Öyle sessizlesmişti ki etrafim. Sadece bu karanlık ve sessiz dünyada bir ben bir de bu karnımda olan bebeğim .
Kardeşim . Meleğim benim . Ne çok çırpınıyordu benim için . Özgür'üm. Hayatta olan tek ailem . Ya bu karnımdaki küçük . İki aylık . Tam iki aylık. Yavaş yavaş alışıyorum ama anne olmaya hazırmıydım ? Değildim. Ama bu küçüğe kıyamazdım . Kapı açıldı . Ama ben kafamı kaldırıp kim geldi diye bakmadım . Ellerim karnımda sadece bebeğimi izlemeye koyuldum . Gelci kimin geldigini biliyordum . Özgür .
"Meleğim "
Yüzüne baktım . Uzun uzun . Önümde diz çöktü. Elliriyle yüzümü avuçlayıp alnımı öptü .
" Ne olursun konuş . Bişey de . Dök içini. Allah aşkına abla tek bir kelime söyle"
Ağzımı açtım . Geri kapattım . Konuşamadım. Ne diyebilirdim ki . Gözlerimden yaşlar akarken tekrar bebeğime çevirdim gözlerimi. O da bizim gibi babasız demek istedim . Onun da bir yanı buruk kalacak demek istedim .
Dizlerime yatıp hıçkıra hıçkıra ağlayan kardeşimle ağladım . Tek kelime etmeden . O ağladı ,ben ağladım.
"Bir kere Özgür de"
Gözlerimin içine ağlarken bakışları .
"Bir kere kardeşim de "
Kapının tıktıklanmasıyla o tarafa baktım. Özgür'ün adamlarındandı galiba . Kapı açıldı .
Gözlerim gözlerine denk geldi. Ağzım aralandı. Siyahlara bürünmüş o sert endamıyla sevdiğim adam . Yataktan destek alarak ayağa kalktım. Ayaklarımın izin verdiği kadar yürüyüp ona gittim . Ellerim istemsizce havaya kalkarken yeni çıkmaya başlamış sakallarıyla buluştu. Ona dokunmak ,ah ona dokunmak beni öldürebilirdi. İlk defa bu kadar yakınımdaydı. Ellerimin arasında hayal ettiğim yüzü .
Ağlayarak ona sarıldım . Kafamı boynuna gömüp ağlamaya devam ettim . Kokusu . Allah'ım bu gerçek miydi ? O gelmişti . Kendi ayaklarıyla bana ,benim evime ,odama gelmişti .
"Ben dışarıdayım"dedi Özgür. Sesi o kadar sinirliydi ki.
Öylece kaldım . Ona sarılı bir şekilde . Sarmadı kolları beni ama ayırmadı da. Bacaklarımın beni daha fazla taşıyamayacağını anladığımda omuzlarını daha sıkı tuttum . Kolları belimi dolarken nefes alamadım. Yüzümü kaldırıp yüzüne baktım . Ne haldeydim şu an bilmiyorum ama nefesini yüzümde hisstemeyi bir ömür boyu istiyordum . Ellerim tekrar yüzüne giderken gözlerine baktım . Sert bakışları ne yapacağımı anlamaya çalışır gibiydi . Baş parmağımı dudağına koyduğumda birleşik olan dudaklarını ayırdı . Ilık nefesi parmağıma çarparken gülümsedim .
Uykusuzluktan akan gözlerime emir verdim . Sakın. Su an olmaz . Elleri belimi daha sıkı sardı ve ileriye doğru yürüdü. Beni yatağa oturttu . Parmaklarım yüzünden ayrılırken nefesim daraldı . Kaşlarım çatıdı istemsiz bir şekilde .
"Ayça"
Adımı onun ağzından duymak bir an vücudumu ürpertti . Gözlerine baktım aşkla .
"Bana anlatmak istediğin şeyler var mı ?"
Yüzü merakla bana bakarken kendime geldim . Karnımdaki bebek . Ne çok isterdim onun bebeğini taşımayı. Uzun uzun baktı yüzüme . Kafasını salladı . Hadi der gibi . Sustum .
Ne kadar zaman geçti bilmiyorum . Ne konuştu tekrar ,ne de gözlerini benden ayırmayı kesti sevdiğim adam . Benimse gözlerim yine karnımdaydı.
"Konuş benimle " dedi nazik bir sesle .
Yüzüne baktım . Öpmek istedim . Yaklaşamadım . Tekrar kokusunu hissetmek istedim . Sarılamadım. Seni sevdim demek istedim . Konuşamadım. Kalkıp da gitmek istedim . İşte onu da yapamadım.
"Özgür bu bebeğin benden olduğunu zannediyor "
Keşke . Keşke be adam dedim içimden .
"Kimden bu bebek Ayça"
Gözlerim doldu. Aklıma yine o çirkin görüntüler gelirken ağlamam arttı .
"Şşş sakin ol" diyip titreyen bedenimi kollarının arasına aldı .
"Korkma ,anlat "
"Bee-en" diyebildim.
Sesim kısıldı. İşte bu kadar başarabilmiştim . Bu kadardı.
"Evet sen "
Hıçkırıklarım artarken beni daha sıkı sardı .
"Hadi güzelim söyle"
Ağlamam durdu. Ben ,ben onun güzelimiydim . Gerçekten beni güzel mi buluyordu. Yüzümde istemsizce oluşan gülümseme ile ona baktım . O da gülümsedi . Onu ilk defa gülerken görmek bambaşkaydı.
"Yanındayım. Hadi anlat "
Yüzüm düşerken elleriyle çenemi tuttu
"Asma suratını ve anlat "
Sesimi çıkaramadım. Nasıl anlatırdım . Ne derdim.
Bekledi ,bekledi. Benden ses çıkmayınca ayağa kalktı .
"Benim gitmem gerek . Saat epey geç oldu "
Gitme demek istedim . Yanımda kal . Bu gece ,bu gece rahat bir şekilde uyayayım adam gitme .
"İyi geceler "
Arkasını dönüp kapıdan çıktı . Oturdum . Onu hayal ettim . Ne güzel bir adamdı öyle . Bana güzelim demişti . Sarılmıştı . Kapının açılıp kapanmasıyla yüzümde oluşmuş gülümsemeyle gelene baktım .
Tüylerim diken diken olurken korkum an be an arttı . Kapıyı kitleyip büyük adımlarla yanıma geldi ve kolumu sertçe tuttu .
"O adama bişey anlattın mı?"
Kafamı hızla hayır anlamında salladım . Gözlerimden akan damlalarla elinden kurtulmaya çalıştım.
"Bana yalan söyleme " diyip elimi daha çok sıktı
Ağzımdan acı dolu bir inleme kaçarken kafamı salladım .
"Aferim bitanem " diyip beni kendine çekti .
"Özledin mi beni "
Tiksinerek baktım suratına.
"Özledin mi lan "diye bağırdığında kafamı salladım hızla.
Elbisemin fermuarını açmaya başladığında kafamı hayır anlamında salladım . Geri adım attığımda kollarıyla kaçmamamı sağladı . Elbisem yeri bulurken gücümün yettiği kadar ittirdim onu .
"Yüzün güldü onu görünce " dedi ve boynuma bir öpücük bıraktı
"Sarp Alp GÜNDOĞDU'yu bilmem ama Akın KARA'nın sana kim olduğunu göstericem.
Sert bir şekilde yatağa ittirip beni üstüme çıktı . O gece ben bir kez daha öldüm. Çığlıklarım,çığlıklarım o dört duvarda yankılandı. Sesimi duysun istedim . Adamın sesimi duymasını. Ama duymadı. Bir de deli gibi endişelendiğim bebeğim . Sabaha kadar devam eden eziyetten zarar görmesin diye Allah'a ettiğim dualarım. Dediğin gibi yanımda olsan keşke adam .
İnş beğenirsiniz . Yorumlarınızı bekliyorum teşekkürler
आप पढ़ रहे हैं
TAKINTI(TAMAMLANDI)
किशोर उपन्यास" benden ne istiyorsun " dedim ağlamaktan çatlamış sesimle. " sadece " düşünür dibi elini saçlarında dolaştırırken " seni sevgilim " dedi. Karanlık odada gök gürültüsü ve şimşeklerin çakmasıyla onu daha net gördüm. Şu anki hissettiğim şey, onda...
