51.bölüm

11.1K 489 60
                                    

EYLEM AKTAŞ-SÖYLEYEMEDİM(AÇIP OKUYUNUZ)


Zifiri karanlık.Etrafı aydınlatan tek şey ambulansın ışığı.O çaldığı acı acı sireni. Ellerimden söküp alırcasına aldıkları sevgilim. Ambulansın sesi uzaklaşırken uzandığım yerde kalakaldım. Yüzümü yana çevirip baktığımda olmayışı canımı yaktı. Kanlı yüzü aklıma geldi. Yaralarındaki dinmeyen kanları.Sıcak gözyaşlarım peş peşe akarken  ellerimi havaya kaldırıp baktım.

"Ne olur kalk ablam"

"Abla kendine gel"

Ceketindeki kokusuna sarılıp ağlarken çığlık attım.Boğazlarım acıyana kadar,o benim sesimi duyana kadar.Kolumdaki baskıyla yana döndüm.Gözleri kıpkırmızı olmuş benim gibi gözlerinden sürekli akmakta olan yaşlarla Ekin bana akıyordu.

"Kalk"dedi sert sesiyle 

Omuzlarım sarsıla sarsıla ağlarken sıkıca sarıldı bana

"Ne olur yenge yapma"dedi hıçkırıklarının arasından"Onun sana ihtiyacı var gitmemiz gerek"

Can ve ablam kollarımdan tutarken arabaya kadar götürdüler beni. Kalbimin ağrısı bedenime büyük gelirken Can'dan destek aldım.Ekin zaman kaybetmeden arabayı çalıştırırken hızla sürdü. Tek eliyle arabayı sürüp diğer koluyla da göz yaşlarını siliyordu.Kafamı arkaya yasladığımda kaçıncı kez Allah'ım dediğimi bilmiyorum.Neden dedim hemen sonra.Niye biz mutlu olamıyorduk ki.Neden biz Allah'ım. Omuzlarımdan ceketi çıkarıp burnuma götürdüm. Bu gün mutlu olmamız gerekiyordu.Bizim mutlu olmamız gerekiyordu.Kokusunu içime çekebildiğim kadar çektim. Kan olmuş yerlerine dokunduğumda vücudumda oluşan soğukluk bedenimi titretti.

15 dakikalık yol bana sanki 15 saatmiş gibi gelirken hızla arabadan indim.Koşarcasına içeriye girdiğimde etraftaki herkes bize bakıyordu.

"Allah aşkına dur"dedi ablam ağlayıp bağırarak.

"Alp"diye bağırdım.

Sanki sesimi duyacakmış gibi. Çıkıp da gelecekmiş gibi.Ben buradayım diyecekmiş gibi.Ekin kolumdan tutup yürümeye başladı.Yürümeye bile halim yokken Ekin'in büyük adımlarına karşılık veriyordum.Sesler kulağıma uğultulu gelirken ayaklarımın altında kayan zeminle yere düştüm. Ablam çığlık attığında elimi havaya kaldırdım. Onun sana ihtiyacı var Nisan.O seni bekliyor. Gözlerimi kapatıp derince nefes aldım.Ayağa kalkmamda yardımcı olduklarında ikinci sarsılmamda Can'ın kolundan sıkıca tutundum.Yapabilirsin.O seni bekliyor.

'YOĞUN BAKIM' yazan tabelaya saatlerce bakarken bakışlarımı ellerime indirdim. Avucumun içine göz yaşım düşerken kurumuş ve koyulaşmış kan tekrardan açık renk haline geldi.Kulaklarıma dolan bağırışlar,haykırışları aldırmadım.Ellerimdeki kana kitlenip kalırken biri ellerimi tuttu. Gözyaşlarımla birlikte kafamı kaldırıp baktığımda babam dolmuş gözlerle bana bakıyordu.Sıkıca sarıldığında kendimi bırakıp hıçkıra hıçkıra ,bağıra bağıra ağladım.Onsuzluğa ağladım,yanımda olmayışına,kokusunu alamayışıma.Allah kahretsin ki onu ömür boyu kaybetme korkusuna ağladım. Onu kaybedemezdim. Her ne kadar babama sarılmak istesem de ellerimi havaya kaldıramadım.

"Toparla kendini"dedi babam saçlarımı okşayarak

"Baba gitmesin"dedim bağırarak

"Hiçbir yere gidemez.Daha düğününüz olacak.Ben kızımı ona bırakıp gitsin diye değil ömür boyu yanında olup mutlu etsin diye verdim.Hem o seni bırakıp gidecek biri mi?O seni asla bırakmaz canım kızım"

"Baba o çok kötü"

Yüzümü ellerinin arasına aldı ve anlımı öptü.Herkes bizi izlerken babam göz yaşlarımı silip kandan gözükmeyen ellerimi tuttu.

"O iyi olacak.İyi olacaksınız"

Ellerimi hızla çekip ayağa kalktım.Tek tek herkesin yüzüne bakıp ellerimi kaldırdım.

"Koruyamadım"dedim bağırarak

"Kızım yapm-"

"Anne ben onu koruyamadım.Elimden bişey gelmedi.Bağırmaktan,çırpınmaktan başka bir şey gelmedi elimden.Çok kan akıyordu.O-Onun kanları"diyip üstüme baktım hıçkırarak

"Abla "dedi Can 

"O üşür"dedim gülerek

"Gelin kızım kendine gel"dedi dadı

O sert kadın gitmiş yerine hıçkıra hıçkıra ağlayan kadın gelmişti.Elimi ağrıyan kalbime koyup yutkundum

"O üşür"diyip sandalyedeki ceketini elime aldım"Cekedini bana vermişti.Üşür o"

Annem hızla yanıma gelip kollarımdan tutup sarstı beni.

"Kendine gel Nisan"

Gözlerim yaşlı Ekine baktım.Yavaş adımlarla yanına yaklaşıp ceketi uzattım.

"Bunu ona verir misin?Ama hemen götür üşümeye başlamıştır bile"

Gözlerinden yaşlar düşerken sessizleşen etrafa baktı.Hızla koluyla yaşlarını silip gülümsedi.Elini kaldırıp ceketi elimden aldı.

Öksürdükten sonra "Veririm"dedi

Gülümseyip arkamı döndüm.Babamın ağlayışlarını görüp yanına yaklaştım.Ellerini tutup kafamı hayır anlamında salladım. 

"Gözyaşlarını sil hadi.Ellerim kirli ben silemiyorum"diyip ellerimi kaldırdım

Ellerimi tutup öpücükler kondururken hıçkırıkları kulaklarımı dolduruyordu.Kafasını kaldırdığında gözyaşlarının ıslattığı kanlar yüzüne bulaşırken tekrar ağlamaya başladım.

"Kan oldun işte"dedim bağırarak

"Kızım "dedi babam gözlerimin içine bakarken 

"Alp"dedim kana bakarak"Baba bana Alp'i getir"

Kafamın dönmesi artarken gözlerimin kapanmasına izin verdim.

TAKINTI(TAMAMLANDI)Where stories live. Discover now