ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

39~

Κεφάλαιο 39ο~

Tessa's POV

Πηγαίνω στο δωμάτιο του Eric και ανοίγω την πόρτα γεμάτη νεύρα. Ο Eric με κοιτάει απορημένος. "τι συμβαίνει; -". Πάει να πει και εμφανίζω το γράμμα. "ΕΙΝΑΙ ΑΛΉΘΕΙΑ;". Του φωνάζω σαν υστερικη. "Tessa..".
"ΚΟΊΤΑΞΕ ΜΕ ΣΤΑ ΜΆΤΙΑ ΚΑΙ ΠΕΣ ΜΟΥ ΣΤΑ ΑΛΉΘΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΦΟΡΑ". Συνεχίζω και το μόνο που κάνει είναι να γνέψει καταφατικά. "ουαου..". Είναι το μόνο που μου είναι δυνατόν να ξεστόμισω. "ΔΕΝ ΜΠΟΡΏ ΝΑ ΠΙΣΤΈΨΩ ΌΤΙ ΞΑΝΑ ΔΈΧΤΗΚΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ!. ΣΕ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΆ ΚΑΙ ΣΟΥ ΈΔΩΣΑ ΕΥΚΑΙΡΊΑ ΚΑΙ ΕΣΥ ΉΣΟΥΝ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΈΠΑΙΞΕ ΣΤΗΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΌΤΗΤΑ". Μολογω ανεβάζοντας τον τόνο της φωνής μου και αλλο. Αυτή την στιγμή δεν νιώθω τίποτα παραπάνω από οργή και μετάνοια." εξαιτίας σου έφυγε ο Jackson.. ". Λεω με λύπη τα τελευταία μου λόγια." ΟΤΙ ΈΚΑΝΑ ΗΤΑΝ ΓΙΑ ΕΣΕΝΑ! ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΣΕ ΑΓΑΠΉΣΕΙ ΟΠΩΣ ΕΓΩ". Έχει το θράσος και μου φωνάζει συνεχίζοντας το. "δεν θα ξοδέψω το σάλιο μου να σου μιλήσω παραπάνω. Δεν υπάρχεις πια για εμενα". Λεω και την ώρα που πάω να φύγω με κρατάει. "TESSA ΔΕΝ ΣΚΈΦΤΕΣΑΙ ΛΟΓΙΚΆ ΤΏΡΑ ΑΣΕΜΕ ΝΑ ΤΟ ΔΙΟΡΘΏΣΩ. ΤΙ ΘΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ; ΈΧΕΙ ΦΎΓΕΙ ΕΤΣΙ ΚΑΙ ΑΛΛΙΩΣ ΣΕ ΆΦΗΣΕ ΧΩΡΙΣ ΔΙΣΤΑΓΜΌ".
Συνεχίζει και του δίνω ένα χαστούκι. "είσαι μεγάλος μαλακας". Δηλώνω και εξαφανιζομαι από μπροστά του.
Η Bree εμφανίζεται με μια τσάντα με τα απαραίτητα και λίγο αίμα μην έχουμε απρόοπτα..
"είσαι καλά; ". Ρωτάει ανήσυχη." τώρα που του μίλησα καλύτερα.. ". Λεω με ειλικρίνεια αφού το έβγαλα από μέσα μου. Παρόλα αυτά ακόμα νιώθω σκατα και δεν της το λεω. "ας πηγαίνουμε". Λεω αλλάζοντας το θέμα και το σκάμε από την έπαυλη. Έτσι και αλλιώς χωρίς τον Jackson εδώ ήταν εύκολο να φύγω..
Παίρνουμε το αμάξι του Eric αφού του είχα πάρει τα κλειδιά χωρίς να το πάρει είδηση και οδηγαω προς την πόλη. Δεν σκέφτομαι πολύ καθαρά με όλα αυτά και είμαι νευρική για το τι θα γίνει.. Δεν έχω ξανα βρεθεί σε κοντινή επαφή με ανθρώπους από όταν άλλαξα και το ίδιο ισχύει και για την Bree. Ελπίζω μόνο να πάνε όλα καλά. Στο μεταξύ αυτό που με απασχολεί πιο πολύ είναι πως θα τον δω.. Μετά από τόσο καιρό που ήμουν τυφλή είδα πως εκείνος είναι ο κατάλληλος. Και ήρθε η ώρα να τον διεκδίκησω εγώ αυτή τη φορά.

[...]
Φτάνουμε στο κέντρο της πόλης όπου ήταν εκείνο το κλαμπ. Είμαι σίγουρη πως ήμαστε στο σωστό μέρος. Μόλις κατέβουμε από το αμάξι η μυρωδιά των ανθρώπων με διαπερνάει και κοιτάζομαστε με την Bree. "μπορούμε" να το αντεξουμε". Λεει δυναμικά αλλά παίρνουμε μαζί εκείνη την τσαντα για σιγουριά. Μπαίνουμε στο κλαμπ και δεν αργώ να βρω τον Jackson. Βρίσκεται στις τουαλέτες με εκείνα τα άτομα και μπορώ να ακούσω τις φωνές για βοηθεια.. Πρέπει να το σταματήσω αυτό.
Με γρήγορο βηματισμό προχωράω μες την τουαλέτα και τον αντικρίζω. Μόλις με βλεπει σταματάει ότι κάνει και οι ματιές μας κλειδώνουν ενώ εκείνος μένει σοκαρισμένος. "Tessa.. Τι κάνεις εδώ;". Λεει με ένταση. Η καρδιά μου αρχίζει να χτυπάει πιο γρήγορα. "πρέπει να μιλήσουμε". Του λέω και εκείνη την ώρα εμφανίζεται εκείνο το κορίτσι. Εκείνη του χαρίζει μια έντονη ματιά και τον κοιτάει λες και είναι το γεύμα της!. Αηδιάζω με την εικόνα αυτή και προσπαθώ να την προσπεράσω. "ποια είναι αυτή;". Λεει εκείνη για εμένα και νευριαζω. "δεν νομίζω πως σε αφορά". Λεω με τον τρόπο της. "Tessa.. Από εδώ η Amanda". Λεει και μένουμε να κοιταζομαστε με εκείνη. "Η ΠΟΙΑ;". Λέμε ταυτόχρονα. "ελπίζω να μου δώσεις μια εξήγηση για αυτό.. Τωρα έλα μαζί μου". Λεω και τον τραβάω έξω από το κλαμπ. Νόμιζα πως ήταν νεκρή η Amanda.. Γιατί όλα πρέπει να αλλάζουν έτσι και να μην είναι τίποτα νορμάλ;! Λεω μέσα μου. Τώρα δεν με απασχολεί αυτή αλλά ο λόγος για τον οποίο ήρθα. Παίρνω μια ανάσα και τον κοιτάω." πήρα το γράμμα σου..". Είναι το πρώτο πράγμα που του λεω και με κοιταει και εκείνος.

Jacksons POV

Ήμουν πεποισμενος ότι δεν θα την ξανα δω και εν μέρη το είχα αποδεχτει μέσα μου με την νέα μου ζωή.. Μα τώρα που είναι εδώ αισθάνομαι περίεργα. Ένα μέρος μου θέλει να την αρπάξει και να την φιλήσει επιτέλους αλλα η λογική μου λέει πως είναι αργά για αυτό. Εάν με είχε εμπιστευτεί και όχι εκείνον τον μπάσταρδο θα ήμασταν ήδη μαζί. Επέλεξε την λάθος μεριά και επειδή εμπιστεύτηκε το λάθος άτομο πληγώθηκαμε έτσι.. "ώστε ξαφνικά αποφάσισες να με εμπιστευτείς". Λεω ειρωνικά. "δεν είχα πάρει το γράμμα σου τόσο καιρό.. Ο Eric -". Πάει να πει και την διακόπτω. "εάν ήρθες να μου πεις ότι έχεις μετανιώσει άργησες πολύ Tessa. Σου έδωσα κάθε ευκαιρία να είσαι μαζί μου αλλά δε μπορούσες να καταλάβεις τι μαλακια έκανες με τον αλλον τον πουστη. ". Δηλώνω και την βλέπω που επηρεάζεται." έχεις δίκιο έκανα λάθη και εγώ μα τόσο καιρό εσύ ήσουν εκείνος που ήθελα πραγματικά.. Απλώς δεν μπορούσα να το δω. Είχα τον Eric έως το τέλειο αγορι από παλιά λόγω της ιστορίας μου μαζί του". Λεει και δεν νιώθω τίποτα παρά ένα Κενο. Όταν έφυγα πονουσα πολύ μα τώρα έβαλα μυαλό και δεν θα γίνω η δεύτερη επιλογή της." ας με εμπιστεύσουν". Λεω ανέκφραστος και πάω να φύγω." ΕΙΣΑΙ ΣΟΒΑΡΟΣ; ΈΡΧΟΜΑΙ ΩΣ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΟΥ ΛΕΩ ΟΤΙ ΚΑΙ ΕΓΩ ΕΙΜΑΙ ΕΡΩΤΕΥΜΈΝΗ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΑΠΛΑ ΦΕΥΓΕΙΣ;". Μου φωνάζει κάνοντας με να σταματήσω. "ΣΕ ΗΘΕΛΑ ΌΣΟ ΔΕΝ ΠΆΕΙ ΓΑΜΩ ΜΑ ΔΕΝ ΠΆΕΙ ΕΤΣΙ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΜΑΖΙ ΣΟΥ ΑΠΛΑ ΕΠΕΙΔΉ ΧΩΡΙΣΕΣ ΜΕ ΑΥΤΟΝ". Λεω με τον ίδιο τόνο και ήμαστε σε κοντινή απόσταση. Εκείνη φαίνεται να δακρύζει και στρέφει το βλέμμα της αλλού." δεν είναι έτσι Jackson..". Συνεχίζει με θλίψη και ρολαρω τα μάτια μου." αντίο Tessa.. "λεω για τελευταία φορά και πηγαίνω προς την Amanda που κάνει την εμφάνιση της. Εκείνο το κενό που είχα μεγάλωσε μετά από αυτό αλλά ξέρω πως έκανα το σωστό....

Από ότι φαίνεται ο Jackson αρνήθηκε να της δώσει ευκαιρία.. Πιστεύετε είχε δίκιο; 🤔

Τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S