ᴛʜᴇ ᴠᴀᴍᴘɪʀᴇ ɪ ꜰᴇʟʟ ꜰᴏʀ~

2~

Κεφάλαιο 2ο~

Tessa's POV

Ολοκληρώσαμε όλες τις περιόδους των μαθημάτων και τώρα επιστρέφουμε σπίτι... Όλη την ώρα σκέφτομαι την αποψινή βραδιά. Δεν μου αρέσει να πηγαίνω σε τέτοια μέρη ειδικά σε κλαμπ. Αλλά όπως κατάλαβα δεν θα έχω άλλη επιλογή Χάρης την Bree. Πολλοί αναρωτιουνται γιατί μια κοπέλα στην ηλικία μου να είναι τόσο κλειστή και αντίθετη σε πολλά... Ε λοιπόν πριν χρόνια η πιο συγκεκριμένα πριν τον θάνατο της μητέρας μου ήμουν από τα πιο δημοφιλή κορίτσια... Κάποιες φορές ήταν καλό καθώς περνούσα καλά μα υπήρχαν άλλες που ήμουν εκτός ελέγχου. Δεν με νοιάζε τίποτα παρά μόνο η καλοπέραση και η εμφάνιση.. Κάτι κλασσικό για τις σημερινές γενιές. Μπορεί και τότε να μην ήταν ακριβώς όλα τέλεια.. Αλλά μου λείπει το αίσθημα χαράς και αγάπης που έβρισκα οταν γύρναγα στο σπίτι... "Tessa είσαι καλά;". Λεει η Bree καθώς οδηγαω και με διακόπτει από τις σκέψεις μου. Απλώς γνεφω καταφατικά και χαμογελάω. Το κάνω αρκετές φορές αυτό.. Χάνομαι στις σκέψεις μου χωρίς να το καταλαβαίνω. "σκέφτεσαι πάλι τα παλιά έτσι δεν είναι;..". Λεει και μου πιάνει το χέρι παρηγορητικα. Την ίδια στιγμή φτάνουμε και παρκάρω. "όλα καλά μην ανησυχείς". Απαντάω αποφεύγοντας να μπω σε λεπτομέρειες. Μπαίνουμε στο σπίτι και με ακολουθεί. "Tessa.. Κοίτα εάν δεν θες να βγούμε απόψε το καταλαβαίνω απλα θεώρησα ότι θα σου κάνει καλό". Δηλώνει. Εκτιμώ πολύ ότι κάνει για εμένα και αντί να διασκεδάζει με όλα τα άτομα που την θαυμάζουν και την θέλουν δίπλα τους, κάθεται μαζί μου. Αυτόματα χαμογελάω." θα βγούμε ". Απαντάω και αρχίζει να αναπηδαει μόνη της από χαρά. Γελαω στο θέαμα της." τότε δεν έχουμε χρόνο για χάσιμο, πρέπει να ετοιμαστούμε". Λεει και γουρλώνω τα μάτια μου. "μα είναι απόγευμα! ". Μουρμούραω. "ακριβώς δεν έχουμε πολύ ώρα ακόμα". Απαντάει και κοιτάω με απορία. Ανοίγει την ντουλάπα της και γεμίζει το κρεβάτι με φορέματα." λοιπόν.. Αυτό θα σου πάει ". Λεει ενώ τοποθετεί ένα φόρεμα επάνω μου. "το υπόλοιπο που είναι; ". Λεω ειρωνικά και κατσουφιαζει." ΒΆΛΤΟ ΤΏΡΑ! ". Φωνάζει και σηκώνω τα χέρια μου έως ένδειξη ότι τα παρατάω. Σιγανό βρίζω και πηγαίνω στην τουαλέτα όπου το δοκιμάζω. Το αποτέλεσμα είναι παραδόξως ωραίο και μένω άναυδη. "ουαου είσαι υπέροχη! Στα λεγα εγώ ότι θα σου πάει". Λεει ενθουσιασμενη η Bree μόλις με βλέπει. Το είδωλο μου στο καθρέπτη μου φέρνει αναμνήσεις από το ποια ήμουν για άλλη μια φορά. "έχω αλλάξει πολύ.." μονολογώ. "και είσαι ακόμα καλύτερη!". Συμπληρώνει, γλυκά η Bree. Παίρνω μια ανάσα και τελικά την αφήνω να με ετοιμάσει εκείνη. Σήμερα θα προσπαθήσω να χαλαρώσω.. Και να περάσω καλά έστω μια φορά.

[...]

Εγω

Bree

Ήμαστε έτοιμες και αφού έχει περάσει η ώρα ξεκινάμε την διαδρομή προς το club. Η Bree ανταλλάζει μηνύματα ενώ ήμαστε καθοδον και ξαφνικά στρέφει το βλέμμα της σε εμένα. "Tessa..." αρχίζει να λεει και την βλέπω να κοκκινίζει. "ωχ αγορι να φανταστώ". Λεω αμέσως αφού την καταλαβαίνω. Γνέφει καταφατικά και δείχνει ντροπαλή. "δεν έχω κανένα θέμα να έρθει". Λεω με ένα χαμόγελο αφού αυτό ήθελε να ακούσει. "και όλα θα πάνε καλά". Συμπληρώνω και ανταποδίδει το χαμόγελο. Αφού συζητήσουμε για κάποια θέματα μας φτάνουμε στο Club. Αφήνουμε το αμάξι και μπαίνουμε μέσα. Κοκαλωνω για λίγο στο θέαμα αφού πάνε χρόνια από όταν έχω να πατήσω το πόδι μου εδώ.. Η χαρακτηριστική μυρωδιά του ποτού και των τσιγάρων με διαπερνάει ενώ η μουσική ηχεί τόσο δυνατά που την νιώθω στους χτύπους της καρδιάς μου. Η Bree με τραβάει προς το μπαρ και παραγγέλνει σφινακια βότκας. Μόλις τα δω διστάζω για λίγο. "είσαι σίγουρη για αυτό;". Την ρωτάω. "παμεε Tessa μια και έξω!". φωνάζει δυνατά και το πίνω. Νιώθω το κάψιμο του ποτού στο λαιμό μου και όσο πίνω αρχίζω να αισθάνομαι πιο άνετα. Δεν αργεί να με επηρεάσει αφού έχω καιρό όπως είπα να πιω και αρχίζω να χορεύω μαζί της. Καθώς χορεύω βλέπω την Bree με εκείνο το αγορι που τελικά ήρθε, να χορεύουν αισθησιακά. Της κλείνω το μάτι όλο νόημα και περπατάω προς τα έξω να τους αφήσω λίγο μόνους. Το κλίμα είναι αρκετά κρύο και ξεκινάω να κατευθύνομαι προς ένα στενό όπου υπήρχε δίπλα για να ζεσταθω λιγο. Εκεί που επικρατεί μια σιγή ένα δυνατό ουρλιαχτό ακούγεται και κάποιες σκιές αγνοφενονται από το ακριβώς δίπλα στενό. Τα μάτια μου ανοίγουν διάπλατα έως αντίδραση από το σοκ και πλησιάζω με διστακτικό τρόπο για να δω τι συμβαίνει καλύτερα....

Αυτό ήταν το δεύτερο κεφάλαιο.. Σιγά σιγά ξεκινάνε τα ωραία 🙃. Τι πιστεύετε πως θα κρύβει εκείνο το στενό; 🤔...

Ελπίζω να σας άρεσε και να αφήσετε ένα αστεράκι ☺️, τα λέμε στο επόμενο ❤️
~S