Bakugo X Okuyucu <3

❃.✮: ▹ Bölüm 7 ◃: ✮.❃⭒

~Bakugonun gözünden~

(y/n)ye sarıldığımda, onun kokusunu içime çektiğimde sakinleşmiştim sonunda. Dışarıdan ne kadar sinirli ve belki de sığ biri gibi dursam da, onu incittiğim için kendimi asla affetmeyeceğim.

Ona sarılırken, (y/n)nin gözlerinden yaşlar düştüğünü gördüm. Ne kadar aptaldım? En başından beni seven oydu. Bana değer veren oydu. Ne diye sırf onun  beni sevmediğini düşünüp, Chiasa denilen gerizekalıyla çıkmıştım ki.

Yavaşça göz yaşlarını sildim ve burnu kızarmış o  tatlı yüzüne baktım. Bunların hepsi benim suçumdu. (y/n)nin soğuk ellerini tutarak yeteneğimle ısıttım. Ne yaptığım hakkında şaşırmış bir şekilde  bana sevgiyle bakıyordu. O an (y/n)nin beni davet eden o tatlı dudaklarını öpmek istedim binlerce kez. Sarhoş olmak istedim onun dokunuşuyla. Belini tutup, (y/ny)yi kendime çekmek, kaybolmak istiyordum o gözlerde. Beni durduran tek şey ise hain bakışlarıyla aldatıcı Güneşti. 

Yolda beraber yürümeye başladık. Hiçbir şey konuşmuyorduk. Ne söylemem gerektiğini bilemiyordum.  Tek yapabildiğim onun elini daha da sıkmaktı her boğazım düğümlendiğinde. 

Benim için ne kadar çok çabalamıştı oysaki. Beni sevdiğini beceriksizce belli etmeye çalışıyordu ama ben Chiasa tarafından kör edilmiştim. 

Benim evime yaklaştığımızda duraksadım. (y/n)ye dönüp

'' Bugün annemle babam eve geç gelecekler, beraber bir şeyler yapmak ister misin? Soğuktan burnun kızardı zaten hadi gel salak.'' dedim. Gözlerini kocaman açtı. Onun bu kadar sevindiğini görmek beni öyle mutlu etti ki. Chiasaylayken hiç böyle duygular hissetmemiştim. Belki de onu cidden sevmediğimdendir. 

'' Evet, güzel olur.'' dedi (y/n). Eve girdiğimizde ben direk mutfağa yönelmiştim. Bana yine o şaşkın ifadeyle baktı. 

''Neye şaşırıyorsun bize yemek yapacağım. Öğlenden beri bir şey yemedin, biliyorum. Hadi git elini yıka da bana yardım et.'' dedim. 

'' Oha Baku sen yemek yapabiliyor musun?!? Bugün bir yaşıma daha girdim.'' 

'' Lan sinirlendirme beni,şımarma da gel bana yardım et!''  

Gülerek bana istediğim malzemeleri uzattı. Beraber yemeği yapıp oturduk kanepeye. Konuşmaya başladık . Gerçekten birbirimize aynı zamanda ne kadar zıtsak, aynı zamanda da o kadar çok benziyorduk. Sonra film izledik. Korkacağını bilerek korku filmi açtım. Belki bir ihtimal yakınlaşırız diye. Yaptığım yemeği çok beğendi. Hatta ona öğretmemi bile istedi. Ben de uslu durursa öğreteceğimi söyledim. 

(y/n) evden gittiğinde etrafta bıraktığı o hoş kokuyu içime çektim. Gerçekten de ondan hoşlanıyordum. Ama bunu nasıl ona söyleyecektim ki? Ya o benden hoşlanmıyorsa? E gerizekalı hoşlanmıyor olsaydı o zaman neden seni severcesine hareketlerde bulundu, neden sen  ona sarıldığında ağlamıştı ki? Bunların hepsinden önce ben niye (y/n)yi düşündüğümde kızarıyordum?!? Onun o tatlı minik soğuk elleri, her zaman sinirimi yatıştıran, içimi ısıtan sanki kalbimde bir bomba patlatan gülümsemesi, benle konuşurken sesinin karamel kıvamına gelmesi... Ben cidden ondan hoşlanıyordum bunca zamandır. Bunu nasıl göremedim? A tabii Chiasa denen gerizekalının oyununa kandım çünkü.

Chiasa, (y/n)nin beni sevmediğini ikna etmişti yaklaşık 7 ay önce yaşanan olayda. Ne kadar acı gelse de, inanmıştım. Chiasa benle çıkmak istediğini söylediğinde de kanul etmiştim.Ve neden olmasın diye düşünmüştüm, sonuçta güzel kızdı ve eğlenceliydi. Hem belki  (y/n) kıskanırdı bizi, belki benden hoşlandığını belli etmeye başlardı. Chiasa ilk başlarda o sahte gülümsemesiyle her şeyi idare ediyordu. Ama ne zaman onun gerçek yüzünü gördüm o zaman görmeye başladım gerçekleri. Beni cidden umursamıyordu. Tek umursadığı popüler olmak ve ileride iyi bir geleceği olduğunu bildiği bir kahramanla evlenmekti. Ama iyi ki (y/n) vardı,Chiasanın gerçek yüzünü görmemi sağlamıştı. Aynı zamanda gerçek aşkın o sarhoş eden tadını da tattırmıştı bana. 

Bu sefer (y/n)ye açılabilir miydim peki? Tch yapabilirdim canım bunda ne var ki. Sonuçta onun için her şeyi yapardım, aşkımı itiraf etmek,onun için yapabileceğim şeyler yanında bir kum tanesinden farksızdı. 

Sabah yine her zamanki gibi okula beraber gittik. Sanki artık ona farklı bir pencereden bakabiliyordum. Ne zaman yürürken elimiz birbirlerine değse yüzünün kızarmasını, gerildiğinde saçının arka taraflarıyla oynaması, yolda her kedi gördüğünde yanına usulca yaklaşıp sevmesi...

 O pencereden (y/n)ye baktığımda sanki binlerce kuş onun saçını süslüyordu. Yere bastığı her adımla kutsuyordu toprağı. Ve bana gökyüzünü gösterdi o an. Ama bakamadım çünkü benim gökyüzüm onun gözleriydi sadece.

Umurumda değildi ona ne kadar bağlandığım. Onun soğuk dokunuşunu hissetmek istiyordu sadece kalbim. Bu aşk için ne kadar yanıp tutuşsa da bedenim, beklemem lazımdı şafağı. İşte o zaman ilan edebilecektim beni baştan beri seven melek dokunuşluya olan aşkımı. 

Okul bitmişti. Tam onun yanına gidip Sero hakkında sinirlenecekken  Todorokiyi (y/n)ye  sarılırken buldum.

Kalbimde duran saatli bomba patlamıştı sanki. 

(y/n)nin bileğini tutup oradan sürükledim . Düşünemiyordum o an, gözüm dönmüştü . Zorluyor muydum onu bir şeye? Benden korktuğu için mi bana iyi davranıyordu yoksa? Ama ben o yarı buzlu heriften  daha iyiydim her türlü. Neden onu tercih etti ki? Ben ona yetemez miydim? 

Kafamdaki düşünceler sinirle anlamsız bağırışlara döndü sonra. Geriye de sadece kırık kalplerle bir tutam gözyaşı kaldı.

'' Neden o herifle sarmaş dolaşsın (y/n) !?!? Ne yapmaya çalışıyorsun anlamıyorum. Daha düne kadar beni seviyormuş gibi davranmıyor muydun sen?!?!''

'' Asıl sen ne yapmaya çalışıyorsun? Sen değil misin dün Chiasayla ayrıldığın için üzülüp gözü dolan ?!? Bir de gelip bana niye bağırıyorsun? Benim kimle sarılıp sarılmadığım senin neden umurunda? Daha düne kadar benle konuşmuyordun bile?!?''

'' UMURUMDA ÇÜNKÜ -''

'' Çünkü ne? Kızı yeteri kadar üzmemişsin gibi bir de bağırma istersen dedi.'' Todoroki. 

Tam Todorokiye dalacağım anda (y/n) beni durdurdu. Yaşlı gözlerini bana doğrulttu. Ne kadar denesem de onu daha fazla incittiğimi fark ettim. Yapamazdım artık. Etrafımıza toplanan insanları itekleyerek kalabalıktan uzaklaştım. 

 Yolda yürürken aklımda sadece o hıçkırarak, gözlerindeki yaşlarla bana bakan (y/n) vardı.Onu hala incitmeye devam ediyordum, ne kadar da beceriksizdim. Tek yaptığım etrafımdaki insanların canını acıtmak oluyor. Denememem lazım artık. Onun canının  yanmasını daha da fazla görmek istemiyorum.

Belki de olamayacak bir aşk hikayesiydi bizimki. Belki başlamadan bitecekti. Kim bilir, belki de bir masal olarak kalacaktı.

｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆　　 ｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆　　 ｡･:*:･ﾟ★,｡･:*:･ﾟ☆

Hai hai :3 Beğenmişsinizdir umarım. Eğer hikaye hoşunuza gittiyse, desteklemek isterseniz oylarsanız çok mutlu olurum. Destekleyen herkese şimdiden teşekkürler. <3333