Fiercely Burning(Salvador Series #2)

Kabanata 1

Kabanata 1

Smile

"Dalhia! Are you done?" Tawag sa akin ni mommy habang kumakatok.

"Not yet mom!" I yelled while putting blush on my face.

"Make it fast, darling we're going to be late!"

"Yes, po! "

I look at my reflection for the last time in the mirror. I'm wearing a Green drawstring ruched front puff sleeves ditsy floral dress and I paired it with white heeled white sneakers. I spray my favorite perfume.

When I'm contented with my looks I went out of my room.

Habang nakasakay sa aming SUV panay ang tingin ko sa aking salamin, checking if my lipstick is too much or not that much.

"Can you stop looking at the mirror, Dalhia!?" Naiinis na saad ni mommy sa akin dahil buong byahe akong nakatitig dito.

Tinago ko ang aking salamin. Nilingon ko si Mommy.

"Do I look, beautiful mom?" I asked.

"Of course," She said frowning. I pouted.

Binalingan ko si daddy.

"Dad, do I look beautiful? "

Daddy turn off his phone and look at me.

"Of course darling..."

Ngumiti ako ng malapad.

"Really?... Manong Jo, do I look beautiful?"

Tinignan ako ni Manong Jo sa rear mirror at ngumiti ito. Nagpakita agad ang mga wrinkles ni manong Jo.

"Opo naman ma'am, sobrang ganda!"

Mas lalo pang lumapad ang ngiti sa aking labi. At sixteen I've learned how to do make-up just to make my face a bit more mature.

Mas lalo akong na conscious sa aking pananamit simula ng makilala ko si Thorn. I don't know maybe because I'm not confident of my beauty. Kaya simula noon hindi na ako nag absent sa facial appointment namin ni mommy. Bumili rin ako ng pinaka mahal na perfume. Baka kasi tumabi si Thorn sa akin o yakapin ako gusto ko mabango ako.

I was giddy when our SUV stop in front of their house. Naunang bumaba si mommy at daddy sumunod ako dala ang aking regalo. It's a small gift. I bought this from Paris when we spent our vacation there in new year.

It was covered with a pink plastic cover. Hindi ko kasi alam kung anong kulay ang ipangbalot ko dito kaya pinili ko nalang ang paborito kong kulay.

Sa garden kami dumaretso. Agad kong nakita ang mga ka edad kong babae at kanyang mga kaibigan. Nandoon siya nagtatawan kasabay ng kanyang mga kaibigan. Agad pumintig sa nerbyos ang aking puso. My knees were trembling as we went closer to him.

Biglang sumingit si Tito Lorenzo sa aming harapan.

"Edmund." Saad ni Tito niyakap si daddy.

"Mabuti at nakadalo kayo."

"Malapit nangang hindi, mabuti at na move ang meeting niya bukas." Mahinahon na saad ni Mommy.

They chitchat a bit at tinawag na nga ni Tito Lorenzo si Thorn. Agad akong napaayos ng tayo. Nilagay ang takas ng aking buhok sa likod ng tenga ko. I pursed my lips and look down. Tila nahihiya.

"Yes, dad?" Saad nito ng makalapit na.

"Congrats Thorn. Highest Honor?" Tanong ni daddy.

"Yes, tito."

"Wow. How I wish my unica would be that smart."

"Dad..." Ungot ko.

Nilingon ako ni Thorn. Agad akong yumuko dahil sa kahihiyan. umimit ang aking pisngi. Hindi ako matalino pero hindi rin naman ako masasabing bobo. I can still pass all quizzes and exams. Pero alam kong magkaiba ang IQ namin ni Thron. Malayong malayo.