Fiercely Burning(Salvador Series #2)

Kabanata 28

Kabanata 28

Safe

Hindi ko na mabilang kung pang ilang baso ko na ito.

Troy is very problematic beside me. Wala siyang nagawa at tinignan lang akong uminom.

That fucking brute made me feel like leaving him wreck him so much pero ito siya at nasa piling ng iba. Fuck him. His so good at this mind play. He likes to push you when your into him and when you're not he'll pull back.

Napapikit ako at sumandal sa upoan. Umiikot na ang aking paningin. Lumipad ang aking kamay sa aking bibig ng maramdaman ko ang pagsusuka.

I stood up with my trembling knees and run towards the bathroom wherever that is. Napahawak ako sa pader ng hindi makita ang bathroom. I look around and didn't find Troy. I heard him called me earlier at sinundan ako mukhang nawala siya.

I didn't have the time to find the bathroom so I went out and vomit. Hindi ko na pinansin ang sumikop sa aking buhok. Ng matapos nag lahad ito ng panyo. I wipe my mouth using it and turned around to si Troy. Napangisi ako at bigla nalang nanlabo ang aking paningin.

They're blurred memories of someone carrying me and putting me inside his car. Narinig ko rin ang pag mura nito. I groaned the next thing I know I was lying on soft mattress.

Nagising ako masakit ang ulo. Umungot ako at binaon pa ang mukha sa unan. It smells nice and familiar.

My phone keep on vibrating kaya napa bangon ako at tinignan ito. Troy was calling me.

"Hello?" Papaos paos kong sagot.

"umalis ka na dyan nandito na ako sa baba."

"Huh? What's with calls? Pwede mo naman akong katukin."

"Yeah. Like I own that place."

"What do you mean?"

"Your in a condominium here in bgc. I check and saw the owners name it's Tristan Thorn Salvador...does it ring a bell?"

Biglang nagising ang aking diwa. I look around and was shock to see his condo. Shit. Tinignan ko ang suot ko at nakasuot na ako ng puting t shirt at boxer short. Paano ako naka punta dito?!

Kahit nahihilo dali dali akong tumayo at lumabas ng kwarto.

"Shit! Paano ako napunta dito,"bulong ko.

"You tell me..."

Good thing no one was in the living room. Nagmamadali akong nag tungo sa pinto. I open the door and was about to close it when I saw Thorns figure comming out of the kitchen. Nanlaki ang mata ko at agad itong sinirado. I run towards the elevator.

Nakahinga ako ng maluwag ng masirado na ito.

Nakita ko agad si Troy nakasandal sa pinto ng sasakyan niya. Mula sa sahig nag taas niya ng tingin sa akin. Tinignan niya ako mula ulo hanggang paa. I didn't see his reaction because of his rayband.

He open the door and I slid in. Sapo ang aking ulo buong byahe. Pilit kong inaalala ang nangyari kagabi at bakit ako napunta sa condo niya.

Nilingon ko si Troy ng huminto kami. Huminto kami sa Starbucks. Lumabas siya sumandal ako sa upoan at inadjust ito. Dumilat ako ng bumalik siya kinuha ko ang kape binili.

"How did you know that I was there? At bakit ako napunta doon? Hindi mo ko binantayan no?"

"I tracked your phone, ilalagay na sana kita sa kotsye kagabi ng bigla kang nawala."

I sulk in my seat.

"Are you okay now? Kaya mo bang sumali sa contest ngayon?"

Mas lalo akong nagpalunod sa aking kinauupoan. I don't have the energy to paint and my mind is not working.

Nevertheless I still went to the convention. I had an idea in mind if I lost then I'll accept it. Gusto ko lang mag pinta ulit.

"You only have thirty minutes to finish your painting. When you hear this buzz..."saad ng host at biglang may tumunog sa background. "stop and raise your brush."

"Start now!" Biglang saad ng host sa microphone. Agad kong kinuha ang aking paint brush at nag simula ng lumikha ng mukha ng babae. I put some strands of hair on her face nilagyan ko rin ng maliliit na detail ang kanyang labi. I choose to color her eyes brown. Tinignan ko ang orasan at nakita twenty five minutes nalang kumuha ako panibagong brush at nag umpisa ng guhitin ang kanyang belo sa ulo. I mix gray and white together before puting it in the veil.

It was ten minutes when I pick up the big brush and strated to paint the background. Mabilisan ang pag kuha ko sa maliit na brush at nilagyan ng nahuhulag na petal ang background nito. I was about to put tint on her cheek when the clock buzz. I raise my brush.

Pinagmasdan ko ang painting at okay naman siya walang tint ang cheeks ng babae. It's good though.

The judges went around to look at the paintings. Ng sa akin na huminto sila at pinagmasdan ang aking gawa.

Tinignan ko si Troy sa upoan at nakita itong nakatingin sa akin. I smiled nag thumb up siya. I chuckled when he mouthed figthing.

Nag usap muna ang judge bago nag desisyon ng winner. They're calling the third place one by one. Malakas na ang kabog ng aking puso sa kaba. Napabuga ako ng hangin ng harangin ang ikalawa nanalo.

"And now for the first winner... Dalhia Lilian Salazar..."

Nanlaki ang aking mata. I turned to Troy and saw him stand up and clapped. Nag tungo ako sa stage at kinuha ang certificate.

Bumaba ako at sinalubong ng yakap si Troy.

"Congrats, ma'am."

"Thank you," nakangiti kong saad.

"Do me a favor and give this to an orphanage. "

Tumango siya. Nilihad niya ang isang baonan. I accept and open it. It was two tacos. Napangiti ako kinuha niya ang aking gamit at naglakad na kami patungo sa kotsye. Habang naglalakad i took a big bite of his tacos. It's so yummy.

"My seatbelt please..." Saad ko.

He put my seatbelt at agad pinaandar ang kotsye. The tacos stop midway.

"Stop the car!"

Nagulat si Troy at biglang tinigil ang kotsye. I went out and follow the boy. Sa likod palang nito alam ko na kung sino.

"Dalhia!" Tawag sa akin ni Troy.

I didn't mind him and continue following the boy. Panay ang lingon ko sa kabilang linya. His so tall now. Baby face nga lang. Naka pulang jersey ito habaang ang pang ibaba ay itim na shorts. His shoes are branded nasa pagitan ng braso niya ang bola. His nose is very pointy kudos to his side profile. Ang puti narin ng kutis niya.

He stop. I stop too. Nakita ko ang paglapit ng kaibigan niya sa kanya. I was about to cross the lane when someone grab me.

"Magpapakamatay ka ba!" Sigaw ng lalaki sa sasakyan na hindi ko namalayan kanina. Muntik na akong masagasaan kung hindi ako hinila ng kung sino.

Binalik ko ang tingin sa unahan at nawala na siya. I hold my tear and turned around agad kong niyakap si Troy.

Naramdaman ko ang pag buntong hininga niya at niyakap ako.

In his arms I feel safe the most.