Forever December /\ Martin Garrix

7 December

Mikky

Ik ben bij Karin en Gerard thuis om met Laura kerstkoekjes te bakken. Vanavond gaan Karin en Gerard speciaal uiteten zodat Laura en ik een zogezegde meidenavond kunnen houden. Maar wat zij niet weten, is dat Martijn dan komt met het kerstboompje en die gaan we dan ook gelijk al versieren! Martijn is nu nog aan het werk bij STMPD, aan zijn nieuwe nummer. Maar binnen een half uurtje gaan Karin en Gerard weg en zou Martijn ongeveer moeten komen. 

"Wat ruikt het heerlijk, knappe dames van mij," zegt Karin, die even in de keuken komt kijken of alles goed gaat. "Lekker hé! En straks gaan we ze nog versieren," zegt Laura met een knipoog en ik kijk weg om mijn lach in te houden. "Maar jij mag er ook echt zijn hoor, mam," zegt Laura tegen Karin en ik knik. "Ja, is het goed zo? Ik heb al zo lang geen date-night meer gehad," zegt Karin en kijkt mij aan. "Maar je ziet er echt prachtig uit! Daar zal Gerard ook nog van opkijken!" zeg ik en Karin wrijft over m'n arm. "Zo lief," zeg ze en draait zich om, omdat Gerard net de keuken komt binnengelopen. Ze kijken elkaar in stilte aan en Laura en ik kijken elkaar met een glimlach aan. "Kijk dames, dit is nou de vrouw waarmee ik voor de rest van mijn leven mee getrouwd blijf," zegt Gerard en geeft een knuffel aan Karin. Wat zijn ze schattig samen! Laura geeft me een klein stootje. Ik merk dat ik in gedachten was. Dit zal toch geweldig zijn als ik zo later met Martijn ben! Als hij de exacte genen van zijn ouders heeft, dan zal dat wel helemaal goed komen!
"Nou, heel veel plezier met jullie meidenavond en laat het huis alsjeblieft heel," zegt Karin als ze bij de voordeur staat met Gerard. "We kunnen niks beloven," zegt Laura plagerig en ik gniffel. "Heel veel plezier en geniet ervan!" zeg ik. Laura en ik zwaaien. Voordat Karin ook de auto instapt, geeft ze nog een blaaskusje.
Laura maakt de voordeur dicht en ik stuur Martijn dat zijn ouders vertrokken zijn.

❆

Een kleine tien minuutjes later komt Martijn aan met de kerstboom.

"Ben je daar eindelijk!" mompelt Laura en pakt het kerstboompje meteen van Martijn over. "Sorry hoor, maar Amsterdam uitkomen is altijd wel een dingetje hoor," zegt Martijn terwijl hij zijn jas uitdoet. "Het schat," begroet hij mij en drukt een kus op mijn lippen.
"Kijk Martijn, ik heb versiering gekocht voor erin. Wat vind je ervan?" vraagt Laura en maakt een doos open. "Nice!" zegt Martijn en pakt een slinger met lampjes eruit. 
"Zal ik de lampjes er al in hangen? Dan kunnen jullie je uitlaten met de kerstballen en sterren erin te hangen," zegt Martijn en ik en Laura gaan ermee akkoord!

"Trouwens, lieverd. Morgen ben ik de hele dag weg met Watse. We moeten een aantal radio interviews doen. Dus ik eet ook niet thuis," zegt Martijn en ik knik. Dan krijg ik ineens een geniaal idee. "Lau, jij had toch nog een aantal kerstballen op je kamer? Misschien kunnen we kijken of die er ook bij passen," zeg ik als hint dat Laura mee moet komen. "Ja, goed idee! Kom dan gaan we even kijken," zegt ze en ik loop met Laura naar boven. Zo fijn dat meiden wel hints van elkaar begrijpen!
"Wat is er?" vraagt Laura boven. "Martijn is er morgen de hele dag niet. Heb je zin om de kerstboom bij hem thuis op te zetten? Anders komt het er dit jaar toch niet van in zijn appartement," fluister in en Laura gniffelt. "Ja, I'm in!" zegt ze vrolijk en ze schud mijn hand. 
"Maar ik heb helemaal geen kerstballen op mijn kamer liggen," zegt Laura, als we weer naar beneden willen lopen. " Ja, je hebt helemaal gelijk. Die kleur staat niet zo bij het interieur,"  verzin ik als we weer in de woonkamer zijn. "Ja, ik ga ze morgen denk ik terugbrengen. In mijn gedachten was het toch anders," zegt Laura daarna. "Eigenlijk vind ik de boom ook al wel goed genoeg versiert, niet?" vraagt Martijn en wij knikken. "Niks meer aan doen!" zeg ik. 
"Sneeuwt het nou?!" vraagt Laura en we kijken met z'n allen uit het raam. "OMG, ja!" zeg ik enthousiast. "Schat, wil je even meekomen?" vraagt Martijn en ik kijk hem verrast aan. "Ja," zeg ik aarzelend. Martijn neemt de doos met de versgebakken koekjes van Laura en mij mee. "Maar moeten we eerst niet even helpen met opruimen?" vraag ik en wijs naar de lege doosjes die nog op de vloer liggen. "Ahjoh, ga maar. Ik ruim het wel snel even op," zegt Laura en ik glimlach.
Martijn loopt naar het balkonnetje boven waar een ladder staat. Ik staar ernaar. "Zal ik maar eerst gaan," zegt Martijn en klimt het laddertje op. Zonder woorden sta ik te kijken hoe Martijn, met de doos koekjes onder zijn arm,  het dak op klimt. "Zal ik het deken van je aanpakken?" vraagt Martijn, die op zijn buik ligt en zijn arm omlaag heeft om het deken dat ik vast heb aan te pakken. Ik ga op het begin van de ladder staan en Martijn pakt het deken aan. Daarna klim ik ook het dak op. 
"Kijk nou, hoe romantisch," zegt Martijn en slaat het deken om ons heen. Ik knik. "De kleine, lichte sneeuwvlokjes, de maan en sterren, de lampen door de ramen & wij tweetjes met een deken," zegt Martijn. "Én lekkere koekjes, voeg ik er nog aan toe en pak er een uit de doos. Martijn pakt er ook een en knikt nadat hij het op heeft. "Daar is zeker geen woord over gelogen," geeft hij als antwoord en ik grinnik. "Dit is nummer 7 alweer, van je adventskalender," zegt Martijn en ik knik. "Maar wel een bijzondere nummer 7" antwoord ik en leg mijn hoofd op zijn schouder neer.

❆

"Ahum, tortelduifjes...ik wil jullie moment niet verstoren. Maar pap en mam komen zo thuis. Dus als jullie de reactie willen zien, komen jullie dan naar onder?" vraagt Laura, die op de ladder staat. "Wil je die al mee naar beneden nemen?" vraagt Martijn en geeft de koekjesdoos aan Laura. "Ik ben benieuwd wat e ervan gaan vinden!" zeg ik gespannen en Martijn drukt een zoen op mijn koude lippen en helpt mij daarna rechtop. "Doe wel voorzichtig," hoor ik Laura onder zeggen.
"Tuurlijk ben ik voorzichtig," zeg ik als ik veilig beneden sta. "Net zo veilig als onze seks," zegt Martijn terwijl hij de ladder naar onder loopt. "Ja dag jongens," zegt Laura en loopt naar binnen. Ik en Martijn grinniken en lopen samen ook naar binnen.

"Oh wauw! Wat is me dit nou!" zegt Karin, die verrast de woonkamer naar binnen loopt. Gerard komt ook kijken en moet lachen. "Ach, kijk nou!" zegt hij. "Wat een leuke verrassing!" zegt Karin. "En mooi hé!" zegt Martijn. "Ach Martijn, ben jij ook hier!" zegt Karin en omhelst hem. "Wat leuk jongens!" zegt Gerard, die verwondert naar de kerstboom kijkt, terwijl Karin ons allemaal omhelst.