Unicode;
အချိန်အားဖြင့် ညနေ ၆ နာရီ။Jimin မွေးရပ်မြေသ်ို့ ရောက်ဖို့ဆိုလျှင် ၃ နာရီလောက် ကားစီးရဦးမည်။ဒီည တွင်းချင်း ပြန်လာဖို့တော့ ဖြစ်တော့မည်မထင်။ကျနော်က မပြန်လည်း ရပေမယ့် ကျနော်နဲ့လ်ိုက်ပါခဲ့သော ယုန်ပေါက်လေးကို တော့ စိတ်ခုမှာ စိုးသည်။တော်ရုံ အိမ်နဲ့ခွဲပြီး အိပ်ဖူးသည့် ခလေးမှ မဟုတ်တာ။
ကားပေါ်ရောက်ကတည်းက ကားနောက်ခုံမှာ နှစ်ယောက်သားကြားမှာ လွတ်နေသော ကြားခံနယ်ကြောင့် Jungkook သိပ်မပျော်ရွှင်။သူ့က်ိုလည်း စကား မပြောသေးသည့်အပြင် နာရီကြည့်လိုက်နဲ့
လက်ည်ိုးလေးထောင်ကာ ရေတွက်လိုက်နဲ့ တစ်ခါတစ်ခါ ခေါင်းကိုပင် ယမ်းခါနေသည့် က်ိုကို
ကို့ မသိမသာ ခိုးကြည့်နေမိသည်။ကိုကို ကစိတ်ရှုပ် နေသည့် ပုံလေး ပေါ်နေတာမို့ စကားစပြောရန်
သင့်မတင့် လက်သန်းလေးတွေကို လက်မနဲ့ ပွတ်ကာ စဥ်းစားနေသည်။
နာရီဝက်လောက် မောင်းလာပီးနောက် မြို့ပြင်ဖက် ရောက်သွားချိန်မှာတော့ အအေးဓာတ်က သိသိသာသာ တိုးလာသည်။အေးလာပီဟု စဥ်းစားမ်ိရုံလေးရှိသေး ရုတ်တရက် ကိုယ်ပေါ်တင်လာသော အနွေးထည်ရယ်။ပုခုံးပေါ်ကို အနွေးထည်အတည်အကျ ဖြစ်အောင် ပွတ်ခါပေးနေတဲ့ လက်တစ်စုံရယ်။
" အနွေးထည် ထပ်ဝတ်လာဖို့ ပြောဖို့မေ့သွားတယ်
အေးနေတော့မှာဘဲ "
ကိုက်ို က သူဝတ်ထားသော အနွေးထည်လေးကိုကျနော်အားပေးကာ ဆ်ိုသည်။က်ိုက််ို့ ကို ပြန်ကြည့်မိတော့ ဆွယ်တာအပေါ်မှာ ထပ်ထားသော ခပ်ပါးပါး အနွေးထည် သာ ကျန်သည်။ပြောပါတယ်။ကိုကို က ကျနော်ကို ဆ််ို သူ့မျက်စိထဲ သုံးနှစ်သားလေးလို့ မြင်တုံး။ကိုကို့ အမြင်တွေ ပြောင်းဖ်ို့ ကျနော်က Gym ကစားဖ်ိုဲဲဲ့စာမေးပွဲ ဖြေပြီးပီးချင်း မေမေတို့နား ပူဆာကာ ကြ်ို သွားအပ်ပြီးထားနှင့်ပီ။ဒီအတ်ိုင်း ကိုကို့ ရှေ့မှာ သန်မာတဲ့သူတစ်ယောက် ပြောရရင် ကိုက်ို့ ကိုကာကွယ်ပေးနိုင်တဲ့ သူတစ်ယောက်ဖြစ်ချင်လို့။
" ကိုကို အေးနေတော့မှာပေါ့ ပြန်ဝတ်ထားလိုက်ပါ "
ချွတ်ပြီး ပြန်ပေးဖို့လုပ်မည် ပြင်လိုက်သော်လည်းက်ိုကို က သူ့လက်သေးသေးလေးနဲ့ ကျနော်၏ ချွတ်ရန်ပြင်နေသည့် လက်ကို တားကာ
