Herkese tekrardan merhaba.
En uzun esler verdiğim hikayem Yaralı sanırım. Sebebi ise çok ağır olması, Serin bana bile çok ağır geliyor ve birden yaşadığı duygu değişimleriyle yazması da okumasıda zor bir karakter.
Neysecime, sizleri seviom. Bekleyen beklemeyen herkesi öpüyom.
sınır: 27+vote, 60+yorum.
(Sınır koymayı çoğunlukla unutuyorum...)
Bölüm şarkısı: Karya Çandar, bir anda.
*
Hep beraber hastene koridorunda beklediğimize gerçekten inanamıyordum.
"Gerçekten bilmeden oldu üstelik kahveyi sana verdiğimi sanıyordum." dedim sitemle karışık üzüntüyle, neyse ki Mahpeyker Hanım'ın bir şeyi yoktu ama sanırım bunu burnumdan getirecekti.
"Beni öldürmeye çalıştın resmen." dedi sinirle.
"Aaa olur mu hiç öyle şey..." dedim üzüntüyle.
"Annecim karıştırmışlar işte, uzatmasan?" dedi Erez arabulucu bir tavırla.
"Uzatma mı?" dedi annesi ve çığırdı: "Ölüyordum be!" dediğinde ortamı saran derin sessizlikten sonra Parıl:
"Abartmasan mı acaba?" dediğinde annesi ateş saçan gözlerle ona baktı.
"Sen anne terliğini unuttuysan hatırlatabilirim küçük hanım." dediğinde Parıl hafifçe güldü.
"Geçmiş olsun hanım efendi." dedi annem kibar bir şekilde,
"Sağolun efendim." dedi Mahpeyker Hanım, manidar bir şekilde.
"Biz sizi yalnız bırakalım." dedi annem koluma girip beni odadan çıkardı.
"Şansın o kadar mükemmel ki," dedi Merve gülmemeye çalışarak omzuna vurdum.
"Ağzını bile açma ya." dediğimde annem kıkırdamaya başladı:
"İsteme gününde kaynanayı hastanelik etmek mi... daha azı sana yakışmazdı zaten." deyip kahkaha attığında: "Ama of ya." dedim sızlanarak.
"Neyse biz gidelim sende kaynananla hasret gider." dedi annem arkasını dönüp Merve'yle kol kola girerek.
"Alacağınız olsun ya." dedim sızlanarak. O sırada odanın kapısı açıldı ve Erez dışarı çıktı. Beni kolları arasına aldı.
"Oy oy," dedi saçlarımı severek. "Sen kaynanasını hastanelik eden ilk gelin mi olacaksın?" dediğinde oflayarak kolları arasından çıkıp omzuna vurdum.
"Çok adisiniz ya." dedim bozularak.
"Bilerek yapmadım herhalde." dedim kollarımı birbirine kavuşturarak.
"Biliyorum hayatım takılıyorum." dedi sevimli sevimli gülerek.
"Annen hakkımda çok kötü düşünmüyordur umarım." dedim korkarak.
"Yani çok kötü sayılmaz," dedikten sonra saçlarımı karıştırıp ekledi: "Alt tarafı onu öldürmeye çalıştığını düşünüyor." dedi kahkaha atarak.
"Erez anneciğim gelsene yanıma!"
**
Bölüm Sonu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YARALI||TEXTİNG
Short StoryT A M A M L A N D I "Sevmek diyorum, herkes aşk anlıyor. Oysa sevmek diyorum cancağızım, sadece sevmek. Uçsuz bucaksız, sınırsız sorumsuz sevmek... " - Ahmet Ümit Bu hikayede, yaralı bir kadını dinleyeceğiz. Yarasını sarmak isteyen herkesi bekliyor...
