YARALI||TEXTİNG

Y|32

herkese merhaba..

nasılsınız?

ben biraz yorgunum, normalde bugün bölüm gelcekti ama yazamadım hepinizden çoook özür dilerim ve hepinizi çok seviyorum...

sınır: 27+vote 50+yorum

"Çok sevdiğin ama geri döndüremeyeceğin kişilerin en kötü yanı; onları her hatırladığında seni tekrar tekrar terk etmeleridir."
- Lev Tostoy

bölüm şarkısı: Cem Adrian, yine özledim.
*
Birbirimizin gözlerine saf sevgiyle, şefkatle bakıyorduk. Bunun anlamı öyle büyüktü ki...

"Annem nasıldı ama?" dedi Erez yarım ağız gülerek, şok ifadesi yüzüme oturdu..

"Hala inanma sınırımı zorluyorum o konuda." dedim kıkırdayarak.

-Annesini gördüğü gün..-

"Anne mi?" dedim boş bulunarak sonra hemen toparladım. "Yani çok gençmişsiniz." dedim sevimli olduğumu sanarak gülüyordum. Annesi kaşlarını çattı.

"Kim bu?" dediğinde şaşkınlıkla duraksadım. Ayıp ama kim bu ne ya?

"Anne," dedi Erez hem uyarır gibi hemde açıklama yapacağını belirtiyordu.

"Serin Alaz." dedim annesine elimi uzatıp kendimi tanıtarak, usulca gülümsedim. Annesinin yüzünde hafif bir tebessüm oldu ama hemen toparladı.

"Mahpeyker." dedi sakince, ses tonu despot bir annenin ses tonuyla aynıydı. Erez gerginliği hissetmiş olacak ki, bizi koltuklara oturttu. Annesi gözlerini üzerimden çekmediği için geriliyordum.

"Erez ile nereden tanışıyorsunuz?" dedi annesi ilgiyle, lafa Erez atlamaya çalıştı ama engel oldum.

"Açıkçası, çok tesadüf eseri bir tanışmamız oldu efendim. Benim her zaman gittiğim kafede gördük ilk birbirimizi sonra gide gele konuşmaya rastlaşmaya başladık bu şekilde gelişti." dedim sakince, Erez bana sorgu dolu gözlerle bakıyordu. Sonrasında ise yüzüne bir gülümse yayıldı, annesinin anonim hikayemizi sevmeyeceğine emindim...

"Güzelmiş." dedi annesi sevecen bir sesle.

"Annenler nasıl?" diye sordu konuyu değiştirerek.

"İyiler efendim." dedim sakince.

"Kız kardeşin var mı?" dediğinde duraksadım, duraksamamla Erez'in annesine olan bakışını gördüğüm gibi kendimi toparlamaya çalıştım.

"Kaybettim." dedim sakin bir sesle. Annesinin yüzüne yayılan üzüntüyü gördüm.

"Başın sağolsun kızım." dedi annesi gülümsedim acıyla.

"Başın sağolsun kuzum." dedi Parıl. Başımı salladıktan sonra ayaklandım.

"Ben gideyim artık hepinize iyi günler, tanıştığıma çok memnun oldum." dedim ve kapıdan çıktığımda Erez'de benimle birlikte çıktı ve kapının eşiğinde bana sıkıca sarıldı.

"O günlerde sarılamadığım her an için sarılmak istiyorum sana. Bizi bundan mahrum bıraktığım her an içinde kendimden nefret ediyorum." dedi saçlarımı öperek.

"Seni çok seviyorum."
**
Bölüm sonu!

Düşünceleri alalımmm!

Nasıl gidiyoruz?

Erez ve ailesi hakkında ne düşünüyorsunuz?