ဝမ္ရိေပၚ ထိုလူမ်ားကိုလ်စ္လ်ဴရွုျပီး မိမိသြားရမည့္ေနရာသို့သာ ဆက္သြားလိုက္သည္။
အေနာက္မွာေတာ့ ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္းကတိတ္တဆိတ္လိုက္လာသည္။
ထိုအခ်ိန္ သူ့လက္ကိုလာဆုပ္ကိုင္လိုက္သည့္လက္တစ္စံုေျကာင့္ ဝမ္ရိေပၚ၏မ်က္ခံုးတန္းတို့တြန့္ခ်ိဳးသြားသည္။
*ရာရာစစ ငါ့အသားကိုဘယ္သူထိရဲတာလဲ*
ဝမ္ရိေပၚမ်က္ေမွာင္ျကုတ္ျပီးေဒါသတျကီးလွည့္ျကည့္လိုက္သည္။
ထိုအခ်ိန္သူမ်က္ဝန္းအစံုထဲ ေနရာယူသြားသည္က အျပံဳးခ်ိဳခ်ိဳနွင့္မ်က္နွာတစ္ခု။
လျခမ္းေကြးသဏၭာန္မ်က္ဝန္းမ်ားနွင့္ခ်ိဳသာစြာျပံုးျပေနေသာ မ်က္နွာလွလွတစ္ခု။
ပုလဲလံုးမ်ားကိုျကိဳးနွင့္သီထားသလိုစီတန္းလွပေသာသြားမ်ားနွင့္ျပံဳးရယ္ျပေနေသာ ထိုမ်က္နွာ။
မဟုတ္ေသးဘူး။ထိုလူ့ေရွ့သြားနွစ္ေခ်ာင္းက သာမန္ထက္ေတာ့နည္းနည္းျကီးေနသလားလို့။
ယုန္ေလးေတြလိုမ်ိဳး။
သို့ေပမယ့္လည္း ေတာ္ေတာ္ေလးလွေနတာကေတာ့ ျငင္း၍မရ။
ဒီလိုအလွေလးက သူ့ကိုဘာျဖစ္လို့လာကိုင္ရသည္လဲ။
"ရိေပၚ"
*ဘာလဲ ငါ့ကိုသိေနတာလား
လုပ္ျကံမယ့္လူထဲကလား*
ထိုအခ်ိန္ ကိုယ္ရံေတာ္ခ်န္းက အနားကပ္လာေသာေျကာင့္ ဝမ္ရိေပၚမ်က္နွာရိပ္ျပျပီးမသိသလိုေနခိုင္းလိုက္သည္။
"ရိေပၚ မုန့္သြားဝယ္မယ္ဆိုျပီးဘယ္ေတြေလ်ွာက္သြားေနတာလဲ
ခဏေနရင္ တံတားေပၚမွာမီးပံုးေတြလြွတ္ေတာ့မွာ
လာ သြားမယ္"
လက္ကိုဆြဲကာ ေျပးသြားသည့္လူေနာက္မွ ဝမ္ရိေပၚ အူေျကာင္ေျကာင္ျဖစ္လ်က္ပင္လိုက္ပါသြားသည္။
က်ိတ္က်ိတ္တိုးရေလာက္ေအာင္ထူထပ္ေနေသာ လူအုပ္ျကီးထဲကိုေရာက္မွသာ ထိုလူကလက္ကိုလြွတ္ေပးသည္။
"ဒီမွာ ရိေပၚျကာေနတာနဲ့ ေကာဇီးသီးတုတ္ထိုးပဲဝယ္ထားလိုက္တယ္
ရိေပၚလည္းမုန့္မဝယ္ရေသးဘူးမလား"
"ဟင္... အင္း"
"ေရာ့ ရိေပၚတစ္ေခ်ာင္းယူ"
လက္ထဲလာထည့္ေပးသည့္ ဇီးသီးတုတ္ထိုးကိုဝမ္ရိေပၚ တြန့္ဆုတ္ျခင္းမရွိယူလိုက္သည္။
သူ့ခႏၶာက ရုပ္ေသးရုပ္တစ္ရုပ္ကဲ့သို့ သူ့ေရွ့ကလူနွင့္လိုက္ေလ်ာညီေထြျဖစ္ေအာင္တံု့ျပန္မိေနသည္။
