Almost Goodbye (Almost Trilogy 3)

Kabanata 8 - Poisonous Root

Kabanata 8

Poisonous Root

I FEEL SO weary leaving the facility, kung hindi ko siguro kasama si Gio ay uuwi na naman akong lugmok.

"Ano game ka pa ba?" masaya niya pa ring aya. He keeps on talking to me mula pa kanina, it was like he's making it to the lightest mood huwag lang akong malungkot. And I appreciate it.

I wore my sweetest smile and nooded at him. Para kaming batang magka-akbay nang lisanin ang lugar na 'yon.

Gaya nang nakagawian noon, dumiretso kami ng SM Sportzone at doon nag-ubos ng oras. Para kaming mga bata doon na bawat madaanan ay kakalikutin, lalaruin hanggang sa makapag-ipon nang hindi mabilang na ticket. 

Sa panandaliang panahon, nakalimutan kong muli ang mga problemang dinadamdam ko.

We were panting when we stop in front of the claw machine. This is the last stall, and we did it on purpose. Sabi kasi nila, kapag 50th player ka na... mas malaki ang responsibility na makuha mo ang prize. Sabi lang nila ha, wala naman sigurong mawawala kung maniniwala. Lagi na lang kaming nadadaya ng machine na ito.

I was super excited targetting the big panda inside it. Naalala kong minsan akong inasar ni Tito Ezekiel dahil halos wala na akong mahigaan sa aking kama nang makita niyang mapuno ito ng sari-saring stuff toy. Things about girls that boys could never understand. Ang sarap sarap kaya ng may katabing maraming stuff toy, lalo na kung mag-isa ka lang para kang may katabi.

Naipon na lang din  dahil mula nang magsimula kaming tumambay ni Gio sa sportzone ay palagi akong may naiuuwing stuff toy. Siya na lang palagi ang nananalo at ako, kahit ilang beses akong sumubok ay walang nangyayari.

"I can get it this time," proud kong sinabi habang nag-uunat pa ng braso.

Tinawanan lamang ako ni Gio. Para bang sanay na sanay na siyang marinig sa akin 'yon.

"Go waste your tokens, I'll just end up getting that for you, silly." natatawa niyang sabi matapos suklayin ng kanyang kamay ang kanyang buhok. I find him handsome doing that, katatamtaman lang kasi ang haba ng buhok niya, sapat na para minsang matabunan ang makakapal niyang kilay na madalas naman niyang hinahawi dahil sa iritasyon. Hindi niya alam ang gwapo gwapo niyang tignan tuwing hinahawi niya ang buhok niya.

But when he started to smirk at me like he was challenging me to get the stuff toy by myself, he looks like a jerk. A very cute jerk.

Ilang minuto ang lumipas, nakakawalong token na ako and there were 2 left. Nawawalan na ako ng pag-asa. Kahit gaano ko kagustong makuha ang stuff toy na 'yon, I won't let him do that for me. My pride won't let me, not this time.

Palagi na lang kasi siya ang kumukuha para sa akin. Naisip ko lang, maybe I can do that too. So why can't I try? At least.

"Shit! Malapit na! Malapit na! Come on get that!" gigil kong sinabi nang unti-unting umaangat ang claw bitbit-bitbit ang stuff toy na gusto ko. Ngunit lumaylay ang balikat ko nang mahulog ito at hindi manlang nahulog sa target ko.

"Give me the last token, sumuko ka na! Ako rin naman ang kukuha niyan." tatawa-tawa na namang suhestiyon ng loko.