Bonnie And Clyde

𝑰𝑽. 1184

Το παρκαρισμένο αμάξι έξω από το σπίτι του τον φλερτάρει ασύστολα μα τελικά επιλέγει να πάει με τα πόδια στο σπίτι του Σίλβερ, για άσκηση. Στην πραγματικότητα δεν αποφάσισε να γίνει ξαφνικά αμπάσαντορ της φυσικής κατάστασης, πιο πολύ θα έλεγε κανείς πως δεν θέλει να τον συζητά η μικρή γειτονιά που από την ώρα που φάνηκε με το πανάκριβο αμάξι έχουν ξεκινήσει οι κουβεντούλες.

Η μητέρα του πείστηκε όταν του είπε την αλήθεια και η Πέιτον ενθουσιάστηκε παραπάνω από ό,τι ο Μπλέικ περίμενε μιας που ήθελε από πάντα να την πηγαίνει βόλτες, μεταφορικό μέσο δεν είχε μα τώρα είναι η ευκαιρία της.

Περπατά λοιπόν στην ήρεμη πρωινή διαδρομή και με τα ακουστικά στα αφτιά του φτάνει στο πιο κοντινό μηχάνημα ΑΤΜ για να δει τον καινούριο του τραπεζικό λογαριασμό που ο Σίλβερ του έφτιαξε. Περιμένει στην ουρά για κάποια ώρα μα όχι αρκετή για να αργήσει.

Πατάει μερικά κουμπιά και βγάζει μερικά λεφτά για να έχει πάνω του ενώ ταυτόχρονα ψάχνει να βρει το υπόλοιπο που έχει πια μετά την ανάληψη. Το εξαψήφιο νούμερο τον κάνει να στραβοκαταπιεί και τελικά να βήξει. Προσπαθεί να φανεί φυσιολογικός μόλις βγάζει την κάρτα του από το μηχάνημα και παίρνοντας την απόδειξη απομακρύνεται από την τράπεζα.

Δεν έχει απομακρυνθεί από την τράπεζα πολύ όταν κάποιον τον πλησιάζει και χωρίς να κοιτάξει δίπλα του καταλαβαίνει αμέσως πως είναι ο Τσακ.

«Χρόνια και ζαμάνια ρε φίλε...» του λέει με μια δόση ειρωνείας στην φωνή του.

«Καλημέρα και σε εσένα.»

«Μας ξέχασες βρε φιλαράκι!» Ο.. Κλάιντ καταλαβαίνει αμέσως τον λόγο που ο Τσακ τον πλησίασε και είναι σίγουρος πως οφείλεται στο κατάμαυρο αμάξι των ονείρων του.

«Οριακά δεν με πλήρωσες για να μην σε προδώσω στο μπατσικό, τι μου λες ότι σε ξέχασα.» δείχνει τα δόντια του χωρίς να τον ενδιαφέρει, τώρα πια ο Τσακ δεν είναι αφεντικό του, ούτε κάνει κουμάντο εκείνος. Βέβαια, δεν φαίνεται να του αρέσει ο τόνος του παλιού του φίλου.

«Γίναμε φιλαράκια με τους μπάτσους βλέπω, πήρες αμαξάκι είδα.»

«Μου πρόσφερε δουλειά σε αντάλλαγμα να μην με παραδώσει στην αστυνομία. Αν το έκανα δεν θα ξεμπέρδευα ούτε εγώ αλλά ούτε κι εσύ οπότε, αν θες την γνώμη μου, σε έσωσα που σε ξέχασα.» περπατά δίπλα του με το τσιγάρο στο στόμα χωρίς να του απαντά. Ο Μπλέικ δεν είχε ξεχάσει το κρέμασμα του Τσακ, δεν θα το έκανε σύντομα.